Hindi kailanman mangangahas na kalimutan ni Janet ang gawaing hiniling sa kanya ni Frank kahapon.Pagdating sa mga tarangkahan, sinabi niya sa isang utusan na siya ay mula sa Flora Hall at dinala siya sa silid guhitan nang walang pagkaantala."Mangyaring maghintay dito, Ms. Zimmer," magalang na sabi ng katulong. "I'll inform Mr. Lane agad.""Oo, salamat." Paulit-ulit na tumango si Janet.Hindi nagtagal ay bumaba si Henry na bitbit ang kanyang tungkod at si Gina at Peter ay nakasunod."Dahan-dahan," sabi ni Gina, ang kanyang saloobin at tono ay mas mapagparaya kay Henry.Siya ay masigla at nasa mabuting kalooban pagkatapos ng petsa kasama si Greg, kahit na mas gugustuhin niyang manatili sa kama. Gayunpaman, hindi siya naglakas-loob na kaladkarin ang kanyang mga paa nang marinig niyang dumating ang apo ni Dan Zimmer, ginising pa si Peter bago bumaba kasama si Henry.Agad na bumangon si Janet nang makita sila. "Hello, Mr. Lane. Ako si Janet Zimmer mula sa Flora Hall.""Oh, Janet.
Napakunot-noo si Janet, nagulat sa biglang pagsabog ni Gina at iniisip kung ano ang ginawa ni Frank sa babae.Bakas sa galit ang mukha ni Gina, ngunit mabilis siyang napangiti pagkatapos ng kanyang pagsirit nang mapagtantong nandoon pa rin si Janet."Sorry, Ms. Zimmer," paghingi niya ng paumanhin. "Hindi ko sinasadyang sumigaw. Marahil ay hindi mo malalaman, ngunit si Frank Lawrence ay dating asawa ng aking anak na babae, at siya ay nag-freeload sa aming pamilya sa loob ng tatlong taon. Siya ay isang mababang buhay, walang dinadala sa pamilya habang si Helen ang nagbabayad. lahat."Nagtaas ng kilay si Janet pero tumango. "Don't worry, Mrs. Lane. I promise not to tell him."Kasabay nito, naisip niya sa sarili na tiyak na ipinakita ni Frank ang pang-unawa, na sinasabi sa kanya na huwag sabihin sa Lanes na siya ang gumawa ng pamahid. Kung hindi, itinapon na ni Gina.Tumikhim si Henry at tinapunan ng tingin si Gina. "Si Frank ay hindi kasing sama ng ginagawa mo sa kanya.""Tama na—da
Nagkibit balikat si Henry. "Siyempre nag-aalala ako, pero kailangan niyang magpakita ng halaga. I'd feel dignified if Peter is even half the man Frank is."Nainis na putol ni Peter, "Ganun ba ang tingin mo, Lolo? Na sobrang kulang ako kumpara kay Frank Lawrence?!""Nakatanda ka na talaga." Bumuntong-hininga si Gina. "Kasalanan ng lalaking iyon ang mukha ni Helen na pumangit."Kumunot ang noo ni Henry. "Paano mo masisisi si Frank? At saka, siya ang humiling kay Flora Hall na gumawa ng ointment para kay Helen.""Haha!" Tumawa ng malakas si Gina. "Kung ano man ang nangyayari sa ulo mo, talaga? May sasabihin ba si Frank Lawrence sa Flora Hall?""Kung gayon paano nalaman ni Dan Zimmer na nasaktan si Helen?" Bumalik si Henry, kumbinsido na siya na si Frank iyon. "Sinabi mo ba sa kanya?"Humalukipkip si Gina sa harap ng kanyang dibdib at ngumisi. "Si Greg Marsh mismo ang tumawag kay Dan. Kaya naman pumayag si Dan na tumulong."Sumagot si Henry, "Who the hell is Greg Marsh?""Ang dati
