“Ate Dianne….” Isang tawag mula sa kasambahay ni Tyler ang natanggap ni Dianne. “Inalis na ako bilang kasambahay sa mansyon ni President Chavez.”
Tumayo siya, naghilamos, nagbihis, at lumabas. Ang katiwalang ipinadala ni Dexter ay naghanda na ng isang masarap na agahan para sa kanya.
Habang kinakain ang masarap na agahan na inihanda ng katiwala, pakiramdam ni Dianne ay lalo siyang nakakatawa at kawawa dahil sa nakaraan niyang sarili. Mabuti na lamang at binigyan siya ni Tyler ng isang matalim na hampas na nagmulat sa kanya.
Dumating si Dexter sa kalagitnaan ng kanyang agahan. Bukod sa pagkain, mayroon din siyang mga ulat na kailangang iparating kay Dianne.
Sino nga ba ang mag-aakalang ang Missha Group, ang pinakasikat na brand ng kosmetiko at health care na paborito ng mga mayamang kababaihan sa bansa, ay itinatag ng isang maybahay?
Noong itinatag ni Dianne ang Missha Group, hindi pa siya isang maybahay. Nasa ikatlong taon siya ng kolehiyo noon at ang kurso niya ay Traditional Medicine.
Ngunit nagsimula siyang mag-aral ng tradisyunal na medisina nang maaga. Bago pa siya mag-teenager, sa impluwensya ng kanyang lola, nagsimula na siyang magbasa ng "Cosmetic" at "Compendium of Materia Medica," ang mga aklat na yaman ng kanilang mga ninuno. Bago mag-kolehiyo, natapos na niyang basahin ang mga librong iyon.
Ngunit nakuha niya ang oportunidad na magsimula ng Missha Group mula kay Mrs. Tanya Chavez, ang ina ni Tyler.
Noong panahong iyon, si Tanya Chavez ay nasa menopause stage. Hindi lang siya tinatamaan ng matinding taghiyawat sa mukha, kundi nakakaranas din siya ng insomnia na nagdudulot ng matinding stress.
Ayon sa mga sintomas ni Tanya Chavez, pinagsama ni Dianne ang mahigit sa isang dosenang mga halamang gamot at pinaghanda siya ng facial mask. Gumawa rin siya ng mga halamang gamot para gamutin ang insomnia nito.
Hindi inasahan ni Dianne na magiging epektibo ito. Pagkatapos gamitin ni Tanya Chavez ang maskara ng ilang beses, nakita niyang lumiwanag ang mga taghiyawat sa mukha nito. Pagkalipas ng sampung paggamit, nawawala ang mga taghiyawat nang walang epekto o sakit.
Malaki rin ang improvement ng insomnia ni Tanya Chavez.
Nagulat si Tanya Chavez at ipinakilala siya sa mga ibang mayamang kababaihan.
Ang mga mayamang kababaihan ay walang problema sa pera, lalo na pagdating sa pagpapaganda at pagpapabata ng katawan. Mahilig silang gumastos.
Kaya’t sinamantala ni Dianne ang pagkakataon at itinatag ang Missha Cosmetic brand, nag-develop ng iba't ibang natural na produkto ng skincare at mga produktong pampalusog para sa mga kababaihan.
Nagkaroon siya ng mga kliyente mula sa mga mayamang kababaihan at mabilis ding nag-launch ng customized product services para sa bawat uri ng balat.
Tumatanggap ng maraming papuri mula sa mga kababaihan!
"Matagal ka nang nagtatago, hindi ka pa ba magpapakita?" matapos niyang matapos ang report sa trabaho, nagbago ang paksa ni Dexter at seryosong tinanong si Dianne.
Inubos ni Dianne ang huling kutsara ng lugaw sa kanyang mangkok, ngumiti nang marinig iyon at umiling, "Hindi ko pa gustong magpakita."
Maliban kay Dexter, ang kanyang assistant, at mga executive ng Missha Group, walang nakakaalam na siya ang malaking boss ng Missha Group.
