Kahit na nagsisisigaw at nagpupumiglas si Peter, umirap lamang ang dalawang security guard. “Lane Holdings? Ngayon ko lang narinig ‘yun. Ngayon umalis ka na dito—hindi ka namin palalampasin kapag patuloy kang gumawa ng gulo dito.”Nang ilabas ng mga security guard ang kanilang mga batuta at itinutok ito kay Peter, wala siyang nagawa kundi suminghal. “M-Maghintay lang kayo!”Pagkatapos nun, umalis siya habang pinupunasan niya ang dugo sa kanyang ilong.Kahapon lang, naiisip na niya na aangat siya sa pinakatuktok ng kanyang buhay, ikakasal siya sa mayaman at magkakaroon ng seryosong trabaho, at parehong naglaho ang mga ito sa loob lang ng isang araw.Hiding-hindi niya ito matatanggap!-Bumalik si Frank sa opisina ni Vicky, kung saan nakaupo si Vicky sa likod ng kanyang mesa, habang paulit-ulit na hinihimas ang kanyang sentido.Nang makita niya iyon, nagtanong si Frank, “Hindi mo naman kailangang magalit ng ganun, hindi ba?”Humigpit ang mga kamao ni Vicky. “Paanong hindi ako mag
Gayunpaman, napaisip si Yara. “Pero si Obadiah ang target nila. Bakit nila gagawin ‘yun?”Tumingin si Les sa lalaki, na halos hindi na humihinga. “Urgh… Sa tingin ko kailangan na nating makatakas dito sa lalong madaling panahon.”Gustong-gusto ‘yung gawin ni Yara, ngunit katitigil lang ng pagdurugo ng sugat ni Obadiah pagkatapos siyang masaksak ng maraming beses. Higit pa rito, napakarami ng humahabol sa kanila—imposibleng makatakas sila ngayong malubha ang mga sugat ng isa sa kanila. “Imposible ‘yun,” ang sabi ni Yara. “Malabong makatakas tayo lalo na't malubha ang mga sugat ni Mr. Longman. Maghintay na lang tayo ng backup.”Hindi sumang-ayon si Les. “Bakit hindi mo ibigay sa'kin ang recipe ng gamot na ginawa niya? Tapos tatakas ako kasama ang mga tauhan ko—mahalaga ang recipe. Hindi ito maaaring mapunta sa kamay ng mga kalaban.”Pinag-isipan ni Yara ang tungkol dito at nagdesisyon siya na tama si Les. Maingat niyang inilabas ang isang makapal na libro mula sa kanyang bag at i
Subalit, walang maisip si Yara na kahit sinong tao sa Riverton na may kapangyarihan upang magpadala ng daan-daang mga hitman. “Syempre kilala kita.” Suminghal sa galit ang lalaking naka maskara. “Mayroon bang hindi nakakakilala sa anak ng gobernador? Sayang lang mas pinili mong pagsilbihan si Vicky bilang tuta niya.”Pagkatapos, nagbago ang tono ng kanyang boses habang nagsasalita, “Bakit ka nagpapaalipin sa kanya? Sumama ka sa’min—kapag patay na si Vicky, ikaw ang mamamahala sa Grande Corp. Magiging makapangyarihan ka, at magkakaroon ka ng halaga sa pamilya mo.”Kinumbinsi din siya ni Les, “Ms. Quill, pinapahalagahan ni Mr. Goldman ang mga kakayahan mo. Sumama ka sa’min o mamamatay ka.”“Bleh!” Dumura si Yara, puno ng galit ang tingin niya kay Les. “Akala mo ba traydor ang lahat ng tao gaya mo? Bastardo ka lang ni Glen Turnbull. Tinanggap ka ni Ms. Turnbull at hinayaan ka pa niyang magtrabaho sa Grande Corp, pero sinuklian mo ng kasamaan ang kabutihan niya! Sa nakikita ko, ikaw a