Sumilay ang ngiti sa mukha ni Helen nang mabawi niya ang dati niyang pagtitiwala."Mas maganda ka pa sa dati." Hindi napigilang purihin siya ni Peter."Anak ko yan para sayo," pagmamalaki ni Gina. "Natural ang kagandahan niya, hindi gaya ng p*tang Vicky na ‘yun."Paulit-ulit na tumango si Gregy sa tabi niya. "Oo naman. Ikaw ang pinakamagandang babae noon sa school namin, kaya siguradong hindi magkukulang si Helen."Siguradong humanga siya sa mahimalang gamot ni Dan, gaya ng pagkatulala niya sa kagandahan ni Helen.Napakalaking kahihiyan na hindi siya mas bata... ngunit walang tuntunin na nagdidikta na ang matatandang lalaki ay hindi maaaring makipag-date sa mga bata!Habang abala pa si Helen sa paghanga sa sarili, kinurot siya ni Gina. "Thank Mr. Marsh already, Helen. There's no telling how long it would take to recover if he didn't talk to Dan Zimmer on your behalf."Yumuko si Helen bilang pasasalamat kaagad. "Salamat, Mr. Marsh...""Ah, maliit na bagay lang ‘yun," mabilis siy
Pinunasan ni Frank ang kanyang lalamunan. "Bababa na ako. Wala akong relasyon kay Helen ngayon, pero obligasyon kong protektahan ka bilang bodyguard mo.""Matigas ang ulo, hindi ba?" Ungol ni Vicky sa kanyang mga ngipin.Hindi nagtagal ay nakarating na si Frank sa ibaba, kung saan kanina pa naghihintay sina Vicky at Yara.Pagkasakay nila sa sasakyan, ngumiti si Vicky at nagtanong, "Sa tingin mo ba sasama si Helen?"Ginawa ni Frank ang matematika.Natanggap na sana ni Helen ang kanyang ointment kahapon, kaya't gumaling na ang kanyang mukha sa ngayon."Oo," sabi niya.Di-nagtagal, nakarating sila sa isang construction site sa West City, na pinalamutian nang maringal ng pulang karpet na nakalatag sa lupa.Maraming mga bigwig ang naroroon upang makibahagi sa kasiyahan, na humihinga ng buhay sa mga baog na bakuran.Nang maiparada ni Vicky ang kanyang sasakyan, sinulyapan niya si Frank sa pamamagitan ng rearview mirror. "I'll be socializing with some bigwigs. Sasama ka ba?""Pass a
Natural na hindi naniniwala si Sean kay Gina at naiinip siyang kumaway sa kanya. "Tama na. Stop bothering me already."Sa mga salitang iyon, umalis siya kasama si Lisa sa kanyang mga bisig.Magsasalita pa sana si Gina nang tumawa si Frank. "Hindi man lang siya nag-abalang kausapin ka, pero itinataas mo pa rin ang ulo mo.""Shut up! This is none of your business!" Tinapunan siya ni Gina ng masamang tingin.Maya-maya lang, umakyat si Vicky sa entablado, kinuha ang mikropono na may propesyonal na ngiti. "Opisyal na nating sinisimulan ang groundbreaking ceremony ng West City Project. Magbigay tayo ng mainit na palakpakan para salubungin si Ms. Helen Lane, ang aking partner at ang board chair ng Lane Holdings..."Dumagundong ang palakpakan sa kanyang mga sinabi, at umakyat si Helen sa entablado suot ang kanyang asul na gown.Pumapalakpak si Sean hanggang sa nakita niya ang flawless na mukha ni Helen.Nalaglag ang panga niya habang nakatingin na hindi makapaniwala. "Paano ang fuck...?
