“Ate Dianne….” Isang tawag mula sa kasambahay ni Tyler ang natanggap ni Dianne. “Inalis na ako bilang kasambahay sa mansyon ni President Chavez.”
Tumayo siya, naghilamos, nagbihis, at lumabas. Ang katiwalang ipinadala ni Dexter ay naghanda na ng isang masarap na agahan para sa kanya.
Habang kinakain ang masarap na agahan na inihanda ng katiwala, pakiramdam ni Dianne ay lalo siyang nakakatawa at kawawa dahil sa nakaraan niyang sarili. Mabuti na lamang at binigyan siya ni Tyler ng isang matalim na hampas na nagmulat sa kanya.
Dumating si Dexter sa kalagitnaan ng kanyang agahan. Bukod sa pagkain, mayroon din siyang mga ulat na kailangang iparating kay Dianne.
Sino nga ba ang mag-aakalang ang Missha Group, ang pinakasikat na brand ng kosmetiko at health care na paborito ng mga mayamang kababaihan sa bansa, ay itinatag ng isang maybahay?
Noong itinatag ni Dianne ang Missha Group, hindi pa siya isang maybahay. Nasa ikatlong taon siya ng kolehiyo noon at ang kurso niya ay Traditional Medicine.
Ngunit nagsimula siyang mag-aral ng tradisyunal na medisina nang maaga. Bago pa siya mag-teenager, sa impluwensya ng kanyang lola, nagsimula na siyang magbasa ng "Cosmetic" at "Compendium of Materia Medica," ang mga aklat na yaman ng kanilang mga ninuno. Bago mag-kolehiyo, natapos na niyang basahin ang mga librong iyon.
Ngunit nakuha niya ang oportunidad na magsimula ng Missha Group mula kay Mrs. Tanya Chavez, ang ina ni Tyler.
Noong panahong iyon, si Tanya Chavez ay nasa menopause stage. Hindi lang siya tinatamaan ng matinding taghiyawat sa mukha, kundi nakakaranas din siya ng insomnia na nagdudulot ng matinding stress.
Ayon sa mga sintomas ni Tanya Chavez, pinagsama ni Dianne ang mahigit sa isang dosenang mga halamang gamot at pinaghanda siya ng facial mask. Gumawa rin siya ng mga halamang gamot para gamutin ang insomnia nito.
Hindi inasahan ni Dianne na magiging epektibo ito. Pagkatapos gamitin ni Tanya Chavez ang maskara ng ilang beses, nakita niyang lumiwanag ang mga taghiyawat sa mukha nito. Pagkalipas ng sampung paggamit, nawawala ang mga taghiyawat nang walang epekto o sakit.
Malaki rin ang improvement ng insomnia ni Tanya Chavez.
Nagulat si Tanya Chavez at ipinakilala siya sa mga ibang mayamang kababaihan.
Ang mga mayamang kababaihan ay walang problema sa pera, lalo na pagdating sa pagpapaganda at pagpapabata ng katawan. Mahilig silang gumastos.
Kaya’t sinamantala ni Dianne ang pagkakataon at itinatag ang Missha Cosmetic brand, nag-develop ng iba't ibang natural na produkto ng skincare at mga produktong pampalusog para sa mga kababaihan.
Nagkaroon siya ng mga kliyente mula sa mga mayamang kababaihan at mabilis ding nag-launch ng customized product services para sa bawat uri ng balat.
Tumatanggap ng maraming papuri mula sa mga kababaihan!
"Matagal ka nang nagtatago, hindi ka pa ba magpapakita?" matapos niyang matapos ang report sa trabaho, nagbago ang paksa ni Dexter at seryosong tinanong si Dianne.
Inubos ni Dianne ang huling kutsara ng lugaw sa kanyang mangkok, ngumiti nang marinig iyon at umiling, "Hindi ko pa gustong magpakita."
Maliban kay Dexter, ang kanyang assistant, at mga executive ng Missha Group, walang nakakaalam na siya ang malaking boss ng Missha Group.
