It was very hard for me to forget about him kaya naman ginawa ko ang lahat ng makakaya ko habang nasa London para lang malibang ang sarili ko at makalimutan sya. Silang lahat.Nag bago ako ng social media accounts, phone numbers, at iba pang mga account kung saan maaari nila akong macontact.Halos walang gabi na hindi ako nakakatulog nang hindi umiiyak. Dinadamdam ko pa din ang lahat kaya naman sobrang hirap nuon para sa akin.Palagi akong isinasama ni Zayn sa mga gala nya kaya naman marami akong nakikilala na mga kaibigan nya at ang iba ay katrabaho sa company ng pamilya nila."Hello, baby," Salubong sa akin ni Lincoln nang tumawag siya sa akin habang nasa school ako."Yeah?," I asked lazily while writing something on my notebook.Limang buwan na ako sa London at mayroon na din akong nakilalang bagong kaibigan na canadian at ang isa ay korean pero marunong naman mag english kaya silang dalawa palagi ang kasama ko mapa school man or ibang lakad."Nahuli na ang boss ni Cara. The man wh
"Oh, dumiretso kayo dito sa bahay. Hindi ko naman alam na ngayon kayo uuwi, hindi tuloy ako naka pag handa," Dinig kong sambit ni Dad sa speaker.Actually, i'm a bit excited. Ngayon ko lang naramdaman bigla ang excitement. Pakiramdam ko ay may mga bagay na na miss ako at gusto kong malaman.Apat na taon ang lumipas mag mula nang umalis ako sa Pilipinas at alam kong hindi biro ang apat na taon. Marami na ang nag bago at gusto kong makita ang mga pag babagong iyon.Nag padala kagad si Dad ng sundo para sa amin at nang dumating iyon ay nag pahatid muna kami sa mall at restaurant para ipasyal si Aria. Zayn's wants."Mommy, donauches," Ani Aria na nasa kandungan ni Enzo at sinusubuan ko ng fries at burger."She wants doughnut," Enzo chuckled that made his eyes twinkled.Napa titig ako kay Enzo habang ngumunguya ako. Mukang masayang masaya talaga sya ngayon na nandito na kami sa pinas."Enzo, you should eat," Singhap ko saka ko sinulyapan ang pag kain nya na halos hindi nabawasan."I'm not
Rafael is my first love. The man i've loved the most in my entire life. The man who taught me how to be pure and how to be a good person. He made me believe in love. He actually taught me how to love. To love him. Yet he did not teach me how to unlove him...Pilit kong isinisiksik sa utak ko na mali lahat ng nararamdaman ko. Na maling tumibok pa ang puso ko sa kanya at gustohin syang makausap. I have a boyfriend. I have Enzo. Dapat ay wala na akong pakealam kay Rafael.Hindi ko maintindihan. Hindi ko alam kung bakit mayroon pa rin akong pakealam sa mga naiisip ni Rafael kapag naka titig sya sa akin.Siguro nga ay hindi ko na talaga sya mahal. Nabobother lang ako dahil wala kaming closure sa isat isa. Yup. That's it. A closure we never had...And i know it's all on me. Ako naman ang may kasalanan, tanggapin ko nalang.Isang linggo na ang lumipas mag mula nang mag kita kami ni Rafael. Kinausap ko si Enzo after nun dahil alam kong may bumabagabag sa kanya at kaagad naman nyang sinabi na
Dos and Jemia left us immediately.Halos himatayin naman ako dahil ngayon ay nasa harapan ko na si Rafael at gustohin ko mang lumayo ay hindi na ako maka tindig ng maayos kaya naman nang akmang mawawalan ako ng balanse ay kaagad nyang isinalo ang kaniyang braso sa aking bewang.Nag angat ako ng tingin sa kanya at unti unti kong naramdaman ang pag bigat ng talukap ng aking mga mata kaya naman.Naamoy ko kaagad ang pabango ni Rafael."Raf... I'm fine," Nahihirapang sambit ko saka ako marahang kumawala sa kaniya pero hindi ako nag tagumpay dahil ayaw naman nyang mag pa tinag."Who's Raf?" Malamig na tanong nya kaya naman nangunot ang noo ko."You." I almost whispered.Hindi ko alam kung dahil ba sa kaniya kaya ako nanghihina o kung dahil ba iyon sa alak na ngayon ay umeepekto na."I'm not Raf," Medyo galit na sambit nya kaya naman umawang ang bibig ko saka sya tinitigan."Rafael, I just don't want to say your long name-""It is not long," Halos salubong na kilay na sambit nya kaya naman