Tumayo ang lalaking naka maskara, at tinitigan niya si Frank. “Malakas ka, Mr. Lawrence, ngunit nasa higit isang daan kami. Iniisip mo ba talaga na makakaligtas ka? Bakit hindi ka na lang kumampi sa’min, at maghari kasama namin?”“Sino ka ba sa akala mo para kumbinsihin ako na kumampi sa inyo?” Suminghal si Frank sa galit.Itinikom ng lalaking naka maskara ang kanyang mga labi, nagulat siya na napakataas ng tingin niya sa kanyang sarili. “Kung ganun, mamatay ka na.”Kinumpas niya ang kanyang kamay, at sumugod ang lahat ng mga hitman papunta kay Frank!Nanatiling walang takot si Frank.Kasabay ng isang malakas na sigaw, sumugod siya sa gitna nila, at pinuntirya niya ang kanilang vigor habang kumikilos siya ng ubod ng bilis.Ang bawat suntok niya ay nagdulot ng malakas na hangin, at agad na tumalsik ang isang tao sa ere!Nagulat ang lalaking naka maskara habang pinapanood niya ang mga nangyayari.Habang sumasayaw si Frank sa paligid ng kanyang mga hitman, walang kahit isa sa kani
Subalit, hindi hinayaan ni Frank na makapagpahinga ang lalaking naka maskara at muli niya siyang sinugod!“Mamatay ka na!” Sumigaw ang lalaking naka maskara nang hilahin niya ang kanyang kwelyo, binuksan niya ang kanyang jacket at pinaulanan niya si Frank ng mga karayom na gawa sa pilak!Sinalag ni Frank ang ilan sa mga ito gamit ng kanyang machete, habang ginamit naman niya ang isa pa niyang kamay upang protektahan ang kanyang mukha.Nasalag niya ang karamihan sa mga ito, ngunit may ilan pa rin na tumama sa katawan niya.Agad namang humalakhak at nagyabang ang lalaking naka maskara. “Tatlong karayom ‘yun! Patay ka na ngayon! Walang sinuman ang kayang lunasan ang lason ko—putulin mo na ang sarili mong braso at magmakaawa ka kung gusto mo pang mabuhay!”Nakaramdam ng lamig si Frank kahit pinakikilos niya ang kanyang vigor, at pamilyar ang pakiramdam na ito…Ito ay Snowshade, na parehong lumason kay Vicky noon.Ibig sabihin lang nun na ang lalaking naka maskara din ang lumason kay
Hindi natinag si Les. “Ano ngayon? Mamatay ka na ngayon.”Umiling si Frank sa inis. “Mas mabuti pang huwag mo akong barilin. Kahit si Glen Turnbull hindi ka kayang iligtas kapag ginawa mo ‘yun, at hindi mo rin naman ako masasaktan.”“Haha!” Humalakhak ng malakas si Les. “Ano, bulletproof ka ba?!”Puno ng lakas ng loob ang mga mata ni Frank. “Bakit hindi mo subukan?”Tumingin ng masama si Les kay Frank, nararamdaman niya na hindi natatakot si Frank.Napuno ng katahimikan ang paligid, tanging ang kaluskos lamang ng hangin sa mga puno ang maririnig.Parehong napuno ng tensyon ang dalawang lalaki…Bang!Nagpaputok si Les, sumabog ang pulbura mula sa nguso ng kanyang baril.Sa isang iglap, inunat ni Frank ang kanyang kamay at hinablot niya ang bala bago siya umikot at huminto.Dahan-dahan niyang ibinuka ang kanyang kanang kamay.“Anong…”Namutla si Les, halos lumuwa ang mga mata niya habang tinitingnan niya si Frank.Hindi siya nagalusan! Talaga bang sinalo niya ang isang bala
Hahayaan sana ni Frank na mabuhay si Les kung hindi niya siya binaril—ngunit ginawa niya iyon, at nangangahulugan iyon ng kamatayan.Pinisil agad ito ni Frank.Krak.Pumikit ang leeg ni Les, dilat ang mga mata sa pagkamatay niya. Hindi niya akalain na napakaliit ng pakialam ni Frank sa kanya!Nang matapos iyon, luminga-linga si Frank sa paligid, ngunit wala nang makita ang lalaking nakamaskara.Umupo siya sa ibabaw ng isang malinis na bato para magpahinga, saktong naabutan ni Yara at agad niyang nakita ang palad niyang dumudugo.Nagmadali siyang lumapit sa kanya, at nagtanong, "Ayos ka lang ba, Mr. Lawrence?""Ayos lang ako," sabi ni Frank na tumango habang nakatingin sa palad niya at binunot ang bala.Napalunok si Yara, ang bilis ng tibok ng puso niya habang pinagmamasdan ang malayang pagdaloy ng dugo ni Frank palabas ng kanyang sugat.Gayunpaman, pagkatapos ng ilang sandali, natauhan siya at hinubad ang kanyang jacket. Pagkatapos ay pinunit niya ang kanyang kamiseta at tinul