Noong umpisa, hindi siya nagsabi ng totoo kay Tanya Chavez, ang kanyang unang kliyente, at hindi rin nakarehistro ang kumpanya sa pangalan niya. Mayroon lamang siyang 89% na bahagi.
Matapos ang limang taon ng paglago at pag-unlad, ang Missha Group ay tumaas na ang halaga at umabot na sa mahigit 10 bilyon, at patuloy pang lumalago.
"Tama." Itinaas ni Dexter ang kilay, "Paano kung malaman ni Tyler at magsisi siya?"
Ngumiti si Dianne at hindi sumagot.
Hindi siya natatakot na magsisi si Tyler, ngunit ayaw niyang magdulot ng mas maraming problema sa ngayon. Bukod pa, kailangan niyang sundin ang payo ng doktor na magpahinga at mag-ingat ng hindi gaanong galaw ngayong linggo.
Nasa condo siya buong araw, at bandang alas-singko ng hapon, nakatanggap siya ng tawag mula sa kanyang biyenan, si Tanya Chavez.
"Mom."
"Dianne, narinig ko na ikaw ay nagdadalang-tao ng kambal, totoo ba?"
Narinig ang boses ni Tanya Chavez, puno ng hindi pangkaraniwang kabaitan at saya.
Si Tanya Chavez ay may dalawang anak na lalaki, si Tyler ang pangalawa.
Ang panganay na anak ay si Alexander Troy Chavez.
Si Alexander Troy Chavez ay may mataas na inaasahan mula sa buong pamilya ni Chavez at siya ang tanging tagapagmana na itinakda ng pamilya Chavez.
Ngunit dahil sa isang aksidente sa pag-ski limang taon na ang nakalipas, hindi na bumalik si Troy.
Si Tyler na lamang ang natitirang anak sa malaking pamilya Chavez. Kahit hindi approve si Tanya Chavez sa kasal ni Dianne at Tyler sa simula, pagkatapos nilang mag-asawa, palagi niyang gustong magkaroon ng apo.
Kakatapos lang ng anibersaryo ng pagkamatay ni Troy. Kamakailan lang nagpunta sina Tanya Chavez at Tyler's father, si Tyler, sa lugar kung saan nangyari ang aksidente ni Troy.
Ayaw sanang guluhin ni Dianne kaya't hindi niya sinabi sa kanila ang tungkol sa kanyang pagbubuntis.
Ngunit nang tanungin siya ni Tanya Chavez, hindi na niya kayang itago at sumagot ng "Opo."
"Salamat sa Diyos, sa wakas nagdadalang-tao ka na."
Sumigaw si Tanya Chavez ng tuwa, "Kararating lang namin ng asawa ko. Pumunta ka sa bahay mamaya para mag-dinner, gusto kong makita ang aking mahal na apo."
Nag-isip si Dianne tungkol sa kasalukuyang relasyon nila ni Tyler at gusto sana niyang tumanggi.
Ngunit sinabi ni Tanya Chavez na gusto niyang makita ang mahal niyang apo, hindi siya mismo.
Mabuti na lang at naging mabait ang pamilya Chavez sa kanya, at si Lola Thalia ay parang sariling lola niya ang turing sa kaniya. Kahit na magkaaway sila ni Tyler balang araw, hindi siya magiging kalaban ng pamilya Chavez.
"Okay."
Matapos mag-ayos ng kaunti, tinawagan niya ang driver ni Dexter upang ihatid siya sa bahay ng pamilya Chavez gamit ang sasakyan ni Dexter.
Dumating sila ni Tyler nang sabay, magkaibang sasakyan.
Pagkababa niya ng sasakyan, tumingala siya at nakita si Tyler na nakatayo sa mga hagdan, may matikas na postura at mabangis na katawan.
Ang sinag ng araw ay nagsisimula nang bumaba, at ang malambot na liwanag ng langit ay bumabalot sa kanya.