Hindi ko alam kung bakit hirap na hirap ako para sabihin sa kanya ang lahat ng nangyari noon sa akin bago at pag katapos kong umalis dito kahit na alam ko namang deserve nya ang paliwanag ko.Marahil siguro ay natatakot ako na baka may maramdaman pa ako sa oras na balikan namin ang mga nangyari noon."Can we please talk without fighting?" I asked and he nodded silently.Humupa kaagad ang luha nya habang ang akin ay wala pa ring tigil kaya naman nang nag tungo sya sa bench na nasa loob ng park ay sumunod ako sa kaniya at saka naupo sa tabi nito."I had no plans on going abroad," I started before i raised my head to see him staring at me. He's still the same handsome and manly Rafael."But i had to go away. I had to leave so you'll marry Clara," Sambit ko at naramdaman na naman ang panibagong mainit na luha sa aking pisngi kaya naman umawang ang bibig nya saka sya nag iwas ng tingin.It's like he want to touch me but he's stopping his self."Minahal mo ba ako?" Tanong nya na halos mag
Naging tahimik ang loob ng sasakyan hanggang sa makarating na kami sa bahay. Gusto kong mag paliwanag kay Enzo ngunit hindi ko alam kung paano ako mag sisimula, natatakot din ako na mag away kami kapag pinag usapan namin iyon, ayoko rin naman na mag away kami lalo na habang nag mamaneho siya.Naka park na at lahat ang sasakyan ni Enzo sa garahe ngunit hindi pa rin sya lumalabas kaya naman nanatili lang din akong naka upo habang pinag mamasdan syang naka sandal sa upuan nya at diretso ang tingin sa kaniyang harapan."What happened between you two?" He asked in a cold tone of voice."Enzo, we talked about our past. Just closure," Casual kong sabi dahil ayokong pag ibahan sya ng tono at baka mas lalo syang magalit sa akin.Nilingon nya ako at saka kinunotan ng noo."Why did'nt you told me earlier that you were with him?" He asked."I'm sorry, Enzo..." Tumungo ako dahil kahit na mag dahilan pa ako ay alam kong mali at mali pa rin naman na hindi ko kaagad nasabi sa kaniya na kasama ko si R
Lumabas na ako ng bahay at naabutan si Rafael na kalalabas lamang ng gate kaya naman suminghap ako at hinabol sya.He's really leaving?na hindi manlang nag papaalam kay Dad at sa isa pa nyang kasamang babae? Dahil lamang duon?"Rafael!" I yelled that made him stop from opening the door of his car.Nanatili syang naka tayo at naka harap sa kaniyang sasakyan nang hindi manlang ako nililingon o tinatapunan ng tingin.Humakbang ako palapit sa kaniya dahil ayokong gumawa ng napaka lakas na ingay habang kausap sya."What the heck is your problem?" I asked out of frustration because i could not understand him anymore."Tss-""Stop it." Inis kong sambit.Maya maya pa ay hinarap na nya ako at saka tinitigan sa mata gamit ang malamig at seryosong mata nya."Really, Rafael? I know you have your pride but can't you atleast say sorry to him? Hindi kita maintindihan! Ilang araw ka na umaastang hindi ako kilala at alam kong may problema ka pa rin sa 'kin!" There, finally. I said it!Umawang ang bibi
Being the heir of my family's most treasured business brought pressure to my whole life.As the first born of my parents, i am the one who's being watched by everybody. Those who support us and also our haters. They are all watching my actions silently."Rafael, this is Clara. Anak ni tita Tasha mo," Sambit ni mommy habang ipinapakilala sa akin ang babaeng anak ng kaibigan nya na si tita Tasha.Pinag masdan ko ang babaeng naka khaki trouser, printed white shirt, at puting sneakers. Mahaba ang buhok nya na hanggang likuran nya. Mas hahaba pa siguro ito kapag straight, medyo kulot kasi ang buhok nito."I'm Rafael," I smiled at her.Ngumiti rin sya pabalik saka tinanggap ang aking palad."Ako si Clara, nice to meet you Rafael," Mahinhin na sambit nito.Mom let us talk for a while. Clara is nice and kind. Mabilis kaming nag kasundo at naging mag kaibigan dahil palagi syang pumupunta sa bahay o di kaya ay sa office kapag dumadalaw ang kaniyang mommy.We became close friends for years. She
