"Nakakatuwa naman at may naiibigan na din ang bunso ko," Kalmadong sambit ng Ama nina Rafael habang naka ngiting pinag mamasdan si Dos.Si Rafael ay patuloy lang sa pag inom ng alak. Halos sya na ang umubos ng naka lagay sa bote. Pailang bote nya na 'yon. Gusto ko syang patigilin pero hindi ko alam kung paano.Napa nguso ako saka bumaling kay Lincoln para hiramin ang cellphone nito dahil nasa kwarto ko ang akin."Why?," He asked after he drank his turn and gave me his phone.Umiling ako at hindi na sya pinansin.Kaagad kong inilagay ang number ni Rafael sa message para i message. Hindi ko alam kung bakit hirap na hirap akong sauluhin ang number ko pero pag kay Rafael ay mabilis kong natandaan.To: Unknown NumberStop drinking, please.Matapos ko iyon i send ay pinag masdan ko sya habang naka titig sa akin at maya maya pa ay kinuha ang kaniyang cellphone para basahin ang message ko.Nag type sya dito saka muling nag angat ng tingin sa akin.From: Unknown numberJust celebrating for you
Pinatulog na ako ni Dad ng gabing iyon kaya naman nag pasalamat na din ako dahil gusto ko nang mag pahinga. Nag paalam ako kina Dos at tita Regine bago ako umakyat patungo sa loob ng kwarto ko.Sampung minuto pa lang ang naka lilipas ay bumukas na ang pinto ng aking kwarto at iniluwa nito si Rafael na kagat kagat ang kaniyang labi.Napa balikwas kaagad ako at nawala na ang antok."Hey..." He softly said while coming to me.Naupo ako at hinintay syang maka lapit saka ko sya niyakap sa batok nya."I told them, i'll pee," He said and i just nod."How's your tummy?," He asked.Pinakawalan ko sya at naupo naman sya sa aking tabi."It's fine Rafael. Aalis na kayo?," Tanong ko at tumango naman sya saka ako niyakap at inihilig sa kaniyang dibdib."I'll talk to mom tonight-""Bukas na Rafael, hayaan mo muna sila mag pahinga ngayon." Sambit ko.Bumuntong hininga naman siya."If that's what you want," He said.Tumango lang ako at hindi na umimik hanggang sa maramdaman ko ang pag halik nya sa aki
Halos hindi ako makapaniwala sa mga naririnig ko ngayon mula mismo sa bibig ng ina ni Clara. Kung maka ngisi sya ay para bang gagawin nya ang lahat para lang mawala ako sa landas ni Clara at Rafael.Hindi lang naman ako concerned sa sarili kong kagustuhan. Kahit na alam kong mali ang pag mamahalan ni Hunter at Clara ay ayoko pa din na masaktan ang dalawa dahil lang sa manipulative na nanay ni Clara."Kung totoong mahal mo si Clara bilang kaibigan mo, iwan mo na si Rafael. Alam mong gagawin ni Clara lahat ng gusto ko-""And you are using that to manipulate her!, You are using her love for you to manipulate her! Your own daughter!," Galit na sambit ko at unti unti ko na ding naramdaman ang pag sikip ng dibdib ko at ang pangingilid ng luha ko.Unti unting nag seryoso ang muka nya saka sya humalukipkip at mataman akong tinitigan sa mata.Natatakot ako... Dahil alam kong kayang kaya kong layuan si Rafael para kay Clara. Para sa kinabukasan ni Clara.Buong buhay nya ay wala syang kalayaan d
It was very hard for me to forget about him kaya naman ginawa ko ang lahat ng makakaya ko habang nasa London para lang malibang ang sarili ko at makalimutan sya. Silang lahat.Nag bago ako ng social media accounts, phone numbers, at iba pang mga account kung saan maaari nila akong macontact.Halos walang gabi na hindi ako nakakatulog nang hindi umiiyak. Dinadamdam ko pa din ang lahat kaya naman sobrang hirap nuon para sa akin.Palagi akong isinasama ni Zayn sa mga gala nya kaya naman marami akong nakikilala na mga kaibigan nya at ang iba ay katrabaho sa company ng pamilya nila."Hello, baby," Salubong sa akin ni Lincoln nang tumawag siya sa akin habang nasa school ako."Yeah?," I asked lazily while writing something on my notebook.Limang buwan na ako sa London at mayroon na din akong nakilalang bagong kaibigan na canadian at ang isa ay korean pero marunong naman mag english kaya silang dalawa palagi ang kasama ko mapa school man or ibang lakad."Nahuli na ang boss ni Cara. The man wh
