HAILEYMakalipas ang walong buwan simula no'ng nangyaring awayan sa bahay namin ni Troy at matapos makipag-deal sa mga bullies ko noon ay sa wakas naipanganak ko na rin ng ligtas ang aming anak na lalake. Yes, lalake po ang anak namin. All throughout my pregnancy journey ay hindi ako nakaramdam ng kapabayaan mula sa asawa kong si Troy, bagkus, ini-spoiled niya ako sa lahat ng mga gusto ko. Kahit na ang dami kong kalokohan na pinanggagawa para lamang makaganti sa mga 'yon. Sinuportahan naman niya ako at sinisigurado na hindi ako masasaktan nila Leah. As for Grace, pinatawad ko na siya. Nakita ko naman ang sinseridad at pagsisisi niya sa mga nagawa niya sa'kin noon. Ang maganda pa roon ay naging kaibigan ko pa siya. Matapos ang tatlong buwan niyang Pag ta-trabaho as cashier sa isang mall, pinabalik na siya sa kompaniya nila at ngayon ay nag-aaral kung papaano papatakbuhin ang kanilang negosyo. Namatay din kasi ang Lolo niya at walang ibang tutulong sa ama niya kundi siya, lalo pa'
She's Hailey. Rich in name but poor in reality. She hated her name because of all names why does it have to be Hailey? She's bullied due to that hilarious name and even she, looked down herself. She's not suitable for this name like what others said. Ano ba kasi ang naisip ng ina niya para ipangalan sa kaniya ang nakakaaya-ayang pangalan na ito? "Hailey, anak..." Tawag sa kaniya ng ina. Linggo ngayon at wala siyang pasok. Napabuga siya ng marahas na hininga. Kasabay ng pagbaba niya sa kaniyang kama na may mabibigat na yapak patungo sa sala."Ma, naman! Ilang beses ko ba dapat sabihin sa'yo sa huwag mo akong tawagin sa pangalan na iyan?" Sigaw niya at napapikit siya sa pagkakabuwesit. Nagulat ang kaniyang ina sa kakaibang niyang inasta. "A-Anak? Ano ba ang nangyari at ganiyan ka makapagsalita? Ano bang meron sa pangalan mo, eh ang ganda nga niyan? Hailey." Bigla ay nakakaramdam ng pagkakakonsensya si Hailey sa kaniyang inasal. Na realize niyang hindi niya dapat iyon ginawa dahil lab
Ang tatlo ay awtomatikong napatigalgal at nagulat sa biglaang pagsulpot ng Supremo. Natahimik rin ang lahat sa biglaang pagdating nito. Kagaya ng tatlong Maria's ay nagulat rin sila dahil hindi naman kasuwal na nagpapakita sa publiko ang Supremo. Dumilat si Hailey, subalit kahit anong gawin niyang pag aaninag ay hindi niya talaga magawang makaaninag ng mabuti. Ang tanging nakikita niya lang ay ang mga bulto ng mga tao at kulay ng mga dingding tsaka ilaw. Maliban roon ay wala na. "Pres." Napakurap-kurap si Hailey nang marinig si Vanessa na nagsalita at tinawag ang lalaking ito na Pres. Nandito ang Supremo! Sigaw ng isang bahagi ng kaniyang isip. Natataranta na tumayo si Hailey, kahit ang malamantika na sahig na kaniyang kinauupoan ay nakalimutan niya kaya siya natumba at nadulas. Napakagat-labi nalang siya sa sakit na kaniyang nadama. Pero wala siyang pakealam at kinapa niya ang mga bahagi kung saan niya posibleng mahanap ang kaniyang salamin. Sa kabilang banda... "I have witness