"Wife, what are you cooking?" Tanong ni Rafael at saka ko naramdaman ang mainit na pag yakap niya mula sa aking likuran.Naramdaman ko pa ang mainit niyang balat kaya naman nasigurado kong wala siyang damit pang itaas."Rafael, put on your clothes.You might get cold," Sambit ko habang nag luluto ng chicken curry.It's been five years and months.Ikinasal kami ni Rafael bago pa man ako manganak sa kambal.That was unexpected but the result turns out fine."Mom, Dad," Nang marinig ko iyon ay kaagad kaming napa lingon ni Rafael sa may pintuan kung saan kakapasok lamang ng mga anak namin ni Rafael.Kumalas sa akin si Rafael at saka nilapitan ang dalawa.Francis Jerome Aragon Siveros , and Sakura Danaya Aragon Siveros.That's their name.Ang pangalan ng lalaki naming anak ay si Dad ang nag bigay at ang pangalan naman ng babae naming anak ay si Lincoln ang nag bigay.They are already four years old now at mag bibirthday na next month."Jiro," I smiled at my son before i came near him to give him
"Our company will release our newest car design," Rafael said in a tone with full of authority while talking to his one investor.Humikab ako habang naka upo sa kaniyang swivel chair at nag suswipe lamang sa aking cellphone.I can't, it's so boring here.Kaya lang naman ako pumunta dito ay dahil gusto kong makasama si Rafael.Natapos ang meeting nila sa loob ng halos isa at kalahating oras kaya naman muntik na akong makatulog sa aking kinauupuan.It's just so boring here.I really can't."Do you want to go home?" Rafael asked while standing beside me and holding a cup of black coffee.Naka pamulsa siya habang humihigop dito at naka titig sa akin.I shook my head."Do you want to eat something?" He asked and i nodded."Name it," He loosen up his neck tie."I don't know it's name," Sambit ko saka ako bumuntong hininga at muling nag scroll sa aking cellphone.Kanina kasi habang nag i scroll ako sa instagram ay may nakita akong pagkain na post ng aking mutual pero hindi ko naman alam kung ano
kami ng kwarto at nadatnan namin ang lahat na nasa lounge at tahimik na nag uusap habang si Mommy ay tahan na pero namumula pa rin ang mga mata.Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na s'ya na itong nasa harapan ko ngayon.Nakakatawa lang na kahit ilang taon na ang lumipas ay hindi ko pa rin nakalimutan ang hitsura n'ya."Stella," Kaagad na sambit ni Tita Jasmine at lahat sila ay natigilan nang makita ako.Napa tingin ako kay Mommy na naka upo sa sofa at naka titig sa akin habang nangungusap ang mga mata."I want to talk to you alone," Malamig na sambit ko at nakita ko naman ang kaagad n'yang pag tango at pag lunok bago s'ya tumayo.Bumaling ako kay Rafael na nasa likuran ko lamang at naka titig din pala sa akin."Rafael, stay here," Sambit ko saka ko s'ya pinakitaan ng ngiti para hindi na s'ya mag alala sa akin."I'll wait here, baby," He nodded before he caressed my elbow.Nauna na akong lumabas kung saan alam kong walang magiging tao maliban sa aming dalawa ni Mommy.Pin
Rafael and his family became more caring to me as if i am way too fragile to touch.Habang buntis din ako ay sa condo kami ni Rafael naka tira pero palagi rin namang nanduon ang pamilya namin dahil tuwang tuwa sila sa tiyan ko na unti unti nang lumalaki."Rafael, stop working," I said while staring at Rafael who's cleaning our bed.Kahit na buntis ako ay nag tatrabaho pa rin sya.Talagang hindi nya pinababayaan ang ipinamanang kumpanya ng angkan niya sa kaniya.Kahit naman na ganuon ay hindi pa rin siya nag kukulang sa pag bibigay ng oras sa akin dahil most of the time ay isinasama nya ako sa office."I need to work hard for our family, Stella," He said before he sat on the bed and raised his head to see me."Come here," Tapik nya sa kaniyang hita kaya naman bumuntong hininga ako at saka naupo roon.Umangat ang aking isang kamay patungo sa kaniyang dibdib at saka ko ito marahang hinaplos."But you're tired," Sambit ko.Hinawakan lamang niya ang tiyan ko na kahit tatlong buwan palang ay
Mainit ang ginawang pag tanggap sa akin ng pamilya ni Rafael.Masayang masaya si Tita Regine at gusto na kaagad iplano ang kasal naming dalawa ni Rafael."Mom, stop-""Dun din naman papunta iyon diba?mas mabuting mag pakasal na kayo!" Masayang sambit ni Tita Regine at hindi naman ako naka sagot."Mommy, hayaan mo na sila Kuya.Malay mo mag break pa sila diba?-""Dos naman," Natatawang sambit ni Tita Regine at nakita ko naman ang pag irap ni Rafael kay Dos.Ngumisi lang ako at saka ibinagsak ang isang kamay sa hita ni Rafael.Kaagad ko rin naman naramdaman ang pag haplos ng kamay nya na nasa aking likuran."Surely we'll end up being married to each other," Sambit ni Rafael kaya naman nag angat ako ng tingin sa kaniya at nakitang naka titig sya kay Dos."Huwag mo nang pakealaman si Rafael ngayon, Regine.Sigurado na ang anak natin," Tawa ng Dad ni Rafael.Pakiramdam ko ay may humaplos sa aking puso nang maramdaman kung gaano sya kasigurado sa akin.I'm also very sure about you, Rafael.Sa m
