Nakaupo si Charity sa swivel chair habang ginagawa ang bahay gawa sa red and yellow popsicle sticks habang nasa sahig naman yung iba.
Kinuha niya ang lollipop sa bulsa ng palda niya at kinain iyon. Napangiwi siya ng mapaso siya ng glue gun habang nilalagyan ang mga stick.
Kaya napasandal siya sa upuan habang tinatanggal ang glue sa daliri niya. Habang ginagawa ‘yon ay nakita niya ang pagsilip ng isang tao sa likod.
Nakasandal ito sa pintuan habang nakaawang ng konti ang pinto habang nakatitig ito sa apat na tao sa sahig.
Mukhang napansin nito ang pagtitig niya dahil sandali itong nakipagtinginan bago umalis na lang bigla.
Tumaas ang kilay niya sa ka-weirdo-han ng isang ’yon bago napailing at binalik ang atensyon sa ginagawa.
Ng matapos niya ang pagtapos ng tatlong bahay kahit na nagmamadali ay napabuntong hininga siya.
"Maayos na ba ’to, Abby?" tanong ni Craig at tinaas ang asong gawa sa clay
"Ayos na ’yan, Kuya. Mas maganda pa nga ang paggawa mo kesa samin" sabi nito kaya napatango-tango ito at si Apollo naman na mukhang nainggit sa nakuhang atensyon ng kapatid ay pinagyabang din ang ginawa.Napatingin sila lahat sa pinto ng bumukas yun at nakita ang isang katulong na may dala-dalang pagkain.
"Pinapadala po ni Sir Keith. Kumain daw po kayo habang gumagawa" sabi nito "Salamat po" sagot ni Abigail kaya linapag na nila ang pagkain sa lamesa.
Kumuha sila ng tig-isang pagkain at tumaas ang kilay ng makita ang pagsilip muli ni Keith sa pinto.
Hindi niya alam pero tanga ba ang isang yan? Bakit kung makasilip ay parang babae lang nagkaka-crush sa kabilang section?
Kumain na muna silang lahat bago inayos na ang ginawa nilang mga bahay at hayop.
Kaya ng matapos ay niyakap ni Abigail ang tatlong kapatid habang ngumingiti na lang siya.
Dahil sa pagmamadaling ginawa nila ay naipasa nila ng maayos ang project kahit 95 lang ang grade na nakuha na ikinainisan pa ni Abigail kaya pumunta ito sa canteen para mag-stress eating.
Magisa siyang naglalakad sa hallway ng may biglang kumalabit sa kanya mula sa likod.
Ng lingunin niya ito ay grupo ng mga babae na isang taon ang agwat sa kanya.
"Ikaw si Charity, diba?" pagtanong nito kaya tumango siya "May kailangan ba kayo?" tanong niya at pinasok ang kamay sa bulsa ng jacket niya
"Close kayo ni Keith, diba? Pakibigay naman toh, o. Please? Ayaw kasi ng kapatid niya at sinungitan pa kami" sabi nito at inabot sa kanyaang maliit na paper bag na puno ng papel."Salamat, a" hindi man lang nito hinintay ang sagot niya at agad naglakad palayo kaya napatingin siya sa hawak.Paano naman niya ito maibibigay kung hindi man lang nga sila naguusap ng ilang minuto.
Pero dahil isa siyang mabait na bata (mostly because she's bored) linibot niya ang campus para mahanap si Keith.
Susuko na sana siya ng mahagip niya itong nakaupo sa isa mga bleachers sa field. Bumuntong hininga siya bago naglakad palapit dito at umupo sa katabi niya.
