Naging tahimik ang loob ng sasakyan hanggang sa makarating na kami sa bahay. Gusto kong mag paliwanag kay Enzo ngunit hindi ko alam kung paano ako mag sisimula, natatakot din ako na mag away kami kapag pinag usapan namin iyon, ayoko rin naman na mag away kami lalo na habang nag mamaneho siya.Naka park na at lahat ang sasakyan ni Enzo sa garahe ngunit hindi pa rin sya lumalabas kaya naman nanatili lang din akong naka upo habang pinag mamasdan syang naka sandal sa upuan nya at diretso ang tingin sa kaniyang harapan."What happened between you two?" He asked in a cold tone of voice."Enzo, we talked about our past. Just closure," Casual kong sabi dahil ayokong pag ibahan sya ng tono at baka mas lalo syang magalit sa akin.Nilingon nya ako at saka kinunotan ng noo."Why did'nt you told me earlier that you were with him?" He asked."I'm sorry, Enzo..." Tumungo ako dahil kahit na mag dahilan pa ako ay alam kong mali at mali pa rin naman na hindi ko kaagad nasabi sa kaniya na kasama ko si R
Lumabas na ako ng bahay at naabutan si Rafael na kalalabas lamang ng gate kaya naman suminghap ako at hinabol sya.He's really leaving?na hindi manlang nag papaalam kay Dad at sa isa pa nyang kasamang babae? Dahil lamang duon?"Rafael!" I yelled that made him stop from opening the door of his car.Nanatili syang naka tayo at naka harap sa kaniyang sasakyan nang hindi manlang ako nililingon o tinatapunan ng tingin.Humakbang ako palapit sa kaniya dahil ayokong gumawa ng napaka lakas na ingay habang kausap sya."What the heck is your problem?" I asked out of frustration because i could not understand him anymore."Tss-""Stop it." Inis kong sambit.Maya maya pa ay hinarap na nya ako at saka tinitigan sa mata gamit ang malamig at seryosong mata nya."Really, Rafael? I know you have your pride but can't you atleast say sorry to him? Hindi kita maintindihan! Ilang araw ka na umaastang hindi ako kilala at alam kong may problema ka pa rin sa 'kin!" There, finally. I said it!Umawang ang bibi
Being the heir of my family's most treasured business brought pressure to my whole life.As the first born of my parents, i am the one who's being watched by everybody. Those who support us and also our haters. They are all watching my actions silently."Rafael, this is Clara. Anak ni tita Tasha mo," Sambit ni mommy habang ipinapakilala sa akin ang babaeng anak ng kaibigan nya na si tita Tasha.Pinag masdan ko ang babaeng naka khaki trouser, printed white shirt, at puting sneakers. Mahaba ang buhok nya na hanggang likuran nya. Mas hahaba pa siguro ito kapag straight, medyo kulot kasi ang buhok nito."I'm Rafael," I smiled at her.Ngumiti rin sya pabalik saka tinanggap ang aking palad."Ako si Clara, nice to meet you Rafael," Mahinhin na sambit nito.Mom let us talk for a while. Clara is nice and kind. Mabilis kaming nag kasundo at naging mag kaibigan dahil palagi syang pumupunta sa bahay o di kaya ay sa office kapag dumadalaw ang kaniyang mommy.We became close friends for years. She
Rafael left that night..Mag mula ng araw na iyon ay hindi na ulit kami nag kita pa. Nalaman ko kay Dad na ayaw na raw ni Rafael makipag meeting dito sa bahay.I understood it. Alam ko kung ano ang gusto nyang mangyari pero hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil sa pag iwas nya sa akin. O malulungkot kahit na alam kong ako ang may gusto ng lahat ng ito.But i need to accept it, i lost him already. This time, he's really gone of my sight."Mommy!" Aria cried while i was sleeping beside her.Kaagad naman akong dumilat para patahanin sya dahil mukang masama ang gising nya ngayong umaga."Hush, i love you," i hummed while taming her and letting her fall back to her sleep.Napa tingin ako sa aking tabi at nakitang wala roon si Enzo kaya naman nangunot ang noo ko. Ilang araw na ang lumipas at napansin kong napapadalas ang pag gising ko ng wala na si Enzo sa kama. Minsan ay gigising ako na wala na sya sa bahay at pag balik ay sasabihin nya na bumili lang sya sa malapit na convinience store