Marahan at masuyo kong sinimulan ang pag halik kay Rafael hanggang sa maramdaman ko na rin ang pag ganti nya sa bawat halik ko na mas naka dagdag pa ng init sa aking katawan.His lips taste so good.So sweet for a man like him."Hmm" I moaned.Sumandal sya sa sofa at saka huminto sa pag halik sa akin kaya naman naiwan ang bibig ko na basa at naka awang.Halos mapa pikit ako nang marahan nyang halikan ang aking leeg at may kasama pang pag dila iyon kaya naman kinagat ko ang aking labi habang hinahaplos ang balikat niya."Hmm, Rafael," I moaned and i felt him stiffened before he whispered on my neck."Moan my name, baby."Patuloy nyang hinalikan ang aking leeg hanggang sa bumaba ito patungo sa aking collar bone.Mas humigpit ang pag kaka kapit ko sa balikat niya."R-Rafael..." Mahinang sambit ko kaya naman natigilan siya at saka nag angat ng tingin sa akin."Yes, my baby?" He asked softly.Pakiramdam ko ay sobrang pula na ng muka ko ngayon kaya naman napa lunok ako at napa titig sa mga k
Tahimik akong uminom ng tubig at saka ko dinampot ang table napkin para punasan ang bibig ko."You're drunk then?" Baling ko sa kaniya at kaagad naman syang umiling."I had four shots," Sambit nya at tumango naman ako.Pinag masdan ko lang sya na titigan ako.Mukang hindi naman sya kakain..."Ipaliligpit ko nalang ang mga 'to kung 'di ka kakain-""I'll eat," He cutted me.I swallowed hard.Dinampot nya ang fork at spoon saka tahimik na nag simulang kumain.Bumuntong hininga ako at nag patuloy nalang din sa pag kain.Mabilis lang kaming natapos dahil kaunti lang ang kinain ko habang sya naman ay parang pinilit lang ang sarili na kumain.He's quiet.Alam kong ako ang dahilan nuon kaya naman nang matapos na kami ay tumayo na ako."Let's talk outside, can we?" I asked.Tumango sya saka tumayo.Sabay kaming nag tungo sa labas kung saan mas tahimik.Hindi gaanong maliwanag.Kaming dalawa lang ang tao...Humarap ako sa kan'ya at nakita syang naka tayo lamang habang naka titig sa akin.Namumula ang
"Matagal ko ng kilala si Rafael dahil anak sya ng tita Regine mo at sa tuwing nakikita ko sya sa trabaho nya, naiisip ko na sya ang babagay sa iyo," Dad said.Nanatili akong naka titig sa kaniya at hindi umiimik.Hinahayaan ko lamang siya na mag salita kahit na hindi ko gaanong maintindihan kung ano ang mga pinag sasasabi niya."He's a very responsible man.A polite, well-mannered, smart, and powerful man like him, is the best man for you."My lips parted.Now, i'm slowly getting it...Could it be..."Sinadya kong umalis ng bansa para lamang mapakiusapan si Rafael noon na bantayan ka habang wala pa ako sa bahay.Iyon lamang ang tanging dahilan kung bakit nag tagal ako sa ibang bansa, para mabigyan ko kayo ng tamang oras ni Rafael at para lumambot ang puso mo sa kanya," Dad looked at me with a hope.I got it.Hindi ko kaagad napansin na ang bilis nya akong ipinag katiwala kay Rafael kahit na kung tutuosin ay pwede namang sa mga katulong na lang nya ako ihabilin o di kaya ay kay Lincoln.Ku
Rafael and I ended up together on his bed.Nothing happened, natulog lang kaming dalawa.I missed it.I missed sleeping with him.Hindi ko alam na ganuon ang mangyayari ng gabing iyon.Kahit papaano, pakiramdam ko ay nawala ang bigat na nararamdaman ko.Naalimpungatan ako nang maramdaman kong may humahalik sa leeg ko kaya naman marahan kong idinilat ang aking mga mata at natigilan nang makitang naka yakap sa akin ang topless na si Rafael habang naka subsob sa aking leeg at mayat maya ang pag halik duon.Nangunot ang noo ko ngunit walang salita na lumabas sa aking bibig.Kinabig ng kamay ko na nasa batok nya ang kaniyang ulo para mas ilapit sa akin at ramdam ko namang natigilan sya pero nang makabawi ay hinaplos haplos lang ang aking bewang.Geez, i'm still wearing a black puff sleeve and skirt.I'm glad i was able to sleep even if it's uncomfy."Rafael, i'll go home now," I said in a sleepy voice but he did'nt say a word.Marahan kong hinaplos ang kaniyang buhok at bumaba ang kamay ko patu