“Ayos ka lang ba?” tanong ni Dexter nang makaupo si Dianne sa passenger seat. Hinawakan nito ang kaniyang tyan at huminga ng malalim.
“Nag-aalala ako, gusto mo bang dalhin kita sa hospital ngayon?” tanong ni Dexter.
Umiling si Dianne at ngumiti ng mapait. “Hindi na, magpapahinga na lang muna ako.”
Kahit nag-aalinlangan at pinaandar ni Dexter ang kotse paalis.
Pagdating ni Tyler sa bahay. Nadatnan niya ang madaming nakaimpakeng gamit. Nadagdagan ang galit niya dahil dito. Inalis niya ang kaniyang coat at tinapon sa sofa.
“Ibalik mo iyan lahat.” Mahinahon at nagpipigil ng galit.
“Ano po?” alinlangang tanong ni Lyka.
"Hindi mo ba naiintindihan ang sinasabi ko? Ibalik mo na lahat ng mga gamit sa dati nilang pwesto!" Lumulubha ang galit ni Tyler.
"Opo," sabi ni Lyka, agad-agad nag-utos sa mga tao na ibalik ang mga gamit sa mga pwesto.
"Anong sinabi ni Dianne bago umalis?" Tanong ni Tyler. Ibinaba ang dalawang butones ng kanyang damit at nagalit.
“Si Madam Dianne?”
"Madam?!" Tumigas ang kanyang mukha at tumaas ang kanyang kilay. Puno ng galit na boses ang kanyang sinabi, "Anong madam?!"
Binaba ni Lyka ang ulo at may kasamang saya sa mata. Nagtago ng ngiti at nagbago ng sinabi. "Miss Dianne po, hindi po siya nagsalita at lumabas nang maayos. Wala po siyang sinabi."
Nang marinig ito, tinapon ni Tyler ang baso ng tubig at sumabog ang galit. "I-imbestigahan si Dianne, gusto ko ng mga detalye."
"Opo, boss."
…
Nakarating sina Dianne at Dexter sa building ng condo.
Isa ito sa mga pinakamataas na uri ng mga condo ng bansa. Lahat ng mga apartment ay malalaki at isang unit lamang ang nakalaan bawat palapag. Sobrang mahigpit ang seguridad.
Nakatulog si Dianne at hindi siya nagising nang pumasok sila sa underground garage at huminto ang kotse.
Tahimik na kinuha ni Dexter at binuhat siya palabas ng kotse.
Pero sa pagpasok nila sa elevator, unti-unting nagmulat si Dianne ng mata.
"Dex, ibaba mo ako."
"Okay ka lang ba?" Tanong ni Dexter
Tumango si Dianne.
Hindi siya pinilit ni Dexter at dahan-dahang inilapag siya sa sahig.
Nakita ni Dianne na naka-highlight lang ang 37th floor sa control panel ng elevator, kaya't itinaas niya ang kamay at pinindot ang 38th floor.
Nakita ito ni Dexter at hindi naiwasang ngumiti nang bahagya, "Hindi pa natitirhan ang unit mo. Bakit hindi ka muna pumunta sa unit ko at magpahinga? Kukuha ako ng tao para ayusin at linisin ang iyong lugar."
"Nasa labas na ba ang trial data ng bagong produkto?" Tanong ni Dianne, nagbago ng paksa.
"Nasa table na ang mga resulta. Huwag kang mag-alala," sumagot si Dexter.
Hinaplos ni Dianne ang tiyan at sumimangot. "Magka-ibang mundo tayo, Dex. Pero kailangan ko magtrabaho ng mabuti dahil madami na akong responsibilidad, may mga anak na akong aalagaan."
"Tinatanggap mo pa ba na may anak kayo ni Tyler, at siya pa ang pinipili mong maging ama ng bata?" tanong ni Dexter.
Masakit na tanong ito, ngunit hindi makakaila si Dianne.
Hindi na siya magpapaligoy-ligoy pa. Tumango siya, "Oo. Pero hindi na siya ang ama ng mga anak ko."
