Chapter 54

“Hindi ka na ba talaga mapipigilan sa pag-alis mo?”

Marahang yumakap sa aking likuran si Sandro at inilapat niya ang kaniyang pisngi sa mismong likod ko. Kasalukuyan akong nag-aayos ng mga gamit ko na dadal’hin pabalik sa Manila.

“Iiwan ko yung ibang damit ko rito, para hindi ka mangamba. Para alam mo sa sarili mong babalik ako.” sagot ko naman.

Huminto ako sa aking ginagawa at humarap sa kaniya.

“Napag-usapan na natin ito hindi ba? Babalik ako ng Manila kasi naroon ang trabaho ko.”

Nag-angat siya nang tingin sa akin at marahang tumango.

“Sabado bukas, mabuti nalang at walang pasok kaya maihahatid kita.”

Umiling ako. Heto na naman siya sa kakulitan niya. Akala mo bata. Lahat ng maisipang gawin, gusto palagi niyang ginagawa.

“Nakausap ko na ang mga kapatid ko, sila ang maghahatid sa akin papuntang airport. At ikaw, alam kong may ibang lakad ka. Narinig ko