Si Helen ay lubusang naiinis kay Sean matapos malaman ang kanyang tunay na ugali sa Dynasty.Tiyak na mali ang paghusga niya sa kanya—kahit na freeloader si Frank, hindi siya sinungaling gaya ni Sean.Tumawa si Sean, alam niyang naiinis pa rin siya. "Alam kong ako ang may kasalanan, at hindi ko dapat inangkin ang lahat ng bagay—pangako kong hindi ko na uulitin. Bigyan mo lang ako ng pagkakataon...""Anong pagkakataon?" Malamig na tawa ni Helen. "We've always been platonic friends, hindi ba?"Natigilan si Sean, ngunit malinaw na hindi plano ni Helen na makipagpayapaan.Siya ay naiwang nanonood habang siya ay nawala sa oras, na nagngangalit habang siya ay nagngangalit ng kanyang mga ngipin at nagmumura sa ilalim ng kanyang hininga, "Fuck you, Helen! Tinulungan kitang makuha ang partnership na ito sa Turnbulls, at sipain mo ako sa gilid ng bangketa? Ako babayaran kita!"-Si Frank ay nakaupo sa isang bangko sa ibaba ng entablado at nagbibilad sa araw.Dumating si Helen sa likuran
Kumunot ang noo ni Frank sa sinabi ni Peter.Nais ni Peter na mag-propose sa isang tao, at kasangkot iyon kay Dan Zimmer?Ang lalaki ay mayroon lamang isang apo na nasa edad na para makapag-asawa... ngunit tiyak na hindi ito si Janet?Ngumiti kaagad si Greg. "Huwag kang mag-alala, Peter. Iniisip ko iyon—hindi lang ako tutulungan kang mag-propose, kundi inirekomenda pa kita para sa isang bagong trabaho."Talagang ayaw niyang pumayag sa hiling ni Peter, ngunit kahit papaano ay nakaisip siya ng perpektong plano kagabi.Kung magtagumpay siya, tinulungan niya sana si Peter na mag-propose habang nakakuha siya ng magandang trabaho.Nagulat si Peter at nagtanong sa pag-usisa, "Isang trabaho? Ano ito?"Talagang hindi siya nagtrabaho, dahil mas mahusay na mag-freeload ng kanyang kapatid na babae!Napangiti si Greg. "Magtatrabaho ka nang direkta sa ilalim ni Ms. Turnbull.""Woah... Sa ilalim ni Vicky Turnbull?!" Natigilan si Gina—hindi ito isang pagkakataon na darating sa kahit kanino la
Tumalon si Peter palabas ng kotse sa sandaling iyon nang sumisigaw habang tumakbo siya papunta sa isang abandonadong pabrika. “Mr. Jameson! Mr. Jameson! Nadala ko na si Frank Lawrence—sabihan mo ang mga tao mong patayin siya!”"Hehe…"Isang lalaking nasa animnapung taong gulang ang lumabas mula sa pabrika kagat ang isang tabako sa bibig niya at nakasuot ng isang pinstripe suit. Kaagad siyang nakilala ni Frank—si Larry Jameson ito. Kausap niya si Helen noon sa Zamri lease bid, at kasama niya si Juno noon. Naalala rin ni Frank na sinabi ni Helen na isa siya sa Three Bears ng Zamri. At ngayon, bumuga ng usok si Larry habang pinanood niyang bumaba si Frank, nang tumatawa. “Ikaw alam si Frank Lawrence, ang asawa ni Helen Lane?”“Tama ka.” Naglakad si Frank at tumayo sa harap ni Larry habang umiiling kay Peter na mabilis na nagtago sa likod ni Larry. “Akala ko inayos mo na ang sarili mo pagkatapos mong umalis sa Riverton, pero lumalabas na nakakadiri ka pa rin pala.”“Nakakadiri? D
Sumigaw si Frank, “Nasaan ang kapatid mo, Peter Lane?!”Nang napatalon at muntik mabitawan ang phone niya, sumama ang ekspresyon ni Peter nang nakita niyang si Frank iyon. “Malay ko! Wag mo kong tanungin!” Naiinis na sigaw ni Peter at bumalik siya sa laro niya. Nainis si Frank habang nanood siya, lalo na't dahil nakapatong ang paa niya sa mesa ni Helen. Nag-iwan ng marka ang mga sapatos niya sa dokumento sa ibaba nito. "Mr. Lawrence?" Pumasok si Lily sa sandaling iyon at napansin niya si Frank. Siya ang sekretarya ni Helen na lumipat mula sa Lane Holdings ng Riverton, at hinila niya si Frank sa tabi habang bumulong siya, “Nawala ang phone ni Ms. Lane kagabi, at hindi namin ito mahanap magdamag. Kakaalis niya lang papunta sa ospital para bisitahin ang nanay niya, at sinabihan niya akong ipaalam ito sa'yo pag bumalik ka nang wala siya.”Nakinig si Frank, ngunit napansin niyang nakasilip si Peter sa kanya. Nang lumingon siya kay Peter, bumalik si Peter sa phone niya at dumal