Noong umpisa, hindi siya nagsabi ng totoo kay Tanya Chavez, ang kanyang unang kliyente, at hindi rin nakarehistro ang kumpanya sa pangalan niya. Mayroon lamang siyang 89% na bahagi.
Matapos ang limang taon ng paglago at pag-unlad, ang Missha Group ay tumaas na ang halaga at umabot na sa mahigit 10 bilyon, at patuloy pang lumalago.
"Tama." Itinaas ni Dexter ang kilay, "Paano kung malaman ni Tyler at magsisi siya?"
Ngumiti si Dianne at hindi sumagot.
Hindi siya natatakot na magsisi si Tyler, ngunit ayaw niyang magdulot ng mas maraming problema sa ngayon. Bukod pa, kailangan niyang sundin ang payo ng doktor na magpahinga at mag-ingat ng hindi gaanong galaw ngayong linggo.
Nasa condo siya buong araw, at bandang alas-singko ng hapon, nakatanggap siya ng tawag mula sa kanyang biyenan, si Tanya Chavez.
"Mom."
"Dianne, narinig ko na ikaw ay nagdadalang-tao ng kambal, totoo ba?"
Narinig ang boses ni Tanya Chavez, puno ng hindi pangkaraniwang kabaitan at saya.
Si Tanya Chavez ay may dalawang anak na lalaki, si Tyler ang pangalawa.
Ang panganay na anak ay si Alexander Troy Chavez.
Si Alexander Troy Chavez ay may mataas na inaasahan mula sa buong pamilya ni Chavez at siya ang tanging tagapagmana na itinakda ng pamilya Chavez.
Ngunit dahil sa isang aksidente sa pag-ski limang taon na ang nakalipas, hindi na bumalik si Troy.
Si Tyler na lamang ang natitirang anak sa malaking pamilya Chavez. Kahit hindi approve si Tanya Chavez sa kasal ni Dianne at Tyler sa simula, pagkatapos nilang mag-asawa, palagi niyang gustong magkaroon ng apo.
Kakatapos lang ng anibersaryo ng pagkamatay ni Troy. Kamakailan lang nagpunta sina Tanya Chavez at Tyler's father, si Tyler, sa lugar kung saan nangyari ang aksidente ni Troy.
Ayaw sanang guluhin ni Dianne kaya't hindi niya sinabi sa kanila ang tungkol sa kanyang pagbubuntis.
Ngunit nang tanungin siya ni Tanya Chavez, hindi na niya kayang itago at sumagot ng "Opo."
"Salamat sa Diyos, sa wakas nagdadalang-tao ka na."
Sumigaw si Tanya Chavez ng tuwa, "Kararating lang namin ng asawa ko. Pumunta ka sa bahay mamaya para mag-dinner, gusto kong makita ang aking mahal na apo."
Nag-isip si Dianne tungkol sa kasalukuyang relasyon nila ni Tyler at gusto sana niyang tumanggi.
Ngunit sinabi ni Tanya Chavez na gusto niyang makita ang mahal niyang apo, hindi siya mismo.
Mabuti na lang at naging mabait ang pamilya Chavez sa kanya, at si Lola Thalia ay parang sariling lola niya ang turing sa kaniya. Kahit na magkaaway sila ni Tyler balang araw, hindi siya magiging kalaban ng pamilya Chavez.
"Okay."
Matapos mag-ayos ng kaunti, tinawagan niya ang driver ni Dexter upang ihatid siya sa bahay ng pamilya Chavez gamit ang sasakyan ni Dexter.
Dumating sila ni Tyler nang sabay, magkaibang sasakyan.
Pagkababa niya ng sasakyan, tumingala siya at nakita si Tyler na nakatayo sa mga hagdan, may matikas na postura at mabangis na katawan.
Ang sinag ng araw ay nagsisimula nang bumaba, at ang malambot na liwanag ng langit ay bumabalot sa kanya.
Sampung taon na ang nakalipas, sa isang gabing puno ng mga rosadong ulap, dinala siya ng kanyang lola upang bisitahin si Lola Thalia.
