Nang umagang iyon ay kaagad na naglinis at nagbihis si Troy, pero sinigurado niya no'ng bago siya umalis ay iniwanan niya ng pera ang babae at mga damit na susuotin nito lalo pa't nasira niya ang mga damit nito no'ng wala siya sa kaniyang huwisyo at inangkin ito. While looking at the blood stain na nasa bed sheets, tahimik siyang napamura at mariin na napasuklay sa kaniyang buhok. Napakagat-labi siya at napaiwas ng tingin lalo pa't nasilip niya ang makinis at mapang-akit na likod ng babae. "This is fvcking ridiculous. You really push me into doing this, Marco." Pagmura niya at umalis para sugorin ang kaniyang kaibigan na siyang primary suspect niya sa nangyaring sapilitan. He speed up his car towards Marco's mansion. Pagdating niya doon ay walang paawat siyang pumasok sa kabahayan at tinungo ang ikatatlong lapag ng bahay ni Marco kung nasaan ito nag okupa at nag opisina. "Marco!" Madilim at nakakahindik na bumalabog ang boses ni Troy sa buong kabahayan. He went to Marco's office
"Kakapick-up mo nga lang ng tawag ko and I was calling you for more than ten times yet ngayon mo lang sinagot. Come on, Troy. I'm working my ass out here in my end in order to prove you that I'm innocent!" Pagtatampo ni Marco kay Troy. Yet Troy never gives a damn even if he is his friend. Naiiling si Troy sa sinabi ni Marco, "So, where you able to find the suspect?" "Hohoho! Does this mean, pinaniniwalaan mo na ako?" Tila natutuwa ang kaibigan sa kaniyang sagot."Tsk, just believe in what you want to believe." Kunwari walang pakealam si Troy pero alam niya sa sarili niya na hindi niya magawang itapon ang samahan at pagkakaibigan nila ni Marco. Marco witnessed Troy's trip to present and so did Troy witnessed Marco's. And when they don't have someone to open and lean on with their problems, they have each other. Yun yung mga panahon na hindi pa nila kilala ang mga kaibigan nila ngayon. —"Troy, it's Lloyd. He was the one who tricked you that night." Matapos ang ilang segundo na kata
Nagulat si Hailey nang lumapit sa kaniya ang babae. "Please help me, don't let the President kick me out." Tila nabaliktad ang gulong at ito naman ngayon ang nagmukhang kaawa-awa. Inalis ni Hailey ang mga kamay nito, "Pasensya na at hindi kita matulongan diyan. Pwede mo naman siyang kausapin." At sinilip ang Pres na hindi pansin ni Hailey na nakapamulsa na pala ito habang tinitingnan siya. "Miss Hailey?" Napabuntong hininga si Hailey at napipilitang sumunod dito. Before the President went back to his duty, hinatid siya nito sa clinic. Na appreciate ni Hailey ang tulong nito, kaya't bago uto umalis ay nagpasalamat siya ng taos-puso. —Ang pangyayari na bully ay hindi lang do'n nagtapos. Nasundan pa iyon sa mga sumunod na araw. Hapon na at malapit ng mag gabi. Kalalabas lang ni Hailey sa University nang may bumulaga sa kaniya sa daan na mga estudyanteng babae. Nakataas ang mga kilay nito na nakatingin sa kaniya. "Aren't she the girl na sipsip kay Pres?" Wika ng isa sa matinis na b
