Chapter 7

HINDI inaasahan ni Liza na susundan siya ni Midnight sa kusina. Nagulat ang staff sa biglang pagpasok ng boss.

“Good morning, sir!” sabayang bati ng staff. Napahinto pa sa trabaho ang iba para lang batiin ang boss.

Kumislot si Liza nang sikuhin siya ni Lara, isa sa line cook nila. “Bumati ka kay Sir. Siya ang big boss natin,” bulong nito sa kaniya.

Humarap naman siya kay Midnight na noo’y nakatayo lang sa pintuan. “Good morning po!” bati niya.

Napako sa kaniya ang tingin ni Midnight. Alam niya na hindi siya nito kakausapin sa harap ng maraming tao.

“May napansin lang akong bagong mukha. Can I talk to her?” sabi ni Midnight.

“Tatlo po silang bago, sir. Dalawang babae. Sino po sa kanila ang gusto n’yong makausap?” ani Lara.

“Her.” Itinuro ni Midnight si Liza.

Napalunok siya nang gupuin siya ng kaba. May impact pa rin sa kaniya ang baritonong boses ni Midnight, na madalas magpangatog sa mga tuhod niya noon.

“Ikaw pala, Liza. Sumama ka kay Boss,” udyok sa kaniya ni Lara.

Kumilos naman siya at sumunod kay Midnight. Sa may pasilyo lang naman siya nito kinausap papuntang locker room. Walang tao roon dahil exclusive lang para sa mga empleyado.

“Who hired you?” kaagad ay tanong ni Midnight sa kaniya. Huminto ito saka pumihit paharap sa kaniya.

Huminto rin siya may isang dipa ang layo rito. “Nag-aaply ako at tinanggap ako ni Sir Richard,” kaswal niyang turan.

“Why here?” usisa nito.

“Uh…. ito lang kasi ang may hiring na malapit sa bahay ko.”

“May bahay ka rito sa Makati?” Mariing kumunot ang noo nito.

“Oo.”

“You can find another job, not here,” matigas nitong sabi.

Nawindang siya. Hindi pa rin talaga ito nagbabago. “Nandito ako para magtrabaho. Wala akong intensiyong manggulo,” aniya.

“I don’t care! Just leave. I’ll talk to Richard tomorrow for your urgent replacement,” sabi nito saka siya iniwan.

Wari may kumukurot sa puso ni Liza. Hindi na dapat siya apektado pero bakit ganoon? Masakit pa rin ang pagbabalewala sa kaniya ni Midnight. Tinapangan niya ang kaniyang anyo at bumalik sa trabaho. Hindi siya magpapasindak kay Midnight.

“Ano ang sabi sa ‘yo ni Boss?” tanong sa kaniya ni Lara pagbalik niya ng kusina.

Inaayos niya ang mga bagong lutong pagkain at inilagay sa serving tray. “Tinanong lang niya ako kung sino ang nag-hire sa akin dito,” aniya.

“Talaga? Sana all tinatanong. Mukhang type ka ni Boss. Ayiie!” kinilig pang sabi ni Lara.

Hindi niya magawang ngumiti. “Imposible ‘yan. Mukhang masungit si Boss,” aniya.

“Nako! Sungit mo lang? Kapag narito nga iyon, nginig kaming lahat sa kaba. Mabuti hindi siya nagtatagal dito. Marami kasi siyang business.”

Hindi na siya nagkomento. Inabot niya sa naghihintay na waiter ang nakahandang order ng costumer.

ALAS singko ng hapon ang off ni Liza sa trabaho. Pero mag-a-alas sais na siya nakalabas ng hotel. Nakasabay niya sa lobby si Richard na nag-log out. Wala ito noong umaga sa hotel dahil may dinaluhan umano itong meeting.

“May service ka ba, Liza?” tanong ni Richard nang makalabas na sila ng hotel.

“Wala. Sasakay lang ako ng jeep,” aniya.

“You can ride with me.”

“Nako, salamat pero may bibilhin pa kasi ako sa botika, vitamins ng anak ko.”

“No problem. Dadaan tayo sa botika.”

Hindi na siya nakatanggi.

“Ilang taon na pala kayong nakatira rito sa Makati?” tanong ni Richard nang lulan na sila ng kotse nito.

“Kalilipat lang namin. Sa Batanggas kami rati nakatira,” aniya.

“So, umuwi ka sa probinsiya noong nag-divorce kayo ni Midnight?”

Tumango siya. “Palipat-lipat ako ng lugar. Sa loob ng limang taon, ang daming nangyari,” amuse niyang kuwento.

“Imagine that? Five years na pala ang nakalipas,” nakangising wika ni Richard. “Pero bakit hindi mo sinabi kay Midnight ang tungkol sa anak niya?”

Bumuga siya ng hangin. “Wala rin namang silbi kung sasabihin ko sa kaniya. Baka hindi rin niya ako panagutan at kukunin lang niya ang anak ko.”