Noong panahong iyon, si Tyler ay nakatayo sa harap niya, laban sa liwanag ng pagsasalubong ng araw at gabi, katulad ng ngayon.
Ngunit noong mga oras na iyon, ang mga mata niya ay malumanay at puno ng kabaitan patungo sa kanya.
Ngunit sa ngayon, ipinikit niya ang kanyang mga mata at tinitigan si Dianne. Sa mga mata niyang malalim, may hindi maipaliwanag na galit na parang handang sumabog, puno ng matinding poot.
Tumingin si Dianne sa kanya at pagkatapos ay iniwas ang kanyang mga mata. Pagkatapos magsabi ng ilang salita sa driver, umakyat siya sa hagdan at pumasok sa bahay.
Habang dumadaan siya malapit kay Tyler, biglang inabot ng malaking kamay ng lalaki ang kanyang pulso.
Ang malapad na palad ng lalaki ay malakas, mainit, at tulad pa rin ng dati.
Ang mga puting mga knuckles nito ay malinis at manipis, may magandang hugis, nagpapakita ng malamig at mahinahong aura, ngunit nakakapanabik at kaakit-akit.
Tulad na lang ng pagkatao niya.
"Bakit, hindi ka ba inihatid ni Dexter?"
Tinitigan siya ni Tyler ng isang matalim na sulyap sa kanyang mga mata, at nang magsalita, puno ito ng pang-aasar.
Ang matalim at malamig na mga mata nito ay dumaan sa tiyan ni Dianne, "Ang nasa tiyan mo, anak ba 'yan ni Dexter?"
Itinaas ni Dianne ang kanyang ulo at tinitigan ang lalaki sa harapan niya.
Dahil naka-flat shoes siya, 168cm ang taas niya at halos isang ulo siyang mas mababa kay Tyler kapag nakatayo sila sa harap ng isa't isa.
Ang liwanag ng pagsalubong ng araw at gabi ay malambot at mainit, napakaganda na para kang mawiwili.
Ngunit ang pang-aasar na nasa malamig na mukha ng lalaki ay masakit sa kanyang mata.
"Kung iyo o kanya, malalaman mo rin naman kapag nailabas ko na ang bata," sagot niya ng kalmado.
"Oh!" Sumimangot si Tyler, ang mukha nito biglang naging matigas, "Dianne, tigilan mo na ang pagsasayang ng oras ko."
Para kay Lallaine, tila hindi na makapaghintay si Tyler!Tinitigan siya ni Dianne, bahagyang nakataas ang kilay, at may natural na alindog sa kanyang mga mata. "Kung sigurado kang hindi mo anak ang bata, pwede na akong makipaghiwalay sa'yo ngayon din."Naningkit ang mga mata ni Tyler."O kaya, maaari kang sumama kay Lallaine ngayon na. Hindi kita guguluhin.""Dianne!" malamig at mabigat ang tinig ni Tyler. "Anong karapatan mo para hayaang maging kabit si Anne?"Tama, ano nga bang karapatan niya para hayaang masira ang pangalan ni Lallaine bilang kabit?Siya ang mahal na mahal ni Tyler!Ngumiti nang matamis si Dianne. "Kung gano’n, tara. Bukas na bukas din!""Anong ibig mong sabihin sa paghihiwalay?"Bigla, isang malakas na boses ng babae ang pumigil sa kanila.Lumingon si Dianne at nakita si Tanya na papalapit, bakas ang pagkadismaya sa mukha."Mommy," magalang niyang bati.Sinulyapan siya ni Tanya bago tumingin kay Tyler. "Axl, buntis si Dianne. Huwag kang gumawa ng bagay na ikaka-st
