"Pinapangako ko, Charity. Babawi ako sayo. Pagkalabas mo dito ay sisiguraduhin kong maayos na ang lahat"
"Mabuti naman. At sana masaya ka din paglabas ko rito"
Dahan-dahang nagmulat ang mata niya dahil sa panaginip na ‘yon "Inmate 041" dahan-dahan siyang bumangon at liningon ang pinto dahil sa pagkatok
"Makakalaya ka na" sabi nito kaya tumayo siya. Sampung taon din siyang nakakulong dito at halos siyam na taon na din simula ng makita niya ang kaniyang mga anak.
"Goodluck, Charity" ngumiti siya sa babaeng guard bago nito isinara ang gate.
"Charity!"
Lumingon siya sa tumawag at napangiti ng makita ang matalik na kaibigan. Binuksan niya ang mga braso upang salubungin ang yakap nito.
"Grabe, na miss kita" sabi nito at ngumiti "Kakakita palang natin kahapon, Abby" sabi niya kaya tumawa ito
"Pero hindi naman kita nayayakap dahil sa nakaharang na salamin" sabi nito kaya napailing siya bago tanguan ang asawa nito
"Ihatid ka na namin" sabi ni Flynn "Salamat" sabi niya bago pinagkrus ni Abigail ang braso nila "Mabuti talaga nakalabas ka na riyan" sabi nito
"Bakit naman?" tanong niya kaya tinaasan siya nito ng kilay "Bakit? Masaya ba sa loob ng kulungan? Hindi ko nga napapakilala yung anak ko, e" sabi nito kaya napangiti siya"Mommy!" lumingon siya sa tumawag at nakita ang isang batang babaeng naka-pigtails "Jasmine, huwag kang tumakbo" sabi nito pero tumawa lang ang bata
"Oo nga pala. Si Jasmine, anak ko" pagpapakilala nito kaya ngumiti siya "Jasmine, ito si Tita Charity. Bestfriend siya ni Mommy" sabi nito kaya tumingala sa kanya ang bata at tinaas ang maliit nitong kamay habang kumakaway"Hello po, Tita Charity. You’re so pretty po" tumawa siya sa sinabi nito at lumuhod "Ang ganda mo rin, Jasmine" sabi niya at kinurot ang pisngi nito
"Alam mo? Same tayo ng name" sabi niya kaya nagtaka ang bata "Talaga po?" tanong nito kaya tumango siya "Ang pangalan ko ay Charity Jasmine King" pagsambit niya sa buong pangalan
"Wow! Oo nga po!" namamangha nitong sabi at pinalakpak ang kamay "Go back to Daddy na, Jasmine" sabi ni Abigail sa anak
"Okay po" pagtango nito at tumakbo. Nang makitang nakalapit na ang bata ay tumayo siya sa pagkakaluhod"Hindi ko aasahan na ipapangalan mo sa’kin yung bata" sabi niya "Of course. Ng ipanganak ko yan si Jasmine ay ikaw agad ang naisip ko. Dalawang taon ka palang nakakulong noon. Hindi mo man lang naabutan ang kasal ko" sabi nito kaya mapait siyang napangiti
"Ang drama mo" pangaasar niya kaya hinampas siya nito sa braso na ikinatawa niya.
Hinatid siya nito sa villa niya kung saan siya sinalubong ni Kent "Miss Charity" pagyuko nito kaya ngumiti siya
"Ang tanda mo na, Kent" sabi niya pero masayang ngumiti ito "Masaya akong makita ka, Miss Charity" sabi nito at nagyakapan sila"Ako din, Ilang taon din tayong hindi nagkita" sabi niya at humiwalay na.Si Kent ang family butler nila, tatlong taon lang ang tanda nito sa kanya kaya mas malaki ang pinagbago nito.Nung una ay ang tatay nito ang butler niya pero nang maka-graduate siya ng college siya na ang naging butler nito at si Butler Dino ang naging mayordamo ng mansion nila.