Napakunot-noo si Hailey, at napatingin sa paligid nila. Pero wala siyang nakitang ni isa na naroon at tanging sila nalang ang natitirang tao sa hallway. "Hindi na po kailangan--" "You don't have to pretend that you're okay, just let me help you and bring you to the hospital so that your wounds will be treated before it gets worst." No'ng una ay nagdadalawang-isip si Hailey na tanggapin ang alok nitong tulong, pero sa huli ay tinanggap niya pa rin at hinayaan na tulongan siya ng Supremo. ---"Hold on to me tight, para hindi ka mahulog." Natural ba talaga na sweet at caring ang Supremo? Ang special niya siguro para personal na tulongan nito noh? Pero shempre jema lang niya 'yun, ayaw niya mag assume. Ang sakit pa naman kapag nag assume ka para sa wala. Hinayaan niyang ipulupot ang kaniyang mga braso sa leeg nito habang tahimik na binabaybay ang hallway patungo sa elevator at hanggang sa parking lot kung nasaan ang kotse nito. Hindi niya maiwasan ang makaramdam ng awkwardness sa kat
Pumasok ang lalake na nagpumilit kanina, pasimple siya nitong nilingon at sa mga mata pa lang nito na namumula ay napapaatras siya sa sulok. Ngayon at papasara na ulit ang elevator nang may tao na namang humarang sa elevator. Nahigit niya ang kaniyang hininga nang mapagsino ito. The good looking guy in a playboy aura appeared, guwapo ito sa malapitan at ngayon ay naalala niyang may kamukha ito na artista sa sokor. Ayy, tama! Mukha itong si Cha Eun Woo in a dark mode aura! Mag fantasize na sana siya lalo pa't nag slow mo saglit ang pag ikot ng oras niya sa guwapong playboy nang siya'y mapahiyaw dahil sa paghawak ng lalaking kasama nila sa elevator. "Sige, Troy. Subokan mong lumapit at malilintikan itong babae na 'to!" Tinampal-tampal ni Hailey ang braso ng lalake na nakapulupot sa kaniyang leeg dahil sa hindi siya maayos na nakakahinga."B-Bitawan mo a-ako--" "Manahimik ka!" Sigaw sa kaniya ng lalake malapit sa kaniyang tenga at halos mabingi siya sa lakas ng boses nito. Napapiki
"I-Ikaw?! Ikaw 'yung sa elavator kanina!" Aniya. Hindi niya pansin na tinuro niya na pala ito. Walang kaemo-emosyon na tiningnan siya ni Troy, lalo na ang kaniyang daliri na nakatuon dito. Nang mapansin niya iyon ay agad niyang binawi ang kamay at tumikhim."Bakit ako nandito?" Pagiiba niya. "You should be dead by now if I was not able to bring you here." Walang ka taste taste nitong sagot at tinalikuran siya. "After you're done eating, you're free to leave. There's a car waiting outside, you can utilize it." At iniwan siya nang hindi man lang siya hinayaan na makapagsalita. "S-Sandali--" Isa lang ang nasa isip niya ng oras na 'yun, that man is despicably rude. Shempre, no'ng una gusto niya na umuwi agad. Pero nang makita ang kabuoan ng bahay, nagbago isip niya at napagpasyahan na aliwin ang sarili bago umalis. Hindi lang ang kaniyang tiyan ang nabusog, kundi pati na rin ang kaniyang mga mata. Hindi na kasi siya makakabalik dito kaya dinalasan na niya. Napakalaki ng bahay at ang
"Akalain mong nagtatrabaho itong mother mo sa bar ng Tito Andrew ko? What a coincidence!" The story behind this look out is that naiinip si Grace kakatambay sa bahay nila after ng araw niya sa school kaya nagpunta siya sa bar ng Tito niya para doon magpalaganap ng boredom niya. Pagdating doon ay sadyang hindi siya naaliw kaya nagpunta siya sa toppest floor ng establishmento at nangealam ng kung ano sa opisina sa tiyohin niya. She was sitting on the swivel chair of that dark room. Dahil nga biyernes ay wala ang tito niya, may family dinner ito kasama ang personal na pamilya nito. Her tito won't mind naman kung magpunta siya doon. To ease her bored life, she read the employees profile. Like, isa-isa talaga and it really grows her attention. Hanggang sa dumating siya sa papel ni Heather Lopez. No'ng una ay napakunot-noo siya dahil parang pamilyar ang mukha nito, until Hailey sinks in to her little brain. She smirked and smiled annoyingly like she is the winner of today's video. Tiyaka n