…
Matapos ang tatlong oras na video conference, naglalakad si Dianne upang mag-stretch nang biglang may pop-up ng entertainment gossip sa sulok ng screen.
"Para mapasaya si Lallaine Anne, pinareserve ni Tyler Chaverz ang buong revolving restaurant at binigyan siya ng antique cello na nagkakahalaga ng milyon."
Sinadyang na-click ni Dianne ang report at nakita ang mga litrato ni Tyler at Lallaine.
Puno ng malalagkit na tingin ang mga larawan ng magkasama silang naglakad patungo sa restaurant at habang nagkakainan.
Nang makita ito, hindi niya alam kung kaya pa niyang kontrolin ang kanyang nararamdaman. Puno ng inggit at panghihinayang ang puso niya. Hindi ba’t nagsimula lahat ng ito sa kanya? At ngayon, paano siya magiging maligaya, paano siya mabubuhay nang buo?
"talaga naman!” sabi ni Dexter nang makita ang mga larawan, ang galit ay hindi matitinag. "Wala pa nga approve ang annulment niyo, ganyan na siya, nakikipag-date na agad kay Lallaine."
“Kakarmahin din siya sa mga ginagawa niya.”
Pinatay ni Dianne ang laptop at dahan-dahang iniling ang ulo, sabay sabing kalmado, “Bahala siya, gawin niya ang gusto niya.”
“Dianne, ano ka ba?! Hindi pwedeng hayaan na lang. Kailangan mong lumaban kung natatapakan ka na.”
Tinutok ni Dexter ang tingin sa kanya na may kunot na noo. “Kung ayaw mong kumilos mag-isa, tutulungan kita.”
Tumayo si Dianne at lumapit sa bintana mula sa sahig hanggang kisame. Tinitigan niya ang natitirang liwanag sa kalangitan at ang mga ilaw ng siyudad. Bigla siyang ngumiti.
Luminga siya at tiningnan si Dexter. “Dex, malamang hindi mo alam na pinilit lang ako ng ina ni Tyler na pakasalan ang anak niya. Bago kami ikasal, nag-sign kami ng kasunduan.”
“Ang kasunduan ay tatlong taon, at binigyan niya ako ng 30 milyon bilang kabayaran.”
Ang mga mata niya ay dumilim at ngumiti siya nang mapait. “Nakasulat din sa kasunduan na hindi ako pwedeng magkaanak sa kanya habang magkasama kami.”
Noong una, sinabi ni Tyler na hindi siya karapat-dapat na magkaanak para sa kanya.
Tinutok ni Dexter ang tingin sa kanya, hindi makapagsalita ng ilang segundo, at binuksan ang bibig pero hindi malaman kung anong sasabihin.
“Kaya ano ang plano mong gawin ngayon?” tanong niya matapos ang ilang segundo ng katahimikan.
“Wala sa ngayon.” Ang mukha ni Dianne ay walang emosyon, pero ang tono niya ay matatag. “Isa lang ang sigurado ako, itatago ko ang anak ko sa kaniya.”
