Chapter 5

Chapter 5: Yva

Alex's POV

Bilis lumipas ng araw. Ikatlong araw na magmula ng mamatay si Queenex at hanggang ngayon ay hindi pa rin tapos sa pag-iimbestiga ang mga pulisya. 

Hindi ko pa rin malimutan ang nakita ko sa last cubicle. Lalo na ang pagtingin niya sa akin. Gayumpaman, nagpatuloy ako. Gusto ko mang kalimutan ang insidente ay hinayaan ko ang oras na gawin iyon para sa akin. I might not be able to move on now, but I will in the future.

Tumulong ako sa kaso ni Queenex. Nakipag-ugnayan ako sa mga lalaking nakaitim. 

"Sige, maari ka ng makabalik ng inyong eskwelahan. Officer Hector will accompany you..." Sabi ng kausap kong Pulis. It says in his plaque that he was the head of the investigation team.

I should say it. I need to help her.

Biting my lower lip as possibly hard as I can, I tasted the blood in the corner of my mouth.

Before Officer Hector, a tall kind officer with clean-cut hair accompany me to my school, I also revealed the incident between me and Queenex.

"Officer, posible po bang may pumatay sa kanya?" Tanong ko pa bago umalis.

"We are still investigating. But so far, all we have is her letter as a piece of evidence..." Sabi sa akin ng Officer na kausap ko.

"Her letter?" that means?

Tumango naman ang Officer na kausap ko. 

"Suicide po?" Tanong ko pang muli para makumpira kung tama ba ang nasa isip ko.

Masugid na tumango ang Officer. What? Why would she kill herself? And here is my head again thinking for the possible answers. Ah! Ang sakit na ng ulo ko. Tama na, Alex. Tama na.

Ngunit nang tanungin ko sa Officer na kausap ko ang dahilan ay hindi na nila ito ipinaalam pa sa akin. At tuluyang hinatid sa eskwelahan ko. Agad ko namang nadatnan ang barkada sa usual tambayan namin. 

"You okay?" Tanong ni Kuya.

Tumango lang ako sa kanya. He patted my back and I sat in one of the bleachers.

"Guys! Guys!" Sigaw ng paparating na si Yva, mukhang may ichichismis ang isang 'to. Pagod akong lumingon sa kanya.

Lahat ay nakatingin sa kanya nang maupo siya sa tabi ko. Ngunit bago siya magaslita ay kumuha muna siya ng tubig sa bag at nagsimulang isiwalat ang kanyang nalalaman.

"Kilala niyo ba kung sino yung babae sa cr? Yung nakita ni Alex?" Taranta na tanong ni Yva ng nakakunot ang kilay.  Nagkatinginan ang bawat isa at umiling, tanging ako at si Kuya Andre lang ang hindi sumagot.

"Bakit mo natanong, bes?" Tanong ni Celestine nang may pagtataka sa mukha. 

"Eh kasi siya 'yun! 'Yung babaeng nakatingin noon kay Alex!" Agad niyang sinabi nang walang pag-aalinlangan.

 "Her name is Queenex San Pedro, 17 years old, Nakatira sa apartment malapit dito sa may school pero mayaman ang pamilya. Mayro'ng sikat na restaurant na pagma-mayari ang pamilya nila." Pagsasabi ni Yva sa mga impormasyong nakalap niya.

"Saan mo naman nakuha ang impormasyong mga 'yan, Yva?" Tanong ni Rench na halatang gulat na gulat- mula sa ekspresyong ipinapakita ng chinito niyang mga mata.

"Technology. Narinig ko ang pangalan niya at agad ko itong sinearch sa f******k at nalaman kong meron silang restaurant saka sinearch ko ito sa G****e at ito pa ang ibang impormasyon na nakalap ko sa kanya..." At pinakita niya ang cellphone niya, mukhang kinalkal mabuti ni Yva ang mga social media accounts ni Queenex dahil nakita ko karamihan ay picture niya galing sa I*******m.

"Wait, ano ang ibig sabihin nito?" Tanong ni Isla na naguguluhan na rin.