"Pinapabigay nga pala sayo, Kuya" sabi niya at inabot dito ang pinapabigay "Hindi mo naman ako kailangan tawaging kuya. Tatlong taon lang ang agwat nating dalawa" sabi nito kaya napatingin siya
"Nagmumukha naman akong malandi niyan?" nakataas ang kilay na sabi niya kaya nagsalubong ang kilay nito
"Tanga ba sila? Lahat ng tao nagku-kuya" pagiling nito "Sorry pero hindi ganun ang pagiisip ng mga fangirls mo" sabi niya kaya bumuntong hininga ito
"Fine. Wag mo lang ako tatawaging kuya. We train together kaya kahit kung tayo lang ay walang kuyang mababanggit" sabi nito kaya bagot na tumayo siya
"Whatever. Kailangan ko ng umalis bago pa tayo ma-isyu ng wala sa oras" sabi niya at naglakad na palayo habang nakatitig lang sa kanya si Keith.
Ano naman kasi ang maiisip ng tao kung makita nila ang isang Grade 10 student na kasama ang isang college student?
Hinihiling niyang walang magagawang isyu habang nagaaral siya dahil ayaw niyang magkaproblema ng wala sa oras.
PRESENT
Napailing siya sa naalala at tumayo bago linigpit ang mga gamit at papeles. Naglakad siya patungong kusina para makita ang mga batang pinapapak na ang pizza.
"Bakit ka nakatunganga diyan? Umupo ka at kumain" sabi niya ng mapansin na nakatayo lang si Kent sa gilid.
Alam nitong ayaw niyang nakatayo lang tuwing kumakain kaya umupo ito.
Umupo siya sa harapan ng bata at binuksan ang pangalawang pizza.
"Magdi-dinner pa ba kayo? Anong gusto niyo? Rice or noodles? I could cook carbonara or fried chicken if you want" sabi niya kaya nagkatinginan ang dalawa
"Kahit ano na lang po" sagot ni Kath habang nakangiti kaya tumingin siya kay Kent "Ikaw? Anong gusto mong kainin?" tanong niya
"Kahit ano, Miss King" sagot nito kaya tumango ulit siya bago kumagat ng pizza.Hays. Ang sarap talaga ng pagkain. Mawala na ang lahat sa mundo basta wag lang ang pagkain. Sigurado siyang hindi siya mabubuhay ng matagal.
"Tita?" tumingin siya kay Kath ng tawagin siya nito "Bakit?" tanong niya "What's your work po? Tita Abby is a writer and attorney. How about you po?" tanong nito
"I'm a businesswoman. Gaya ako ng daddy niyo kaya always busy ako sa work" sagot niya"Wala po kayong asawa?" tanong naman ni Carter kaya nakangiting umiling siya"Wala pa akong oras para diyan, e. Kakabalik ko lang galing Philippines a week ago kaya busy pa ako sa pag-expand ng company dito" pagsisinungaling niya.
Really, Charity? Expand your company? May iee-expand pa ba toh na ang laki-laki na nga, e!
"Pagkatapos natin kumain may ipapakita ako sa inyo" nakangiting sabi niya kaya nagkatinginan ang dalawa na may magkaparehas na pagningning sa mata.
Ilang oras ang nakalipas bago makarating si Keith sa sinend ni Charity na address.
Pagpasok palang ng gate ay sinalubong na agad siya ni Kent "Its nice to see you again, Kent. Yung mga bata?" sabi niya
"Idadala kita sa kanila" sabi nito kaya sinundan niya ito papasok ng bahay. Tumaas sila sa second floor at sa harap ng puting pinto."Salamat, Kent" yumuko lang ito bilang tugon kaya pumasok na siya ng kwarto.
Napansin agad ni Keith ang mga paintings na nakadikit sa puting pader at sa gitna ng silid ay si Charity na nakaupo sa unahan ng canvas habang ginuguhit si Kath na nasa harap niya at tinitingnan naman ito ni Carter ng puno ng pagmangha.
"Tapos na" sabi niya kaya masayang linapitan ito ni Kath "Maganda ba?" tanong ni Charity kaya nakangiting tumango ito.
Tinitigan niya itong tatlo na pagguluhan ang sketch na ginawa ni Charity bago siya napansin ni Kath dahil sa pagliwanag ng mukha nito.