Madaling araw na nang maalimpungatan ako at magising sa isang kwarto na hindi pamilyar sa akin kaya naman kaagad akong naupo at napa linga linga pero puro itim lang ang nakikita ko dahil patay ang ilaw.I'm sure it's Rafael who brought me in this dark but comfy place. He followed what i want, to take me away from everyone.Umangat ang palad ko at saka sinapo ang mag kabila kong pisngi at naramdaman na may bakas pa ang natuyong luha ko dito. Medyo masakit din ang aking mga mata.Napa lunok ako at saka marahan na bumaba ng kama para tumayo. Lumapit rin ako sa pader at saka kinapa ang switch ng ilaw at nang mapindot ko iyon ay natigilan ako dahil bumungad sa akin ang mga gamit ni Rafael sa paligid.Iginala ko ang aking paningin at nakita ang isang lamesa sa isang sulok katapat ang swivel chair ni Rafael na kulay asul. Maingat akong nag lakad papalapit roon at mas lalong natigilan nang makita ang tambak ng papeles ni Rafael sa lamesa at sa isang sulok ay naka sandal ang isang picture fram
Rafael and I ended up together on his bed.Nothing happened, natulog lang kaming dalawa.I missed it.I missed sleeping with him.Hindi ko alam na ganuon ang mangyayari ng gabing iyon.Kahit papaano, pakiramdam ko ay nawala ang bigat na nararamdaman ko.Naalimpungatan ako nang maramdaman kong may humahalik sa leeg ko kaya naman marahan kong idinilat ang aking mga mata at natigilan nang makitang naka yakap sa akin ang topless na si Rafael habang naka subsob sa aking leeg at mayat maya ang pag halik duon.Nangunot ang noo ko ngunit walang salita na lumabas sa aking bibig.Kinabig ng kamay ko na nasa batok nya ang kaniyang ulo para mas ilapit sa akin at ramdam ko namang natigilan sya pero nang makabawi ay hinaplos haplos lang ang aking bewang.Geez, i'm still wearing a black puff sleeve and skirt.I'm glad i was able to sleep even if it's uncomfy."Rafael, i'll go home now," I said in a sleepy voice but he did'nt say a word.Marahan kong hinaplos ang kaniyang buhok at bumaba ang kamay ko patu
"Matagal ko ng kilala si Rafael dahil anak sya ng tita Regine mo at sa tuwing nakikita ko sya sa trabaho nya, naiisip ko na sya ang babagay sa iyo," Dad said.Nanatili akong naka titig sa kaniya at hindi umiimik.Hinahayaan ko lamang siya na mag salita kahit na hindi ko gaanong maintindihan kung ano ang mga pinag sasasabi niya."He's a very responsible man.A polite, well-mannered, smart, and powerful man like him, is the best man for you."My lips parted.Now, i'm slowly getting it...Could it be..."Sinadya kong umalis ng bansa para lamang mapakiusapan si Rafael noon na bantayan ka habang wala pa ako sa bahay.Iyon lamang ang tanging dahilan kung bakit nag tagal ako sa ibang bansa, para mabigyan ko kayo ng tamang oras ni Rafael at para lumambot ang puso mo sa kanya," Dad looked at me with a hope.I got it.Hindi ko kaagad napansin na ang bilis nya akong ipinag katiwala kay Rafael kahit na kung tutuosin ay pwede namang sa mga katulong na lang nya ako ihabilin o di kaya ay kay Lincoln.Ku
Tahimik akong uminom ng tubig at saka ko dinampot ang table napkin para punasan ang bibig ko."You're drunk then?" Baling ko sa kaniya at kaagad naman syang umiling."I had four shots," Sambit nya at tumango naman ako.Pinag masdan ko lang sya na titigan ako.Mukang hindi naman sya kakain..."Ipaliligpit ko nalang ang mga 'to kung 'di ka kakain-""I'll eat," He cutted me.I swallowed hard.Dinampot nya ang fork at spoon saka tahimik na nag simulang kumain.Bumuntong hininga ako at nag patuloy nalang din sa pag kain.Mabilis lang kaming natapos dahil kaunti lang ang kinain ko habang sya naman ay parang pinilit lang ang sarili na kumain.He's quiet.Alam kong ako ang dahilan nuon kaya naman nang matapos na kami ay tumayo na ako."Let's talk outside, can we?" I asked.Tumango sya saka tumayo.Sabay kaming nag tungo sa labas kung saan mas tahimik.Hindi gaanong maliwanag.Kaming dalawa lang ang tao...Humarap ako sa kan'ya at nakita syang naka tayo lamang habang naka titig sa akin.Namumula ang