"Oh, dumiretso kayo dito sa bahay. Hindi ko naman alam na ngayon kayo uuwi, hindi tuloy ako naka pag handa," Dinig kong sambit ni Dad sa speaker.Actually, i'm a bit excited. Ngayon ko lang naramdaman bigla ang excitement. Pakiramdam ko ay may mga bagay na na miss ako at gusto kong malaman.Apat na taon ang lumipas mag mula nang umalis ako sa Pilipinas at alam kong hindi biro ang apat na taon. Marami na ang nag bago at gusto kong makita ang mga pag babagong iyon.Nag padala kagad si Dad ng sundo para sa amin at nang dumating iyon ay nag pahatid muna kami sa mall at restaurant para ipasyal si Aria. Zayn's wants."Mommy, donauches," Ani Aria na nasa kandungan ni Enzo at sinusubuan ko ng fries at burger."She wants doughnut," Enzo chuckled that made his eyes twinkled.Napa titig ako kay Enzo habang ngumunguya ako. Mukang masayang masaya talaga sya ngayon na nandito na kami sa pinas."Enzo, you should eat," Singhap ko saka ko sinulyapan ang pag kain nya na halos hindi nabawasan."I'm not
Rafael is my first love. The man i've loved the most in my entire life. The man who taught me how to be pure and how to be a good person. He made me believe in love. He actually taught me how to love. To love him. Yet he did not teach me how to unlove him...Pilit kong isinisiksik sa utak ko na mali lahat ng nararamdaman ko. Na maling tumibok pa ang puso ko sa kanya at gustohin syang makausap. I have a boyfriend. I have Enzo. Dapat ay wala na akong pakealam kay Rafael.Hindi ko maintindihan. Hindi ko alam kung bakit mayroon pa rin akong pakealam sa mga naiisip ni Rafael kapag naka titig sya sa akin.Siguro nga ay hindi ko na talaga sya mahal. Nabobother lang ako dahil wala kaming closure sa isat isa. Yup. That's it. A closure we never had...And i know it's all on me. Ako naman ang may kasalanan, tanggapin ko nalang.Isang linggo na ang lumipas mag mula nang mag kita kami ni Rafael. Kinausap ko si Enzo after nun dahil alam kong may bumabagabag sa kanya at kaagad naman nyang sinabi na
Dos and Jemia left us immediately.Halos himatayin naman ako dahil ngayon ay nasa harapan ko na si Rafael at gustohin ko mang lumayo ay hindi na ako maka tindig ng maayos kaya naman nang akmang mawawalan ako ng balanse ay kaagad nyang isinalo ang kaniyang braso sa aking bewang.Nag angat ako ng tingin sa kanya at unti unti kong naramdaman ang pag bigat ng talukap ng aking mga mata kaya naman.Naamoy ko kaagad ang pabango ni Rafael."Raf... I'm fine," Nahihirapang sambit ko saka ako marahang kumawala sa kaniya pero hindi ako nag tagumpay dahil ayaw naman nyang mag pa tinag."Who's Raf?" Malamig na tanong nya kaya naman nangunot ang noo ko."You." I almost whispered.Hindi ko alam kung dahil ba sa kaniya kaya ako nanghihina o kung dahil ba iyon sa alak na ngayon ay umeepekto na."I'm not Raf," Medyo galit na sambit nya kaya naman umawang ang bibig ko saka sya tinitigan."Rafael, I just don't want to say your long name-""It is not long," Halos salubong na kilay na sambit nya kaya naman
Hindi ko alam kung bakit hirap na hirap ako para sabihin sa kanya ang lahat ng nangyari noon sa akin bago at pag katapos kong umalis dito kahit na alam ko namang deserve nya ang paliwanag ko.Marahil siguro ay natatakot ako na baka may maramdaman pa ako sa oras na balikan namin ang mga nangyari noon."Can we please talk without fighting?" I asked and he nodded silently.Humupa kaagad ang luha nya habang ang akin ay wala pa ring tigil kaya naman nang nag tungo sya sa bench na nasa loob ng park ay sumunod ako sa kaniya at saka naupo sa tabi nito."I had no plans on going abroad," I started before i raised my head to see him staring at me. He's still the same handsome and manly Rafael."But i had to go away. I had to leave so you'll marry Clara," Sambit ko at naramdaman na naman ang panibagong mainit na luha sa aking pisngi kaya naman umawang ang bibig nya saka sya nag iwas ng tingin.It's like he want to touch me but he's stopping his self."Minahal mo ba ako?" Tanong nya na halos mag