"Daddy" pagtawag nito sa kanya at patakbong pumunta sa kanya kaya awtomatiko niya itong binuhat.
"Salamat sa pagbantay sa kanila" sabi niya kaya tumango si Charity "Aalis na ba tayo, Daddy?" tanong ni Kath kaya tumango siya
"Bakit? Ayaw mo pa ba?" tanong niya pero imbes na sumagot ay tiningnan nito si Charity "Tita, can I keep the drawing?" nahihiyang tanong nito kaya nakangiting tumango siya
"Oo naman, sweetheart" sagot nito bago mahinang tumawa "Pero kailangan ko pa kasing pinturahan siya bago ko ibigay sayo" nagliwanag ang mukha nito sa naging sagot niya "Thank you, Tita" sabi niya.Sinamahan niya ito hangang sa labas ng gate kung saan niya nakitang tahimik na sumakay ang kambal sa kotse.
"Charity, salamat ulit. Baka hindi ko na makita ang mga anak ko kapag wala ka dun" sabi niya kaya pinagkrus ni Charity ang braso at bumuntong hininga
"Hindi mo ba iniisip na hanapin ang nanay nila?" tanong niya ulit "Sinagot ko na yang tanong mo, Charity. It won't change anything if you ask it again" magkasalubong ang kilay na sabi nito na ikinailing niya"Ang baba talaga kahit kailan ng pasensya mo" pagiling nito "Charity, naisip mo din ba ang nangyari satin ten years ago?" napatigil ata ang paghinga niya ng sandaling yun bago umiwas ng tingin"Kai, mga bata pa tayo nun. I was nineteen to be exact" sagot niya kaya napaharap sa kanya si Keith ng magkasalubong ang kilay"And I was twenty-four. Nasa legal na tayong edad. Heck, pwede na nga tayong magpakasal sa edad na yun" sabi niya
"Wala akong pakealam kahit nasa legal na tayong edad. A mistake is a mistake. Walang makakabago nun" pagiling niya kaya napasuklay ng buhok gamit ng daliri si Keith"Yun nga, e. Para sakin hindi yun pagkakamali. We both wanted it. Hindi tayo nun lasing. We did the deed ng walang halong alak kaya saang banda doon ang pagkakamali?" naiinis niyang sabi
"Kai, gaya nga ng sabi nila, ang lahat ng pagsisisi ay nasa huli" sabi niya at bumuntong hininga
"Wag mo ng ibalik ang nakaraan, Keith. Sampong taon na ang nakalipas, baka sapat na yun na oras para kalimutan ang lahat bago ako makulong, diba?" sabi niya kaya hindi siya nakaimik
"Fine. Whatever you want, Charity" sabi nito at sumakay na ng kotse kaya mariin na napapikit si Charity ng umalis na sa harapan niya ang kotse.
Pero bumalik naman ang alaala ng mga pangyayari nung gabing yun ten years ago.