"Si Veronica?" tanong niya nang hindi makita ang secretary "Wala pa po" pagiling nito kaya nagsalubong ang kilay niya
"Walang kwenta naman ang babaeng yun. Hindi man lang tingnan ang boss niya na kakalabas lang" reklamo niya sabay ng marahas na pagbukas ng pinto."Nandito na ako!" pagsigaw nito habang hinihingal kaya napangiti siya "You’re late, Veronica" sabi niya at awtomatikong nanubig ang mata nito
"Miss King!" sabi nito at sinalubong siya ng yakap sabay ng pagiyak nito "Hindi mo alam kung gaano ka namin na miss sa opisina, Miss King" pagiyak nito sa balikat niya.Si Veronica ang isa mga schoolmate niya nung college at tinanong niya ito kung gusto magtrabaho sa kanya pagkagraduate ni Veronica.Isa itong professional at loyal na sekretarya na importante sa loob ng mafia industry kaya wala siyang balak palitan ito.
"Wag kang dramatic. I'll start working tomorrow" sabi niya kaya umiiyak na tiningnan siya nito"Bukas agad? Hindi ba kailangan mong magpahinga?" tanong nito kaya natawa siya"Veronica, sampung taon na akong nakapahinga sa kulungan. Halos wala kaming ginagawa doon kundi magtahi" sabi niya kaya pinahid nito ang luha
"Oo nga pala" sabi niya at tiningnan si Kent "May problema bang nangyayari habang wala ako?" tanong niya kaya umiling si Kent
"Nung two years na wala ka ay may mga masamang nangyari pero may nagtulong na nagbigay samin ng impormasyon. Sinabi niyang crystal ball mo daw siya" sabi nito kaya napaisip si Charity bago ngumiti
"I know her" sabi niya kaya tumango si Kent. Hindi niya inaasahan na tutuparin niya talaga ang pangako nung mga panahon na nakakulong pa siya.
"I changed my mind, Veronica. Sa susunod na lang na araw ako papasok. May aasikasuhin ako bukas" sabi niya rito kaya tumango ito bago tumingin kay Kent
"May pupuntahan tayo bukas" sabi niya rito kaya tumango ang binata. Nagtalikod na siya at tumaas ng hagdan para maligo.Na miss niya na ang bath tub ng bahay. Hays. Hinubad niya ang jacket at kalo na binigay sa kanyang damit sa kulungan bago humiga sa kama.
Habang tumititig sa kisame ay naisip niya ang anak. Kamusta na kaya siya? Malaki na ba?
Nine years old na ‘yon ngayon at siguradong mga maganda ‘yon. Napapikit siya ng mariin dahil dito at tinakpan ang mata gamit ang braso ng maramdaman ang pagtulo ng luha niya.
Sana lang talaga nasa mabuting kamay ang mga anak niya kundi pagsisisi ang mararamdaman niya habang buhay.
Pero kahit papaano ay hindi siya nagsisisi sa naging desisyon. Kung nanatili ang anak niya na kasama siya ay baka puno ng lungkot ang buhay ng bata.
Nahihiyang sasabihin nitong ex-Convict ang nanay niya at pumatay ng tao. Ano na lang kaya ang magiging kinabukasan nila yun?
Habang sa kabilang banda ay napaangat ang tingin niya ng marinig ang pagbukas ng pinto.
