Tahimik ang buong biyahe. Wala ni isa sa kanila ang nagsalitaNananatiling nakaupo si Tyler, nakapikit ang mga mata.Habang pinakikinggan ang mabagal at pantay niyang paghinga, napagtanto ni Dianne—tulog ito.Nakatulog ito sa buong biyahe hanggang sa makarating sila sa ospital. Nang huminto ang sasakyan sa parking lot, saka lang ito dumilat.Naghihintay na ang mga doktor at nars sa kanilang pagdating.Si Dianne ang unang kinunan ng dugo—pitong tubo ang napuno. Tahimik lang siya habang isinasagawa ang proseso, habang si Tyler ay nakatayo sa tabi niya, walang imik at pinagmamasdan siya.Pagkatapos, isinailalim siya sa isang kumpletong prenatal check-up—lahat ng kinakailangang pagsusuri para sa mga buntis sa unang trimester.“Hindi mo kailangang mag-aksaya ng oras dito,” sa wakas ay nagsalita si Dianne, binasag ang matagal na katahimikan sa pagitan nila. “Walang halaga sa’yo ang mga pagsusuring ito.”Tahimik lang si Tyler sa buong oras, nakatingin sa malayo, tila malalim ang iniisip.Nan
Nakaupo sila sa parehong posisyon tulad ng dati.Parang bumalik sila sa nakaraan, ngunit ngayon, malinaw na lahat ay nagbago.Pinanood ni Tyler si Dianne habang nakayukong humihigop ng kanyang sopas. Kinuha niya ang telepono mula sa kanyang bulsa at ipinatong iyon sa harapan nito."Ang telepono mo."Saglit itong tiningnan ni Dianne at bahagyang tumango. "Salamat."Nang makita niyang hindi agad kinuha ni Dianne ang telepono, hindi napigilan ni Tyler ang mapang-asar na ngiti. "Ano? Ayaw mong ipaalam sa kasintahan mo na ligtas ka na?""Hindi na kailangan," sagot ni Dianne nang hindi tumitingin, nakatuon sa pagkain niya.Kanina'y hindi siya gutom, ngunit ngayon, tila nagising ang kanyang gana. Ang gusto lang niya ay kumain.Tinitigan siya ni Tyler bago marahang tumawa, may hindi maipaliwanag na ekspresyon sa mukha.Hindi niya maintindihan ang nararamdaman niya.Ibinaba niya ang tingin at nagpatuloy sa pagkain. Walang muling nagsalita sa pagitan nilang dalawa.Sa isang marangyang apartment
Habang dinidiligan niya ang mga bulaklak, napatingala siya nang hindi sinasadya—at doon, sa balkonahe ng ikatlong palapag sa labas ng kanyang opisina, nakatayo si Tyler, tahimik siyang pinagmamasdan.Akala niya’y wala ito sa bahay.Matapos ang isang saglit na tingin, agad niyang iniwas ang paningin at nagpatuloy sa pagdidilig.Sa likod ng bahay, may isang malaking punong persimon, hitik sa hinog at mamula-mulang bunga.Setyembre na—panahon kung kailan lubos nang nahihinog ang mga persimon, animo’y maliliit na parol na nakasabit sa mga sanga.Matapos tapusin ang pagdidilig, tinawag ni Dianne si Manang Marga. Kumuha sila ng dalawang basket at nagtungo sa likod ng hardin upang mamitas ng persimon.Napakataas ng puno. Sa mga nagdaang taon, si Dianne mismo ang umaakyat para pitasin ang bunga, ngunit ngayong taon, hindi na iyon posible.Nag-aalangan namang umakyat si Manang Marga kaya kumuha ito ng mahabang kawayan upang ipukpok sa mga sanga at pabagsakin ang mga bunga.Gusto sanang kunin n