"Sa tingin niyo bakit siya namatay? Dahil ba sa mayaman ang pamilya niya o dahil sa mga boyfriends niya? What do you think?" Tanong niya sa amin. Simula talaga una, siya na ang parang detective kung makapag-imbestiga sa amin.

"She committed suicide," ani ko.

Naramdaman ko ang mga mata nilang napatingin sa gawi ko. Ni isa sa kanila ay wala akong tiningnan.

"Suicide?" tanong ni Isla.

Tumingin ako sa kanya.

"Yes. The officer found a suicide letter on her bag," bahagi ko sa kanila.

"Bakit daw siya nagpakamatay?" Tanong naman ni Kiara.

"I don't know. Hindi nila sinabi," tanging nasagot ko.

Mula roon ay nanahimik sila.

"Tara tingnan natin yung pinangyarihan?" Aya sa amin ni Tristan at walang katakot-takot na sinabi sa harap ng lahat.

"Eh p-pano k-kung and...un y-yung k-k-killer?" Tanong naman nang nanginginig na si Kiara. 

"Hello, Kiara, wala yun! May mga police na nag-iimbestiga doon e..." Matapang na sagot ni Isla at ang mga lalaki ay tahimik na nagti-tinginan.

"Guys, CR lang ako. Huwag niyo na akong hintayin kung sakaling magta-time na, di-diretso na ako sa classroom..." Sabi ko sabay alis na sa tambayan.

Kung mamalasin ka nga naman. Nakasalubong ko pa ang SSG President, si ate Angel Shara Tan. 

"Alex! May na-plano na ba kayong Filipino Club sa Foundation?" Tanong niya sa akin.

"Brainstorming pa lang, ate," nahihiya kong tugon.

"Ayos lang 'yan basta before October, dapat ay may gagawin na kayo. Nga pala, magpa-patawag ako ng meeting sa sabado." Approach niya sa akin ng nakangiti. Ang mukha niya ay mas lalong gumaganda kapag nakangiti siya. 

Tumango naman ako agad at nginitian na lang din siya bago tumuloy sa CR.

Kung tutuusin ay nagkaroon na ako ng phobia sa CR. Mabuti na lamang at marami ang CR dito sa school kaya narito ako ngayon sa CR malapit sa room ng Grade 10. Binilisan ko na lamang ang pag-ihi at saka umakyat na sa room ko.

Nakakatamad na naman pala ang subject ko ngayon, Science kase! Maga-attendance lang ako tapos mag-iisip ng mga gagawin namin. Ano ba ang maganda ng booth? Horror? Chain? Wedding?

Pero mas trip ko yung Horror dahil wala pa ang nakakaisip ng ideyang iyon in the past two years! Ewan ko lang ngayon kung may kaagaw pa kami, feeling ko dadayuhin iyon ng mga tao dahil ang mga ito ay macu-curious kung ano ang nasa loob ng booth.

Let's be honest here, all of us are curious in everything that's why sometimes our curiosity can kill us. Nakakatakot man pero totoo, gusto natin lahat ng mga bagay ay kailangan alam natin kahit na hindi naman dapat.

"Miss Verchan?" Biglang tawag ni Sir Philip sa apelyido ko na nagpabalik sa aking huwisyo.

"Po, sir?" Tanong ko, lagot ako nito. Binggo'ng-binggo na ako sa kanya!

"Please stand..." Agad ko namang sinunod iyon.

"What is biology?"

Ako pa talaga napili! Malas ko naman.

"You should pay more atte-"

"A branch of science that deals with things that are alive such as plants and animals. Or simply the study of life," putol ko sa sinabi niya. Nagulat siya sa ginawa ko ngunit hindi niya iyon ipinahalata. Ngunit nakaguhit sa mukha niya ang pagkamangha sa aking sinagot.

"Okay, take your seat."

Pag-upo ko, nagulat kami nang may tumatakbong estudyante sa labas at sumisigaw.

"Tulong!" Matinis at mataas ang boses na iyon, pareho sa boses ni Yva! 

Agad akong tumayo at pumunta sa pintuan para makumpirma kung si Yva nga ba iyon. Ngunit naunahan ako ng guro na naroon na sa labas at mga kaklaseng nagu-unahan ding lumabas.

"Yes, Miss Yva?" Tanong ng guro namin. Huminto siya sa tapat ni Sir Philip habang humanhangos.