Mabilis na tanong ni Susan, "Nasaan si Les?"Hindi makasagot si Yara at pasimpleng lumingon sa malayo.Sinundan siya ng tingin ni Susan at nakita niya ang bangkay ni Les.Bumagsak ang mukha niya. "Sino ang pumatay sa kanya?!"Nagsalita si Frank bago pa man makapagsalita si Yara. "Ginawa ko.""Ano?!" Putol ni Susan. "Ang lakas ng loob mong pumatay ng isang Turnbull!"Ngumuso si Frank sa panghahamak. "Sinubukan niya akong patayin. Dapat ay handa siyang patayin ng sunod-sunod."Sa tabi niya, nag-aalala si Yara na baka magalit siya kay Susan at mabilis na nagpaliwanag, "Hindi niya kasalanan, Mrs. Turnbull—sinusubukan ako ni Frank na iligtas, at may dalang baril si Les. Parehas tayong patay kung hindi ginawa ni Frank. ."Tumango si Vicky sa malapit. "Tama si Yara. Buhay na ang nakataya dito, at nararapat lang na mamatay si Les dahil trinaydor niya ang pamilya nila.""Sabi mo lang ‘yan," malamig na sambit ni Susan. "Paano kung ang panig ng pamilya ni Glen ang magdiin ng isyu? Frank
Pagkatapos pinadaan ni Frank ang room card at binuksan ang pinto, natulala siya nang makitang isa itong kwartong may deluxe bed. Naiilang siyang lumingon kay Helen, na umiling habang pumasok siya. “May nag-book ng presidential suite, kaya kailangan kong magtiyaga sa deluxe twin. Wag kang mag-alala, ang kondisyon ng hotel ay…”Natulala rin siya nang nakita niyang isang kama lang ang nasa loob ng malaking kwarto. “Heh. Kung ganun…” Kinamot ni Frank ang ulo niya at naiilang na tumawa. May nakita si Helen sa ngiti niya na nagpamula sa kanya at nagreklamo siya. “Hindi maaari to… Naalala kong sinabi ko kay Cindy na kukuha ng twin bed room…”Lumabas siya at nagtanong sa isa sa mga attendant sa labas, na humingi naman ng tawad. “Pasensya na, Ms. Lane, pero wala kaming oras para ipaalam ito sa'yo kanina. Dati kang nilagay sa Room 506, isang deluxe twin room. Gayunpaman, biglang nagkaroon ng biglaan government inspection, at kinailangan ka naming ilipat. Pumayag dito ang sekretarya mo ka
Nang bumalik sila sa mga mesa nila, gumawa ng palusot si Will na natumba siya at tumaga ang kamay niya sa tinidor na nasa lapag, na nagsanhi ng kahulugan kanina. Hindi nakayanan ni Cindy na manood na lang at maupo, at sinimulan niya siyang hilahin. “Halika na. Dadalhin kita sa doktor para linisin yan.”“Ayos lang,” naiilang na sabi ni Will habang sumilip kay Frank at umubo. “Tinulungan na ako ni Mr. Lawrence at hindi na'to masakit kaya…”Natural na hindi nagtiwala sa kanya si Cindy at suminghal sa ideyang kayang tumulong ni Frank. “Imposible! Sanggano lang siya—sinong mas papaniwalaan mo, siya o ang doktor?! Tara na, kundi baka maimpeksyon ka dahil sa kanya. Masama ito kapag nag-iwan yan ng peklat.”Sa huli, walang nagawa si Will kundi umalis dahil hinila siya ni Cindy paalis. Nang naiinis, tumango siya kay Frank bago umalis, ngunit umiinom si Frank ng kape at parang hindi siya sumagot. Nanood si Helen habang umalis sina Will at Cindy, pagkatapos ay kinakabahan siyang lumingon