Habang abala si Dianne sa pagbabalat ng persimon at nakikipagkwentuhan kay Manang Marga, narinig niya ang isang tinig. Napatingin siya at agad na nakasalubong ang malamig ngunit malalim na titig ni Tyler.Hindi niya alam kung guni-guni lang niya, pero tila may kakaibang lambing sa ekspresyon nito. Ang matatalas na linya ng mukha niya ay may bahagyang init na hindi pangkaraniwan."Madam, handa na ang hapunan. Kumain ka na muna, ako na ang tatapos sa pagbabalat pagkatapos kong hugasan ang mga ito," nakangiting sabi ni Manang Marga."Sige," sagot ni Dianne habang iniiwas ang tingin kay Tyler. Hinugasan niya ang kanyang mga kamay, pinatuyo, at tuluyang lumabas ng kusina.Nakatayo lang si Tyler sa may pintuan, tahimik na naghihintay habang papalapit siya.Pagkalampas ni Dianne sa kanya, bigla siyang inabot ng lalaki at hinawakan ang kanyang pulso.Ang kanyang balat ay mala-gatas sa kaputian, makinis, at laging malamig sa pakiramdam. Para kay Tyler, na tila isang naglalakad na pugon sa init
"Bakit mo itinatapon ang mga 'yan?" Isang malamig at malalim na boses ang biglang pumunit sa katahimikan.Napatingala si Dianne at nakita si Tyler na nakatayo sa may pintuan. Hindi niya man lang namalayang dumating ito."Sir," kinakabahang bati ni Manang Marga.Hindi siya pinansin ni Tyler. Ang matalim nitong tingin ay nakatutok kay Dianne. "Bakit mo itinatapon ang mga 'yan?" muling ulit nito.Ang persimmon cakes ay sagana sa sustansya, may dobleng dami ng bitamina at asukal kumpara sa ordinaryong prutas. Mayroon din itong benepisyong pampalamig ng katawan, panlaban sa panunuyo, pampawala ng pagod, at panggamot sa ubo.Ang mga persimmon cake na gawa ni Dianne ay malambot, chewy, at higit na mas masarap kaysa sa mga nabibili sa labas.Sa katotohanan, gustong-gusto talaga ito ni Tyler.Masalubong ang malamig nitong tingin, bahagyang ngumiti si Dianne, walang bakas ng emosyon. "Kung gusto mo na itago ito, itago na lang ninyo."Pagkasabi nito, tumalikod siya at naglakad palayo.Pinanood n
Nanigas ang kanyang katawan, bawat himaymay ng kanyang laman ay nag-alerto.Ngunit hindi siya hinawakan ni Tyler. Sa halip, humiga lamang ito sa tabi niya, hindi gumagalaw.Kumalat sa hangin ang pamilyar na bango nito—isang malamig at makahoy na halimuyak—na pumasok sa kanyang mga baga at tila lumusot hanggang sa kanyang buto.Unti-unting lumuwag ang tensyon sa kanyang katawan, ngunit hindi pa rin siya naglakas-loob na gumalaw.Habang unti-unting nilalamon siya ng antok, isang mainit at malaking kamay ang biglang dumapo sa kanyang baywang.Parang nakuryente ang kanyang katawan, agad na bumukas ang kanyang mga mata.“Huwag kang mag-alala, hindi kita gagalawin. Matulog ka na lang,” sabi ni Tyler sa isang malalim at nakakabighaning tinig—mababa, banayad, at puno ng pang-akit, parang isang orkidyang namumulaklak sa dilim."Tyler, gabi na. Huwag mo akong pilitin na mas lalong hamakin ka," malamig na sagot ni Dianne, hindi pa rin lumilingon sa kanya."Tsk!" Napangisi si Tyler. "Ano, iniimbi
Kinuha niya ito, sandaling tiningnan, pagkatapos ay ibinaba at tumingin sa kanya. "Tyler, maaari na ba nating pirmahan ang kasunduan sa Annulment ngayon?""Oh?"Pinagmasdan siya ni Tyler mula ulo hanggang paa. Isang mapanlinlang na ngiti ang lumitaw sa kanyang labi bago biglang kinuha ang tasa sa harap niya at ibinagsak ito sa sahig.Isang matinis na "lagapak" ang umalingawngaw sa buong silid habang nagkapira-piraso ang tasa.Napasinghap si Manang Marga sa gulat.Ngunit si Dianne ay nanatiling kalmado, hindi mabasa ang kanyang ekspresyon."Dianne, mukhang hindi tayo maghihiwalay nang maayos neto," malamig na wika ni Tyler bago ito naglakad palabas ng silid.Hindi na niya nakita si Tyler sa buong maghapon.Kinagabihan, matapos maligo, nahiga siya sa kama at kinuha ang kanyang telepono—at doon niya muling nakita si Tyler.Ang pangalan niya ay nangunguna sa listahan ng trending topics, kasama si Lallainne.May mga larawan na nagpapakitang magkasamang naghapunan sina Tyler at Lallainne, a