Araw ng huwebes, papasok si Hailey sa school nang may makita siyang pinagkukumpol-kumpolan ng mga estudyante sa grounds. Ano kaya ang meron? Nagtataka niyang tanong sa likuran ng kaniyang isip. Imbes na makiusyuso ay nagtuloy-tuloy siya sa pagpasok sa department niya. Ang kaganapan na nangyayari ay isang 'pickup the thing in the mud race' kung saan public na gumagapang ang apat na babae na si Bianca, Dyanica, Jamaica at Fiona habang may kagat-kagat na bagay sa kanilang mga ngipin. Para itong mga baboy na naliligo sa malapot na putik, at habang pinagpipyestahan rin ng lahat ang nasabing patimpalak.Sa kabilang banda, tahimik lang na sinisilip ng isang lalake ang nangyayaring ganap, at nang makita nito si Hailey na dumaan at hindi man lang sumilip ay agad niyang nilisan ang kaniyang puwesto para tahimik na sundan ito. —Naabutan ng lalake si Mia na tahimik na kinukuha ang baonan nito. Mukhang wala pa itong kain at napakaputla pa. 'What happened to her? Bakit siya namumutla?' tanong
Napalingon si Hailey at napaangat ng tingin dito. At gano'n na lang ang pamimilog ng kaniyang mga mata nang makita niya ang lalake na nakasagupa niya no'n sa elevator. "Okay po, sir." At tinanggap na ng tindera ang bayad. Nataranta naman si Hailey at, "Teka lang, ate. Ako na po–""Tinanggap na niya ang pera ko, just let it be the payment." Wika ni Troy kay Hailey. Hindi makapaniwala si Hailey sa naging turan nito. "Kahit na, hindi mo dapat–"Napabuntong hininga si Troy at binalingan ng pansin ang bata, "Kid, you can take the change of the money, okay? Gamitin mo 'yun pambili ng pangkain niyo ng pamilya mo." Naputol sa pagsasalita si Hailey nang dineadma siya ni Troy at nakipagusap sa bata. "Wow! Salamat, kuya pogi!" Lubos naman na natuwa ang bata kaya hindi na umangal si Hailey at itinikom nalang ang kaniyang bibig. Matapos nila sa tianggean ay sinamahan pa nila ang bata na mamili ng mga pagkain na dadalhin sa pamilya nito. Tahimik lang si Troy habang inooserbahan ang dalawang ka
Natutop ni Hailey ang kaniyang bibig, lalo na no'ng maghiyawan ang mga tao dahil kilig na kilig ang mga ito. Anong nangyayari? Bakit siya nag po-proposed sa'kin? Nahihiya na pinapatayo niya si Troy, pero nagmatigas ito at nanatili sa gano'ng ayus. "Oi, ano 'tong ginagawa mo?" Pabulong niyang tanong kay Troy dahil mas nakakaramdam pa siya lalo ng hiya. Hindi kasi siya sanay na tinitingnan ng lahat. "Tumayo ka na, please..." "Hindi ako tatayo dito kung hindi mo tinatanggap ang proposal ko. I told you earlier, hindi ako tumatanggap ng rejection." Tila binagsakan ng langit at lupa si Hailey dahil sa kabaliwan ni Troy, nangangati na nga ang kaniyang mga paa na umalis doon. "Hindi ito tama, Sir. Ang ibig kung sabihin kanina ay kaya kong gawin lahat, pero maliban sa ganito. Pwedeng iba na lang? Hindi ito laro-laro lang, alam mo ba 'yun?" Nag-iba ang aura ni Troy, "So, are you rejecting my proposal?" Biglang nakaramdam ng kaba si Hailey, napakagat labi siya. "H-Hindi naman sa gano'n–"
She was out of words at ni hindi niya alam kung ano ang kaniyang masasabi. Masyado siyang na-sorpresa at hindi niya inaasahan 'yun. Kung papaano nakilala ni Troy ang mama niya, 'yun ay ang hindi niya alam. "Anak, ikaw ba 'yan?" Tanong ng kaniyang mama na sobrang namamangha sa kaniyang ganda. Kakarating lang nila ni Troy no'n sa meeting place nila ng mother nito, and the twist is, hindi niya alam na pati pala mama niya ay kikitain niya. "Opo, ma. Napakaganda ko ba, ma?" Ngumingiting tanong ni Hailey sabay bigay ng masuyong yakap sa ina. Hinagod ng ina niya ang kaniyang likod. "Sobra, anak. Halos hindi na nga kita makilala kanina." Simpleng napasulyap ang ina ni Hailey kay Troy na nasa likod lang ni Hailey. "Kung hindi lang dahil dito kay Troy ay hindi kita makilala eh. Or worst baka mapagkamalan pa kitang dayuhan." Natawa si Hailey sa biro ng kaniyang ina. "Grabe ka naman, ma. Magkasing ganda nga lang tayo eh." "Hindi ako nagbibiro, nak." Tanggi ng kaniyang ina. "Nga pala anak,"