Pagkauwi ni Tyler sa kaniyang mansyon, sinalubong siya ng yaya ng pamilya, si Manang Marga.Kinuha ni Manang ang kanyang suit jacket at iniabot ang tsinelas para siya'y makapagpalit.Pagkatapos, binigyan siya ng isang baso ng maligamgam na tubig, na iniabot nang may respeto.Walang kakaiba sa ginagawa ni Manang kumpara kay Dianne, ngunit may kung anong mali sa pakiramdam ni Tyler, na lalong nagpagulo sa kanyang isip.Naiirita siya nang husto.Habang paakyat sa hagdan, napansin niya ang isang litrato nila ng kanyang nakatatandang kapatid at ni Dianne na nakasabit sa dingding. Bigla, sumama ang kanyang pakiramdam.Ito ay litrato nilang tatlo walong taon na ang nakalipas sa tahanan ng kanyang lola.Sa litrato, si Dianne, na labing-anim na taong gulang pa lamang noon, ay nakapuwesto sa gitna nilang magkapatid. Pero halatang mas malapit siya sa nakatatandang kapatid at ang mga mata niya’y nakatingin dito.Maliwanag ang mga mata ni Dianne, na parang pinuno ng mga bituin, at puno ng saya hab
"Saan si Dianne?"Sa pintuan, tinitigan ni Tyler ang loob ng bahay nang may matalim na mukha at malupit na tinig.Mabilis niyang sinuyod ang buong lugar, naghahanap kay Dianne.Sayang, isang magarang de-kalidad na tela sa pintuan ang agad nagpasok ng pansin niya."Hoy, anong hangin ang dumaan ngayong umaga? Bakit si Presidente Chavez pa ang napadpad dito?"Pagkatapos magsalita ni Tyler, hindi na siya naghintay ng sagot mula sa katulong, nang magtuloy-tuloy ang boses ni Dexter na puno ng pang-iinsulto.Maya-maya, sumilip siya mula sa likod ng tela, ang kanyang malamig na mukha puno ng pang-ookray.Lalong lumalim ang mukha ni Tyler."Talagang malakas ang hangin!"Pumunta si Dexter sa pintuan at tinapatan ang matalim na titig ni Tyler habang may ngiti sa labi.“Sir Dexter, nandito kami dahil hinahanap ni Mr. President si Ms. Dianne. Pakisabi sa kaniyang lumabas dito.” sabat ni Lyka, labis ang pagkabigo na makita ang kanyang amo na tinatrato ng ganito. Tumayo siya at nagmamalaki.Habang
"Ms. Dianne, hindi mo naman siguro ibinenta ang mga gamit para sa pera, hindi ba?"Mariing tanong ni Lyka na may mapanlibak na ngiti, parang siya ang ina ni Tyler.Hindi na nakapagpigil si Dexter. Tumayo siya bigla at itinutok ang daliri kay Lyka. "Lyka, subukan mo pang magsalita ng isa pang salita, at pupunta ako riyan para sampalin ka. Maniwala ka!"Hindi man takot si Lyka kay Dexter, nanginginig pa rin siya nang makita ang galit sa mukha nito, na para bang kakainin siya nang buhay."Dex.."Hinila ni Dianne ang dulo ng damit ni Dexter at mahinahong tumingin dito. "Huwag kang magalit. Sinasabi lang ni Secretary Lyka ang nais iparating ni Mr. Chavez."Napatingin si Tyler kay Dianne, na may malambing na kilos at ekspresyon, para siyang isang batang paslit na nagpapalambing. Tanging ang Diyos lang ang nakakaalam kung gaano siya naiinis sa sandaling iyon.Mariin niyang pinigilan ang sarili, pinakuyom ang kanyang mga kamao bago muling binuksan, at malamig na ngumiti. "Sige, bukas, hihintayi