Dianne ay walang emosyon habang binabasa ang lahat ng mensahe, tila isang manonood na walang pakialam.Sa loob ng tatlong araw, magaganap na ang unang concert ni Lallainne sa bansa. Walang duda, ang usaping ito sa social media ay sinadyang palakihin upang mapataas ang kasabikan para sa kanyang pagtatanghal.Pinuri siya ng mga netizen na parang isang diyosa, nangangakong dadalo sa kanyang concert bilang suporta. Kahit ang mga hindi nakabili ng tiket ay nagplano nang magtipon-tipon sa labas ng venue upang ipakita ang kanilang pagsuporta.Si Lallainne ang naging reyna sa paningin ng lahat.Ngumiti si Dianne, isinara ang internet sa kanyang telepono, inilapag ito, pinatay ang ilaw, at natulog.Sa loob ng tatlong araw, hindi bumalik si Tyler.Nanatili lang si Dianne sa Chavez Mansion, hindi umalis kahit saan. Kumain, natulog, at naghintay.Naghintay para mapirmahan ni Tyler ang kasunduan sa Annulment.Pero bakit hindi pa siya nagpapakita?Kinagabihan bago ang concert ni Lallainne, tuluyan
New York.Sa loob ng Presidential Suite ng Aman Hotel. Pagbalik ni Xander sa hotel matapos uminom kasama ang ilang kaibigan, nadatnan na niya si Belle na naghihintay sa loob ng suite.Mag-a-alas singko na ng umaga. Mahigit limang oras nang naghihintay si Belle—mula takipsilim hanggang sa ngayon.Sa simula, balak ni Xander na bumalik kasama sina Sandro at Dianne.Pero nang makita niya ang mensaheng ipinadala ni Belle, at maalala ang mga sinabi sa kanya ni Dianne kaninang hapon, nagbago ang isip niya. Nagpasya siyang manatili sa New York.Isa ang Aman sa pinakamamahaling luxury hotel sa New York.Sanay nang pabalik-balik si Xander sa New York, kaya’t matagal na siyang may nakabook na presidential suite sa hotel na ito.Dito rin unang nagtagpo sina Xander at Belle.Noon, nasa huling taon pa lang si Belle sa kolehiyo at bilang isang natatanging estudyante, nag-iintern siya sa investment company ni Xander—ang Anluo.Ang Anluo Investment ay unang itinatag nina Sandro, pamilya Zapanta, at Di
Hindi naman siya ang unang gumawa ng hakbang para magkaroon sila ng relasyon ni Bella Madrid.Ipinaliwanag din niya ito nang malinaw kay Bella Madrid.Sinabi niyang sinusubukan pa lang nila, at malaki ang posibilidad na hindi sila bagay sa isa't isa.At kung hindi sila bagay, maaari silang maghiwalay anumang oras—walang anumang ugnayan.Para sa isang babaeng maaaring mawala na lang bigla sa buhay niya anumang oras, ayaw sana ni Xander na ipakilala siya sa mga pinakamalalapit niyang kaibigan at kamag-anak.Hindi pa ngayon.Ang nangyari ngayong araw ay isang malaking sorpresa.Hindi niya alam na nagtatrabaho pala si Bella Madrid bilang waitress sa club, at mas lalong hindi niya inakalang sa kanilang pribadong silid pa ito ma-aassign.“Ako na ang nagsabi kay Bella Madrid.” si Dianne ang unang nagsalita nang walang imik si Xander.“Hmm.” kalmadong tango ni Xander. “Ano naman ang sinabi niya sa’yo?”Nang makita niyang parang wala lang kay Xander si Bella Madrid—ni ayaw pa niya itong ipakila
