Kabanata 149

“S**t!” Napamura ako ng wala sa oras ng daplisan ako ng bala sa balikat. Mas dinoble ng kasama ko ang bilis ng motor dahilan kung bakit madali sa amin ang makalayo mula sa mga tauhan ni Hilton. Ilang sandali pa, mula sa malayo ay nakita ko na biglang nawala ang mga humahabol sa amin. Dahilan kung bakit malaya kaming nakarating sa isang bahay na tinutuluyan ng taong nagda-drive ng motor.

Hindi ko siya kilala, dahil nagpapakita lang ito sa akin sa tuwing magsasagawa ako ng isang misyon.

Nang tumigil ang motor sa tapat ng isang munting bahay ay saka pa lang ako bumaba ng motor. Dumiretso kaagad ako sa loob ng bahay at mabilis na hinubad ang suot kong black leather jacket. Mula sa aking likuran ay sumulpot ang kasamahan ko na may dalang medicine kit.

Ibinaba niya ito sa center table na nasa harap ko.

Umupo siya sa tabi ko at tinulungan ako na gamutin ang sugat ko.

“Jigeum museun gyehwaegiya?”(Anong plano mo ngayon?) Walang emosyon na tanong niya sa akin habang nililinis ang sugat