Hinatid ni Tyler si Lallaine pauwi, pagkatapos ay mag-isa siyang umuwi sa kanyang sariling mansyon.Nais niyang sumigaw.Ngunit nang buksan niya ang bibig, naalala niya ang isang bagay.Lumipat na si Dianne at nakatira na sa apartment ng ibang lalaki.Hindi niya alam kung gaano siya kasaya kasama si Dexter sa mga oras na ito.Biglaang naging malamig ang kanyang matalim na mukha.Nakita ng driver na madilim ang villa, kaya't mabilis siyang pumasok at binuksan ang mga ilaw.Nang magilaw ang paligid, tumingin ang driver at nakita ang mukha ni Tyler na malamig at mabigat na parang isang eskulturang yelo ng isang demonyo, kaya't agad siyang natakot."Mr. Tyler, kung wala po kayong kailangan, aalis na po ako." sabi ng driver, na yumuko.Hindi gusto ni Tyler na may nakakagambala sa kanyang oras ng pagpapahinga. Ang driver, yaya, at bodyguard ay nakatira sa annex building sa gilid, kaya't kadalasan, siya na lang at si Dianne ang nasa main building.Sa nakalipas na tatlong taon, sa tuwing siya
“Ate Dianne….” Isang tawag mula sa kasambahay ni Tyler ang natanggap ni Dianne. “Inalis na ako bilang kasambahay sa mansyon ni President Chavez.” Tumayo siya, naghilamos, nagbihis, at lumabas. Ang katiwalang ipinadala ni Dexter ay naghanda na ng isang masarap na agahan para sa kanya. Habang kinakain ang masarap na agahan na inihanda ng katiwala, pakiramdam ni Dianne ay lalo siyang nakakatawa at kawawa dahil sa nakaraan niyang sarili. Mabuti na lamang at binigyan siya ni Tyler ng isang matalim na hampas na nagmulat sa kanya. Dumating si Dexter sa kalagitnaan ng kanyang agahan. Bukod sa pagkain, mayroon din siyang mga ulat na kailangang iparating kay Dianne. Sino nga ba ang mag-aakalang ang Missha Group, ang pinakasikat na brand ng kosmetiko at health care na paborito ng mga mayamang kababaihan sa bansa, ay itinatag ng isang maybahay? Noong itinatag ni Dianne ang Missha Group, hindi pa siya isang maybahay. Nasa ikatlong taon siya ng kolehiyo noon at ang kurso niya ay Traditional M
Para kay Lallaine, tila hindi na makapaghintay si Tyler!Tinitigan siya ni Dianne, bahagyang nakataas ang kilay, at may natural na alindog sa kanyang mga mata. "Kung sigurado kang hindi mo anak ang bata, pwede na akong makipaghiwalay sa'yo ngayon din."Naningkit ang mga mata ni Tyler."O kaya, maaari kang sumama kay Lallaine ngayon na. Hindi kita guguluhin.""Dianne!" malamig at mabigat ang tinig ni Tyler. "Anong karapatan mo para hayaang maging kabit si Anne?"Tama, ano nga bang karapatan niya para hayaang masira ang pangalan ni Lallaine bilang kabit?Siya ang mahal na mahal ni Tyler!Ngumiti nang matamis si Dianne. "Kung gano’n, tara. Bukas na bukas din!""Anong ibig mong sabihin sa paghihiwalay?"Bigla, isang malakas na boses ng babae ang pumigil sa kanila.Lumingon si Dianne at nakita si Tanya na papalapit, bakas ang pagkadismaya sa mukha."Mommy," magalang niyang bati.Sinulyapan siya ni Tanya bago tumingin kay Tyler. "Axl, buntis si Dianne. Huwag kang gumawa ng bagay na ikaka-st