Pumunta si Dianne sa ospital at doon niya nakilala ang anak ni Harry.Ang batang babae ay parang apat o limang taong gulang pa lamang, may maputlang mukha at payat na katawan. Sa kabila ng matinding init, suot pa rin nito ang isang makapal na sumbrero na parang para sa taglamig. Sa ilalim ng sumbrero, lumitaw ang isang pares ng malalaking mata na animo'y puno ng lungkot, lalo pang nagpapatingkad sa kanyang maselang kalagayan.May magandang memorya si Dianne. Agad niyang napansin ang pagkakahawig ng bata kay Harry, nang minsan itong pumunta sa Chavez mansyon upang mag-impake.Malapit na rin siyang maging ina, at habang nakikita ang maraming batang may sakit sa hematology department—kasama na ang anak ni Harry—napuno siya ng matinding kalungkutan.Sa sandaling iyon, naunawaan niya kung bakit ginugugol ng kanyang lola ang napakaraming pera taun-taon para tumulong sa mga batang mula sa mahihirap na pamilya. Kahit pa bumagsak ang estado ng kanilang pamilya, hindi kailanman nanghina ang kan
"Kumusta ka? Ayos ka lang ba?"Bago pa man makapagsalita si Dianne, agad siyang hinawakan ni Lallaine sa kamay, waring may pagsisisi. "Pasensya ka na. May hinahanap ako sa bag ko at hindi kita napansin. Nasaktan ka?"Napansin ni Dianne na may isang taong palihim na kumukuha ng litrato gamit ang cellphone nito sa isang sulok. Ngumiti siya nang bahagya, bahagyang umangat ang kanyang labi, ngunit nanatiling malamig ang kanyang mga mata."Anong gagawin mo kung nasaktan nga ako?" tanong niya.Nagbago ang ekspresyon ni Lallaine; dumilim ang kanyang mga mata at bumigat ang kanyang tingin. Mariin niyang kinagat ang labi bago ibinaba ang boses."Dianne, huwag kang makapal.""Ha!" Tumawa si Dianne nang may pangungutya. "Ibig sabihin, mahalaga pa rin sa’yo ang reputasyon mo?""Dianne!" Mariing sambit ni Lallaine, ang kanyang mukha'y lalong nagdilim sa galit.Nakatalikod si Dianne sa kamera kaya hindi mahuhuli ang kanyang mukha."Sa tingin mo ba, mananatili kang Mrs. Chavez?"Tumaas ang kilay ni
Kahit hindi lubos na maunawaan ni Lyka kung paano nangyari, isang bagay ang malinaw: Ibinalik ni Dianne ang mga gamit.Ibig sabihin, totoo ang sinasabi niya mula pa noong una.Ibig sabihin, maling paratang ang ibinato ni Lyka sa kanya.Pero ang higit na nagpagulo sa isip ni Lyka ay kung bakit umamin si Dianne na siya ang kumuha ng mga iyon sa simula pa lang.Ngayon, sa wakas, nakuha na rin niya ang sagot.Ngiting-ngiti siya habang pinupulot ang mga nawalang gamit at tinungo ang opisina ni Tyler.Masungit si Tyler buong araw.Pinilit niyang ituon ang isip sa trabaho, pero kahit anong gawin niya, paulit-ulit pa rin siyang bumabalik sa isang bagay—Ngayon.Kaninang umaga pa, si Dianne ang laman ng isip niya sa iba’t ibang anyo.Tamad at walang pakialam.May tiwala sa sarili at masayahin.Nakakatawa at may sariling mundo.Kaakit-akit at magiliw.Matimpi at matigas ang loob.Maghapon siyang ginugulo ng mga imaheng ito ni Dianne.Sa totoo lang, alam niyang hindi naman talaga kinuha ni Diann
Isang manager ang lumapit nang may mainit na pagbati, kinuha ang kanilang order, at saka umalis. Pagkaalis nito, agad na inabot ni Lallaine ang kamay ni Tyler mula sa kabilang panig ng mesa. "Axl, may napakagandang balita ako." Kumislap ang kanyang mga mata sa pananabik at pananabik. Marahang hinila ni Tyler ang kanyang kamay at uminom muna ng tubig bago sumagot. "Ano 'yon?" Dahan-dahang yumuko si Lallaine at bumulong, "Nakahanap na ako ng angkop na babae. Sa wakas, maaari na akong sumailalim sa transplant." Nabanat ang noo ni Tyler. "Sigurado ka bang gusto mong ituloy ito?" Buong sigla siyang tumango, ngunit saglit lang ay napalitan iyon ng lungkot. Nagtungo ang kanyang tingin sa mesa, at nang muling magsalita, may bahagyang panginginig sa kanyang boses. "Axl, alam mo naman… Ang pagkawala ng ating anak ang pinakamalaking pagsisisi ko sa buhay." Bahagyang humigpit ang hawak ni Tyler sa kanyang baso. Walang emosyon sa kanyang mukha, ngunit namayani ang katahimikan sa p
