Chapter 1

Sunod-sunod na doorbell narinig ko mula sa labas dito sa kusina. Wala naman akong ibang inaasahan na bisita. Marahil ay baka doorman o ang order kong mga bagong halaman na iyon.

“I’m coming!” sigaw ko kahit alam ko namang hindi niya ako maririnig. "Sandali lang!"

Inalis ko ang suot kong apron. I quickly checked my reflection in the mirror before I hurriedly went outside and pulled open the gate. Nangunot ang noo ko. It wasn’t the doorman or something. Police. Nakahinto rin sa harapan ng bahay namin ang sasakyan nito.

“Hello, sir? Ano pong maitutulong ko?" I asked curiously.

"Kayo ho ba si Mrs. Beatrice Hidalgo? Narito ako para sa kanya." Kahit alam ko na wala naman akong ginagawang kasalan ay bigla pa rin ako kinabahan. Bakit naman kaya ako hahanapin ng police?

“Mrs. Hidalgo?” he asked once again, and I shuddered. Even though it had been a year, I still wasn’t used to my married name.

“Yes, my apologies… Anong kailangan mo sa akin?” Hindi kaya nakasagasa ako ng tao na hindi ko alam? Anong namang gagawin ng police sa bahay namin?

The man smiled sheepishly as he held out a large envelope, which I accepted. He then handed me a clipboard—that I clearly hadn’t noticed, and asked me to sign for the delivery. I signed it and then stared at the envelope in my hand.

“Have a good day,” the man said before he hurried off. I slowly closed and locked the door as I continued to stare at the item in my hand.

Hinabol ko ng tingin ang sasakyan ng police at napatunganga. Sino namang nagpadala nito? At talagang police pa ang inutusan?

Ibinalik ko ang tingin sa envelope at kinuha ang nasa loob non. Nakita ko ang pangalan ko na nakasulat sa unahan.

Tumungo ako sa living room at naupo roon habang dahan-dahan na inaalis ang balot ng sumunod na papel. I carefully opened the seal and pulled out a small stack of papers. One word jumped out at me almost immediately.

“Divorce?!” gulat kong usal. Kinusot ko pa ng mga mata ko para makasigurado kong tama ba ang nababasa ko. Pero totoo, divorce paper nga ang hawak-hawak ko ngayon.

Ang magaling kong asawa na si Stefan Hidalgo ay nag-file ng divorce para sa akin. Kung bakit, iyon ang hindi ko alam. Marahil ay nagsawa na siya dahil alam naman niyang walang patutunguhan ang relasyon namin. O baka naman may babae siya. Kung ano pa ang dahilan niya ay wala na akong pakialam doon.

Tumungo ang telepono namin. Tumayo ako at sinagot ang tawag. "Hello..."

"Did you get the divorce paper?" boses ni Stefan.

Napairap ako. "Pinirmahan ko na rin agad," sarkastikong sagot ko sa kanya. "Sana ay noon ka pa nag-file para hindi na tayo umabot ng isang taon."

Arrange marriage ang kasal namin ni Stefan. Matalik na magkaibigan ang daddy ko at ang daddy niya. Kaya naman nang naghihingalo na si daddy ay hiniling niya na makapag-asawa ako bago siya bawiian ng buhay. And Stefan came into the picture. Wala rin naman magawa si Stefan kundi magpakasal sa akin dahil mawawalan siya ng mana.

"Alisin mo na ng mga gamit mo sa bahay. Wala na rin tayong dapat pa pag-usapan pa. We're strangers to each other now, Beatrice." At ibinaba na niya ang tawag.

"Siraulo!" Inis na sigaw ko.

Kahit kailan talaga ay walang modo ang lalaking iyon. Thank God, hindi ko siya minahal dahil kung ginawa ko iyon ay baka naglulupasay na ako sa sahig ngayon at umiiyak dahil hiniwalayan niya, or worst baka naging miserable pa ang buhay ko sa pagmamahal sa kanya.

