“Hi, good morning.” Tipid na bati ni Yash sa kanyang asawa ng hindi ito nililingon. Nakatuon lang ang kanyang atensyon sa iniinom niyang gatas. “Good morning, kuya.” Magalang na bati naman ni Otep habang tahimik na kumakain sa tabi ng kanyang kapatid. Isang simpleng tango ang naging tugon ni Timothy sa magkapatid. Dapat ay masaya si Yash dahil ngayon lang sumabay sa kanila sa pagkain ang kanyang asawa. Ngunit, nang mga sandaling ito at tila wala siya sa kanyang sarili. Nanibago naman si Timothy sa pananahimik ng kanyang asawa. Nawala na kasi ang kakulitan nito at maging ang pilyang ngiti na lagi niyang nakikita sa mga labi nito. Habang humihigop ng mainit na kape ay pasimple niyang sinulyapan ang nakatulalang asawa. Napansin niya ang malaking pagbabago ng itsura nito, mas lalo itong gumanda dahil sa bago niyang hairstyle. “Ehem!” Tikhim n’ya upang agawin ang atensyon nito. Nagtagumpay naman siya na pukawin ang atensyon ni Yash. Ngunit, tila nainis siya ng isang tinatamad
Napatda sa kanyang kinatatayuan si Timothy ng mula sa silid nilang mag-asawa ay lumabas si Yash na naka-corporate attire. Bagay sa kanya ang maluwag na black long sleeve na naka tuck in sa light brown nitong slacks. Habang ang wavy nitong buhok ay nakalugay, at sa noo ay may manipis na bangs. She looks like a model of business woman at the same time ay mukha pa rin siyang teenager. What a nice view? Lumalim ang gatla sa noo ni Timothy ng walang salita na nilampasan siya ng kanyang asawa. Kung umakto ito ay parang wala siya sa paligid. Tulad nito ay nakabihis na rin siya ng pang-opisina, pero ngayong araw ay hindi siya papasok sa kanyang opisina. May mahalaga siyang meeting na dadaluhan kaya iyon ang labis niyang ipinagtataka sa asawa. Bakit nakabihis ito gayung nasa usapan nila na hindi ito papasok sa opisina kapag may meeting siya sa labas. “Where are you going?” Seryosong tanong ni Timothy, hindi pa man sumasagot ang kanyang asawa ay tila nahuhulaan na niya kung ano ang b
“Nagkaroon kasi ng emergency kaya ako muna ang magiging representante ng boss ko.” Narinig kong sagot ng lalaki. Aminado ako na gwapo ang isang ito, parang may kaharap akong isang artista. Curious ako sa lalaking ito, dahil may kakaiba akong nararamdaman sa kanilang dalawa. Bakit napaka kaswal ng pagkakabigkas ng asawa ko sa pangalan ng lalaking ito? Iyon bang tipo na matagal na nilang kilala ang isa’t-isa. Narinig ko na nagpakawala ng malalim na buntong hininga si Timmy. Habang ako ay isang nagdududa na tingin ang ipinukol sa aking kaharap. “Hi, I’m Jefferson or you can call me Jeff.” Nakangiti nitong pakilala sa akin sabay lahad ng kanang palad nito sa harap ko. Ngumiti ako dito bago tinanggap ang kamay nito. “Yash.” Tipid kong sagot habang diretsong nakatitig sa mga mata ni Jeff, pilit kong binabasa kung ano ang tumatakbo sa utak nito. Napansin ko na natigilan siya ng mahigpit kong pigain ang kanyang kamay. Sukat dun ay naging makahulugan ang ngiti nito habang nakikipagt