Pagkapasok ni Hailey sa bar ay kaagad siyang nakatanggap ng isang mensahe galing sa numero ng kaniyang ina. Which is alam niyang sila Vanessa ang may hawak no'n. "Room 014 7th floor. Go there." Wala sa sariling nakikipagsiksikan siya sa kadagatan ng tap sa first floor. Nakahinga lang siya nang siya'y makasakay sa elevator at dinala sa seventh floor. Tahimik ang nasabing floor dahil malamang ang mga tao ay nasa baba at nagaaliw aliw pa. Hinanap niya kaagad ang naturang silid, sa pag aakala na naroon ang ina niya. Sa pagbukas niya ng pintuan ay awtomatikong may humila sa kaniya. "Ahh!" Para siya'y mapasigaw. "Shut up!" Rinig niyang wika ng isang babae at walang awa na tinakpan ang kaniyang bibig. Hindi nagtagal ay unti-unti siyang nawalan ng malay. Hindi niya mawari kung ano ang meron sa panyo at nagawa siya nitong higupin patulog. ---"Hey, Marco! You're here!" Napatayo ang isang lalake mula sa bilugang VIP sofa na may maraming ka tropa na kasamanv kainuman saka masaya na binati
HAILEYMakalipas ang walong buwan simula no'ng nangyaring awayan sa bahay namin ni Troy at matapos makipag-deal sa mga bullies ko noon ay sa wakas naipanganak ko na rin ng ligtas ang aming anak na lalake. Yes, lalake po ang anak namin. All throughout my pregnancy journey ay hindi ako nakaramdam ng kapabayaan mula sa asawa kong si Troy, bagkus, ini-spoiled niya ako sa lahat ng mga gusto ko. Kahit na ang dami kong kalokohan na pinanggagawa para lamang makaganti sa mga 'yon. Sinuportahan naman niya ako at sinisigurado na hindi ako masasaktan nila Leah. As for Grace, pinatawad ko na siya. Nakita ko naman ang sinseridad at pagsisisi niya sa mga nagawa niya sa'kin noon. Ang maganda pa roon ay naging kaibigan ko pa siya. Matapos ang tatlong buwan niyang Pag ta-trabaho as cashier sa isang mall, pinabalik na siya sa kompaniya nila at ngayon ay nag-aaral kung papaano papatakbuhin ang kanilang negosyo. Namatay din kasi ang Lolo niya at walang ibang tutulong sa ama niya kundi siya, lalo pa'
Napapabuntong hininga na lamang si Hailey pagkalabas niya mismo sa opisina ng asawa. Pinakalma ang sarili at nang kumalma ang kaniyang paghinga ay ngumiti siya ng pilit bago umalis doon. Meanwhile, aliw na aliw si Troy sa panonood ng footage na nangyayari sa opisina niya. He actually installed a private camera to record everything that happens today. He's grinning all ears not until his wife came in to the conference room kung saan siya nag stay. In fact, wala talagang meeting, pinalabas niya lang 'yon. "Hi, Hon." He greeted and waved at her. But at the same time, he stood up at sinalubong ang asawa ng malaking yakap. "You did great. Leah was literally frustrated and humiliated." He said and kissed her in the forehead. Yumakap lamang si Hailey sa kaniyang asawa, hinahayaan ang sarili na mamahinga dito ng kaunti. "Sa tingin mo, I did great?" She's always doubting, kaya siya nagtatanong. Troy patted her head and stroke her hair gently, "I'm so proud of you, hon. Not only you did gr