"Daddy, may ginagawa ka pa po?" tanong nito kaya ngumiti siya "Bakit? May gusto ka ba gawin?" tanong niya kaya tumango ito
"Gusto kong kumain ng japanese food at mag-buy ng new book" sabi nito kaya natawa siya"Sige. Tatapusin ko lang ‘to at lalabas na tayo" sabi niya kaya masayang tumango ito at tumakbo palabas ng office. Napailing siya at tumingin ulit sa pipirmahan."Kuya naman! Wala ka talagang balak magasawa?" tanong ni Abigail sa Kuya Marlon niya"Kakasabi ko lang na ayoko, diba?" sabi nito habang hinihimas ang tenga sa kaingayan ng kapatid"Alam niyo? Balang araw ay may makikilala kayong lahat at magsisisi sa huli" sabi nito at umiling.Magsasalita na sana si Lander ng may nag-doorbell sa bahay. Ng buksan ni Abigail ang pinto ay sumalubong dito si Charity."Oh? Bakit ka nandito?" tanong niya kaya nagkatinginan ang magkakapatid"Wow. Parang kahapon hindi mo ko niyakap, a?" sabi nito at ng marinig ang boses ay napatayo sila.Sabay
Ng makababa si Charity ng hagdan ay madidinig agad ang News sa malaking flat screen TV. "Good morning, Ms. Charity" tinanguan niya si Kent at umupo sa sofa."Tinorture ang isang lalaki sa tagong lugar at nakuhanan pa ito ng video. Natagpuang patay ang biktima at dinala agad ng pulisya sa ospital habang ang may kagagawan ay ayaw magbigay ng pahayag tungkol dito"Napatitig siya sa lalaking hinahampas ang braso ng isang lalaking nakadapa."Kent" pagtawag niya dito kaya lumapit ang butler "Hindi mo ba namumukhaan ang lalaki sa video?" tanong niya habang tinitingnan ito ng maigi."Hindi ba parang galing siya sa grupo ni..""Luenzo"
Sumandal sa swivel chair si Charity pagkatapos mapirmahan ang lahat ng papeles bago tinawag ang sekretarya sa intercom."Veronica, aalis na muna ako. May aasikasuhin ako sa labas" sabi niya at tumayo para suotin ang coat.Habang pababa siya ng kompanya ay yumuko ang lahat ng empleyadong nadaanan niya bago siya makasakay sa kanyang Jaguar."Napatawag ka?" sagot ng tinawagan niya habang nagdra-drive "Kaori, ihanda mo yung private jet ko sa Airlines ni Satan para sa flight ko papuntang Russia bukas" sabi niya"Masusunod, Miss King" sabi nito bago binaba ang tawag.Liniko niya ang stirring wheel dahilan para makita niya agad ang naglalakihang
Nagulat ang lahat sa sinabi niya "Bumaba ka na muna, Kent" hindi na nagtanong pa ang binata at bumaba na ng kotse.Ng makalabas si Kent sa kotse ay liningon ni Charity ang mga bata "Hindi niyo dapat sinasabi yan" sabi niya kaya napayuko si Kath"Pero totoo naman. When we attend family's day he's the only one missing at lagi si Tita Abby ang kasama namin" sabi nito habang tumutulo ang luha kaya lumingon si Charity kay Carter para manigurado.Ng makitang umiwas ito ng tingin ay napabuntong hininga siya."You really are your father's children.."Napatingin ang dalawa sa kanya sa sinabi niya kaya ngumiti siya "Alam niyo bang ganyan na ganyan ang daddy niyo? Aakalain mong ayos lang sa kanya a
Nakaupo si Charity sa swivel chair habang ginagawa ang bahay gawa sa red and yellow popsicle sticks habang nasa sahig naman yung iba.Kinuha niya ang lollipop sa bulsa ng palda niya at kinain iyon. Napangiwi siya ng mapaso siya ng glue gun habang nilalagyan ang mga stick.Kaya napasandal siya sa upuan habang tinatanggal ang glue sa daliri niya. Habang ginagawa ‘yon ay nakita niya ang pagsilip ng isang tao sa likod.Nakasandal ito sa pintuan habang nakaawang ng konti ang pinto habang nakatitig ito sa apat na tao sa sahig.Mukhang napansin nito ang pagtitig niya dahil sandali itong nakipagtinginan bago umalis na lang bigla.Tumaas ang
"Miss King.." napalingon siya sa tumawag at bagot ditong ngumiti "Don't mean to pry pero ano ba talaga ang nangyari ten years ago?" pagtanong nito kaya bumuntong hininga siya"Ang isang pagkakamali na kahit kailan ay hindi ko pinagsisihan" makahulugang sabi nito bago pumasok ng bahay.THIRTEEN YEARS AGOKapansin-pansin ang mga estudyanteng na naka-barong at dress na puti sa venue ng graduation."Ga-graduate na tayo sa wakas, Charity" nakangiting sabi ni Abigail sa tabi niya "Hindi tayo graduates, completer lang" pagkibit balikat niya na ikinasimangot ni Abigail"Hindi man lang ba magbabago yang reaksyon mo? Para kang sina kuya" pagbuntong
