Chapter 2

Confirmed. 4 weeks pregnant nga ako. Maselan din ang pagbubuntis ko at maraming bawal gawin. I didn't expect this to be happen, pero tinitingnan ko pa rin ang bright side. Blessing pa rin sa akin ang pagkakaroon ng anak.

"Hindi mo ba sasabihin kay Stefan?" pang apat na beses na tanong ni Cheska habang pabalik na kami sa apartment niya. Hindi ko na kinaya ang panghihilo kaya dinala na niya ako sa hospital kanina.

"I'm not saying na hindi ko sasabihin sa kanya, Cheska. Pero ang tanong, gusto niya ba ito? Paano kung hindi? Paano kung ayaw niya?" Bago ako nagdesisyon tungkol dito ay pinag-isipan ko muna iyon nang mabuti. "Negosyo ang buhay ni Stefan. Doon umiikot ang mundo niya. Ramdam ko rin na hindi pa siya handa na magkapamilya. Pero kung dumating man ang araw na gusto niyang makilala ang bata ay hindi ko naman siya pipigilan."

Hindi ako siguro kung kaya ko magpalaki ng bata. Kung kaya ko na ba maging isang ina. Pero hindi ko rin malalaman kung hindi ko susubukan.

"Anong plano mo ngayon? Hindi ka naman pwede mag-isa. Gusto mo muna sa akin tumira?"

Umiling ako. Na appreciate ko ang offer ni Cheska, pero alam ko rin na sobrang busy niya. Flight attendant ito at madalas may flight.

"I will go to mom's town. Pagkatapos ko manganak, mag-a-apply ako sa eskwelahan doon para makapagturo. Sayang naman ang lisensya at tinapos ko kung hindi ko magagamit."

Nagbuntong-hininga si Cheska at tumango. Hinagod niya ang likuran ko. "Kapag nagkaroon ako ng oras ay dadalawin kita roon. Syempre, hindi pwedeng wala ako kapag nanganak ka."

Nagbayad na si Cheska sa taxi nang huminto ito. Dadalawin ko naman bukas si daddy sa puntod niya bago ako umalis. Baka matagalan din bago ako ulit makabalik.

Sabay kaming nagkatinginan ni Cheska nang makita ang dalawang lakaki na nakaitim, pareho ito nakasuot ng suit. Nakatalikod sila sa amin kaya hindi namin makilala kung sino ang mga ito. Nakatayo rin sila sa tapat ng pintuan ng apartment ni Cheska.

Habang papalapit kami ay natanaw ko naman si Stefan na tuwid na nakatayo at likod ng dalawang lalaki.

"It's Stefan," wika ni Cheska. "Anong ginagawa niya rito?"

Hindi ko alam. Ni hindi ko nga alam na alam niya kung saan nakatira si Cheska. Sinusundan ba niya ako kapag aalis ng bahay? Hindi kaya babawiin niya ang divorce namin? Ano ba naman itong naiisip ko. Knowing Stefan, hindi niya yun gagawin.

"Why are you here?" bungad ko sa ex husband ko nang makalapit kami. "I thought we're strangers to each other now?" Ginaya ko ang tono niya kung paano niya sinabi sa akin ang mga katagang iyon kahapon.

"That's what I thought," sarkastikong balik niya sa akin.

"Mukhang importante ang pag-uusapan niyo, pumasok muna ako." Binuksan ni Cheska ang pintuan at nauna pang pumasok si Stefan kaysa sa amin.

Kahit kailan talaga ay gago ang lalaking ito. Sana lang huwag mamana ng anak niya ang ugali nito dahil pag-uuntugin ko talaga silang dalawa.

Naupo si Stefan sa sofa. Naiwan naman ang dalawang body guard niya sa labas. Nagcross arms ako at tinaasan siya ng kilay.

"Bakit ka ba nandito?" mataray kong tanong. "And how did you where Cheska lives? Sinusundan mo ba ako kapag pupunta ako rito?"

"Of course not. I'm not a stalker, Bea. I asked our chef, ito ang address na ibinigay niya." Itinapon niya ang folder sa lamesita. Tumitig ako roon at tsaka dinampot.

"What's this?"

"Divorce settlement. Your alimony," sagot niya. "You'll get 20% something from me. Ilang mga ari-arian at iba pa."

Inismiran ko siya. "Sana ay ipinadala mo na lang ulit sa police. Mahiya naman ako sayo, nag-abala ka pa na dalhin yan dito. You're so thoughtful."

Akala niya siguro ay hindi ako pipirma sa divorce paper kaya sa police niya pa iniutos na dalhin kanina sa bahay. Well, nagkakamali siya! Pipirma ako kahit ilang divorce paper pa ang ilatag niya sa akin makawala lang ako sa kasal namin.

Nakita ko ang pag-igting ng panga ni Stefan, tanda ng pagkapikon. "You know what, nakakarindi ka, Bea. Kapag nagsalita ka na ay ayaw mo na itikom ang bibig mo. That's one of the reason kung bakit ako nag-file ng divorce. Lagi mo pinapasakit ang ulo ko."

Hindi ako makapaniwala na tumitig sa kanya. Ang kapal talaga ng lalaking ito. "Hoy, for your information..." Humakbang ako palapit sa kanya at pinanlakihan ko siya ng mga mata, pero bago ko pa muling maibukas ang bibig ko ay tumayo na siya.

Inayos niya ang pagkakasabit ng necktie sa leeg niya at nilingon si Cheska na nagpapanggap na may ginagawa, kahit ang totoo ay kanina pa talaga nakikinig sa usapan namin. "I'm leaving now. Thank you, Cheska."

Napapikit na lamang ako sa inis at todo pigil na huwag siyang sapakin.

"Nakita mo yun, Cheska?" Paghihimutok ko, nakaturo sa pintuan kung saan lumabas si Stefan. "Kahit sinong babae ay hindi gugustuhin na maging asawa ang lalaking yun."

"Your marriage with him is really a complete disaster," natatawang sabi ni Cheska at napailing na lang. "You're not compatible with each other. Pareho walang gusto magpatalo. Pareho kayo palaban."

"At hindi ko gugustuhin magpasakop sa kanya!" ngiwi ko.

"Ngayon ka na ba aalis?" pag-iiba ng usapan ni Cheska. "Pwede mo naman ipagpabukas ang biyahe mo. Delikado kalag gabi, mag-isa ka rin lang."

Hindi na ako magpapaabot pa ng kinabukasan. Gusto ko na makalayo at makapagsimula ng panibagong buhay.

"Nakapagsabi na rin ako kay Lola na ngayon ako darating. Hihintayin niya ako kaya kailangan ko na talaga umalis."

Tumango si Cheska at nilapitan ako para yakapin. "I will miss you. Kapag nagkaroon ka ng problema don, o kahit ano pa man yan sabihan mo lang ako. Alam ko naman na matapang ka, pero huwag mo sarilinin lahat."

Niyakap ko naman siya pabalik at nginitian. "I'll know, I know. I will see you soon... with your inaanak."

"Kapag hindi mo talaga ako ginawang ninang niyang anak mo friendship over na!" pabirong niyang singhal sa akin.

Nang bumitaw kami sa yakap ay hinawakan ko ang tiyan ko. Wala pa akong maramdaman na pintig sa loob dahil isang buwan pa lang naman ang tiyan ko. Pero hindi na ako makapaghintay na marinig ang unang heartbeat ng anak ko.

Hindi ko man maipangako na magiging best mother ako, pero titiyakin ko naman na nasa tabi ako ng anak ko habang lumalaki siya. Pupunan ko ang pagmamahal na hindi maibibigay ni Stefan.