Pagkauwi ni Tyler sa kaniyang mansyon, sinalubong siya ng yaya ng pamilya, si Manang Marga.Kinuha ni Manang ang kanyang suit jacket at iniabot ang tsinelas para siya'y makapagpalit.Pagkatapos, binigyan siya ng isang baso ng maligamgam na tubig, na iniabot nang may respeto.Walang kakaiba sa ginagawa ni Manang kumpara kay Dianne, ngunit may kung anong mali sa pakiramdam ni Tyler, na lalong nagpagulo sa kanyang isip.Naiirita siya nang husto.Habang paakyat sa hagdan, napansin niya ang isang litrato nila ng kanyang nakatatandang kapatid at ni Dianne na nakasabit sa dingding. Bigla, sumama ang kanyang pakiramdam.Ito ay litrato nilang tatlo walong taon na ang nakalipas sa tahanan ng kanyang lola.Sa litrato, si Dianne, na labing-anim na taong gulang pa lamang noon, ay nakapuwesto sa gitna nilang magkapatid. Pero halatang mas malapit siya sa nakatatandang kapatid at ang mga mata niya’y nakatingin dito.Maliwanag ang mga mata ni Dianne, na parang pinuno ng mga bituin, at puno ng saya hab
"Saan si Dianne?"Sa pintuan, tinitigan ni Tyler ang loob ng bahay nang may matalim na mukha at malupit na tinig.Mabilis niyang sinuyod ang buong lugar, naghahanap kay Dianne.Sayang, isang magarang de-kalidad na tela sa pintuan ang agad nagpasok ng pansin niya."Hoy, anong hangin ang dumaan ngayong umaga? Bakit si Presidente Chavez pa ang napadpad dito?"Pagkatapos magsalita ni Tyler, hindi na siya naghintay ng sagot mula sa katulong, nang magtuloy-tuloy ang boses ni Dexter na puno ng pang-iinsulto.Maya-maya, sumilip siya mula sa likod ng tela, ang kanyang malamig na mukha puno ng pang-ookray.Lalong lumalim ang mukha ni Tyler."Talagang malakas ang hangin!"Pumunta si Dexter sa pintuan at tinapatan ang matalim na titig ni Tyler habang may ngiti sa labi.“Sir Dexter, nandito kami dahil hinahanap ni Mr. President si Ms. Dianne. Pakisabi sa kaniyang lumabas dito.” sabat ni Lyka, labis ang pagkabigo na makita ang kanyang amo na tinatrato ng ganito. Tumayo siya at nagmamalaki.Habang
"Ms. Dianne, hindi mo naman siguro ibinenta ang mga gamit para sa pera, hindi ba?"Mariing tanong ni Lyka na may mapanlibak na ngiti, parang siya ang ina ni Tyler.Hindi na nakapagpigil si Dexter. Tumayo siya bigla at itinutok ang daliri kay Lyka. "Lyka, subukan mo pang magsalita ng isa pang salita, at pupunta ako riyan para sampalin ka. Maniwala ka!"Hindi man takot si Lyka kay Dexter, nanginginig pa rin siya nang makita ang galit sa mukha nito, na para bang kakainin siya nang buhay."Dex.."Hinila ni Dianne ang dulo ng damit ni Dexter at mahinahong tumingin dito. "Huwag kang magalit. Sinasabi lang ni Secretary Lyka ang nais iparating ni Mr. Chavez."Napatingin si Tyler kay Dianne, na may malambing na kilos at ekspresyon, para siyang isang batang paslit na nagpapalambing. Tanging ang Diyos lang ang nakakaalam kung gaano siya naiinis sa sandaling iyon.Mariin niyang pinigilan ang sarili, pinakuyom ang kanyang mga kamao bago muling binuksan, at malamig na ngumiti. "Sige, bukas, hihintayi
Pumunta si Dianne sa ospital at doon niya nakilala ang anak ni Harry.Ang batang babae ay parang apat o limang taong gulang pa lamang, may maputlang mukha at payat na katawan. Sa kabila ng matinding init, suot pa rin nito ang isang makapal na sumbrero na parang para sa taglamig. Sa ilalim ng sumbrero, lumitaw ang isang pares ng malalaking mata na animo'y puno ng lungkot, lalo pang nagpapatingkad sa kanyang maselang kalagayan.May magandang memorya si Dianne. Agad niyang napansin ang pagkakahawig ng bata kay Harry, nang minsan itong pumunta sa Chavez mansyon upang mag-impake.Malapit na rin siyang maging ina, at habang nakikita ang maraming batang may sakit sa hematology department—kasama na ang anak ni Harry—napuno siya ng matinding kalungkutan.Sa sandaling iyon, naunawaan niya kung bakit ginugugol ng kanyang lola ang napakaraming pera taun-taon para tumulong sa mga batang mula sa mahihirap na pamilya. Kahit pa bumagsak ang estado ng kanilang pamilya, hindi kailanman nanghina ang kan