“Hmmm…” dumadaing sa sakit ng ulo ng magising si Timothy, nagmulat siya ng kanyang mga mata, at nagtataka na inilibot ang tingin sa kabuuan ng silid na kanyang kinaroroonan. Sumalubong sa kanyang paningin ang puting kisame maging ang puting pader. Sa kanyang kanang bahagi ay ang malapad na glass wall na mula dito ay makikita ang maaliwalas na panahon. Sa ilalim ng mga ulap ay nakalatag ang malacrystal at asul na karagatan.Tila gumaan ang kanyang pakiramdam ng malanghap niya ang sariwang hangin na nagmumula sa nakabukas na salamin na pinto ng balkonahe. Lumalim ang gatla sa kanyang noo, at bumadha ang labis na pagtatakâ sa kanyang mukha. “Where am I?” Naguguluhan niyang tanong. Bumangon siya habang pilit na inaalala ang mga nangyari kung paano ba siya na punta sa lugar na ‘to.NAKARAAN…“Sorry na, huwag ka ng magalit sa akin.” Malambing na sabi ng aking asawa na ngayon ay ka papasok ng library. Bitbit nito ang isang baso ng malamig na juice. Ibinaba niya ito sa harap ko bago umupo
“Kapwa nakatanga sa kisame habang parehong nakahubad at yakap ang isa’t-isa. I can’t believe this, nagawa kong makipagtalik sa asawa ko? I thought, I’m a gay, pero ang nangyari sa aming mag-asawa ay nagpapatunay na hindi talaga ako bakla. But why? Bakit mula noon ay wala akong interest sa mga babae? Bakit sa tuwing hahawakan nila ako ay parang nandidiri ako? Subalit, simula ng makilala ko si Yash ay mas lalo lang akong naguluhan sa pagkatao ko. Then, why am I interested in my fellow man? “Are you okay?” May bahid pag-aalala na tanong sa akin ni Yash, binasag nito ang pananahimik ko. Ang makulit na babaeng ito ang dahilan kung bakit nagkaroon ng linaw ang aking sarili. “Yup, I’m good because of you.” Nakangiti kong sagot bago hinagkan ang kanyang mga labi. Maingat na pumatong sa kanyang ibabaw at muling inangkin ang aking asawa. “Akala ko ba, bakla ka?” Nang-aasar na tanong nito sa akin. “Sa kulit ba naman ng asawa ko kahit sino yata ay bibigay.” Ani ko habang patuloy sa marahan
“Hindi ko na alam kung ilang beses na akong nagpabalik-balik sa harap ng salamin habang nakapaskil ang magandang ngiti sa mga labi ko. Wala na si Timothy dahil nauna na itong pumasok sa kanyang opisina. Suot ko ang dark brown na pencil skirt, at tinernuhan ko ito ng white long sleeve na naka tuck in sa aking palda. Mas lalo pa akong tumangkad dahil sa suot kong apricot na pointed shoes na merong tatlong pulgadang taas ng takong. Habang ang aking mga labi ay pinahiran ko ng orange lipstick, dahilan kung bakit mas lalong na enhance ang kaputian ng makinis kong mukha. Nang makuntento sa hitsura ko ay dinampot ko na ang aking shoulder bag at lumabas na ng silid naming mag-asawa. Simula ng umuwi kami galing Isla ay natutulog na kami sa isang kama, kaya ramdam ko ngayon ang buhay may asawa. Hindi tulad noon, gigising ako sa umaga na ako lang mag-isa. Pagdating naman sa gabi ay tanging unan ang aking kayakap. Ramdam ko talaga ang kakulangan ko, akala ko tatanda na lang ako ng hindi naka
“Huh…” “Luh? Ang lalim nun ah? Okay, simulan mo ng mangumpisal.” Natatawa na biro ni Chin sabay inom ng kan’yang lady’s drink. Nandito kami ngayon sa isang restaurant. Pagkatapos kong iwan ang aking asawa ay dito kaagad ako dumiretso. Nag half day lang tuloy sa kanyang trabaho ang kaibigan ko para pakinggan lang ang mga hinaing ko. “Honestly, hindi ko rin alam kung ano ba talaga ang nangyayari sa akin. I know na hindi naman talaga bakla ang asawa ko, pero hindi pa rin nawawala sa akin ang pagdududa. Ganun ba talaga kapag nagmahal ka? Lagi na lang na run ang pag-aalala na baka mamaya bigla siyang mawala sa akin. Huh… ang hirap…”Problemado kong pahayag, bago ko dinampot ang isang baso na may lamang red wine. “Hm, mahirap talagang kalaban ang selos, Best. Magkakaroon ka ng agam-agam sa relasyon n’yo. You know, bakit hindi mo muna ituôn ang atensyon mo sa kung ano ang goal mo sa buhay? Lilipas din ang nararamdaman mo, and when you think na okay ka na then try mong kausapin ang asawa