"Miss King.." napalingon siya sa tumawag at bagot ditong ngumiti "Don't mean to pry pero ano ba talaga ang nangyari ten years ago?" pagtanong nito kaya bumuntong hininga siya"Ang isang pagkakamali na kahit kailan ay hindi ko pinagsisihan" makahulugang sabi nito bago pumasok ng bahay.THIRTEEN YEARS AGOKapansin-pansin ang mga estudyanteng na naka-barong at dress na puti sa venue ng graduation."Ga-graduate na tayo sa wakas, Charity" nakangiting sabi ni Abigail sa tabi niya "Hindi tayo graduates, completer lang" pagkibit balikat niya na ikinasimangot ni Abigail"Hindi man lang ba magbabago yang reaksyon mo? Para kang sina kuya" pagbuntong
"You think so?" tanong ni Charity pagkatapos magpaliwanag ni Mikel kaya tumango ito "Yes. Ang hinala namin ay ibang tao ang may pasimuno nito at isang pawn lang si Luenzo" sabi niya kaya napailing si Charity"Who is the person who tamed the boss? Kilala mo si Luenzo, Mikel. Malaki ang utak nun at hindi agad nagpapatalo. A good trait but is a stupidity inside the mafia industry" sabi niya"Anong gusto mong gawin, Charity King?" tanong nito kaya bumuntong hininga siya "Imbestigahan mo pa at i-report sakin pabalik ang plano niya" sabi niya kaya tumango ito"Mag-order ka ng kahit ano at ako na ang magbabayad" sabi niya at kinuha ang bag bago tumayo"Goodbye, Miss King" sabi nito kaya tumango siya bago lumabas ng
PRESENT"Anong ginagawa mo dito?" kunot noong tanong ni Charity sa tao sa harap niya.Isang araw palang siya dito sa Russia at ngayon ay nasa sarili niyang office para asikasuhin ang naging problema ng kompanya dito ay sumulpot naman tong gunggong sa harap niya."Can't I visit you?" tanong niya habang linilibot ang office niya"Tanga ka ba? Malamang hindi. Mas maiintindihan ko pa kung si Abby ang pupunta dito at paano mo ba nalaman na nandito ako?" sabi niya"I told Kuya Marlon to track you" simpleng sagot niya na ikinasimangot nito "Bahala ka sa buhay mo. Ano bang ginagawa mo dito?" pagbuntong hininga niya at umupo ulit
Nakasubsob ang mukha ni Charity sa mga tuhod habang nasa gilid ng kama ng hotel room."Charity.."Napaangat siya ng ulo ng marinig ang boses na 'yon and without her to say anything she was pulled into a hug."Hindi na talaga siya magbabago, Kai" pagiyak nito habang umiiling sabay ng paghimas nito ng buhok niya"Kahit kailan ay hindi niya magagawang mahalin ang kahit isa sa mga kapatid ko. Kailangan ba ay lahat ng gusto namin ay kunin niya?" pagsinghot niya"Nandito pa ako, Charity. Si Abby, nandiyan din siya at hinihintay kang magpakita" sabi niya na mas lalong ikinaiyak nito
Inabot ni Charity ang bag at blazer niya kay Veronica ng makapasok sa bahay ng mga Falcon.“Ang mga bata?” tanong ni Keith kay Manang Beth “Nasa kwarto po nila, Sir” sagot nito“Nag-meryenda na ba sila?” pagtanong ulit nito kaya tumango ang katulong “Pero Sir.. Mukhang ayaw po talaga sumali ni Kath” pagiling nito kaya nagkatinginan sila ni Keith“Bakit naman, Manang?” tanong niya “Sinabi ni Carter na natukso daw ito sa klase kaya simula kahapon ay nagkulong sa kwarto si Kath” pagpapaliwanag nito“Daddy.. Tita..” napalingon sila sa tumawag at nakita si Carter sa staircase.