Sampung taon na ang nakalipas, sa isang gabing puno ng mga rosadong ulap, dinala siya ng kanyang lola upang bisitahin si Lola Thalia.
Noong panahong iyon, si Tyler ay nakatayo sa harap niya, laban sa liwanag ng pagsasalubong ng araw at gabi, katulad ng ngayon.
Ngunit noong mga oras na iyon, ang mga mata niya ay malumanay at puno ng kabaitan patungo sa kanya.
Ngunit sa ngayon, ipinikit niya ang kanyang mga mata at tinitigan si Dianne. Sa mga mata niyang malalim, may hindi maipaliwanag na galit na parang handang sumabog, puno ng matinding poot.
Tumingin si Dianne sa kanya at pagkatapos ay iniwas ang kanyang mga mata. Pagkatapos magsabi ng ilang salita sa driver, umakyat siya sa hagdan at pumasok sa bahay.
Habang dumadaan siya malapit kay Tyler, biglang inabot ng malaking kamay ng lalaki ang kanyang pulso.
Ang malapad na palad ng lalaki ay malakas, mainit, at tulad pa rin ng dati.
Ang mga puting mga knuckles nito ay malinis at manipis, may magandang hugis, nagpapakita ng malamig at mahinahong aura, ngunit nakakapanabik at kaakit-akit.
Tulad na lang ng pagkatao niya.
"Bakit, hindi ka ba inihatid ni Dexter?"
Tinitigan siya ni Tyler ng isang matalim na sulyap sa kanyang mga mata, at nang magsalita, puno ito ng pang-aasar.
Ang matalim at malamig na mga mata nito ay dumaan sa tiyan ni Dianne, "Ang nasa tiyan mo, anak ba 'yan ni Dexter?"
Itinaas ni Dianne ang kanyang ulo at tinitigan ang lalaki sa harapan niya.
Dahil naka-flat shoes siya, 168cm ang taas niya at halos isang ulo siyang mas mababa kay Tyler kapag nakatayo sila sa harap ng isa't isa.
Ang liwanag ng pagsalubong ng araw at gabi ay malambot at mainit, napakaganda na para kang mawiwili.
Ngunit ang pang-aasar na nasa malamig na mukha ng lalaki ay masakit sa kanyang mata.
"Kung iyo o kanya, malalaman mo rin naman kapag nailabas ko na ang bata," sagot niya ng kalmado.
"Oh!" Sumimangot si Tyler, ang mukha nito biglang naging matigas, "Dianne, tigilan mo na ang pagsasayang ng oras ko."
Para kay Lallaine, tila hindi na makapaghintay si Tyler!Tinitigan siya ni Dianne, bahagyang nakataas ang kilay, at may natural na alindog sa kanyang mga mata. "Kung sigurado kang hindi mo anak ang bata, pwede na akong makipaghiwalay sa'yo ngayon din."Naningkit ang mga mata ni Tyler."O kaya, maaari kang sumama kay Lallaine ngayon na. Hindi kita guguluhin.""Dianne!" malamig at mabigat ang tinig ni Tyler. "Anong karapatan mo para hayaang maging kabit si Anne?"Tama, ano nga bang karapatan niya para hayaang masira ang pangalan ni Lallaine bilang kabit?Siya ang mahal na mahal ni Tyler!Ngumiti nang matamis si Dianne. "Kung gano’n, tara. Bukas na bukas din!""Anong ibig mong sabihin sa paghihiwalay?"Bigla, isang malakas na boses ng babae ang pumigil sa kanila.Lumingon si Dianne at nakita si Tanya na papalapit, bakas ang pagkadismaya sa mukha."Mommy," magalang niyang bati.Sinulyapan siya ni Tanya bago tumingin kay Tyler. "Axl, buntis si Dianne. Huwag kang gumawa ng bagay na ikaka-st