“Kung sa bagay. Hindi ko alam ang nangyari sa inyo pero sa palagay ko ay wala kang kasalanan. Kaya hindi kita masisi kung itinago mo ang anak mo kay Midnight. I’m sure, hindi rin siya mabuting ama.” Bumungisngis si Richard.

Noon pa ma’y ramdam niya na hindi okay ang relasyon ni Richard kay Midnight. Ayaw na niyang magbahagi pa ng kuwento. Kung maraming makaaalam, mas risky. Iyon ang natutunan niya habang nagma-mature ang kaniyang isip. Hindi lahat ng taong sinasabihan ng problema ay nakikisimpatiya, ang iba, nakikinig lang para may maitsismis.

Namili na rin siya ng gatas at snacks ni Samara. Mahilig kasi ito sa biscuit at chocolate. Pero nilimitahan na niya ito sa pagkain ng chocolate dahil namamaga ang tonsils.

Pagdating ng bahay ay pinapasok muna niya si Richard. Inabot na ito ng alas otso kaya naisip niyang imbitahin itong maghapunan. Nagulat siya nang salubungin sila ni Samara, wala pang suot na tsinelas.

“Daddy!” tili nito. Walang anu-ano’y sinugod nito si Richard at yumakap sa mga tuhod nito.

“Hey, little girl!” gulat ding sabi ni Richard. Hinipo ito sa ulo ang bata.

“Ikaw na ba ang daddy ko po?” excited na tanong ni Samara kay Richard.

Napangiwi si Liza. Mamaya rin ay may munting kirot sa kaniyang puso habang pinagmamasdan ang kaniyang anak na sabik sa ama. Inusig na naman siya ng kaniyang konsensiya.

Umuklo si Richard sa harapan ni Samara. “Sorry, I’m not your daddy,” anito.

Awtomatikong napalis ang ngiti sa mukha ni Samara. Umatras ito nang isang hakbang. “Eh, sino ka po?” nakasimangot nitong tanong.

“I’m Richard. Kaibigan ako ng mommy mo.”

“Hm! Akala ko si Daddy,” may hinampong wika ni Samara. Humalukipkip ito at matalim ang titig sa bisita.

“Gusto mo bang makita ang daddy mo?” si Richard.

“Opo! Alam mo po ba kung nasaan ang daddy ko?” Sumigla ulit ang mukha ni Samara.

Napasulyap si Richard kay Liza. Sumenyas siya na huwag nitong sabihin kung nasaan ang tatay ni Samara.

“Uh, hindi, eh,” pagkuwan ay tugon nito sa tanong ni Samara.

Humaba na naman ang nguso ni Samara. “Ayy. Kala ko alam mo, eh.”

“Ayaw mo ba ng ibang daddy?” mamaya ay tanong ni Richard.

“Paano po ‘yong ibang daddy?” inosenteng tanong ni Samara.

“I mean, kung sakaling mag-asawa ulit ang mommy mo, magkakaroon ka ng bagong daddy.”

“Magiging dalawa na ang daddy ko po?” Nanlaki ang mga mata ni Samara.

“Oo, pero isa lang ang makakasama mong daddy.”

Hindi na gusto ni Liza ang usapan ng dalawa. Nilapitan na niya ang anak. “Tama nang daldal, anak. Papasukin muna natin si Tito Richard,” apela niya.

“Okay.” Humawak sa kanang kamay niya si Samara at sabay na naglakad sa kaniya.

Nakabuntot lang sa kanila si Richard.

Pinaupo na niya sa harap ng lamesa si Samara katabi si Richard. Dumaldal na naman ito. Tinulungan naman niya sa kusina si Aniza.

“Sino naman ‘yong poging kasama mo?” usisa ni Aniza.

“Manager ng hotel,” aniya. Nagsalin na siya ng kanin sa rice bowl na malaki.

“Naks! May pahatid kaagad? In fairness, ang guwapo, insan!” Kinilig pa ito. Panay ang silip nito sa hapag.

Alam ni Aniza ang buong kuwento ng buhay niya, maging ang karanasan niya kay Midnight. Alam din nito ang mga plano niya.

“Pinsan siya ni Midnight,” aniya.

“Ano?” gilalas na untag ni Aniza. “Pero alam niya na ikinasal kayo dati ni Midnight?”

“Oo. Alam na rin niya na may anak kami ni Midnight.”

“Hala! Baka sabihin niya kay Midnight ang tungkol kay Samara.”

“Hindi ‘yan. Hindi close ni Midnight si Richard.”

“Mukhang mabait naman si Richard. Binata pa ba siya?”

Natawa lang siya sa tanong ni Aniza. “Binata pa naman ata,” aniya.

“Ay, bongga! Baka siya ang forever mo. Kung ayaw mo naman, ibalato mo na sa akin.”

“Baliw!” Iiling-iling na iniwan niya si Aniza. Dinala na niya sa hapag ang mga pagkain.