Napatayo siya ng makabalik si Keith "Kamusta siya?" tanong niya kaya umiling si Keith"Ayaw niya akong pagbuksan ng pinto" sabi nito at bumuntong hininga kaya pakiramdam ni Charity ay nanikip ang dibdib niya."Rest room muna ako" pagpapaalam niya kaya lutang na tumango si Keith.Pumunta siya sa second floor kung nasaan yung banyo ng bahay ng madaanan niya ang isang puting pinto na may nakasulat na 'Kath's Room' at may pusang sticker pang nakadikit.Nagaalinlangan siya kung kakatok ba para kamustahin ito pero dahil hindi siya natatakot sa kahit ano ay kumatok siya."Kath?" pagtawag niya pero walang sumagot "Si Tita Charity 'to. Pwede ba tay
TWELVE YEARS AGOHalos matumba na siya ng bigla siyang salubungin ng yakap ni Saint.“Ang tagal mo nanaman magparamdam, Charity” reklamo nito “Let go off me” sabi niya at tinulak ito palayo“Saan ka nanaman ba galing?” nagtatakang tanong ni Vanessa “Ang huling balita ko sayo ay naka-transfer ka na daw si University” sabi naman ni Abigail “Naging busy lang” pagngiti niya.Ngayon lang siya nagpakita sa ilang months na nawala siya. Simula na kasi ng klase kaya nagpakita na siya sa mga kaibigan bago sinira ang sim card, limang ang nakaraan.Hindi niya din ginamit ang apat niyang credit card para hindi malaman ng ama niya kung nasaan
TWELVE YEARS AGO“Magtra-trabaho ka habang nagaaral? Charity, hindi ka sanay sa ganyan” pagiling niya“Than starving myself to death” sabi niya at bumuntong hininga “Kai, kaya ko na ang sarili ko” sabi niya at halos mawala na ang puso niya ng bigla itong prumeno at gumilid.“What are you doing? Bakit ka tumigil?” kunot noong tanong niya“Kaya mo na? Nagbibiro ka ba? You are raised with a silver spoon on your mouth at sasabihin mo saking kaya mo? Baka nga hindi ka nila payagan dahil dala mo ang pangalang King” sabi nito“Wala akong pake, Kai. Ayokong umuwi kaya ‘yon ang
Margo Esteban, a thirty years old business man that handles real estate.One of the most popular people inside the Esteban brothers. All men and no girls so don’t wonder why their all fuckboys.Margo got engaged for five times pero hindi naman napupunta sa kasalan.Reason? He found a new girl to play with. Such a fuck up reason, huh? Pero kahit na may pagkagago at walang hiya ang isang ‘yon ay magaling ‘yan kapag ang pinaguusapan ay negosyo.That’s the only thing he won’t joke about because he is thirsty for money even though he is damn rich already.Madali lang naman siyang lokohin kung tutuusin kaso ang prob
Ng makarating si Charity sa covered court ng school ay nakita niyang na announce na si Kath bilang Miss Little Angel.Parang may hinahanap ito sa audience ng biglang tumigil ang tingin nito sa kanya. Ang kaninang nagaalalang ekspresyon kanina ay napalitan ng lungkot.Ng matapos ang pageant at naghahanda na ang mga contestants ay naghintay lang si Charity sa labas.Napalingon si Charity sa direksyon kung saan nanggagaling ang pamilyar na boses."Abby" pagtawag niya sa kaibigan na nginitian siya "Ayan na si Tita Charity, o" tumingin siya kay Kath na nakatitig lang sa kanya."I'm sorry. May inasikaso kasi ako kaya hindi ako–""But you promised, Tita. You're just m
Ng makabalik si Charity sa bahay ng mga Falcon ay sinalubong agad siya ni Jasmine.“Hello po, Tita!” masaya nitong bati kaya lumuhod siya at ngumiti dito “Hello, Jasmine” bati niya pabalik at tiningnan ang kabuohan nito.Ang mukha nito ay manang-mana kay Abigail pwera na lang sa mga mata nitong kulay blue na halatang nagmana kay Flynn.Mas naging cute pa ito sa paningin niya ng makita ang baby blue na dress na suot nito na ibinagay pa sa maikli at kulot nitong buhok.“Your pretty today” sabi niya na ikinangiti nito ng malawak bago siya hinalikan sa pisngi“I love you, Tita” paglalambing nito
TWELVE YEARS AGO“Wala ba dito yung mga kuya mo?” tanong ni Charity pagkapasok nila ng bahay“Wala, e. Nag-bonding ata ang mga ‘yon sa Boracay” sabi nito habang umiiling “Si Vanessa ba at Saint pupunta dito?” tanong niya“May pupuntahan daw si Vanessa ngayon kaya hindi makakarating habang may pinapabantay daw kay Saint” sabi nito na ikinatango niya“Abby, kailangan ko na talaga ng tubig” sabi niya kaya natawa si Abigail “Pumunta ka na ‘don sa kusina” sabi nito kaya tinakbo na niya ang daan patungong kusina“Charity, kukunin ko lang yung reviewers ko s
Napatitig siya sa laptop na linapag nito sa harap niya “Para saan ‘to?” tanong ni Clinton sa kakambal“Nakita ko ‘to sa police station. Mabuting nandon pa ang files ten years ago” sabi nito at umupo sa tabi niya“Ano ba yung natuklasan mo?” tanong niya “Yung police interview ng makita si Charity sa harap ng krimen. You won’t believe what she said to the police” pagiling nito at plinay ang video kaya lumipat ang atensyon niya dito.Unang makikita ang isang interrogation room at ang isang police at babae ang magkaharap sa lamesa.Sa harap ng police ay may camera at laptop, pati mga tambak ng documents sa gilid nito.