Pagkauwi ni Tyler sa kaniyang mansyon, sinalubong siya ng yaya ng pamilya, si Manang Marga.Kinuha ni Manang ang kanyang suit jacket at iniabot ang tsinelas para siya'y makapagpalit.Pagkatapos, binigyan siya ng isang baso ng maligamgam na tubig, na iniabot nang may respeto.Walang kakaiba sa ginagawa ni Manang kumpara kay Dianne, ngunit may kung anong mali sa pakiramdam ni Tyler, na lalong nagpagulo sa kanyang isip.Naiirita siya nang husto.Habang paakyat sa hagdan, napansin niya ang isang litrato nila ng kanyang nakatatandang kapatid at ni Dianne na nakasabit sa dingding. Bigla, sumama ang kanyang pakiramdam.Ito ay litrato nilang tatlo walong taon na ang nakalipas sa tahanan ng kanyang lola.Sa litrato, si Dianne, na labing-anim na taong gulang pa lamang noon, ay nakapuwesto sa gitna nilang magkapatid. Pero halatang mas malapit siya sa nakatatandang kapatid at ang mga mata niya’y nakatingin dito.Maliwanag ang mga mata ni Dianne, na parang pinuno ng mga bituin, at puno ng saya hab
"Saan si Dianne?"Sa pintuan, tinitigan ni Tyler ang loob ng bahay nang may matalim na mukha at malupit na tinig.Mabilis niyang sinuyod ang buong lugar, naghahanap kay Dianne.Sayang, isang magarang de-kalidad na tela sa pintuan ang agad nagpasok ng pansin niya."Hoy, anong hangin ang dumaan ngayong umaga? Bakit si Presidente Chavez pa ang napadpad dito?"Pagkatapos magsalita ni Tyler, hindi na siya naghintay ng sagot mula sa katulong, nang magtuloy-tuloy ang boses ni Dexter na puno ng pang-iinsulto.Maya-maya, sumilip siya mula sa likod ng tela, ang kanyang malamig na mukha puno ng pang-ookray.Lalong lumalim ang mukha ni Tyler."Talagang malakas ang hangin!"Pumunta si Dexter sa pintuan at tinapatan ang matalim na titig ni Tyler habang may ngiti sa labi.“Sir Dexter, nandito kami dahil hinahanap ni Mr. President si Ms. Dianne. Pakisabi sa kaniyang lumabas dito.” sabat ni Lyka, labis ang pagkabigo na makita ang kanyang amo na tinatrato ng ganito. Tumayo siya at nagmamalaki.Habang
"Ms. Dianne, hindi mo naman siguro ibinenta ang mga gamit para sa pera, hindi ba?"Mariing tanong ni Lyka na may mapanlibak na ngiti, parang siya ang ina ni Tyler.Hindi na nakapagpigil si Dexter. Tumayo siya bigla at itinutok ang daliri kay Lyka. "Lyka, subukan mo pang magsalita ng isa pang salita, at pupunta ako riyan para sampalin ka. Maniwala ka!"Hindi man takot si Lyka kay Dexter, nanginginig pa rin siya nang makita ang galit sa mukha nito, na para bang kakainin siya nang buhay."Dex.."Hinila ni Dianne ang dulo ng damit ni Dexter at mahinahong tumingin dito. "Huwag kang magalit. Sinasabi lang ni Secretary Lyka ang nais iparating ni Mr. Chavez."Napatingin si Tyler kay Dianne, na may malambing na kilos at ekspresyon, para siyang isang batang paslit na nagpapalambing. Tanging ang Diyos lang ang nakakaalam kung gaano siya naiinis sa sandaling iyon.Mariin niyang pinigilan ang sarili, pinakuyom ang kanyang mga kamao bago muling binuksan, at malamig na ngumiti. "Sige, bukas, hihintayi