Biglang tumingin si Tyler, ang kanyang mga mata ay namumula sa galit. Sa pagitan ng kanyang mga ngipin, madiin niyang binitiwan ang mga salita, "Kung hindi mo tutuparin ang pangako mo, ipapapatay kita."Malamig ang titig niya na tumarak kay Carlo, dahilan upang manginig ito sa takot. Agad siyang tumango. "Oo! Siyempre! Hindi kita lolokohin!""Brandon," malamig na tawag ni Tyler.Agad lumapit si Brandon. "Boss.""Dalhin mo siya, ibigay ang isang milyon, at kunin ang video.""Oo." Tumango si Brandon at sinimulang isagawa ang utos."Salamat! Maraming salamat, Mr. Chavez! Napakabuti mo talaga! Hindi nagkamali si Alva sa pagpili sa’yo!" tuwang-tuwang sabi ni Carlobago siya tuluyang inilabas ni Brandon.Nang makaalis ang tao, napasandal si Tyler sa kanyang upuan, tila nawalan ng lakas. Para siyang lobo na nawalan ng hangin—walang buhay, walang sigla.Bigla, inimpit niya ang kanyang galit, at saka ibinagsak ang kanyang kamao sa solidong lamesa sa harapan niya.Isang malakas na tunog ang umal
Bahagyang naningkit ang mga mata ni Tyler, nag-aalinlangan sa kwento nito."Hindi mo kailangang magduda. May video akong magpapatunay!"Sabay labas ni Carlo ng kanyang cellphone, saka ipinakita ang isang maikling dalawang-segundong video.Sa video, nakahandusay si Tyler sa tabi ng ilog—walang malay at hindi gumagalaw.Pagkakita niya rito, agad siyang nanlamig.Lumalim ang tingin niya, at unti-unting kumunot ang kanyang noo."Nakita mo? Hindi ako nagsisinungaling." Ngiting-ngiti si Carlo, tila may hinanakit.Dahan-dahang lumapit si Tyler, at sa malamig na boses ay nagtanong,"Gusto mong sabihin na nang matagpuan mo ako, nakahandusay na ako sa tabi ng ilog? At si Lallaine ay simpleng napadaan lang at tinawag mo siya upang dalhin ako sa ospital?"Tumango si Carlo."Oo, nakahiga ka na roon. Ang lamig noon, umuulan ng niyebe. Kung natagalan pa ako ng kaunti, baka namatay ka sa ginaw."Lalong lumalim ang pagkunot ng noo ni Tyler.Malinaw pa sa kanyang alaala ang nangyari noong gabing iyon s
Sa ilang araw na hindi nila pagkikita, nagulat si Tanya sa hitsura ni Tyler. Halos hindi na siya makilala. Kitang-kita ang pangangayayat niya, at animo’y hindi na siya natutulog. Ang dating maayos niyang hitsura—laging disente at maingat sa pananamit—ay naglaho. Ngayon, may mga malalalim na guhit sa ilalim ng kanyang mga mata, magulo ang buhok, at puno ng pula ang kanyang mga mata dahil sa puyat.Bago pa man siya pagalitan, nalungkot si Tanya sa kalagayan ng kanyang anak. Nawala na nga sa kanya ang isa pa niyang anak, hindi niya kayang mawalan muli."Anak, si Dianne ay isang walang pusong babae! Hindi ka niya minahal kailanman. Hindi sulit ang ginagawa mong pagpapahirap sa sarili mo para sa kanya!" wika niya habang pinupunasan ang kanyang mga luha.Naupo lang si Tyler sa sofa, tila wala sa sarili, at nakatitig sa kawalan. Mahina niyang sinabi, "Mom, sa tingin mo, saan kaya nagpunta si Dianne? Paano siya nawala nang walang bakas?"Ngayon lang niya napagtanto kung gaano niya kailangang-