Kinabukasan...Pumasok si Troy sa kaniyang trabaho. At tila nakahinga ulit ng maluwang si Leah nang hindi niya nakita si Hailey. Buwesit na buwesit talaga siya dito, to the point na ayaw niya na itong makita pa. "Good morning po, Sir." She greeted politely and bow a little for respect. She's cheerful dahil nga wala yung panira sa araw niya. Hindi nilingon or tinugon ni Troy ang pagbati ni Leah at dire-diretso lamang na nagtungo sa kaniyang opisina. Umingos at ngumuso na lamang si Leah sa inasta ng amo. Kung hindi lang naman nito naging asawa ang buwesit na Hailey na 'yon, hindi din siya magkakaganito. Ang lahat ng nangyari sa kaniya ay si Hailey lahat ang dahilan. That's why, inis na inis siya doon. Naging masagana ang araw ni Leah dahil sa absence ni Hailey. Pero ang inaakalang magiging masaya hanggang sa matapos ang shift ngayong araw, ay hindi niya inaasahang ma bulilyaso. "Leah, pinapatawag ka ni Ma'am. May iuutos daw." Wika sa kaniya ng kaniyang ka trabaho na kakapasok lang
Sunday morning... Hailey went inside the Starbucks to meet up with Grace. Nang makapasok, nakita niya kaagad si Grace na naghihintay sa pagdating niya. Nakaupo ito malapit sa glass wall. Kumaway ito sa kaniya at tinanguan lamang niya ito, bago nagpunta sa puwesto nito. "Salamat at nakapunta ka, Hailey. Maupo ka." Ma-respeto at maayos nitong pakikitungo at pag-alok sa kaniya. "Ayus lang, pinag-iisipan ko naman ng mabuti ito." Sambit ni Hailey at umupo na sa katapat na upoan. "Pasensya na talaga, na disturbo ba kita ngayong araw?" Wika ni Grace sa malumanay at sympathetic way. "Wala naman akong ginagawa ngayong araw, sinamahan din ako ng asawa ko." "Nandito si Troy?" Mukha pa siyang gulat nang malaman na kasama ni Hailey si Troy. Which is hindi niya inaasahan na maging asawa nito. "Oo, nasa labas lang siya. Naghihintay sa loob ng sasakyan niya. May pupuntahan kasi kami after ko dito." Kalmado ding sagot ni Hailey kay Grace. Napatango-tango na lamang si Grace doon. "Kaya pala...
"Hailey..." Grace mumbled her name, almost a whisper. Para pa nga itong minulto sa presensya niya. Hindi kagaya nila ni Vanessa at Leah na galit at inis kaagad ang ipinapakita kapag nakita siya ng mga ito. Kaya ang takot na kani-kanina lang namuhay, muling nag lie low dahil nakita niyang harmless si Grace. Lalo na ang maluha-luha ang mga mata nito at halos mapatulala na lamang kay Hailey. "Grace," she calmly uttered her name as she's not scared of Grace anymore. Kung hindi pa sinita ng ibang customer na nakapila si Grace, hindi siya matitinag sa kakatitig niya kay Hailey. Natataranta na nagpatuloy siya sa pag scan ng mga grocery items na pinamili ni Hailey and Hailey was like waiting for her items to be finished from scanning so she could pay for it after. But then, kung kailan niya na babayaran ang mga ito, nagsalita bigla si Grace. "Hailey, pwede ka bang makausap mamaya? O kaya sa free day mo?" Hindi niya iyon inaasahan dahil ang isang Grace Madrigal ay hindi kumakausap ng tao
"Let's go home?" Tanong ni Troy nang sila'y makabalik sa kanilang table. Sila lang dalawa at may peace sila para makapag-usap. Umiling si Hailey, rejecting his suggestion. "Hindi pa tayo tapos mag dinner. Tiyaka sayang din ang mga pagkain na 'to kung iiwanan natin." She stated. "Hayaan mo na lamang ang nangyari kanina. Hindi ako apektado at mas lalong huwag mong hayaan na masira ang mood natin nang dahil lang kay Vanessa." Nginitian pa niya ang asawa, as if she really don't care about what just happened. "Are you sure?" He's still worried about her. Kahit na sinabi na ng asawa sa kaniya na ayus lang ito. Tumango si Hailey, "Oo naman. Come on, ipagpatuloy na natin ang pagkain." And so they continued their dinner as if walang nangyari. Still, it was filled with solemn joy until the very last minute of his birthday. Saktong alas dose, nakauwi sila sa bahay nila. They did their usual night rituals such as taking a bath, toothbrush, and changing into their night dresses before going t