Pumunta si Dianne sa ospital at doon niya nakilala ang anak ni Harry.Ang batang babae ay parang apat o limang taong gulang pa lamang, may maputlang mukha at payat na katawan. Sa kabila ng matinding init, suot pa rin nito ang isang makapal na sumbrero na parang para sa taglamig. Sa ilalim ng sumbrero, lumitaw ang isang pares ng malalaking mata na animo'y puno ng lungkot, lalo pang nagpapatingkad sa kanyang maselang kalagayan.May magandang memorya si Dianne. Agad niyang napansin ang pagkakahawig ng bata kay Harry, nang minsan itong pumunta sa Chavez mansyon upang mag-impake.Malapit na rin siyang maging ina, at habang nakikita ang maraming batang may sakit sa hematology department—kasama na ang anak ni Harry—napuno siya ng matinding kalungkutan.Sa sandaling iyon, naunawaan niya kung bakit ginugugol ng kanyang lola ang napakaraming pera taun-taon para tumulong sa mga batang mula sa mahihirap na pamilya. Kahit pa bumagsak ang estado ng kanilang pamilya, hindi kailanman nanghina ang kan
"Kumusta ka? Ayos ka lang ba?"Bago pa man makapagsalita si Dianne, agad siyang hinawakan ni Lallaine sa kamay, waring may pagsisisi. "Pasensya ka na. May hinahanap ako sa bag ko at hindi kita napansin. Nasaktan ka?"Napansin ni Dianne na may isang taong palihim na kumukuha ng litrato gamit ang cellphone nito sa isang sulok. Ngumiti siya nang bahagya, bahagyang umangat ang kanyang labi, ngunit nanatiling malamig ang kanyang mga mata."Anong gagawin mo kung nasaktan nga ako?" tanong niya.Nagbago ang ekspresyon ni Lallaine; dumilim ang kanyang mga mata at bumigat ang kanyang tingin. Mariin niyang kinagat ang labi bago ibinaba ang boses."Dianne, huwag kang makapal.""Ha!" Tumawa si Dianne nang may pangungutya. "Ibig sabihin, mahalaga pa rin sa’yo ang reputasyon mo?""Dianne!" Mariing sambit ni Lallaine, ang kanyang mukha'y lalong nagdilim sa galit.Nakatalikod si Dianne sa kamera kaya hindi mahuhuli ang kanyang mukha."Sa tingin mo ba, mananatili kang Mrs. Chavez?"Tumaas ang kilay ni
Kahit hindi lubos na maunawaan ni Lyka kung paano nangyari, isang bagay ang malinaw: Ibinalik ni Dianne ang mga gamit.Ibig sabihin, totoo ang sinasabi niya mula pa noong una.Ibig sabihin, maling paratang ang ibinato ni Lyka sa kanya.Pero ang higit na nagpagulo sa isip ni Lyka ay kung bakit umamin si Dianne na siya ang kumuha ng mga iyon sa simula pa lang.Ngayon, sa wakas, nakuha na rin niya ang sagot.Ngiting-ngiti siya habang pinupulot ang mga nawalang gamit at tinungo ang opisina ni Tyler.Masungit si Tyler buong araw.Pinilit niyang ituon ang isip sa trabaho, pero kahit anong gawin niya, paulit-ulit pa rin siyang bumabalik sa isang bagay—Ngayon.Kaninang umaga pa, si Dianne ang laman ng isip niya sa iba’t ibang anyo.Tamad at walang pakialam.May tiwala sa sarili at masayahin.Nakakatawa at may sariling mundo.Kaakit-akit at magiliw.Matimpi at matigas ang loob.Maghapon siyang ginugulo ng mga imaheng ito ni Dianne.Sa totoo lang, alam niyang hindi naman talaga kinuha ni Diann
Isang manager ang lumapit nang may mainit na pagbati, kinuha ang kanilang order, at saka umalis. Pagkaalis nito, agad na inabot ni Lallaine ang kamay ni Tyler mula sa kabilang panig ng mesa. "Axl, may napakagandang balita ako." Kumislap ang kanyang mga mata sa pananabik at pananabik. Marahang hinila ni Tyler ang kanyang kamay at uminom muna ng tubig bago sumagot. "Ano 'yon?" Dahan-dahang yumuko si Lallaine at bumulong, "Nakahanap na ako ng angkop na babae. Sa wakas, maaari na akong sumailalim sa transplant." Nabanat ang noo ni Tyler. "Sigurado ka bang gusto mong ituloy ito?" Buong sigla siyang tumango, ngunit saglit lang ay napalitan iyon ng lungkot. Nagtungo ang kanyang tingin sa mesa, at nang muling magsalita, may bahagyang panginginig sa kanyang boses. "Axl, alam mo naman… Ang pagkawala ng ating anak ang pinakamalaking pagsisisi ko sa buhay." Bahagyang humigpit ang hawak ni Tyler sa kanyang baso. Walang emosyon sa kanyang mukha, ngunit namayani ang katahimikan sa p