Tinitigan ni Xander ang waitress, at unti-unting kumunot ang kanyang gwapong kilay.Dahan-dahan niyang pinisil ang hawak na napkin hanggang sa maging kamao iyon, bago niya muling binuksan ang kanyang palad.Pagkatapos ay pinindot niya ang button para tumawag ng serbisyo.Kapag ang mga malalaking personalidad na gaya nila ay nag-uusap ng mga seryosong bagay, madalas hindi nararapat na may tagasilbi sa loob ng silid. Kaya naman, naghihintay lang ang waiter sa labas at papasok lamang kapag narinig na ang tunog mula sa service call.Pero ngayon, naroon ang waitress sa loob ng silid, na may tahimik na pahintulot ni Sandro.Pagkapindot ng button, agad na dumating ang manager ng club.Nang makita nito ang gulo sa mesa at ang halatang kaba ng waitress, agad siyang humingi ng paumanhin.Pero hindi niya sinermonan ang waitress—sa halip, inutusan niya itong ligpitin ang gamit at umalis na. Ang dalawang boss na nabuhusan ng red wine sa damit ay inanyayahang lumipat ng ibang silid para ayusin ang k
"Magbihis ka na at lumabas."Pagkabukas ng pinto, bumungad kay Dianne ang isang lalaking nakasandal sa pintuan, mahaba ang mga binti, at bahagyang nakangiti sa pamamagitan ng mapupulang labi—para bang pinipigil ang isang ngiti. Hindi siya pinansin ni Dianne. Dumiretso siya sa paglalakad, parang hindi niya nakita ang lalaki.Pero sa susunod na segundo, nahawakan na ng mainit at tuyong kamay ang kanyang pulsuhan, sabay hatak sa kanya papalapit sa malapad at mainit na dibdib.Hindi siya nagulat o nataranta. Bagkus, marahan niyang itinaas ang kanyang mga mata para titigan si Tyler.Iniyuko ni Tyler ang ulo niya, inilapat ang noo sa noo ni Dianne, at buong pusong sinabi, "Dianne, ang ganda-ganda mo.""Bitawan mo ako." Malamig na utos ni Dianne habang nakatitig sa kanya.Sobrang mahal ni Tyler si Dianne. Kung kinakailangan, handa siyang mamatay para sa kanya.Pero ang babaeng nasa bisig niya ngayon ay walang emosyon sa mukha, tila yelo ang puso. Sa kabila niyon, para kay Tyler, pakiramdam ni
Matapos magtulungan sa mga bulaklak, nagpasya si Dianne na bumalik sa loob ng bahay. Dumating na rin ang guro ng mga bata at nagsimula nang magturo kina Darian at Danica.Si Tyler ay abala sa pag-aasikaso ng trabaho sa sala, ang mga dokumento ay nakasalansan sa mesa. Maliban doon, may malaking maleta na nakatabi sa mesa.Nakita ito ni Dianne at napakunot ang noo. Ang walanghiya talagang ito, mukhang nagpaplano nang lumipat dito.Hindi man lang yata napansin ni Tyler na pumasok sila ni Xander, abala siya sa trabaho.“Kuya, Ate Dianne!” tumalon si Cassy mula sa sofa nang makita sila at agad na sumigaw.Kung hindi sila dumating, baka magmukhang fossil na siya. Sabi niya na hindi na siya interesado kay Tyler at magiging kapatid na lang siya nito. Pero kapag naroroon siya sa parehong espasyo, hindi maiwasang mag-alala at gustong ipakita ang pinakamahusay na imahe sa kanya.Maaaring umalis siya sa sala at maglibang na lang sa ibang bahagi ng bahay, ngunit ayaw niyang mawalan ng pagkakataon
Napaka seryoso ng tono ni Cassy. "Tatratuhin ko na lang po kayo bilang aking brother-in-law at kapatid. Kaya sana po, huwag niyo akong ignorahin o magmalupit sa akin tuwing magkikita tayo."Sa wakas, itinaas ni Tyler ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya. "Hindi imposibleng mangyari 'yan, pero nakadepende 'yan sa magiging kilos mo sa hinaharap."Masayang tumango si Cassy. "Sige po, Mr. Chavez, huwag po kayong mag-alala. Hindi ko kayo bibiguin."Samantala, sa glass greenhouse sa likod ng hardin ng mansyon, nag-uusap sina Dianne at Xander habang naggugupit ng mga bulaklak.Maraming mahalagang bulaklak ang inaalagaan sa greenhouse.Nandiyan ang mga parang mga diwata na sweet peas, climbing queen clematis, maraming kulay ng swallowtails, orchid orchids, pink at purple na dahlias, hairy astilbe, palace lantern lilies, phoenix-tail na pincushions, at marami pang iba.Mayroon ding iba't ibang uri ng mga mahalagang rosas at ang paboritong iris ni Dianne.Dahil kay Manuel, nagkaroon sila n