TWELVE YEARS AGO“Magtra-trabaho ka habang nagaaral? Charity, hindi ka sanay sa ganyan” pagiling niya“Than starving myself to death” sabi niya at bumuntong hininga “Kai, kaya ko na ang sarili ko” sabi niya at halos mawala na ang puso niya ng bigla itong prumeno at gumilid.“What are you doing? Bakit ka tumigil?” kunot noong tanong niya“Kaya mo na? Nagbibiro ka ba? You are raised with a silver spoon on your mouth at sasabihin mo saking kaya mo? Baka nga hindi ka nila payagan dahil dala mo ang pangalang King” sabi nito“Wala akong pake, Kai. Ayokong umuwi kaya ‘yon ang
TWELVE YEARS AGOHalos matumba na siya ng bigla siyang salubungin ng yakap ni Saint.“Ang tagal mo nanaman magparamdam, Charity” reklamo nito “Let go off me” sabi niya at tinulak ito palayo“Saan ka nanaman ba galing?” nagtatakang tanong ni Vanessa “Ang huling balita ko sayo ay naka-transfer ka na daw si University” sabi naman ni Abigail “Naging busy lang” pagngiti niya.Ngayon lang siya nagpakita sa ilang months na nawala siya. Simula na kasi ng klase kaya nagpakita na siya sa mga kaibigan bago sinira ang sim card, limang ang nakaraan.Hindi niya din ginamit ang apat niyang credit card para hindi malaman ng ama niya kung nasaan
Napatayo siya ng makabalik si Keith "Kamusta siya?" tanong niya kaya umiling si Keith"Ayaw niya akong pagbuksan ng pinto" sabi nito at bumuntong hininga kaya pakiramdam ni Charity ay nanikip ang dibdib niya."Rest room muna ako" pagpapaalam niya kaya lutang na tumango si Keith.Pumunta siya sa second floor kung nasaan yung banyo ng bahay ng madaanan niya ang isang puting pinto na may nakasulat na 'Kath's Room' at may pusang sticker pang nakadikit.Nagaalinlangan siya kung kakatok ba para kamustahin ito pero dahil hindi siya natatakot sa kahit ano ay kumatok siya."Kath?" pagtawag niya pero walang sumagot "Si Tita Charity 'to. Pwede ba tay
Inabot ni Charity ang bag at blazer niya kay Veronica ng makapasok sa bahay ng mga Falcon.“Ang mga bata?” tanong ni Keith kay Manang Beth “Nasa kwarto po nila, Sir” sagot nito“Nag-meryenda na ba sila?” pagtanong ulit nito kaya tumango ang katulong “Pero Sir.. Mukhang ayaw po talaga sumali ni Kath” pagiling nito kaya nagkatinginan sila ni Keith“Bakit naman, Manang?” tanong niya “Sinabi ni Carter na natukso daw ito sa klase kaya simula kahapon ay nagkulong sa kwarto si Kath” pagpapaliwanag nito“Daddy.. Tita..” napalingon sila sa tumawag at nakita si Carter sa staircase.