Pagod si Frank nang umalis siya sa cafe at nagpasyang tatanggihan na niya si Helen kapag may iba pa siyang ganitong pakiusap sa hinaharap. Kahit na ganun, tinitigan niya ang itim na Maserati convertible na nakaparada sa labas habang umalingawngaw ang mga salita ni Juno sa isipan niya: “Walang maitutulong sa'yo kung magiging kalaban mo ako. Tanggapin mo ko nang parang isang mabuting bata, at ibibigay ko sa'yo ang impormasyon sa Draconia na gusto mo. Tanggapin mo ang impormasyong ito bilang pagpapakita ng sinseridad ko—mayroong hindi tapos na construction project na nasa labasan ng Zamri. Gayunpaman, pwede mong sabihin si Ms. Lane na kunin ito, dahil babawiin ito ng gobyerno para gibain sa susunod na ilang araw. Sa mga panahong iyon, lalaki nang sampung beses ang halaga nito!”Saan mo nakuha ang impormasyong iyan?” Tanong ni Frank. Misteryosong ngumiti si Juno sa kanya. “Sikreto yan, maliban na lang kung umoo ka…”Dahil dito, pagkaalis niya sa cafe kinuha ni Frank ang phone niya
Sinara niya ang laptop at tinitigan nang masama ni Frank si Clarity. “Ano ba talagang gusto mo?!”“Wala. Gusto kita, yun lang!” Ngumiti si Clarity at mas lalong nainis si Frank. "Hmph." Hindi siya pinansin ni Frank at tumalikod para umalis. “Hoy, teka!”Hinablot ni Clarity ang braso niya at mapagpaumanhing ngumiti. “Kalma ka lang. Hindi mo ba gustong malaman kung sino ako, Donn Lawrence?”“Ano?!” Lumingon si Frank. “Alam mo ang pangalan ko?! Magsalita ka! Sino ka?!”“Ano…”Misteryosong umiling si Clarity. “Isa akong palaboy kagaya mo.”Pinagana ni Frank ang Five-Peat Archaeus niya sa sandaling iyon at handang umatake—dahil tumanggi siyang magtino nang nagpakabait siya, kailangan niya lang magpakatatag!Pero kahit na umatras si Clarity, makarisma siyang nakangiti. “Oh, kalma ka lang! Gaano ba kaiksi ang pasensya mo? Pwes, dahil gusto mo talagang malaman, siguro pwede kong sabihin sa'yo… Marami akong pangalan, kaya alin ang dapat kong sabihin sa'yo? Oh, tama.”Bigla na lang
Gayunpaman, narinig ni Helen ang malanding boses ni Clarity sa kabilang linya at sumigaw siya, “Ano?! Anong ginagawa mo diyan, Frank?”“Sandali, ikaw yun?!”Napangiwi si Frank nang naalala niya—kaya pala pamilyar si Clarity sa kanya. Siya ang kasama ng isa sa mga importanteng taong dumalo sa bid event sa Zamri!Inimbitahan niya siya sa masquerade ball, pero hindi niya ito inisip dahil hindi siya interesado. At ngayon, nagpakita talaga siya rito sa Morhen…“Ano bang gusto mo?” sigaw niya nang nakatitig nang masama kay Clarity habang nasalo niya ang paa niya. Napabulalas si Clarity. “Oh, nasasaktan ako… Hindi naman sa ayaw ko, pero talaga bang gagawin natin to sa harapan ng napakaraming tao?”Habang tumuro siya, lumingon si Frank para makita ang ibang panauhing dumating sa cafe at nakatitig sa kanila. Mukha talagang naglalandian sila habang hawak ni Frank ang binti niya. “Tsk, tsk… Mga baboy talaga ang mga lalaki ngayon…”“Hala, sa pampublikong lugar pa talaga? Napakabastos