“Are you sure na okay lang sa asawa mo na ihatid ako?” Naninigurado na tanong sa akin ni Chin. Nginitian ko s’ya upang ipabatid na wala siyang dapat na ipangamba—binuksan ko na ang pinto ng kotse. “Yup, I called him already and it’s fine for him, and besides ito lang naman ang unang pagkakataon na nagpahatid ka sa akin.” Nakangiti kong sagot habang bumababâ ng sasakyan. Ginabi na kasi kami sa paggawa ng plan para sa bagong gusali na itatayo sa loteng nabili ko. Kasama naman namin ang isang engineer na siyang gumawa ng blueprint. Alam ko naman kung gaano ka delikado ang inuuwian ng kaibigan ko. Kaya hindi rin naman ako papayag na pabayaan siyang umuwi na mag-isa. Mula sa kabilang bahagi ng kotse ay bumababâ rin ng sasakyan si Chin. Sa ilang taon na pagtirâ ko sa mansion ng aking asawa ay talagang nani-bago ako sa paligid ko ngayon. Ngayon ko lang nalaman kung ano ang totoong amoy ng lugar na aking kinalakihan. Maalinsangan at malansa ang amoy ng lugar na ito, pero hindi nam
Ako po ay labis na nagpapasalamat sa mga readers na siamahan ako hanggang sa huling yugto ng “The CEO’s Sudden Child” MARAMING 3x SALAMAT PO!!! Sana ay makasama ko kayong muli sa mga susunod ko pang kwento. Lubos akong humihingi ng paumanhin kung hindi ko man naabot ang mataas na expectation n’yo, dahil ito lang ang nakayanan ko. Nasa ibaba po ang susunod na kwento na aabangan ninyo araw-araw. Please follow my page para laging updated sa mga bagong kwento na maibabahagi ko sa inyong lahat. SALAMAT PO! TITLE: His Love from 15th Century BLURB: “You killed me!” - Morzana "I had to do that because I love you, and I can't bear to lose you." - Damian Isang buhay ng pananakop sa tunay na pag-ibig, Kailangang mamatay ng isa alang-alang sa kanilang pag-ibig. Libu-libong taon na ang lumipas, at dumating na ang panahon. Isang makapangyarihang espiritu ng diyosa ang nakulong sa sirkulasyon ng muling pagsilang. Hanggang sa magising siya sa marupok na katawan ng isang piping mor
“Mom, kailangan mong sumamâ sa akin, nakita ko si Daddy may kasamang ibang babae.” Napatayo ng wala sa oras si Lexie ng marinig ang sinabi ng kanyang anak na Xion. “Anong sabi mo!? Ang matandang ‘yun! Sinasabi ko na nga ba at may kinalolokohang babae ang ama mong ‘yan! Hindi na nahiya!” Nanggagalaiti na sabi ni Lexie, naninikip na ang kanyang dibdib. Parang gusto na niyang maglupasay sa sahig at humagulgol ng iyak. Lihim na napalunok ng sarili niyang laway si Xion ng makita ang reaksyon ng kanyang ina. Gumuhit ang matinding pagsisisǐ sa kanyang mukha na para bang gusto na niyang bawiin ang kanyang sinabi.Nagtakâ si Xion ng umalis sa kanyang harapan ang ina, hindi para sumamâ kundi para pumanhik sa hagdan at pumasok sa loob ng silid nilang mag-asawa. “Mom! We need to hurry!” Pigil niya sa kanyang ina pero hindi ito nakinig bagkus ay diretso ito ng pasok sa loob ng silid. Ilang segundo pa ang lumipas ay lumabas ang kanyang ina subalit may dala na itong shotgun.“Patay…” usal ni Xio
