Habang nagmamadaling papasukin si Evan sa bahay, iwas ang tingin ng kanyang ina at panay ang panenermon nito. "Ikaw talaga, bakit hindi ka man lang tumawag bago bumalik? At saka, si Ella Mae, hindi siya umuwi kagabi. May kinalaman ka ba rito, Evan? Kakatapos lang ng heart transplant niya. Huwag na huwag mo siyang sasaktan ulit, narinig mo ba ako?"Napabuntong-hininga na lang siya. Pagkatapos pala ng limang taon, si Ella pa rin ang tanging karapat-dapat mahalin at alagaan sa pamilyang ito.Tumigil si Evan, nakatalikod sa ina, habang ang puso niya'y parang hinihiwa.Mula pagkabata, sanay na siyang ganito ang trato sa kanya ng kaniyang pamilya, pero hindi pa rin niya kayang hindi masaktan. Hindi pa pala siya manhid. Ang bawat sugat na akala niya ay naghilom na, muli na naman ngayong nabubuksan at kumikirot."Huwag ka pong mag-alala. Mahal na mahal mo ang kapatid kong iyon, hindi po ba? Kaya, paano ko siya magagawang saktan?" pigil-luha niyang sabi. Pinilit niyang itaas ang tingin sa mara
Matapos madikdik ni Evan ang kumpiyansa ni Ella, iniwan niya na ito sa sala na waring halos hindi na makakilos, mahinahong ngumiti si Evan at buong lakas na isinara ang pinto sa harapan niya.Nang maisara ang pinto, natakpan nito ang galit at pagkamuhi sa mga mata ni Ella, na parang nawawala na sa katinuan dahil sa mga banta ni Evan.Tanghali na nang makabalik si Evan sa lumang bahay, at agad niyang naramdaman na may kakaiba sa paligid.Nilapitan siya ng kasambahay, kinuha ang bag mula sa kamay niya, at nagsalita nang may halong kaba, "Madam, hinihintay po kayo ng young master sa kwarto."Natigilan si Evan saglit, bago marahang tumango at umakyat sa itaas tulad ng sinabi ng tagapag-silbi.Sa kwarto, nakita niya ang pigura ng likuran ng asawa niya na nakaupo sa mesa. Bakas sa mukha nito ang lungkot at inis. Ang kurbata nito’y basta na lang nakapatong sa gilid ng mesa, at ang mga dokumentong dati’y maayos na nakasalansan ay nagkalat sa sahig, halatang ibinato sa galit.Pagbukas ni Evan
Habang nagsasalita, binitiwan ni Cheska ang kamay ng yaya at inosenteng tumakbo papasok sa kwarto."Hmp! Si Daddy, ako lang ang mahal niya, kaya ayaw niyang may Mommy na agaw ng atensyon," inosenteng bulong ni Cheska sa sarili.Lihim na natuwa si Evan, parang nakaligtas sa bingit ng kamatayan. Agad niyang sinagot si Kenneth. "Oo, Francheska. Pupunta na siya at sasabayan kang kumain. Hindi ba, Kenneth?" Pero hindi ito pinansin ng lalaki."Cheska, bakit ka nandito?" Tumayo si Kenneth mula sa kama, at ang maitim niyang mukha ay tila sasabog na sa galit. Sinita niya ang yaya sa likod ni Cheska. "Wala kang kwenta! Pinagkatiwalaan kitang bantayan ang bata, iyon lang ang trabaho mo, hindi mo pa magawa? Ngayon, mag-empake ka at lumayas ka na. You're fired!!"Habang umiiyak si Cheska at ang yaya, napansin ni Kenneth na nakatakas si Evan. Sa kalagitnaan ng gulo, nakalabas ito sa pinto sa gilid ng dressing room.Paglabas ng lumang bahay, naghanap si Evan ng banyo upang magpalit ng damit na kinuh