"Freedom!" Nakangiti kong sigaw at nagtatalon nang maproseso ng utak na hindi na ako kasal. "Malaya na ako, sa wakas!"

Para akong bata na gumulong sa sahig at nagpayadyak ng mga paa. Nang mapagod ako at nagsimula naman ako mag-impake ng mga damit ko at umalis na sa bahay. Kay Stefan ang bahay namin, sa kanya iyon nakapangalan kaya alam ko rin na wala akong karapatan na angkinin.

"Hindi ko talaga kinakaya ang mga nangyayari sayo, Bea," pabirong sabi ni Cheska ng best friend ko. "Noong isang taon lang ay bigla mo na lang sinabi na ikakasal ka na. Tapos ngayon naman magpapakita ka sa akin para sabihin na hiwalayan ka na sa asawa mo?"

Kung hindi lang naman dahil kay daddy ay hindi talaga ako magpapakasal. Natatakot siya na walang mag-aalaga sa akin kapag nawala siya kaya ipinakasal niya ako kay Stefan. Pero ang buong taon na pagiging mag-asawa namin ni Stefan ay hindi ko naman naramdaman. Parati siyang wala sa bahay at kung uuwi naman ay tulog na ako. Hindi naman ako nagrereklamo, hindi namin pinaakialaman ang isa't-isa.

"Kung tatagal pa ako kasama ni Stefan ay baka masira na ang utak ko, Cheska. Mabuti na rin ito para wala na kaming koneskyon—" Napahinto ako at bigla napahawak sa bibig ko.

Pakiramdam ko ay masusuka ako kaya tumakbo ako sa banyo ng apartment ni Cheska. Biglang sumama ang pakiramdam ko.

"Ayos ka lang ba?" Sinilip ako ni Cheska. Nagpatuloy naman ako sa pagsuka hanggang sa wala ng lumalabas sa bibig ko, pero patuloy pa rin ako sa pagduwal. "May sakit ka ba? Anong nangyayari? Gusto mo ba dalhin kita sa hospital?"

Pinunas ko ang bibig ko at pagod na huminga. "Hindi ko alam. Bigla na lang akong nahilo. Parang bumabaliktad ang sikmura ko."

"Hindi kaya buntis ka?" tanong niya at nagkibitbalikat. "Oo nga, paano ka naman mabubuntis eh parating wala sa bahay niyo si Stefan. Pareho rin kayo galit sa isa't-isa."

Nanigas ako sa kinatatayuan ko nang maalala ang nangyari noong isang buwan. Uminom ako sa bahay at dumating naman si Stefan nang hindi ko inaasahan. Iyon ang unang beses na umuwi siya nang maaga. Ang akala ko ay matutulog na siya, pero nagulat na lang ako nang makiinom din siya sa akin. Parehas kaming lasing na lasing at nang magising ako at pareho rin kami walang suot na damit. Sinabi namin na kakalimutan namin ang nangyari na yun dahil lasing lang kami.

"Oh my god..." Panlalaki ng mga mata ni Cheska nang makita ang reaksyon ko. "Huwag mo sabihin na may nangyari sa inyo ni Stefan? Bea, nakakaloka yan!"

Shit. May nabuo ba sa nangyari sa amin ng gabi na yun?

"H-Hindi ako sigurado... kung sa loob niya ba ipinutok..." Bagsak ang mga balikat na sagot ko.

"This is so crazy," hestirikal na paypay ni Cheska sa sarili. "Really, really crazy! Kakadivorce niyo lang ni Stefan ngayon. Anong gagawin mo sa bata, aakuin mag-isa? Single mother, ganon?"

Napahilamos ako sa mukha ko. Nanlalamig ang mga palad ko. "Hindi pa naman sigurado kung buntis ako. Baka... Baka may nakain lang ako na hindi maganda kaya ako nagsusuka. Baka... lalagnatin lang ako."

Hindi ko rin alam kung sino ba ang kinokombinsi ko. Kung si Cheska ba o ang sarili ko. Pero paano nga kung buntis ako? Sasabihin ko ba kay Stefan?