Halos hindi na maipinta ang mga mukha nila Aubrey, Vernice, Miles, Maurine, Alesha at Yashveer, Alesha at Samara habang nagpapaligsahan sa pagpapakawala ng marahas na buntong hininga.Sa kabilang bahagi namang ng mahabang lamesa ay maganda ang ngiti ni Misaki. Habang sa tabi niya ay si Song-I na seryosong nakatingin sa pawisang baso na may lamang malamig na pineapple juice. Nandito na naman sila para pag-usapan ang mga kaganapan tungkol sa kanilang mga plano, at iyon ay alamin kung ano ang pinagkakaabalahan ng kanilang mga asawa. “Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Lahat ginawa ko na, pero hindi ko pa rin magawang mapaamin ang asawa ko.” Problemadong saad ni Yashveer.Habang si Samara ay inaalala ang namagitan sa kanila ni Winter.NAKARAAN…“Mabigat ang mga hakbang ng mga paa ni Winter, habang nagpapakawala ng marahas na buntong hininga. Niluwagan niya ang kanyang kurbata upang makahinga ng maluwag. Pakiramdam kasi niya ay nasasakal na siya. Makikita din ang matinding pagod s
“Tsuk!” Mabilis na napaatras ng isang hakbang pabalik sa labas ng pintuan si Xaven. Napalunok pa siya ng wala sa oras ng makita ang isang patalim sa hamba ng pintuan. Sa bilis ng mga pangyayari ay tanging ang impak na lang ng hangin ang naramdaman ni Xaven. Napako ang mga mata niya sa kutsilyo na hinagis ng kanyang asawa. Halos gahibla na lang kasi ang layo nito sa kanyang mukha at medyo malalim din ang pagkakabaôn nito.“Sweetheart?” Kinakabahan na sambit ni Xaven, habang nakatitig sa mukha ni Song-I. Ang mga mata nito ay matalim na nakatitig sa kanya, para bang gusto na siyang balatan nito ng buhay. ““bam 12si 30bun, neoui haengdong-i uisimseuleobso. wonlaeneun ileoji anh-assneunde, beolsseo saheuljjae neujge deul-eoogo issso. naleul eotteohge saeng-gaghao? naega gamanhi anj-aseo gidaligil balao? dangsin hago sip-eun daelo hage dugil balao?”wae nalbogo i gyeolhonsaenghwal-e jichyeossdago malhaji anhso?dangsin-eun tteonado johso, animyeon naega dangsin salm-eseo nagagil balaneun
“Sweetie, bakit gising ka pa? 12:30 na ng madaling araw ah?” Kunot ang noo na tanong ni Storm habang hinuhubad ang kanyang black suit. Mabilis na umalis mula sa pagkakasandal sa headboard si Misaki. Ipinatong sa ibabaw ng side table ang hawak na cellphone at nakangiti na lumapit sa kanyang asawa. Tnulungan niya itong maghubad. “Hinihintay talaga kita, Sweetie, hindi kasi ako makatulog.” Naglalambing na sagot ni Misaki, sabay yakap sa baywang ng kanyang asawa. Naipikit pa nga niya ang mga mata ng maramdaman ang init na nagmumula sa katawan nito. Ngunit ang kanyang ilong ay abala sa simpleng pagsinghot sa bawat parte ng katawan ng kanyang asawa. “Una, ayon sa kaibigan ko, natuklasan niya na may babae ang kanyang asawa ng maamoy niya ang pabango ng ibang babae na dumikit sa damit ng kanyang asawa.” Naalala pa ni Misaki ang sinabi ni Maurine, kaya eto siya ngayon parang aso na walang tigil na inaamoy ang katawan ni Storm. Kapag alam niyang may nalampasan ang kanyang ilong ay talagang b
“Huh? Anong problema mo? Bakit nakasimangot ka?” Nagtataka na tanong ni Yashveer kay Alesha, kararating lang nito. Umupo siya sa kabilang panig ng lamesa ng hindi inaalis ang tingin sa mukha ni Alesha. Nanatiling tulala si Alesha mula sa salaming pader na kung saan ay makikita mo dito ang magandang tanawin mula sa labas ng hotel. Nasa huling palapag sila ng gusali na matatagpuan dito sa Makati. Isa ito sa pag-aari ng pamilyang Hilton. “I was confused, why did my husband suddenly change? After he proposed to me ay bigla na lang siyang naging malamig. So sad, pero pakiramdam ko ay parang may kulang sa akin.” Pagkatapos na magsalita ay nagpakawala pa siya ng isang problemado na buntong hininga. Sa itsura niyang ito ay parang pasân na niya ang mundo. Isang buwan na ang lumipas simula ng makabalik silang mag-asawa nang bansa. Itinalaga nilang presidente ng Draconis ang kaibigan niyang si Feliña, habang siya naman ang tumatayong CEO. Ipinagkatiwala niya sa kaibigan ang pamamalakad