Sa ilalim ng impluwensiya ng alak, ang dating mahiyain at konserbatibong si Evan ay tila naging ibang tao.Ang kakaibang anyo niya, na malayo sa matigas at matapang niyang personalidad, ay bihirang makita. Para kay Kevin, ang ganitong estado ni Evan ay hindi lang bago sa kanyang paningin kundi nakakaaliw din.Habang hawak niya ang kanyang damit sa isang kamay, iniakbay naman niya ang isang braso sa makitid na baywang ni Evan upang hindi ito madulas habang nakayapak sa banyo. Sa tinig na kahit siya mismo'y nagulat sa pasensiya, niya sa pag-aalaga ng lasing na babae ay kaniya itong kinausap. "May tubig sa tabi na nakapatong sa bedside table, hindi mo ba napansin? Dadalhin kita roon, gusto mo ba?""Ah sige," nakangiting tugon ni Evan habang tumingala. Ngunit sa kalasingan, wala sa tamang pag-iisip na inabot niya ang shower head na abot-kamay lamang niya "Pero hindi ba ay nilalabasan din ito ng tubig? Gusto ko na talagang uminom, ngayon din!""Sandali lang—"Bago pa matapos ni Kevin ang s
Dahil sa GPS tracker na lihim niyang inilagay sa telepono ni Evan, agad na nalaman ni Ella na tumagal ito sa bar at kalaunan ay pumunta sa pinakamalapit na hotel.Siguradong hindi mag-iisa si Evan sa hotel, kaya’t maingat niyang sinadyang magbigay ng sapat na oras para mangyari ang lahat ng kanyang inaasahan, at abutan ang dalawa sa akto ng pulisyang kaniyang tinawagan.Ang pagpasok ng Anti-Pornography Team sa eksena ay magiging malaking dagok sa isang tulad ni Evan na may maselang reputasyon. Kahit pa magpaliwanag ang kasama nitong lalaki, malamang ay makukulong siya ng ilang araw.Sa oras na mabalitaang nahuli siya sa hotel, hindi maitatago ang iskandalo. Kapag nangyari iyon, lalamig na muli ang tungo ni Kenneth kay Evan. Mawawala na rin sa wakas ang anumang namumuong affection nito para sa kapatid.Alas-diyes na ng umaga nang magising si Evan.Napatingin siya sa paligid at sa mga dekorasyong hindi pamilyar. Subconsciously, gusto sana niyang magsalita ngunit natuklasan niyang tuyong
Sa totoo lang, gusto talaga ni Greg na parusahan ang babaeng dahilan kung bakit may nadagdag na kabanata sa kaniyang buhay pag-ibig nang walang pahintulot, ngunit nang makita niya itong tumatawa, tila tinusok ng karayom ang galit niya at tuluyan itong nawala.Noong gabing iyon sa club, naalala niyang nakita na niya ang kakaibang aura na hatid ng babae, tahimik ito pero alam niyang may ibubugang angking talino at kakayahan.Kung hindi lang sinabi ni Kenneth na magpaka-wild siya, siguro mas gugustuhin niya pang magpanggap bilang isang maginoo sa harap ng babae, para lang gumanda ang tingin sa kaniya nito. Kahit pa kasi ang tunay na layunin niya ay makuha ang gusto niya, handa pa rin naman siyang magsimula sa isang disenteng pamamaraan, gaya ng pagyayayang makipag-date sa babae. Aminado siyang sa unang lapat pa lang ng mata niya sa babaeng ipinadala ni Kenneth, nagka-interes na agad siya dito."Pero hindi ako papayag na sirain mo na lang ng ganoon ang pangalan ko basta-basta. Sisiguraduh