Narinig ni Xander na tila hindi na kayang itago ni Dianne ang nararamdaman, at tiyak na magbabalikan sila ni Tyler.Sa ngayon, perpekto na si Tyler, at siya na ang biological na ama ni Darian at Danica. Hindi matitinag ang pagmamahal para sa mga bata. Ang paghabol ni Tyler kay Dianne ay labis. Tanungin na lang ang sarili, alin sa mga normal na babae ang kayang magpigil sa ganitong pagmamahal? Kahit gaano pa kalakas ang loob ni Dianne, isa pa rin siyang babae at ina ng dalawang anak. Hindi magtatagal, muling magbabalikan sila.Ngunit kahit na nasanay na siya sa ideya, malaki pa rin ang epekto sa kanya na makita ang dalawa nang magkasama. Kung ganito na siya, paano pa kaya si Cassy?Noong mga nakaraang panahon, nanumpa si Dianne na hindi na siya magiging sila muli kay Tyler. Ngunit sa loob lamang ng kalahating taon, nagbago ang lahat. At higit pa, hindi ba’t may kasalukuyang relasyon si Dianne kay Manuel? Kung magbabalikan sila ni Tyler, anong mangyayari kay Manuel?"Ate Dianne, kayo n
Pero hindi niya inasahan ang sumunod.Kalagitnaan ng gabi nang mahimbing na ang tulog ni Dianne, palihim na pumasok si Tyler sa kwarto.Tahimik siyang sumampa sa kama at dahan-dahang niyakap siya sa ilalim ng kumot.Sa gitna ng panaginip, nakaramdam si Dianne ng kakaiba. Napabulong siya nang hindi namamalayan, “Manuel...”Sa dilim, kitang-kita ni Tyler ang maliit na babae sa kanyang bisig. Nang marinig niya ang pangalang “Manuel,” bigla siyang natigilan.Unti-unting dumilat si Dianne, may kutob na may kakaiba. Bumungad sa kanya ang pamilyar na amoy ng lalaki—mabango, malamig, parang kahoy—at agad niyang nakilala ito.Tumingala siya.Madilim ang buong silid, pero ramdam nila ang presensya ng isa’t isa.“Dianne,” bulong ni Tyler, “kahit ituring mo akong kapalit ni Manuel... basta makasama lang kita, ayos lang. Araw at gabi.”Late na, at wala na rin sa mood si Dianne para makipagtalo. Isa pa, gusto niya ba talaga itong paalisin?Sa lahat ng pinagdaanan nila, sa estado niya ngayon, hindi n
Pagdating nila sa bahay, nadatnan nilang naglalaro sa carpet si Darian at Danica ng Lego habang tahimik na naghihintay sa kanila.Binuhat ng dalawa ang tig-isang bata at sabay-sabay silang pumunta sa banyo para maghugas ng kamay. Pagkatapos ay naghapunan silang apat.Pagkakain, inasikaso ni Tyler ang mga bata, habang si Dianne ay nag-review ng notes niya para sa nalalapit na exam at inayos na rin ang ilang opisyal na gawain.Di niya namalayang lumipas na ang oras—lampas alas nuwebe na ng gabi.Tulog na si Darian at Danica. Papunta na sana siya sa kwarto ng mga bata nang biglang dumating si Tyler sa study room, may dalang mangkok ng mainit na sabaw.Napangiti si Dianne. "Gabi na, Mr. Chavez. Hindi ka pa rin ba aalis? Balak mo na bang dito na tumira?""Pwede ba, Dianne?" tanong ni Tyler, inilapag ang mangkok ng sabaw sa mesa at tiningnan siya ng buong pananabik."Hindi pwede. Gabi na. Umuwi ka na, Mr. Chavez," sagot ni Dianne, diretso at walang pag-aalinlangan.Napailing na lang si Tyle