Nobela ni wannabeyou

Halos takbuhin ko na ang silid ng anak ko matapos makababa sa sasakyan ni Stefan. Naabutan ko si Lola na kausap ang doktor, at si Sixto naman ay nasa kama namumutla at wala pa rin malay."Are you the mother?""Yes, doc I am," agad kong wika. "Anong nangyari sa kanya? Ayos lang ba siya?"Nagbuntong-hininga ang doktor at umiling. Nanlambot ang mga tuhod ko at muntik pa matumba. Naroon naman si Stefan para alalayan ako."Kailangan ng bata ng bone marrow transplant sa lalong madaling panahon. Kung aasa lang tayo sa blood bank para salinan siya nang salinan ng dugo ay lala lang ang lagay niya. Severe plastic anemia ang sakit ng bata. Kailangan niya ng bone marrow transplant sa lalong madaling panahon.""Anong kailangan namin gawin, doc?" Kahit ano pa man yun ang gagawin ko. Kahit maubos ko pa ang pera na ibinigay ni Stefan para lang gumaling si Sixto ay gagawin ko."Nagpatest na ang ang ilang kamag-anak mo kanina, kapapasok lang ng result at wala ni isa ay nagmatch sa bata para maisagawa a

"You're so pretty, mama!"Tumaas ang kilay ko at kunwari hindi naniwala. "Talaga ba? O baka naman binobola mo lang ako?" Umikot-ikot ako para ipakita kay Sixto ang suot kong gown."I'm not lying. Sabi mo masama ang magsinungaling."Pinisil ko ang ilong niya at tumango. "Tama! Masama ang magsinungaling. Kailangan parati tayo magsabi ng totoo."It's funny how I educate my son na huwag magsisinungaling, samantala ako ay puro kasinungalingan ang sinasabi sa kanya kapag nagtatanong siya tungkol sa ama niya. Parati ko na lang sinasabi na nasa ibang bansa ito, nagtatrabaho para magkaroon siya ng magagandang laruan.Ang pera na ibinibigay ni Stefan sa akin bilang divorce settlement ay inilagay ko sa banko. Hindi ko iyon ginastos dahil gagamitin ko iyon para sa pag-aaral ni Sixto. Ang ilang mga ari-arian naman ay ipinalipat ko sa pangalan ko, na siya rin makukuha ni Sixto kapag nasa hustong gulang na siya.Pero alam ko na hindi magtatagal ay magsasawa rin si Sixto sa mga material na bagay na n

Confirmed. 4 weeks pregnant nga ako. Maselan din ang pagbubuntis ko at maraming bawal gawin. I didn't expect this to be happen, pero tinitingnan ko pa rin ang bright side. Blessing pa rin sa akin ang pagkakaroon ng anak."Hindi mo ba sasabihin kay Stefan?" pang apat na beses na tanong ni Cheska habang pabalik na kami sa apartment niya. Hindi ko na kinaya ang panghihilo kaya dinala na niya ako sa hospital kanina."I'm not saying na hindi ko sasabihin sa kanya, Cheska. Pero ang tanong, gusto niya ba ito? Paano kung hindi? Paano kung ayaw niya?" Bago ako nagdesisyon tungkol dito ay pinag-isipan ko muna iyon nang mabuti. "Negosyo ang buhay ni Stefan. Doon umiikot ang mundo niya. Ramdam ko rin na hindi pa siya handa na magkapamilya. Pero kung dumating man ang araw na gusto niyang makilala ang bata ay hindi ko naman siya pipigilan."Hindi ako siguro kung kaya ko magpalaki ng bata. Kung kaya ko na ba maging isang ina. Pero hindi ko rin malalaman kung hindi ko susubukan."Anong plano mo ngayo

Sunod-sunod na doorbell narinig ko mula sa labas dito sa kusina. Wala naman akong ibang inaasahan na bisita. Marahil ay baka doorman o ang order kong mga bagong halaman na iyon.“I’m coming!” sigaw ko kahit alam ko namang hindi niya ako maririnig. "Sandali lang!"Inalis ko ang suot kong apron. I quickly checked my reflection in the mirror before I hurriedly went outside and pulled open the gate. Nangunot ang noo ko. It wasn’t the doorman or something. Police. Nakahinto rin sa harapan ng bahay namin ang sasakyan nito.“Hello, sir? Ano pong maitutulong ko?" I asked curiously."Kayo ho ba si Mrs. Beatrice Hidalgo? Narito ako para sa kanya." Kahit alam ko na wala naman akong ginagawang kasalan ay bigla pa rin ako kinabahan. Bakit naman kaya ako hahanapin ng police?“Mrs. Hidalgo?” he asked once again, and I shuddered. Even though it had been a year, I still wasn’t used to my married name.“Yes, my apologies… Anong kailangan mo sa akin?” Hindi kaya nakasagasa ako ng tao na hindi ko alam? A