Hinawakan ni Greg ang kanyang baba at nag-isip nang matagal. Pakiramdam niya, pamilyar ang pangalang ‘Evan’. Parang narinig niya na ito sa kung saan.Matapos ang ilang sandali, bigla niyang ipinitik ang kaniyang daliri at natauhan, waring may biglang naalala. Agad siyang tumakbo papunta sa pintuan na parang may hinahabol, ngunit nang makarating siya sa corridor, wala na ang babaeng sinubukan niyang sundan.Napaisip si Evan, kung nandito pala si Kenneth, ibig sabihin, malaki ang tsansa na ang kanyang asawa ay nasa Conference Room No. 1 ni Kevin. Marahil ay dahil huli na siya, naging abala na ang mga empleyado sa pagpupulong.Upang maiwasang mapagbintangan na nagnanakaw ng kumpidensyal na impormasyon, sa loob ng office, bumalik na lang siya sa lobby. Umupo siya sa sofa at doon na naghintay kay Kevin.Pitong minuto na lang bago ang oras ng usapan, dalawang bodyguard ang nagbukas ng revolving door para masigurong ligtas na makapasok ang young master nila.Agad tumayo si Evan, ngunit bago
Maingat na itinaas ni Kevin ang teapot at dahan-dahang nagsalin ng tsaa.Sa kalagitnaan nito, narinig niya ang mahinahon na sagot ni Evan. "Uncle, patawad po. Hindi ko po matatanggap ang posisyong iyon. Para sa akin ay wala pa po akong sapat na karanasan at kaalaman para humarap sa katulad ng kakakilala mong beterano na sa larangang mahal na mahal ko."Bahagyang natigilan ang kamay niyang nakabitin sa ere dahil sa narinig. Ibinaba ni Kevin ang kanyang tingin at ngumiti nang bahagya. Agad niyang ibinaba ang teapot na parang walang nangyari.Ang ngiting binibigay niya ay tila maharlika at elegante sa mata ng iba. Tinitigan niya si Evan nang may kahulugan at nagsabi. "Mahirap iyang lagi kang sumusunod kay Kenneth, Evan. Mag-ingat ka."Matapos masabi iyon, ibinaling niya naman ang tingin sa relo sa kanyang pulso at sinabing, "Mag-uumpisa na ang auction sa loob ng kalahating oras. Kenneth, isama mo si Evan."Sa magaan na pakiramdam, agad na sumang-ayon si Kenneth. "Opo, Uncle." Masaya siya
Kung tutuusin, sa galing ni Lindsey sa pagpapanggap at panlilinlang, kahit pa hindi totoo, kaya niyang magkunwaring mahal si Ashton sa harap ng tiyuhin nito.Pero sa lahat ng nakita, mukhang alinman sa dalawa ang totoo—kulang ang effort ni Lindsey sa pagpapanggap, o masyadong matalino si Ashton para malinlang. Sa isang sulyap pa lang, parang nababasa na niya ang lahat ng kilos ni Lindsey.Napatingin si Evan sa malungkot na ekspresyon ni Ashton—isang lungkot na hindi niya sinasadya pero hindi niya rin kayang itago. Naramdaman niya ang awa sa bata, pero alam niyang wala siyang karapatang husgahan si Lindsey. Ang tanging magagawa niya lang ay sikaping mapasaya si Ashton sa bawat pagkakataon na kasama niya ito.Walang ibang paraan. Matagal siyang nag-alinlangan habang hawak ang cellphone, pero sa huli ay pinindot niya ang numero ng kanyang tiyuhin.“Evan,” bati ni Kevin nang sagutin ang tawag.“Tito,” mahinahon niyang sagot. “Kasama ko si Ashton. Gusto niyang maglaro sa bahay ninyo. Pwede
Kinagabihan, nakatanggap siya ng mensahe mula kay Ashton—pinapapunta siya sa school para sunduin ito.Na-miss na rin niya ang bata, at kahit sandali siyang nagdalawang-isip, hindi niya rin kayang tanggihan ang hiling nito.Hanggang ngayon, sariwa pa rin sa isipan niya ang nangyari noong huli siyang pumunta sa school—pati ang hapdi ng paso sa likod ng kanyang kamay, hindi pa rin niya malimutan.Kahit pa pilitin niyang kumbinsihin ang sarili na si Lindsey ay kasintahan ng kanyang tiyuhin at wala na siyang dapat ipaglaban, iba pa rin ‘yung sakit. Hindi porket hindi siya nagsalita ay hindi na siya nasaktan."Evan,, anong iniisip mo at parang ang lungkot mo?" tanong ni Christopher habang lumalapit, hawak ang isang tasa ng kape. Umupo siya sa tabi ni Evan at sinimulang ikwento ang mga plano niya para sa studio.Epektibo ang paraan niya—agad nawala sa isip ni Evan ang iniisip niya at masaya siyang nakisali sa pag-uusap."Sige, ayusin mo 'yang mga ideya, tapos i-email mo agad sa tito mo. Sigu