"Yes, ma'am. I'm Hailey. Pasensya na po kayo kung naabala ko kayo at ako'y nagkamali ng pinasukan. Excuse me." Natataranta na si Hailey dahil baka iba ang pupuntahan ng usapan. Kailangan na niyang makaalis."Sandali, Miss Hailey." Tumayo si April at nilagay ang baso sa center table. "Hindi ka nagkamali ng pinasukan." Napamaang si Hailey. "Po?" April smiled meaningfully to Hailey as she strode towards her. "Actually, kaya ako nandito ay ikaw talaga ang sadya ko." At with that kind of smile, Hailey felt uncomfortable. Napapatingin siya kay Iori and just like April, ngumiti lang si Iori sa kaniya. "Iori is my brother, I told him to fetch you so that we can talk." Humakbang ng isang beses paatras si Hailey, habang siya'y nagugulohan na napapatitig kay April. "Usap? Para saan? At hindi ba't napaka-unreasonable naman kung nagpunta ang isang sikat na modelo na kagaya mo, para lang sa'kin. Hindi ba?" She was not trying to be sarcastic, she was just stating the truth because it is hard to
HAILEYMakalipas ang walong buwan simula no'ng nangyaring awayan sa bahay namin ni Troy at matapos makipag-deal sa mga bullies ko noon ay sa wakas naipanganak ko na rin ng ligtas ang aming anak na lalake. Yes, lalake po ang anak namin. All throughout my pregnancy journey ay hindi ako nakaramdam ng kapabayaan mula sa asawa kong si Troy, bagkus, ini-spoiled niya ako sa lahat ng mga gusto ko. Kahit na ang dami kong kalokohan na pinanggagawa para lamang makaganti sa mga 'yon. Sinuportahan naman niya ako at sinisigurado na hindi ako masasaktan nila Leah. As for Grace, pinatawad ko na siya. Nakita ko naman ang sinseridad at pagsisisi niya sa mga nagawa niya sa'kin noon. Ang maganda pa roon ay naging kaibigan ko pa siya. Matapos ang tatlong buwan niyang Pag ta-trabaho as cashier sa isang mall, pinabalik na siya sa kompaniya nila at ngayon ay nag-aaral kung papaano papatakbuhin ang kanilang negosyo. Namatay din kasi ang Lolo niya at walang ibang tutulong sa ama niya kundi siya, lalo pa'
Napapabuntong hininga na lamang si Hailey pagkalabas niya mismo sa opisina ng asawa. Pinakalma ang sarili at nang kumalma ang kaniyang paghinga ay ngumiti siya ng pilit bago umalis doon. Meanwhile, aliw na aliw si Troy sa panonood ng footage na nangyayari sa opisina niya. He actually installed a private camera to record everything that happens today. He's grinning all ears not until his wife came in to the conference room kung saan siya nag stay. In fact, wala talagang meeting, pinalabas niya lang 'yon. "Hi, Hon." He greeted and waved at her. But at the same time, he stood up at sinalubong ang asawa ng malaking yakap. "You did great. Leah was literally frustrated and humiliated." He said and kissed her in the forehead. Yumakap lamang si Hailey sa kaniyang asawa, hinahayaan ang sarili na mamahinga dito ng kaunti. "Sa tingin mo, I did great?" She's always doubting, kaya siya nagtatanong. Troy patted her head and stroke her hair gently, "I'm so proud of you, hon. Not only you did gr