"You think so?" tanong ni Charity pagkatapos magpaliwanag ni Mikel kaya tumango ito "Yes. Ang hinala namin ay ibang tao ang may pasimuno nito at isang pawn lang si Luenzo" sabi niya kaya napailing si Charity"Who is the person who tamed the boss? Kilala mo si Luenzo, Mikel. Malaki ang utak nun at hindi agad nagpapatalo. A good trait but is a stupidity inside the mafia industry" sabi niya"Anong gusto mong gawin, Charity King?" tanong nito kaya bumuntong hininga siya "Imbestigahan mo pa at i-report sakin pabalik ang plano niya" sabi niya kaya tumango ito"Mag-order ka ng kahit ano at ako na ang magbabayad" sabi niya at kinuha ang bag bago tumayo"Goodbye, Miss King" sabi nito kaya tumango siya bago lumabas ng
PRESENT"Anong ginagawa mo dito?" kunot noong tanong ni Charity sa tao sa harap niya.Isang araw palang siya dito sa Russia at ngayon ay nasa sarili niyang office para asikasuhin ang naging problema ng kompanya dito ay sumulpot naman tong gunggong sa harap niya."Can't I visit you?" tanong niya habang linilibot ang office niya"Tanga ka ba? Malamang hindi. Mas maiintindihan ko pa kung si Abby ang pupunta dito at paano mo ba nalaman na nandito ako?" sabi niya"I told Kuya Marlon to track you" simpleng sagot niya na ikinasimangot nito "Bahala ka sa buhay mo. Ano bang ginagawa mo dito?" pagbuntong hininga niya at umupo ulit
Margo Esteban, a thirty years old business man that handles real estate.One of the most popular people inside the Esteban brothers. All men and no girls so don’t wonder why their all fuckboys.Margo got engaged for five times pero hindi naman napupunta sa kasalan.Reason? He found a new girl to play with. Such a fuck up reason, huh? Pero kahit na may pagkagago at walang hiya ang isang ‘yon ay magaling ‘yan kapag ang pinaguusapan ay negosyo.That’s the only thing he won’t joke about because he is thirsty for money even though he is damn rich already.Madali lang naman siyang lokohin kung tutuusin kaso ang prob
Ng makarating si Charity sa covered court ng school ay nakita niyang na announce na si Kath bilang Miss Little Angel.Parang may hinahanap ito sa audience ng biglang tumigil ang tingin nito sa kanya. Ang kaninang nagaalalang ekspresyon kanina ay napalitan ng lungkot.Ng matapos ang pageant at naghahanda na ang mga contestants ay naghintay lang si Charity sa labas.Napalingon si Charity sa direksyon kung saan nanggagaling ang pamilyar na boses."Abby" pagtawag niya sa kaibigan na nginitian siya "Ayan na si Tita Charity, o" tumingin siya kay Kath na nakatitig lang sa kanya."I'm sorry. May inasikaso kasi ako kaya hindi ako–""But you promised, Tita. You're just m
Ng makabalik si Charity sa bahay ng mga Falcon ay sinalubong agad siya ni Jasmine.“Hello po, Tita!” masaya nitong bati kaya lumuhod siya at ngumiti dito “Hello, Jasmine” bati niya pabalik at tiningnan ang kabuohan nito.Ang mukha nito ay manang-mana kay Abigail pwera na lang sa mga mata nitong kulay blue na halatang nagmana kay Flynn.Mas naging cute pa ito sa paningin niya ng makita ang baby blue na dress na suot nito na ibinagay pa sa maikli at kulot nitong buhok.“Your pretty today” sabi niya na ikinangiti nito ng malawak bago siya hinalikan sa pisngi“I love you, Tita” paglalambing nito
TWELVE YEARS AGO“Wala ba dito yung mga kuya mo?” tanong ni Charity pagkapasok nila ng bahay“Wala, e. Nag-bonding ata ang mga ‘yon sa Boracay” sabi nito habang umiiling “Si Vanessa ba at Saint pupunta dito?” tanong niya“May pupuntahan daw si Vanessa ngayon kaya hindi makakarating habang may pinapabantay daw kay Saint” sabi nito na ikinatango niya“Abby, kailangan ko na talaga ng tubig” sabi niya kaya natawa si Abigail “Pumunta ka na ‘don sa kusina” sabi nito kaya tinakbo na niya ang daan patungong kusina“Charity, kukunin ko lang yung reviewers ko s
Napatitig siya sa laptop na linapag nito sa harap niya “Para saan ‘to?” tanong ni Clinton sa kakambal“Nakita ko ‘to sa police station. Mabuting nandon pa ang files ten years ago” sabi nito at umupo sa tabi niya“Ano ba yung natuklasan mo?” tanong niya “Yung police interview ng makita si Charity sa harap ng krimen. You won’t believe what she said to the police” pagiling nito at plinay ang video kaya lumipat ang atensyon niya dito.Unang makikita ang isang interrogation room at ang isang police at babae ang magkaharap sa lamesa.Sa harap ng police ay may camera at laptop, pati mga tambak ng documents sa gilid nito.