Para sa Driver ni Kenneth, ang pagging tahimik niya ay natural lamang sa kaniya. Matagal niyang tinitigan ang bihirang ngiti ni Evan—parang uhaw na uhaw siyang titigan ito, at habang lumilipas ang bawat segundo, lalo lamang tumitindi ang pagnanasa niyang angkinin ang babaeng nasa harap niya. Pero kahit ganoon, hindi siya nangahas na pilitin ito muli.“Evan, akin ka.”Mahinahon man ang pagkakabitaw niya ng mga salitang iyon, naroon ang lalim ng pananakot sa likod ng kanyang malamlam at maitim na mga mata. Bawat salita ay tila pahayag ng pag-aangkin.Hindi siya pinahiya ni Evan. Bagkus, bahagya pa niyang itinaas ang kanyang mukha, pinanatili ang mahinang ngiti sa mga labi. Ngunit hindi ito umabot sa kanyang mga mata. Sa ilalim ng ngiting iyon, may halong lamig at hinanakit.Pagkatapos, inalis niya ang tingin mula kay Kenneth, dahan-dahang isinara ang pinto ng sasakyan, saka tahimik na inutusan ang driver. “Tayo na.”Alangan ang driver. Sa pamamagitan ng rearview mirror, sinulyapan niya
Nag-reach out ang housekeeper mula sa lumang bahay ni Evan, at sinabi na nais siyang makita ng matandang babae.Wala nang magawa si Evan kundi hilingin kay Christopher na magsimula ng pansin mula sa mga reporters. Nagbago siya ng itsura at tumakas sa likod ng pinto.Pagdating sa lumang bahay ng Huete, bumukas ang mga ukit na pintuan. Paglabas ni Evan mula sa sasakyan, naglakad siya at aksidenteng nakasalubong si Stephanie na nakasuot ng matingkad na damit.Hindi na pinansin ni Evan ang dating ina-inahan. Nakataas ang kanyang ulo, dumaan siya nang mataas ang tingin."Evan, ako pa naman ang iyong mother-in-law. Hindi mo man lang ba ako babatiin?" Nang makita siya ni Stephanie, muling lumamig ang kanyang mukha. Hinadlangan siya nito at may poot sa mata, "Huwag ka munang maglakad, may sasabihin ako sa'yo."Hindi pinansin ni Evan ang kanyang pang-aasar, tinitigan siya ng malamig at naglakad palayo.Paano naman si Stephanie? Hindi niya palalagpasin ang ganitong pagtingin ni Evan. Tumayo siy
“Miss Evan, paano mo nagawa iyon?"Wala nang kaalaman si Evan na nagawa niya iyon dahil sa kanyang bentahe sa kasarian, at inisip na ang pato na may pinit na rice wine ang totoong may sala. "Siguro, swerte lang ako. Tungkol sa proseso, hindi mo na kailangang sabihin sa tito ko. Pakiusap na lang, ipasubok mo sa kanya. Kung hindi gumana, mag-iisip ako ng ibang paraan."Pinatol ni Jaxon ang tawag at tinitigan ang misteryosong mata ng presidente ng Huete Group sa likod ng desk habang nakanganga ang ulo.Ayaw ng Master na malaman ni Evan na siya'y seryosong nasugatan dahil sa kanya, at hindi rin gusto ni Miss Evan na malaman ng Master na humingi siya ng tulong medikal para sa kanya, at siya'y isang maliit na tao lang. Nasa gitna siya ng lahat at natatakot na baka isang araw, mamatay siya nang hindi buo ang katawan.Nilulon ni Jaxon ang laway sa takot at mabilis na nagsabi: "Master, si Miss Evan ang tumawag. Tinutukoy niya ang mga maliliit na bagay sa studio. By the way, narinig ko lang na