Nagningning ang mga mata ni Tyler. "Kung gano’n, bakit hindi mo subukang kausapin ang tunay na boss ng Missha tungkol sa alok kong 10 bilyon? Baka interesado siyang makipagkasundo sa Pamilya Chavez."Ngunit mabilis na tinanggihan ni Dexter ang ideya. "Hindi na kailangan. Kahit hindi ako ang tunay na boss, hawak ko ang lahat ng desisyon sa kumpanya."Tumayo siya at ngumiti nang malamig. "Mr. Chavez, ingat ka. Hindi na kita ihahatid palabas."Matalim na tinitigan ni Tyler si Dexter. Isang ideya ang dumaan sa isip niya, ngunit napakabilis nito para mahuli niya.Dahil pareho ang naging sagot nina Dexter at Ashley, wala siyang ibang pagpipilian kundi hanapin si Dianne.Tumayo siya at nagpaalam. "Ang alok ko ay mananatiling bukas. Isipin mo ito, Mr. Suarez."Matapos ang kanyang sinabi, agad siyang umalis.Kinabukasan, isang nakakagulat na balita ang lumabas sa mundo ng negosyo—ang Missha Group ay opisyal nang nakabili ng YSK, ang tanyag na French luxury cosmetics brand, sa halagang 1.1 bily
Naging abala siya hanggang mag-alas-dose ng tanghali, at noon lang siya nagkaroon ng oras upang kumain.Hindi niya inaasahan na pagbalik niya sa opisina, bigla siyang hinarang ni Tyler na lumabas mula sa VIP room.Napalingon siya sa kanyang assistant na nakayuko, halatang may kasalanan."Mr. Santos, mag-usap tayo," seryosong sabi ni Tyler.Tiningnan siya ni Ashley—haggard, pulang-pula ang mga mata.Sa loob-loob niya, napangisi siya.Aba, nagsisisi na yata ang mokong?Pero kung may silbi ang pagsisisi, malamang magulo na ang mundo."Haha!" Tumawa siya nang pilit. "Pasensya na, Mr. Chavez, pero sobrang busy ako."Hindi nagbago ang ekspresyon ni Tyler. Wala siyang emosyon nang sabihin niya, "Isa lang ang tanong ko—nasaan si Dianne?"Dati, wala siyang balak banggitin ang pangalan ni Dianne.Ngunit nang marinig niya ito mula sa bibig ni Tyler, biglang lumamig ang kanyang mukha.Ang dati niyang mapanuyang tono ay napalitan ng matalim na tinig."Nasaan si Dianne? Sa tingin mo ba, karapat-dap
Punong-puno ng luha ang kanyang mga mata nang tingnan niya si Tanya.Sa nanginginig na boses, mapait siyang ngumiti, "Ganito na ba kababa ang tingin mo sa akin? Ikaw na ang nagdesisyon para sa akin?"Bahagyang natakot si Tanya sa ekspresyon ng anak niya."Paanong magiging totoo ito kung hindi naman ako nandoon? Hindi ako pumayag. Paano magiging balido ang annulment kung hindi ko ito tinanggap?"Humagalpak siya ng tawa, tila nawawala na sa katinuan."Wala pang annulment. Si Dianne ay asawa ko pa rin. Hangga't hindi ako pumapayag, hindi siya makakaalis sa buhay ko!""Tyler—""Tumahimik ka!"Naputol ang sasabihin ni Tanya nang sigawan siya ni Tyler.Namumula ang kanyang mga mata habang mariing tumitig kay Tanya."Nasaan si Dianne?! Alam kong ikaw ang may pakana nito! Ikaw ang pumilit sa kanya na gawin ang video, hindi ba?!"Halos mapaatras si Tanya sa takot, pero pinilit niyang maging kalmado. Matapang siyang sumagot, "Ano pa ang pinaglalaban mo? Matagal na niyang gustong humiwalay sa'yo