“Ano?!” Nabigla si Frank. Nagpasya ang mga Lionheart na makipaggiyera laban sa mga Turnbull?!Pero sabi ni Glen Turnbull, ang plano laban sa mga Turnbull ay plinano at sinagawa ni Titus Lionheart nang mag-isa. Kung nasa paligid ang head ng mga Lionheart, hindi sila susugal nang ganito ka-delikado. Ngunit sa kung anong dahilan, nagbago ang isip ng mga Lionheart pagkatapos ng isang buwan at handa na silang umatake?!Metikuloso pa nga sila at binalak nilang sirain ang Lane family… Mukhang habol din siya ng mga Lionheart!“Ganun pala… Iyon pala ang nangyayari…” Tumawa nang malamig si Frank pagkatapos isipin ang mga pagpipilian niya at kumuha ng isang mabahong itim na pill at sinaksak ito sa bibig ni Will. “Dahil kilala ako ako, alam mo dapat kung gaano ako kagaling sa medisina. Ang pill na pinainom ko sa'yo ngayon ay tinatawag na Veinbreaker, at kailangan mo ng antidote bawat linggo, kundi ay mamamatay ka nang nagdurusa habang pumuputok ang bawat isang ugat na mayroon ka.”Habang
“Sir, anong—”“Tabi.” Tinulak ni Frank ang mga attendant na nakaharang sa daan niya at naglakad papunta kay Will. Hinablot niya ang lalaki sa kwelyo, pagkatapos ay tinulak ito sa men's room at sinara nang malakas ang pinto para i-lock ito. “Ano bang gusto mo?!” Sumigaw si Will habang nagngitngit ang ngipin. Nagsimulang mag-apoy ang mga mata niya sa galit kay Frank habang pinanood niyang dumugo nang matindi ang palad niya. “Anong gusto ko? Ikaw ang dapat kong tanungin niyan.”Tinulak ni Frank si Will sa lapag nang nakangisi habang inapakan niya ang butas na kamay ni Will. Napasigaw siya ulit. Habang malamig na naningkit ang mga mata, sumigaw si Frank, “Unang-una, magsimula tayo sa kung sino ka ba talaga… Lumapit ka sa Lanecorp mula kay Cindy, para saan? Para may manatiling aligaga?! Sino yun?! Magsalita ka!”“A-Anong sinasabi mo?! Wala akong alam!”Nataranta si Will sa mga tanong ni Frank. Hindi niya alam kung paano ito nalaman ni Frank. “Hindi ka magsasalita, ha? Kung gan
Mapagbantang sumagot si Helen, “Wag mo kong hawakan, Mr. Zeller, kundi ay baka hindi mo malaman ang mangyayari sa'yo.”“Talaga? Kilala mo ba kung sino ang mga kaibigan ko? Hehe… Aatakihin ka sa puso kapag sinabi ko sa'yo, pero iibahin ko ang usapan.”Madilim na ngumiti si Will, dinilaan niya ang mga labi niya habang hinarangan niya si Helen. “Samahan mo ko ngayong gabi, Ms. Lane, at nangangako ako sa karangalan ko na makukuha mo ang larawan at lahat ng files na kinopya ko… Kundi baka bukas, lumitaw sa mesa ng CEO ng karibal mong kumpanya ang lahat ng nasa larawan. Kaya ano ang pipiliin mo?”Pumikit si Helen sa kabila ng banta niya, at nanahimik sandali bago nagsabing, “Kung ganun, pwede ko bang isiping pinagbabantaan mo ko?”“Tama.” Nanatiling nakangiti si Will, na tuwang-tuwa dahil kumbinsido siyang sa kanya na si Helen. Nagsimula pa nga siyang magpantasya kung anong kayamanan ang nasa ilalim ng suit niya at tumindi ang init sa pagitan ng binti niya. Walang makakapigil dito, a
“Sige.” Tumango si Cindy at mabilis na bumalik sa mga dessert na nasa mesa. Sa kabilang banda, pinagpatong ni Frank ang mga braso niya sa dibdib niya habang pinanood niya si Will na pumunta sa banyo. Dumilim ang titig niya. “Hoy, anong tinitingin-tingin mo? Naiinggit ka lang, ano?”Nagmayabang si Cindy nang makitang nakatitig si Frank kay Will. “Iba ang boyfriend ko sa'yo—isa siyang tunay na department head na nagrereview ng bawat isang tender ng korporasyon. Alam mo ba kung gaano karaming tao sa Zamri ang kailangang sumunod sa kanya? Ang alam mo lang gawin ay masali sa away at kumapit kay Helen, para magmakaawang bigyan ka ng trabaho.”Hinampas niya nang paulit-ulit ang mesa habang tinawanan niya si Frank. “Walanghiya ka talaga—wala kang alam sa pagkakaroon ng trabaho, ano? At tinakda ka ni Helen bilang head ng health and safety department… Di ba ibig sabihin nun ay security guard ka lang? Oh, pinapatay mo ko sa kakatawa! Umaabot ba sa sampung libo ang buwanang sahod mo?!” Tum