Nagkukuwento na si Samara kay Richard tungkol sa naging karanasan nito sa laro. Mabilis talaga itong mapalapit sa ibang tao, lalo na sa lalaki na nai-imagine nito na tatay nito. Mabuti na lang hindi mainipin si Richard. Matiyaga itong makipag-usap sa anak niya.

“Saan ba nagmana ng kadaldalan itong anak mo, Liza? Tahimik naman ang tatay nito. Hindi ka rin naman madaldal,” mamaya ay tanong ni Richard.

Kumakain na sila kasama si Aniza. “Nagmana ‘yan sa lola niya. Madaldal kasi ‘yong nanay ni Liza,” ani Aniza.

“Ah, mana rin sa isang lola na m*****a,” amuse na sabi ni Richard.

Naalala bigla ni Liza si Lola Lucy. Natawa na lamang siya.

“Sino po ang lola ko?” mamaya ay tanong ni Samara.

“Wala na ‘yong lola mo, Samara. At mabuti pa ay kumain ka nang mabilis kang lalaki,” ani Aniza. Nilagyan nito ng carrot ang plato ni Samara.

“Kakain ako ng maraming gulay para maging big girl ako!” sabi naman ng bata.

“Yas! At iwasan mo ang kadaldalan. Matutuyo lalamunan mo,” si Aniza.

Tuwang-tuwa si Richard kay Samara. Sinusubuan nito ng gulay ang anak niya.

Kinabukasan pagpasok ni Liza sa restaurant ay kaagad siyang pinatawag sa opisina ng manager. Wala naman siyang naisip na problema kay Richard. Masaya naman itong umalis sa bahay niya noong gabi.

Nang papasok na siya sa opisina ni Richard ay naalala niya si Midnight. Kumabog ang dibdib niya sa isiping nakausap na nito si Richard upang tanggalin siya sa trabaho.

Pagpasok niya ng opisina ay naroon nga si Midnight at kausap ni Richard. Magkaharap ang mga ito na nakaupo at tanging lamesa ang pagitan. Madilim ang aura ni Midnight, lalo’t itim na suit ang suot nito.

“Bakit ba ayaw mong magtrabaho rito si Liza? Divorce na kayo five years ago. Ano pa ba ang problema?” kastigo ni Richard kay Midnight.

Umupo si Liza sa couch malapit sa lamesa ni Richard. Awtomatikong sinipat siya ni Midnight. Masama ang titig nito sa kaniya.

“I don’t want to see her in my company,” matigas na sabi ni Midnight.

Tumawa nang pagak si Richard. “Ano ba ang kasalanan ni Liza sa ‘yo? Ninakawan ka ba niya noon?”

Tumayo na si Midnight. “Replace her right away, no questions ask,” anito. Aalis na sana ito.

“Sigurado ka ba na ayaw mo na ng kahit anong koneksiyon kay Liza?” usig dito ni Richard.

Inalipin na ng kaba si Liza.

Marahas na humarap si Midnight kay Richard. “Bakit ba nakikialam ka sa desisyon ko? Ako ang boss, at may karapatan akong mamili ng empleyado!” Nagtaas na ito ng tinig.

“Paano kung ayaw kong tanggalin si Liza? Will you fire me, too?” matapang na buwelta ni Richard.

Umigting ang panga ni Midnight sa gigil. Itinukod nito ang mga kamay sa mesa ni Richard.“Don’t be entitled, Richard. Anytime, I can fire anyone from my company, even you!”

Taas-noo pa ring hinarap ni Richard si Midnight. “Kung paaalisin mo si Liza, malalaman ng mga tao kung gaano ka kalupit sa babae. At isa kang iresponsableng ama na itinakwil ang asawa kasama ang anak,” may diing sabi ni Richard.

Napatayo na si Liza. “Richard!” awat niya sa lalaki.

Bakas sa mukha ni Midnight ang pagkagulat. “What are you talking about?” naguguluhang tanong nito kay Richard.

Tumayo na rin si Richard. “For your information, Liza needs a job to support her five-year-old daughter. She’s a single parent, and I want to help her, so I hired her without any doubt,” anito.

Marahas na lumipad ang tingin ni Midnight kay Liza. Animo nakakita ito ng multo, napapamulagat sa pagkawindang.

Namayani na ang kaba sa puso ni Liza. Hindi na niya napigilang ibunyag ni Richard ang sikreto niya. Sinira nito ang plano niya. Dapat ay patatagalin pa niya bago sabihin kay Midnight na may anak sila. Ayaw pang tumigil ni Richard at gustong ipamukha kay Midnight ang pagkukulang nito.

“Five years kayong hiwalay ni Liza, ‘di ba? Meaning, buntis siya noong umalis sa puder mo. And I saw her daughter already. Hindi na ako nagduda dahil kamukha mo siya noong bata ka,” patuloy ni Richard.

Hindi na naalis ang titig ni Midnight kay Liza. Inuusig siya ng tingin nito. Hindi na siya mapakali at nagpasyang umalis na lamang.