Pumihit ang mata ni Dexter. "Ganito na nga ang nangyari, tutulungan mo pa rin sila? Hindi ba mas masarap panoorin ang pagbagsak ng Pamilya Chavez?"Umiling si Dianne. "Ang Pamilya Chavez ay pinaghirapan nina Lolo at Lola. Minahal nila ako na parang apo nila. Hinding-hindi ko sila ipagkakanulo."Napailing na lang si Dexter."At saka, hindi naman babagsak ang Pamilya Chavez sa ganitong kaliit na problema.""Dahil naglakas-loob si Tyler na ipahayag sa lahat ang katotohanang ikinasal kami tatlong taon na ang nakakalipas, tiyak na kaya rin niyang ibalik sa tugatog ng tagumpay ang kumpanya nila kapag humupa na ang gulong ito," muling sabi ni Dianne.Naniniwala siya sa kakayahan at talino ni Tyler pagdating sa negosyo."Tingnan mo, sa kabila ng lahat ng nangyari, nanatili siyang matiyaga. Kahit paano pa umikot ang sitwasyon, hindi niya hinayaang maipit siya sa anumang uri ng panggigipit."Ngumiti siya at tumingin kay Dexter. "Si Tanya lang naman ang nawalan ng pasensya. Kung hindi dahil sa k
Ibig sabihin, bago pa bumalik si Lallaine sa bansa, pinaplano na nila ang kanilang annulment.At higit sa lahat, dapat niyang ipahayag sa publiko na hindi siya kailanman minahal ni Tyler.Dahil kahit noong ikinasal siya kay Tyler tatlong taon na ang nakakalipas, napilitan lamang ang lalaki.Ang tunay na mahal ni Tyler ay si Lallaine.Kung magagawa nilang ilagay ang lahat ng sisi kay Dianne, malilinis nila ang pangalan ni Tyler.Sa ganitong paraan, lalabas na walang kasalanan si Tyler—at siya pa ang naging biktima.Dahil dito, babalik ang simpatya ng mga tao sa kanya, at mabilis na aangat muli ang stock value ng Chavez Corporation.Tungkol naman sa "tunay na pag-ibig" ni Tyler, si Lallaine, hindi nag-aalala si Tanya.Alam niyang madaling makalimot ang netizens.Makalipas ang kalahating taon, kapag lumipas na ang iskandalo, puwede nang ipakasal si Tyler kay Gabriella, bilang bahagi ng alyansa sa pamilya Guazon."Sa tingin mo, papayag si Dianne?" tanong ni Alejandro nang marinig niya ang
"Umabot sa mahigit apat na milyong peso," sagot ni Baron. "Ayon sa mga doktor na tumanggap ng suhol, malinaw nilang inamin ang lahat."Lalong lumalim ang galit ni Tyler."Saan siya nakakuha ng ganitong kalaking halaga?""Ibinebenta niya ang selong ibinigay mo sa kanya. Ang halaga nito ay higit apatnapung milyong peso, ngunit ibinenta niya lang ito ng labingwalong milyon."Kasabay ng ulat na ito, idinagdag ni Baron, "Siyempre, hindi siya mismo ang nagbenta. Si Michelle ang gumawa ng paraan para sa kanya."Dahil dito, lalo pang nagdilim ang ekspresyon ni Tyler. Tumigas ang kamao niyang nakapatong sa armrest ng kanyang upuan, kita ang mga ugat sa likod ng kanyang kamay.Sa pigil na galit, mariin niyang sinabi, "Palayasin si Michelle dahil sa panunuhol at pandaraya sa medikal na resulta. Isuko siya at ang mga doktor sa pulisya. At siguraduhin mong may taong magbabantay kay Lallaine 24/7. Alisin ang lahat ng paraan niya para makipag-ugnayan sa labas!""Oo, Boss," sagot ni Baron bago mabili