Nakadagdag lang sa karisma ni Clarity ang nunal sa ilalim ng mata niya. Ang totoo, maraming lalaki ang hindi makakatiis sa kanya. “Anong problema, Frank?” Para bang naramdaman ni Helen na may mali sa screen at bahagyang kumunot ang noo niya. “Wala lang.” Umiling si Frank nang nag-aalangang bumitaw kundi ay tiyak na magseselos at magkakamali ng akala si Helen. Ngunit sa kanila ng kaba niya, hindi siya sasayaw sa tono ni Clarity. Naintindihan niyang habang mas maganda ang babae, mas lalo silang mapanganib. Kagaya nito, tiyak na may binabalak siya kapag mukha siyang intresado sa isang tao. At nilinaw ng pagpunta sa kanya ni Clarity nang dalawang beses na hindi ito nagkataon lang, at may binabalak siya. Samantala, binuksan ni Helen ang presentation file sa kabilang linya at pinakilala ang proyekto nang may propesyonal na script. “Ms. Clarity, gumuhit kami ng mga plano at blueprint para sa resort na hinihiling mo. Tignan niyo…”Inabot nang mas mababa sa sampung minuto ang u
Umubo si Helen at nagsabing, “Ipapadala ko sa'yo ang address. Pwede ka nang pumunta roon. Tandaan mo, pipirma ka ng kontrata, pero pagkatapos lang ng video conference. Naiintindihan mo?”“Oo,” tango ni Frank, pagkatapos ay lumingon sa mapayapang mansyon at bumuntong-hininga. Lumabas na bumiyahe siya nang ganito kalayo para ang sa tsaa…Kahit na ganun, hindi siya nagpaligoy-ligoy at nagmaneho papunta sa address na binigay sa kanya ni Helen sakay ng Maybach niya. Nang pumasok siya sa itinakdang café kalahating oras ang nakalipas, nakita niya ang isang pamilya na mukha roon at nagulat siya. “Ikaw yung nasa Waver Street…”Si Clarity nga iyon. Nakasuot siya ng hapit na itim na palda at blouse na may mababang kwelyo at eleganteng umiinom ng kape niya. Ngumiti ang mga pulang labi niya nang nakita niya si Frank, tapos dinilaan niya ang mga daliri niya habang makarisma siyang nagsabi, “Nagulat akong ang aga nating nagkita, pogi.”Hindi napaatras si Frank, kundi nagulat lang siya. Tu
Sumuko na sa wakas si Frank sa pagtataka niya at kumunot ang noo niya. “Tinawag mo ko rito para lang uminom ng tsaa?!”Inisip niyang maigi ang tatay niya sa biyahe papunta rito, ang nagsusumamong mga mata niya at ang pagsasabi niyang nabibilang na ang mga araw niya…“Ano, may problema ba?”Ngumiti si Godwin pagkatapos uminom ng tsaa niya. “Magaling magtimpla ng tsaa si Silverbell. Pwede mo siyang utusang magtimpla nito para sa'yo mula ngayon.”“Bahala ka sa buhay mo!” Suminghal si Frank at tumalikod para umalis. Inisip niyang kahit papaano ay ipapaliwanag ng tatay niya ang sarili niya, ngunit trinato na naman siya nitong parang bata kagaya ng kadalasan niyang ginagawa, at walang sinabi. Nanood si Silverbell habang umalis siya at nag-aalalang tumingin kay Godwin, “Ayos lang ba talaga to?”“Ano namang hindi ayos dito?”Ngumiti si Godwin at uminom ulit ng tsaa. “Wag kang mag-alala—iniwan ko na ang lahat ng dapat kong iwan sa kanya, at kagaya ng sabi nila, masaya ang walang nalal
Mag-isang umalis si Frank sa Turnbull Estate sa sumunod na araw. Wala siyang sinabihan kung saan siya pupunta habang mag-isa siyang nagmaneho sa labasan ng Morhen. Maliit lang ang mansyon pero nakatayo ito sa gitna ng maliit na gubat—isang tahimik at malinis na lugar malayo sa maingay na siyudad. Kumalma ang puso ni Frank makita niya lang ito, at umapak siya siya sa front door. Naamoy niya ang bango ng tsaang nagmumula sa drawing room. Isang sinauna at pamilyar na boses ang nagmula sa pinto niya. “Ah, nandito ka.”“Oo,” sagot ni Frank habang pumasok siya para makita ang ama niya, ang Lord of Southern Woods, na nakaupo nang maayos. Mayroon siyang antigong tasa sa tabi ng mga daliri niya at naamoy ni Frank ang bango nito kanina. “Maupo ka.” Isang magandang anino ang lumitaw mula sa kung saan dala ang isa pang tasa ng tsaa at magalang itong nilapag sa kabilang dulo kung saan nakaupo si Godwin Lawrence. Lumingon si Frank para makitang siya ay walang iba kundi si Silverbell,