"Kumusta ka? Ayos ka lang ba?"Bago pa man makapagsalita si Dianne, agad siyang hinawakan ni Lallaine sa kamay, waring may pagsisisi. "Pasensya ka na. May hinahanap ako sa bag ko at hindi kita napansin. Nasaktan ka?"Napansin ni Dianne na may isang taong palihim na kumukuha ng litrato gamit ang cellphone nito sa isang sulok. Ngumiti siya nang bahagya, bahagyang umangat ang kanyang labi, ngunit nanatiling malamig ang kanyang mga mata."Anong gagawin mo kung nasaktan nga ako?" tanong niya.Nagbago ang ekspresyon ni Lallaine; dumilim ang kanyang mga mata at bumigat ang kanyang tingin. Mariin niyang kinagat ang labi bago ibinaba ang boses."Dianne, huwag kang makapal.""Ha!" Tumawa si Dianne nang may pangungutya. "Ibig sabihin, mahalaga pa rin sa’yo ang reputasyon mo?""Dianne!" Mariing sambit ni Lallaine, ang kanyang mukha'y lalong nagdilim sa galit.Nakatalikod si Dianne sa kamera kaya hindi mahuhuli ang kanyang mukha."Sa tingin mo ba, mananatili kang Mrs. Chavez?"Tumaas ang kilay ni
New York.Sa loob ng Presidential Suite ng Aman Hotel. Pagbalik ni Xander sa hotel matapos uminom kasama ang ilang kaibigan, nadatnan na niya si Belle na naghihintay sa loob ng suite.Mag-a-alas singko na ng umaga. Mahigit limang oras nang naghihintay si Belle—mula takipsilim hanggang sa ngayon.Sa simula, balak ni Xander na bumalik kasama sina Sandro at Dianne.Pero nang makita niya ang mensaheng ipinadala ni Belle, at maalala ang mga sinabi sa kanya ni Dianne kaninang hapon, nagbago ang isip niya. Nagpasya siyang manatili sa New York.Isa ang Aman sa pinakamamahaling luxury hotel sa New York.Sanay nang pabalik-balik si Xander sa New York, kaya’t matagal na siyang may nakabook na presidential suite sa hotel na ito.Dito rin unang nagtagpo sina Xander at Belle.Noon, nasa huling taon pa lang si Belle sa kolehiyo at bilang isang natatanging estudyante, nag-iintern siya sa investment company ni Xander—ang Anluo.Ang Anluo Investment ay unang itinatag nina Sandro, pamilya Zapanta, at Di
Hindi naman siya ang unang gumawa ng hakbang para magkaroon sila ng relasyon ni Bella Madrid.Ipinaliwanag din niya ito nang malinaw kay Bella Madrid.Sinabi niyang sinusubukan pa lang nila, at malaki ang posibilidad na hindi sila bagay sa isa't isa.At kung hindi sila bagay, maaari silang maghiwalay anumang oras—walang anumang ugnayan.Para sa isang babaeng maaaring mawala na lang bigla sa buhay niya anumang oras, ayaw sana ni Xander na ipakilala siya sa mga pinakamalalapit niyang kaibigan at kamag-anak.Hindi pa ngayon.Ang nangyari ngayong araw ay isang malaking sorpresa.Hindi niya alam na nagtatrabaho pala si Bella Madrid bilang waitress sa club, at mas lalong hindi niya inakalang sa kanilang pribadong silid pa ito ma-aassign.“Ako na ang nagsabi kay Bella Madrid.” si Dianne ang unang nagsalita nang walang imik si Xander.“Hmm.” kalmadong tango ni Xander. “Ano naman ang sinabi niya sa’yo?”Nang makita niyang parang wala lang kay Xander si Bella Madrid—ni ayaw pa niya itong ipakila