Ako po ay labis na humihingi ng malawak na pang-unawa kung bakit paisa-isa na lang ang update ng “The CEO’s Sudden Childs” dahil pinaghahandaan ko ang susunod na story ko, since na ilang chapter na lang ang kailangan bago matapos ang TCSC. Nasa ibaba po ang susunod na kwento na aabangan ninyo araw-araw. Please follow my page para laging updated sa mga bagong kwento na maibabahagi ko sa inyong lahat. SALAMAT PO! TITLE: His Love from 15th Century BLURB: “You killed me!” - Morzana "I had to do that because I love you, and I can't bear to lose you." - Damian Isang buhay ng pananakop sa tunay na pag-ibig, Kailangang mamatay ng isa alang-alang sa kanilang pag-ibig. Libu-libong taon na ang lumipas, at dumating na ang panahon. Isang makapangyarihang espiritu ng diyosa ang nakulong sa sirkulasyon ng muling pagsilang. Hanggang sa magising siya sa marupok na katawan ng isang piping mortal na babae, walang kapangyarihan, ngunit hinihimok ng nagniningas na pagnanasang maghigant
““Si haces lo que quiero, te prometo un alto puesto. Ya me conoces, con la amplitud de mi influencia, todo lo que parece imposible se convierte en posible para mí.” (Kapag nagawa mo ang gusto ko ay pinapangako ko sayo ang mataas na posisyon. You know me, sa lawak ng impluwensya ko ang lahat ng hindi imposible ay nagiging posible sa akin.) Si Señôr Steiñar, sabay hithit sa kanyang matabang tobacco.“No te preocupes, yo me encargo. Tengo el control del ejército. Mientras esté en el cargo, todos tus negocios estarán a salvo.” (Huwag kang mag-alala ako ang bahala, nasa akin ang kontrol ng militar. Hangga’t nasa posisyon ako ay mananatiling ligtas ang lahat ng mga negosyo mo.) Kumpiyansa sa sarili na sagot naman ni Major. Kasalukuyang nag-iinuman pa ang mga ito habang nakapaskil ang ngiting tagumpay sa kanilang bibig. Ito ang isa sa mga video na nagleak mula sa mga ebidensya na gagamitin sa matanda. Walang ibang laman ang lahat ng tv network sa buong Espña kundi ang mga video tungkol sa
(Sagitsit ng sasakyan…) Mula sa harap ng kumpanya na pag-aari ni Señor Steiñar, ang lahat ng tao sa paligid ay nagambala, dahil sa biglaang pagdating ng limang sasakyan. Halos sabay sila na napalingon sa mga bagong dating na sasakyan. Napako ang tingin ng lahat sa isang mamahalin at itim na kotse na napapagitnaanan ng apat pang sasakyan. Isang malaking katanungan ang naglalaro sa kanilang isipan kung sino ang taong sakay nito. Bumaba ang may nasa labing anim na kalalakihan na pawang mga nakasuot ng black suit. Sa kanang tenga ng mga ito ay isang black earphone. Pawang mga seryoso ang ekspresyon ng kanilang mga mukha, na kung titingnan mo ay wari moy mga galit. Pinalibutan nila ang nasa gitnang sasakyan, kay higpit ng seguridad para sa taong lulan nito. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto. Tumapak sa sementadong lapag ang isang makintab at itim na patilus na sapatos. Hanggang sa tuluyan ng bumaba ng sasakyan si Storm, madilim ang awra nito. Ang ekspresyon ng kanyang mukha a