New York.Sa loob ng Presidential Suite ng Aman Hotel. Pagbalik ni Xander sa hotel matapos uminom kasama ang ilang kaibigan, nadatnan na niya si Belle na naghihintay sa loob ng suite.Mag-a-alas singko na ng umaga. Mahigit limang oras nang naghihintay si Belle—mula takipsilim hanggang sa ngayon.Sa simula, balak ni Xander na bumalik kasama sina Sandro at Dianne.Pero nang makita niya ang mensaheng ipinadala ni Belle, at maalala ang mga sinabi sa kanya ni Dianne kaninang hapon, nagbago ang isip niya. Nagpasya siyang manatili sa New York.Isa ang Aman sa pinakamamahaling luxury hotel sa New York.Sanay nang pabalik-balik si Xander sa New York, kaya’t matagal na siyang may nakabook na presidential suite sa hotel na ito.Dito rin unang nagtagpo sina Xander at Belle.Noon, nasa huling taon pa lang si Belle sa kolehiyo at bilang isang natatanging estudyante, nag-iintern siya sa investment company ni Xander—ang Anluo.Ang Anluo Investment ay unang itinatag nina Sandro, pamilya Zapanta, at Di
Hindi naman siya ang unang gumawa ng hakbang para magkaroon sila ng relasyon ni Bella Madrid.Ipinaliwanag din niya ito nang malinaw kay Bella Madrid.Sinabi niyang sinusubukan pa lang nila, at malaki ang posibilidad na hindi sila bagay sa isa't isa.At kung hindi sila bagay, maaari silang maghiwalay anumang oras—walang anumang ugnayan.Para sa isang babaeng maaaring mawala na lang bigla sa buhay niya anumang oras, ayaw sana ni Xander na ipakilala siya sa mga pinakamalalapit niyang kaibigan at kamag-anak.Hindi pa ngayon.Ang nangyari ngayong araw ay isang malaking sorpresa.Hindi niya alam na nagtatrabaho pala si Bella Madrid bilang waitress sa club, at mas lalong hindi niya inakalang sa kanilang pribadong silid pa ito ma-aassign.“Ako na ang nagsabi kay Bella Madrid.” si Dianne ang unang nagsalita nang walang imik si Xander.“Hmm.” kalmadong tango ni Xander. “Ano naman ang sinabi niya sa’yo?”Nang makita niyang parang wala lang kay Xander si Bella Madrid—ni ayaw pa niya itong ipakila
Tinitigan ni Xander ang waitress, at unti-unting kumunot ang kanyang gwapong kilay.Dahan-dahan niyang pinisil ang hawak na napkin hanggang sa maging kamao iyon, bago niya muling binuksan ang kanyang palad.Pagkatapos ay pinindot niya ang button para tumawag ng serbisyo.Kapag ang mga malalaking personalidad na gaya nila ay nag-uusap ng mga seryosong bagay, madalas hindi nararapat na may tagasilbi sa loob ng silid. Kaya naman, naghihintay lang ang waiter sa labas at papasok lamang kapag narinig na ang tunog mula sa service call.Pero ngayon, naroon ang waitress sa loob ng silid, na may tahimik na pahintulot ni Sandro.Pagkapindot ng button, agad na dumating ang manager ng club.Nang makita nito ang gulo sa mesa at ang halatang kaba ng waitress, agad siyang humingi ng paumanhin.Pero hindi niya sinermonan ang waitress—sa halip, inutusan niya itong ligpitin ang gamit at umalis na. Ang dalawang boss na nabuhusan ng red wine sa damit ay inanyayahang lumipat ng ibang silid para ayusin ang k