Napatitig siya rito, saka tumango. "Simula Sabado, sumama ka sa akin sa Emerald Welfare Home."Ang hiling na
Makalipas ang tatlong oras, dumating si Evan sa isang lumang bahay at kumatok sa pinto nito. Ang pintura sa kahoy ay luma at natutuklap na.May narinig siyang mga yapak sa loob bago bumukas ang pinto. Ngunit imbes na ang matandang lalaki ang sumalubong sa kanya, ang lalaking matagal nang may ayaw sa kanya ang nasa harapan niya.Nabigla ito nang makita siya."Ano’ng nangyari sa’yo?"Alam ni Evan kung bakit siya nagulat kaya ngumiti lang siya at hindi ito pinansin. Inalis niya ang kanyang sunglasses, saka lumampas sa lalaki papunta sa hardin kung saan ang matandang lalaki ay abala sa pag-aalaga ng mga bulaklak at paglalaro sa kanyang aso."Lolo, magluluto ka ba ulit ng fermented duck ngayon?"Nagulat ang matanda. Hindi niya inaasahan na tutuparin pa rin ni Evan ang kanyang pangako sa kabila ng gulong kinasasangkutan nito."Hindi. Bumili ako ng dalawang igat kanina, nasa kusina. Manood ka na lang habang niluluto ko."Tahimik na napangiti ang matanda. Habang pinagmamasdan ang lalaking nas
Nang makita ng ilang malalaking lokal na brand ang isang makapangyarihang katunggali na biglang lumitaw, hindi na sila mapakali. Nagpadala sila ng mga bayarang tao upang siraan si Yeyan online, ngunit halos walang naging epekto ang kanilang paninira.Sa gitna ng pag-atake ng mga pekeng accounts, maraming netizens ang hindi nagpatinag at agad na nagbigay ng kanilang opinyon."Pakiusap naman, ‘yan ang brand na paborito mismo ng presidente ng Huete Corporation! Kung hindi mo gusto, baka ikaw ang may pangit na panlasa. Isipin mo na lang, kakaunti lang ang katulad ni Kevin—mayaman, gwapo, at maganda ang pangangatawan. Normal lang kung hindi mo kayang sabayan ang taste niya, pero maling mali na siraan mo ito ng walang basehan.""Sa estado at yaman ni Mr. Huete, sa tingin mo ba kailangan pa niyang kumuha ng endorsement gaya ng mga artista at magbenta ng produktong hindi niya ginagamit? Bukod pa roon, parang sadyang ginawa para sa kanya ang hikaw—napakaganda ng disenyo at pulido ang pagkakagaw
Nakatingin si Evan kay Kenneth na nasa ilang metro ang layo mula sa kanya. Matagal na silang magkakilala, pero ngayon lang niya nakita si Kenneth na ganito kapuruhan ang itsura.Kung limang taon na ang nakalipas, marahil ay naawa pa siya rito.Pero ngayon, ang lalaking minsan niyang minahal ay nasa harapan na niya — sobrang lapit na halos mahawakan niya ito — ngunit sa puso niya'y wala nang nararamdamang iba kundi kapaitan.Hindi niya alam kung bakit nagpapaka-drama si Kenneth, pero batay sa pagkakakilala niya rito, hinding-hindi ito basta-basta susuko.Ibinaba niya ang tingin, saka ibinulsa ang susi ng kotse sa bulsa ni Kevin. Mahina niyang sinabi, "Uncle, mauna ka na. Ako na'ng bahala rito."Itinaas ni Kevin ang kanyang makakapal na kilay at tiningnan si Evan — walang sinabi, pero malinaw na nag-aalala.Sa ilalim ng ilaw ng kalye, litaw na litaw ang payat na pigura ni Evan — parang abo pagkatapos ng apoy na nagliyab.Hindi kalayuan, mahigpit na nakasara ang kamao ni Kenneth — nangin