Tinitigan ni Xander ang waitress, at unti-unting kumunot ang kanyang gwapong kilay.Dahan-dahan niyang pinisil ang hawak na napkin hanggang sa maging kamao iyon, bago niya muling binuksan ang kanyang palad.Pagkatapos ay pinindot niya ang button para tumawag ng serbisyo.Kapag ang mga malalaking personalidad na gaya nila ay nag-uusap ng mga seryosong bagay, madalas hindi nararapat na may tagasilbi sa loob ng silid. Kaya naman, naghihintay lang ang waiter sa labas at papasok lamang kapag narinig na ang tunog mula sa service call.Pero ngayon, naroon ang waitress sa loob ng silid, na may tahimik na pahintulot ni Sandro.Pagkapindot ng button, agad na dumating ang manager ng club.Nang makita nito ang gulo sa mesa at ang halatang kaba ng waitress, agad siyang humingi ng paumanhin.Pero hindi niya sinermonan ang waitress—sa halip, inutusan niya itong ligpitin ang gamit at umalis na. Ang dalawang boss na nabuhusan ng red wine sa damit ay inanyayahang lumipat ng ibang silid para ayusin ang k
"Magbihis ka na at lumabas."Pagkabukas ng pinto, bumungad kay Dianne ang isang lalaking nakasandal sa pintuan, mahaba ang mga binti, at bahagyang nakangiti sa pamamagitan ng mapupulang labi—para bang pinipigil ang isang ngiti. Hindi siya pinansin ni Dianne. Dumiretso siya sa paglalakad, parang hindi niya nakita ang lalaki.Pero sa susunod na segundo, nahawakan na ng mainit at tuyong kamay ang kanyang pulsuhan, sabay hatak sa kanya papalapit sa malapad at mainit na dibdib.Hindi siya nagulat o nataranta. Bagkus, marahan niyang itinaas ang kanyang mga mata para titigan si Tyler.Iniyuko ni Tyler ang ulo niya, inilapat ang noo sa noo ni Dianne, at buong pusong sinabi, "Dianne, ang ganda-ganda mo.""Bitawan mo ako." Malamig na utos ni Dianne habang nakatitig sa kanya.Sobrang mahal ni Tyler si Dianne. Kung kinakailangan, handa siyang mamatay para sa kanya.Pero ang babaeng nasa bisig niya ngayon ay walang emosyon sa mukha, tila yelo ang puso. Sa kabila niyon, para kay Tyler, pakiramdam ni
Matapos magtulungan sa mga bulaklak, nagpasya si Dianne na bumalik sa loob ng bahay. Dumating na rin ang guro ng mga bata at nagsimula nang magturo kina Darian at Danica.Si Tyler ay abala sa pag-aasikaso ng trabaho sa sala, ang mga dokumento ay nakasalansan sa mesa. Maliban doon, may malaking maleta na nakatabi sa mesa.Nakita ito ni Dianne at napakunot ang noo. Ang walanghiya talagang ito, mukhang nagpaplano nang lumipat dito.Hindi man lang yata napansin ni Tyler na pumasok sila ni Xander, abala siya sa trabaho.“Kuya, Ate Dianne!” tumalon si Cassy mula sa sofa nang makita sila at agad na sumigaw.Kung hindi sila dumating, baka magmukhang fossil na siya. Sabi niya na hindi na siya interesado kay Tyler at magiging kapatid na lang siya nito. Pero kapag naroroon siya sa parehong espasyo, hindi maiwasang mag-alala at gustong ipakita ang pinakamahusay na imahe sa kanya.Maaaring umalis siya sa sala at maglibang na lang sa ibang bahagi ng bahay, ngunit ayaw niyang mawalan ng pagkakataon
Napaka seryoso ng tono ni Cassy. "Tatratuhin ko na lang po kayo bilang aking brother-in-law at kapatid. Kaya sana po, huwag niyo akong ignorahin o magmalupit sa akin tuwing magkikita tayo."Sa wakas, itinaas ni Tyler ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya. "Hindi imposibleng mangyari 'yan, pero nakadepende 'yan sa magiging kilos mo sa hinaharap."Masayang tumango si Cassy. "Sige po, Mr. Chavez, huwag po kayong mag-alala. Hindi ko kayo bibiguin."Samantala, sa glass greenhouse sa likod ng hardin ng mansyon, nag-uusap sina Dianne at Xander habang naggugupit ng mga bulaklak.Maraming mahalagang bulaklak ang inaalagaan sa greenhouse.Nandiyan ang mga parang mga diwata na sweet peas, climbing queen clematis, maraming kulay ng swallowtails, orchid orchids, pink at purple na dahlias, hairy astilbe, palace lantern lilies, phoenix-tail na pincushions, at marami pang iba.Mayroon ding iba't ibang uri ng mga mahalagang rosas at ang paboritong iris ni Dianne.Dahil kay Manuel, nagkaroon sila n