"Magbihis ka na at lumabas."Pagkabukas ng pinto, bumungad kay Dianne ang isang lalaking nakasandal sa pintuan, mahaba ang mga binti, at bahagyang nakangiti sa pamamagitan ng mapupulang labi—para bang pinipigil ang isang ngiti. Hindi siya pinansin ni Dianne. Dumiretso siya sa paglalakad, parang hindi niya nakita ang lalaki.Pero sa susunod na segundo, nahawakan na ng mainit at tuyong kamay ang kanyang pulsuhan, sabay hatak sa kanya papalapit sa malapad at mainit na dibdib.Hindi siya nagulat o nataranta. Bagkus, marahan niyang itinaas ang kanyang mga mata para titigan si Tyler.Iniyuko ni Tyler ang ulo niya, inilapat ang noo sa noo ni Dianne, at buong pusong sinabi, "Dianne, ang ganda-ganda mo.""Bitawan mo ako." Malamig na utos ni Dianne habang nakatitig sa kanya.Sobrang mahal ni Tyler si Dianne. Kung kinakailangan, handa siyang mamatay para sa kanya.Pero ang babaeng nasa bisig niya ngayon ay walang emosyon sa mukha, tila yelo ang puso. Sa kabila niyon, para kay Tyler, pakiramdam ni
Matapos magtulungan sa mga bulaklak, nagpasya si Dianne na bumalik sa loob ng bahay. Dumating na rin ang guro ng mga bata at nagsimula nang magturo kina Darian at Danica.Si Tyler ay abala sa pag-aasikaso ng trabaho sa sala, ang mga dokumento ay nakasalansan sa mesa. Maliban doon, may malaking maleta na nakatabi sa mesa.Nakita ito ni Dianne at napakunot ang noo. Ang walanghiya talagang ito, mukhang nagpaplano nang lumipat dito.Hindi man lang yata napansin ni Tyler na pumasok sila ni Xander, abala siya sa trabaho.“Kuya, Ate Dianne!” tumalon si Cassy mula sa sofa nang makita sila at agad na sumigaw.Kung hindi sila dumating, baka magmukhang fossil na siya. Sabi niya na hindi na siya interesado kay Tyler at magiging kapatid na lang siya nito. Pero kapag naroroon siya sa parehong espasyo, hindi maiwasang mag-alala at gustong ipakita ang pinakamahusay na imahe sa kanya.Maaaring umalis siya sa sala at maglibang na lang sa ibang bahagi ng bahay, ngunit ayaw niyang mawalan ng pagkakataon
Napaka seryoso ng tono ni Cassy. "Tatratuhin ko na lang po kayo bilang aking brother-in-law at kapatid. Kaya sana po, huwag niyo akong ignorahin o magmalupit sa akin tuwing magkikita tayo."Sa wakas, itinaas ni Tyler ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya. "Hindi imposibleng mangyari 'yan, pero nakadepende 'yan sa magiging kilos mo sa hinaharap."Masayang tumango si Cassy. "Sige po, Mr. Chavez, huwag po kayong mag-alala. Hindi ko kayo bibiguin."Samantala, sa glass greenhouse sa likod ng hardin ng mansyon, nag-uusap sina Dianne at Xander habang naggugupit ng mga bulaklak.Maraming mahalagang bulaklak ang inaalagaan sa greenhouse.Nandiyan ang mga parang mga diwata na sweet peas, climbing queen clematis, maraming kulay ng swallowtails, orchid orchids, pink at purple na dahlias, hairy astilbe, palace lantern lilies, phoenix-tail na pincushions, at marami pang iba.Mayroon ding iba't ibang uri ng mga mahalagang rosas at ang paboritong iris ni Dianne.Dahil kay Manuel, nagkaroon sila n