"Yva!" Sigaw ko sa kanya ngunit abala siya sa pakikipag-usap sa aming guro. 

"Let me through!" Sigaw ko sa mga estudyante na nakaharang sa akin. "Ano ba! Let me through! That is my cousin!"

"M-may n-nakasabit.... pong t-tao sa r-room ng s-science club!" Sabi nito ng nanginginig at maputlang nakatayo sa harapan at pagkatapos ay nawalan ng malay sa kamay ni Sir Philip.

"Boys! Kunin niyo ang stretcher!" Sigaw ni Sir. 

Agad namang tumakbo ang mga lalaki kung saan at pagbalik nila ay dala na nila ang pinpakuha. Maingat nilang inilagay doon si Yva at mabuting tumulong ang mga ito sa pagbubuhat sa kanya.

"Ay nako! Ano ang nangyari, Sir?" Tanong sa kanya ni Miss Klea na nakapalibot na rin kay Yva.

"Miss Klea. Please check the Science Laboratory. And alert the School Office," pinal na mga salita ni Sir at sumama ako sa pagdala kay Yva sa clinic na kung saan ay nasa underground.

Bago pa namin maidala si Yva sa clinic ay nasaksihan ko ang pagpanic ang mga babae at nagsisigawan sanhi ng pagkabulabog sa katabing mga room, ang iba'y umiiyak at ang iba ay nakatulala, parang hindi makapaniwala sa nangyayari sa pinakamamahal nilang eskwelahan. Nasaksihan ko kung paano sumilay sa mga mukha nila ang pangamba at takot.

Ano na naman ito?

Nang maidala namin si Yva sa Clinic ay hinayaang kong tignan siya ng Nurse.

"Sir, ako na po ang magbabantay." Sabi ko kay Sir Philip na pinapatawag sa Office.

Noong una ay hindi siya pumayag ngunit nang tawagin siya sa pangalawang beses ay nagpunta rin siya sa Office at pinabantayan kami kay Nurse.

Nakarinig ako nang napakaraming yabag ng paa, tila isang karera sa pag-uunahan sa pagtakbo. Narinig kong biglang nabuksan nang malakas ang pintuan sa Clinic at nakita ko ang mga pamilyar na mukha ng mga kaibigan ko.

"Anong nangyari kay Yva?!" Tarantang tanong ni Celestine saka nag-unahang tumulo ang mga luha na kanina pa nagbabadyang lumabas. Siya ang pinaka-emosyonal sa amin, sa kahit na anong bagay. Siya 'yung makikita mong bigla na lang naiiyak at sensitibo.

"Nahimatay siya at sinabing okay na daw siya kailangan niya lang magpahinga." Nagtataka ang iba sa sinagot ko dahil hindi ko maipaliwanag kung ano ang nasa braso niya.

"S-sino yung n-namatay n-na pinagkakaguluhan sa s-science c-club?" Tanong ni Isla. Walang nakakaalam marahil nandito kaming lahat sa Clinic at ang may alam lang na nandito ngayon ay tanging si Yva.

Agad namang nagtingian ang boys ngunit tahimik ang mga ito. Tila may mga kapangyarihan sila na nag-uusap gamit ang mga mata.

"Pupuntahan lang namin iyong pinangyarihan, titignan namin kung sino iyon. Babalik din kami agad." Agad na suhestiyon ni Rench at sumangayon naman sila Tristan, Bryle, at Kuya Andre. Palabas na sana sila nang may hindi pa pala ako natanong.

"Sandali! Nasaan si Kiara at Basty?" Tanong ko sa kanila. Nagkatinginan silang lahat at tiningnan ang bawat isa ng mapansing wala nga ang dalawa.

"Hindi yata nila alam ang nangyari kay Yva. Kaklase ko si Basty sa Accounting, wala na siya roon bago pa namin mabalitaan na dinala si Yva dito. " Sagot naman ni Kuya.

Is it another suicide?

"Eh si Kiara?" Tanong ko.

"Ang sabi niya kanina ay magc-cr daw siya. Hindi niya rin alam ang nangyari kay Yva," sagot naman ni Celestine na kaklase ni Kiara.