Kinabukasan...Pumasok si Troy sa kaniyang trabaho. At tila nakahinga ulit ng maluwang si Leah nang hindi niya nakita si Hailey. Buwesit na buwesit talaga siya dito, to the point na ayaw niya na itong makita pa. "Good morning po, Sir." She greeted politely and bow a little for respect. She's cheerful dahil nga wala yung panira sa araw niya. Hindi nilingon or tinugon ni Troy ang pagbati ni Leah at dire-diretso lamang na nagtungo sa kaniyang opisina. Umingos at ngumuso na lamang si Leah sa inasta ng amo. Kung hindi lang naman nito naging asawa ang buwesit na Hailey na 'yon, hindi din siya magkakaganito. Ang lahat ng nangyari sa kaniya ay si Hailey lahat ang dahilan. That's why, inis na inis siya doon. Naging masagana ang araw ni Leah dahil sa absence ni Hailey. Pero ang inaakalang magiging masaya hanggang sa matapos ang shift ngayong araw, ay hindi niya inaasahang ma bulilyaso. "Leah, pinapatawag ka ni Ma'am. May iuutos daw." Wika sa kaniya ng kaniyang ka trabaho na kakapasok lang
Sunday morning... Hailey went inside the Starbucks to meet up with Grace. Nang makapasok, nakita niya kaagad si Grace na naghihintay sa pagdating niya. Nakaupo ito malapit sa glass wall. Kumaway ito sa kaniya at tinanguan lamang niya ito, bago nagpunta sa puwesto nito. "Salamat at nakapunta ka, Hailey. Maupo ka." Ma-respeto at maayos nitong pakikitungo at pag-alok sa kaniya. "Ayus lang, pinag-iisipan ko naman ng mabuti ito." Sambit ni Hailey at umupo na sa katapat na upoan. "Pasensya na talaga, na disturbo ba kita ngayong araw?" Wika ni Grace sa malumanay at sympathetic way. "Wala naman akong ginagawa ngayong araw, sinamahan din ako ng asawa ko." "Nandito si Troy?" Mukha pa siyang gulat nang malaman na kasama ni Hailey si Troy. Which is hindi niya inaasahan na maging asawa nito. "Oo, nasa labas lang siya. Naghihintay sa loob ng sasakyan niya. May pupuntahan kasi kami after ko dito." Kalmado ding sagot ni Hailey kay Grace. Napatango-tango na lamang si Grace doon. "Kaya pala...
"Hailey..." Grace mumbled her name, almost a whisper. Para pa nga itong minulto sa presensya niya. Hindi kagaya nila ni Vanessa at Leah na galit at inis kaagad ang ipinapakita kapag nakita siya ng mga ito. Kaya ang takot na kani-kanina lang namuhay, muling nag lie low dahil nakita niyang harmless si Grace. Lalo na ang maluha-luha ang mga mata nito at halos mapatulala na lamang kay Hailey. "Grace," she calmly uttered her name as she's not scared of Grace anymore. Kung hindi pa sinita ng ibang customer na nakapila si Grace, hindi siya matitinag sa kakatitig niya kay Hailey. Natataranta na nagpatuloy siya sa pag scan ng mga grocery items na pinamili ni Hailey and Hailey was like waiting for her items to be finished from scanning so she could pay for it after. But then, kung kailan niya na babayaran ang mga ito, nagsalita bigla si Grace. "Hailey, pwede ka bang makausap mamaya? O kaya sa free day mo?" Hindi niya iyon inaasahan dahil ang isang Grace Madrigal ay hindi kumakausap ng tao
"Let's go home?" Tanong ni Troy nang sila'y makabalik sa kanilang table. Sila lang dalawa at may peace sila para makapag-usap. Umiling si Hailey, rejecting his suggestion. "Hindi pa tayo tapos mag dinner. Tiyaka sayang din ang mga pagkain na 'to kung iiwanan natin." She stated. "Hayaan mo na lamang ang nangyari kanina. Hindi ako apektado at mas lalong huwag mong hayaan na masira ang mood natin nang dahil lang kay Vanessa." Nginitian pa niya ang asawa, as if she really don't care about what just happened. "Are you sure?" He's still worried about her. Kahit na sinabi na ng asawa sa kaniya na ayus lang ito. Tumango si Hailey, "Oo naman. Come on, ipagpatuloy na natin ang pagkain." And so they continued their dinner as if walang nangyari. Still, it was filled with solemn joy until the very last minute of his birthday. Saktong alas dose, nakauwi sila sa bahay nila. They did their usual night rituals such as taking a bath, toothbrush, and changing into their night dresses before going t