Narinig ni Xander na tila hindi na kayang itago ni Dianne ang nararamdaman, at tiyak na magbabalikan sila ni Tyler.Sa ngayon, perpekto na si Tyler, at siya na ang biological na ama ni Darian at Danica. Hindi matitinag ang pagmamahal para sa mga bata. Ang paghabol ni Tyler kay Dianne ay labis. Tanungin na lang ang sarili, alin sa mga normal na babae ang kayang magpigil sa ganitong pagmamahal? Kahit gaano pa kalakas ang loob ni Dianne, isa pa rin siyang babae at ina ng dalawang anak. Hindi magtatagal, muling magbabalikan sila.Ngunit kahit na nasanay na siya sa ideya, malaki pa rin ang epekto sa kanya na makita ang dalawa nang magkasama. Kung ganito na siya, paano pa kaya si Cassy?Noong mga nakaraang panahon, nanumpa si Dianne na hindi na siya magiging sila muli kay Tyler. Ngunit sa loob lamang ng kalahating taon, nagbago ang lahat. At higit pa, hindi ba’t may kasalukuyang relasyon si Dianne kay Manuel? Kung magbabalikan sila ni Tyler, anong mangyayari kay Manuel?"Ate Dianne, kayo n
Pero hindi niya inasahan ang sumunod.Kalagitnaan ng gabi nang mahimbing na ang tulog ni Dianne, palihim na pumasok si Tyler sa kwarto.Tahimik siyang sumampa sa kama at dahan-dahang niyakap siya sa ilalim ng kumot.Sa gitna ng panaginip, nakaramdam si Dianne ng kakaiba. Napabulong siya nang hindi namamalayan, “Manuel...”Sa dilim, kitang-kita ni Tyler ang maliit na babae sa kanyang bisig. Nang marinig niya ang pangalang “Manuel,” bigla siyang natigilan.Unti-unting dumilat si Dianne, may kutob na may kakaiba. Bumungad sa kanya ang pamilyar na amoy ng lalaki—mabango, malamig, parang kahoy—at agad niyang nakilala ito.Tumingala siya.Madilim ang buong silid, pero ramdam nila ang presensya ng isa’t isa.“Dianne,” bulong ni Tyler, “kahit ituring mo akong kapalit ni Manuel... basta makasama lang kita, ayos lang. Araw at gabi.”Late na, at wala na rin sa mood si Dianne para makipagtalo. Isa pa, gusto niya ba talaga itong paalisin?Sa lahat ng pinagdaanan nila, sa estado niya ngayon, hindi n
Pagdating nila sa bahay, nadatnan nilang naglalaro sa carpet si Darian at Danica ng Lego habang tahimik na naghihintay sa kanila.Binuhat ng dalawa ang tig-isang bata at sabay-sabay silang pumunta sa banyo para maghugas ng kamay. Pagkatapos ay naghapunan silang apat.Pagkakain, inasikaso ni Tyler ang mga bata, habang si Dianne ay nag-review ng notes niya para sa nalalapit na exam at inayos na rin ang ilang opisyal na gawain.Di niya namalayang lumipas na ang oras—lampas alas nuwebe na ng gabi.Tulog na si Darian at Danica. Papunta na sana siya sa kwarto ng mga bata nang biglang dumating si Tyler sa study room, may dalang mangkok ng mainit na sabaw.Napangiti si Dianne. "Gabi na, Mr. Chavez. Hindi ka pa rin ba aalis? Balak mo na bang dito na tumira?""Pwede ba, Dianne?" tanong ni Tyler, inilapag ang mangkok ng sabaw sa mesa at tiningnan siya ng buong pananabik."Hindi pwede. Gabi na. Umuwi ka na, Mr. Chavez," sagot ni Dianne, diretso at walang pag-aalinlangan.Napailing na lang si Tyle