Nang ma i-serve na ang mga pagkain, sobrang nagagalak si Hailey ng makita kung gaano ka artistic ang pagkakagawa sa plating, at sa appearance pa lang ng food alam na niyang masasarap ang mga ito. Maliban doon, ang amoy ang mas nakaka-halina. Yung tipong gusto niya ng tikman agad ang mga pagkain. "Salamat," she thanked the staff who served the food to them. Medyo marami-rami kasi ang in-order nila kaya itong table nila ay halos mapuno na. "You're welcome, Mrs Santillan. To be followed na lang po ang drinks." Wika ng isa sa apat na nag served ng foods, saka ito yumukod bilang pagpapaalam at umalis din pagkatapos kasama ang iba nitong mga kasamahan. Nang mawala ang mga ito, saka lang dinampot ni Hailey ang mga kubyertos at excited na tinikman ang mga putahe na nasa malapit niya. "Looks like, you're impressed by the food being served, hon." Komento ni Troy nang makitang halos mapapikit sa sarap ang asawa niya sa una nitong tinikman na pagkain. "Yes, hon. Ang sarap. Parang naalala ko
BEFORE the day has come to an end, Hailey and Troy decided to have an intimate dinner in an exquisite restaurant haven whereas they can clearly overview the beauty of skylines amidst the peaceful night and the 360 degrees scenic view by the bay. As they enter the restaurant which is located in one of the famous skyscrapers in Alabang, they were greeted by such a great welcoming from the staffs who will be going to serve them with good experience in the said restaurant. Not only did they went here to spend a fancy meal, but also, Travis was occasionally invited to make a visit in the said restaurant. So, it's a matter of exclusive review which would the restaurant appreciates to hear. "Good evening and welcome, Mr and Mrs Santillan. Thank you for accepting our invitation." Masugid na pagbati ng head manager ng restaurant. Tumango lamang si Troy sa mga ito bilang ganti pabalik sa pagbati nito. "Good evening," she greeted them with a smile, which leashes the coldness from Troy. Muk
Nasa daan pa lamang si Troy pabalik sa kaniyang opisina, nagtaka na siya kung bakit napakatahimik ng hallway, maging ng buong floor. Napapatingin siya sa kaniyang relo at nakitang alas onse 'y trenta pa lang naman ng tanghali. Hindi pa lunch break. Where did his corporate employees go, and why is it so silent? Pakiramdam niya parang nag-iisa siya, at bawat hakbang niya ay nakakahindik ng kaba. It's like, nasa isang horror movie siya na may someond behind him na tinitingnan siya. Pero kung lingunin niya naman ay walang tao, wala siyang nakita maliban sa presensya niya. Hanggang sa nakarating siya sa harapan ng opisina niya. Wala din si Charles sa estasyon nito. At ang pakiramdam na may taong nakatingin sa kaniya mula sa likuran ay nanatili pa ring matibay. He tried to ignore it, but instead turned the knob and stepped inside the office. But the moment he stepped inside, his jaw dropped as the cheerful noise from everybody welcomed him. Namimilog ang kaniyang mata when someone fro