Narinig ni Xander na tila hindi na kayang itago ni Dianne ang nararamdaman, at tiyak na magbabalikan sila ni Tyler.Sa ngayon, perpekto na si Tyler, at siya na ang biological na ama ni Darian at Danica. Hindi matitinag ang pagmamahal para sa mga bata. Ang paghabol ni Tyler kay Dianne ay labis. Tanungin na lang ang sarili, alin sa mga normal na babae ang kayang magpigil sa ganitong pagmamahal? Kahit gaano pa kalakas ang loob ni Dianne, isa pa rin siyang babae at ina ng dalawang anak. Hindi magtatagal, muling magbabalikan sila.Ngunit kahit na nasanay na siya sa ideya, malaki pa rin ang epekto sa kanya na makita ang dalawa nang magkasama. Kung ganito na siya, paano pa kaya si Cassy?Noong mga nakaraang panahon, nanumpa si Dianne na hindi na siya magiging sila muli kay Tyler. Ngunit sa loob lamang ng kalahating taon, nagbago ang lahat. At higit pa, hindi ba’t may kasalukuyang relasyon si Dianne kay Manuel? Kung magbabalikan sila ni Tyler, anong mangyayari kay Manuel?"Ate Dianne, kayo n
Pero hindi niya inasahan ang sumunod.Kalagitnaan ng gabi nang mahimbing na ang tulog ni Dianne, palihim na pumasok si Tyler sa kwarto.Tahimik siyang sumampa sa kama at dahan-dahang niyakap siya sa ilalim ng kumot.Sa gitna ng panaginip, nakaramdam si Dianne ng kakaiba. Napabulong siya nang hindi namamalayan, “Manuel...”Sa dilim, kitang-kita ni Tyler ang maliit na babae sa kanyang bisig. Nang marinig niya ang pangalang “Manuel,” bigla siyang natigilan.Unti-unting dumilat si Dianne, may kutob na may kakaiba. Bumungad sa kanya ang pamilyar na amoy ng lalaki—mabango, malamig, parang kahoy—at agad niyang nakilala ito.Tumingala siya.Madilim ang buong silid, pero ramdam nila ang presensya ng isa’t isa.“Dianne,” bulong ni Tyler, “kahit ituring mo akong kapalit ni Manuel... basta makasama lang kita, ayos lang. Araw at gabi.”Late na, at wala na rin sa mood si Dianne para makipagtalo. Isa pa, gusto niya ba talaga itong paalisin?Sa lahat ng pinagdaanan nila, sa estado niya ngayon, hindi n
Pagdating nila sa bahay, nadatnan nilang naglalaro sa carpet si Darian at Danica ng Lego habang tahimik na naghihintay sa kanila.Binuhat ng dalawa ang tig-isang bata at sabay-sabay silang pumunta sa banyo para maghugas ng kamay. Pagkatapos ay naghapunan silang apat.Pagkakain, inasikaso ni Tyler ang mga bata, habang si Dianne ay nag-review ng notes niya para sa nalalapit na exam at inayos na rin ang ilang opisyal na gawain.Di niya namalayang lumipas na ang oras—lampas alas nuwebe na ng gabi.Tulog na si Darian at Danica. Papunta na sana siya sa kwarto ng mga bata nang biglang dumating si Tyler sa study room, may dalang mangkok ng mainit na sabaw.Napangiti si Dianne. "Gabi na, Mr. Chavez. Hindi ka pa rin ba aalis? Balak mo na bang dito na tumira?""Pwede ba, Dianne?" tanong ni Tyler, inilapag ang mangkok ng sabaw sa mesa at tiningnan siya ng buong pananabik."Hindi pwede. Gabi na. Umuwi ka na, Mr. Chavez," sagot ni Dianne, diretso at walang pag-aalinlangan.Napailing na lang si Tyle