Nang ma i-serve na ang mga pagkain, sobrang nagagalak si Hailey ng makita kung gaano ka artistic ang pagkakagawa sa plating, at sa appearance pa lang ng food alam na niyang masasarap ang mga ito. Maliban doon, ang amoy ang mas nakaka-halina. Yung tipong gusto niya ng tikman agad ang mga pagkain. "Salamat," she thanked the staff who served the food to them. Medyo marami-rami kasi ang in-order nila kaya itong table nila ay halos mapuno na. "You're welcome, Mrs Santillan. To be followed na lang po ang drinks." Wika ng isa sa apat na nag served ng foods, saka ito yumukod bilang pagpapaalam at umalis din pagkatapos kasama ang iba nitong mga kasamahan. Nang mawala ang mga ito, saka lang dinampot ni Hailey ang mga kubyertos at excited na tinikman ang mga putahe na nasa malapit niya. "Looks like, you're impressed by the food being served, hon." Komento ni Troy nang makitang halos mapapikit sa sarap ang asawa niya sa una nitong tinikman na pagkain. "Yes, hon. Ang sarap. Parang naalala ko
BEFORE the day has come to an end, Hailey and Troy decided to have an intimate dinner in an exquisite restaurant haven whereas they can clearly overview the beauty of skylines amidst the peaceful night and the 360 degrees scenic view by the bay. As they enter the restaurant which is located in one of the famous skyscrapers in Alabang, they were greeted by such a great welcoming from the staffs who will be going to serve them with good experience in the said restaurant. Not only did they went here to spend a fancy meal, but also, Travis was occasionally invited to make a visit in the said restaurant. So, it's a matter of exclusive review which would the restaurant appreciates to hear. "Good evening and welcome, Mr and Mrs Santillan. Thank you for accepting our invitation." Masugid na pagbati ng head manager ng restaurant. Tumango lamang si Troy sa mga ito bilang ganti pabalik sa pagbati nito. "Good evening," she greeted them with a smile, which leashes the coldness from Troy. Muk
Nasa daan pa lamang si Troy pabalik sa kaniyang opisina, nagtaka na siya kung bakit napakatahimik ng hallway, maging ng buong floor. Napapatingin siya sa kaniyang relo at nakitang alas onse 'y trenta pa lang naman ng tanghali. Hindi pa lunch break. Where did his corporate employees go, and why is it so silent? Pakiramdam niya parang nag-iisa siya, at bawat hakbang niya ay nakakahindik ng kaba. It's like, nasa isang horror movie siya na may someond behind him na tinitingnan siya. Pero kung lingunin niya naman ay walang tao, wala siyang nakita maliban sa presensya niya. Hanggang sa nakarating siya sa harapan ng opisina niya. Wala din si Charles sa estasyon nito. At ang pakiramdam na may taong nakatingin sa kaniya mula sa likuran ay nanatili pa ring matibay. He tried to ignore it, but instead turned the knob and stepped inside the office. But the moment he stepped inside, his jaw dropped as the cheerful noise from everybody welcomed him. Namimilog ang kaniyang mata when someone fro