TWELVE YEARS AGO“Magtra-trabaho ka habang nagaaral? Charity, hindi ka sanay sa ganyan” pagiling niya“Than starving myself to death” sabi niya at bumuntong hininga “Kai, kaya ko na ang sarili ko” sabi niya at halos mawala na ang puso niya ng bigla itong prumeno at gumilid.“What are you doing? Bakit ka tumigil?” kunot noong tanong niya“Kaya mo na? Nagbibiro ka ba? You are raised with a silver spoon on your mouth at sasabihin mo saking kaya mo? Baka nga hindi ka nila payagan dahil dala mo ang pangalang King” sabi nito“Wala akong pake, Kai. Ayokong umuwi kaya ‘yon ang
TWELVE YEARS AGOHalos matumba na siya ng bigla siyang salubungin ng yakap ni Saint.“Ang tagal mo nanaman magparamdam, Charity” reklamo nito “Let go off me” sabi niya at tinulak ito palayo“Saan ka nanaman ba galing?” nagtatakang tanong ni Vanessa “Ang huling balita ko sayo ay naka-transfer ka na daw si University” sabi naman ni Abigail “Naging busy lang” pagngiti niya.Ngayon lang siya nagpakita sa ilang months na nawala siya. Simula na kasi ng klase kaya nagpakita na siya sa mga kaibigan bago sinira ang sim card, limang ang nakaraan.Hindi niya din ginamit ang apat niyang credit card para hindi malaman ng ama niya kung nasaan
Napatayo siya ng makabalik si Keith "Kamusta siya?" tanong niya kaya umiling si Keith"Ayaw niya akong pagbuksan ng pinto" sabi nito at bumuntong hininga kaya pakiramdam ni Charity ay nanikip ang dibdib niya."Rest room muna ako" pagpapaalam niya kaya lutang na tumango si Keith.Pumunta siya sa second floor kung nasaan yung banyo ng bahay ng madaanan niya ang isang puting pinto na may nakasulat na 'Kath's Room' at may pusang sticker pang nakadikit.Nagaalinlangan siya kung kakatok ba para kamustahin ito pero dahil hindi siya natatakot sa kahit ano ay kumatok siya."Kath?" pagtawag niya pero walang sumagot "Si Tita Charity 'to. Pwede ba tay
Inabot ni Charity ang bag at blazer niya kay Veronica ng makapasok sa bahay ng mga Falcon.“Ang mga bata?” tanong ni Keith kay Manang Beth “Nasa kwarto po nila, Sir” sagot nito“Nag-meryenda na ba sila?” pagtanong ulit nito kaya tumango ang katulong “Pero Sir.. Mukhang ayaw po talaga sumali ni Kath” pagiling nito kaya nagkatinginan sila ni Keith“Bakit naman, Manang?” tanong niya “Sinabi ni Carter na natukso daw ito sa klase kaya simula kahapon ay nagkulong sa kwarto si Kath” pagpapaliwanag nito“Daddy.. Tita..” napalingon sila sa tumawag at nakita si Carter sa staircase.