Malamig na tumingala si Frank sa kanya. “Ano? Di ba ako pwedeng umupo rito?”Kaagad na nagalit si Will—matapang siya para sa isang hamak na bodyguard!“Hinanda kong maupo rito si Ms. Lane, dahil mayroon kaming malaking business deal na pag-uusapan.” Malamig na sabi ni Will. “Kaya bang akuin ng isang pinabangong security guard na kagaya mo ang mangyayari kapag sinira mo to para sa kanya?!”“Syempre naman.” Tinaas ni Frank ang mukha niya nang mukhang sinasadyang nagtataka. “Ano…” Nanggalaiti si Will. “Tama na yan.” Tinaas ni Helen ang isang kamay niya at pinigilan ang dalawang lalaki habang umupo siya sa tabi ni Frank. Habang nakatingin nang seryoso kay Will, sabi niya, “Kinuha ng pinsan kong si Cindy ang laptop ko. Pakibalik ito sa'kin kung nasa’yo pa rin ito.”Ito ang prayoridad niya dahil maraming sensitibong dokumento at papeles ng Lanecorp na naka-save sa laptop na iyon. Hindi ito dapat makita ng iba at masasaktan ang kumpanya kapag nalaman ito ni Will at ibenta niya ang
Namutla si Kallum habang nilamon siya ng kawalan ng pag-asa. Dumulas ang phone niya sa mga daliri niya at bumagsak ang malakas sa lapag. Talagang nakakatakot ang pagkamatay ni Cid, kagaya kung paanong hindi inasahan ni Kallum na aatakihin ni Victor ang anak niya nang hindi man lang siya binigyan ng tyansang manlaban.“Frank Lawrence… ang bodyguard ni Helen Lane? Ang head ng health and safety department?! S-Sino ba siya?!”Nakatulala niyang bulong bago nanahimik. -Samantala, nagmadaling bumalik sina Helen at Frank sa Lanecorp. Mananatili sila dapat sa labas, ngunit nakatanggap ng tawag si Helen mula kay Cindy, sinabi niyang dumating na ang bagong nobyo niya kasama ng laptop ni Helen. Gayunpaman, sa sandaling nakabalik sina Helen at Frank, lumapit sa kanila ang kalilipat lang na sekretaryang naghihintay sa pintuan at naiilang na nagsabi, “Ms. Lane, umalis ang pinsan mo kalahating oras ang nakaraan. Nag-iwan sila ng address at pinapapunta kayo sa kanila.”Kinuha ni Helen ang
"Hehe…"Nakangiti si Victor habang nilapitan niya si Frank, inabutan siya ng tasa ng tsaa, at nagtanong, “Mr. Lawrence, nakausap ko mismo si Tito Emilio at pinapasabi niya ang pagbati niya.”“Ganun ba.”Tumango si Frank—hindi talaga siya takot kay Victor, ininom pa niya kaagad ang tsaa at tumango. “Masarap ang tsaang to.”“Hehe… Kung gusto mo, pwede ko tong ipadala sa'yo, Mr. Lawrence.”“Hindi kailangan yan.” Tumanggi si Frank, iniunat ang likod niya, at lumingon kay Helen. “Pag-usapan natin ang utang mo sa Lanecorp. Kung tama ang pagkakaalala ko, 200 milyong investment funds ito, at tungkol naman sa interes…”“Oh, wag mong alalahanin yun.” Ngumiti si Victor at pinigilan si Frank sa pagbibilang—matalino siya para maintindihan ito. “Kumuha na lang kayo ng 300 milyon mula sa'kin, nang may interes na 100 milyon. Isipin niyo na lang itong regalo para sa Lanecorp. Pwede na ba yun?”“Oo.” Tumango si Frank. Gayunpaman, kumunot ang noo ni Helen. “Hindi tama yun. Tumagal na ang utang,