Chapter 9: Walang Trabaho

“Ring!” “Ring!” “Ring!”

Agad na umupo si Evina sa kama. Nagmamadali siyang tumayo, nagsuot ng tsinelas at kinuha ang tuwalya. Kagaya ng laging morning routine niya, maliligo na siya. Pero napagtanto niyang wala na nga pala siyang mapupuntahan.

“Body clock ko na siguro. Isa ka ng officially unemployed, Evina. Congratulations sa bago mong buhay." tinapik niya ang kanyang ulo ng tatlong beses, sinisiguradong gagana ito ng maayos.

Bumalik siya sa kanyang kama at humiga muli sa kanyang malambot na mga unan bago kinuha ang kanyang cell phone para tingnan ang kanyang mga news feed. Ngayon ay marami na siyang oras para gawin iyon.

Habang ini-scan niya ang kanyang social media account, nakita niyang nagpo-post ang dati niyang kaklase ng mga larawan niya sa stage na may libo-libong likes at hearts. Kamakailan ay na-promote siya ng kumpanyang kanyang pinagtatrabahuan.

"Sigurado akong katakot takot na pagmamakaawa ang ginawa niya sa boss niya. Hmph," umirap ang mga mata ni Evina. 

Nagpatuloy siya sa pag-scroll pataas ng phone niya. Habang ginagawa niya iyon, lumukot ang mukha niya na kanina ay relaxed at maligaya.

"Just shut up and get a job."

“Magtrabaho ka. Hindi pa Sabado."

Ito ang mga quotes na nag-pop up sa screen niya na parang kausap lang siya. 

"Whatever!" inihagis niya ang phone niya sa kama at pumunta na lang sa banyo para maligo.  

Umaawit siya habang nagscrub ng kanyang katawan nang may mangyari na hindi niya inaasahan.  

Tumigil ang pagbagsak ng tubig mula sa shower head!  At nasa kalagitnaan siya ng paghuhugas ng sabon sa hubad niyang katawan!

“Ang malas mo naman, Evina!” bulalas niya habang inaalog ang shower hose, umaasang may awa ito para tulungan siyang tapusin ang kanyang pagligo. 

Buti nalang ay nabigyan siya nito ng kalahating balde ng tubig bago ito tuluyang namatay. 

Tapos na siyang magsuot ng puting loose shirt at isang pares ng maong mini shorts. Pagkatapos noon ay agad siyang tumakbo papunta sa mesa. Karaniwang inilalagay niya ang kanyang singil sa pagkonsumo ng tubig doon.

"May tatlong buwan na ba to?" tanong ni Evina sa sarili pagka-check sa water bills niya bago niya tinignan ang installment plan naman niya sa phone. 

"Deadline na din this week?" lumipad ang kamay niya papunta sa dibdib niya sa pagkagulat. 

I-scan na sana niya ang mga papel sa kanyang kamay para sa iba pa niyang account na hindi pa nababayaran nang may kumatok sa pinto. Si Mr. Hou iyon, ang kanilang landlord.

“I hate to break the news, Evina. Pero kailangan mong magbayad ng iyong upa ngayon. Limang buwan na ang nakalipas mula noong huli mong pagbabayad. Maswerte ka nga nakakatira ka pa dito,” sabi niya nang galit pero medyo mabait pa din na tinig.

“Opo, Mr. Hou. Ibibigay ko po sa iyo sa loob ng linggong ito. Pangako po,” positibong sagot ni Evina sa kanya. Kahit na bumagsak na ang mga balikat niya sa kawalan ng pag-asa. 

“Dapat ibigay mo sa lalong madaling panahon. Nagpaplano ang boss ko na gumawa ng isang sorpresang inspeksyon minsan sa buwang ito. Huwag mong hayaang mahuli ka niya,” babala niya habang nasa baywang ang mga kamay.

"Opo, Mr. Hou." napabuntong-hininga si Evina nang maalala ang isang eksena kung saan pilit na kinaladkad palabas ang isang nangungupahan sa building nila.

Pagkaalis na pagkaalis ni Mr Hou, agad siyang nagtalukbong sa ilalim ng kanyang mga kumot.

"Dapat ba akong humingi nalang ng tawad sa Direktor ngayon?" bulong niya sa sarili, iniisip kung paano siya magkakaroon ng pera para bayaran ang kanyang mga dapat bayaran.

Ang hirap ng sitwasyon niya. Pero hinding-hindi niya pagsisisihan ang lahat ng tulong na ibinigay niya sa pamilya ng kanyang kapatid noong walang wala sila.

Isang ideya ang pumasok sa kanyang isipan, na nagpatalon sa kanya mula sa kama at papunta sa kanyang mesa kung saan naroon ang kanyang laptop.

"Mayroon naman sigurong job opportunity na nangangailangan ng aking precious talents," ngumiti siya sa kanyang sarili, na iniisip na magkakaroon siya ng trabaho sa lalong madaling panahon. 

Nag-type ang kanyang mga daliri sa mga search engine na nag-aalok ng mga posibilidad ng job hiring. 

“Office managers.”

“Office administrators.”

“Administrative assistants.”

Kahit na marami, ang lokasyon ng mga kumpanya ay milya-milya ang layo mula sa kanyang lugar at Maria. 

Ang tanging kumpanya na bukas para sa pagkuha ay ang Sapphire Co. 

May mga virtual assistant na trabaho na open, kaya sinubukan niyang ipadala ang kanyang CV sa kanila. Gayunpaman, alam niyang hindi siya kikita sa kanila sa lalong madaling panahon. 

Nagpasya siyang maghanap ng ibang part-time na trabaho pansamantala. 

“Part Time Tutor? Hindi, naiirita ako sa mga makukulit." 

"Call center agent? Matatanggal lang ulit ako. Hindi ko kayang tiisin ang mga wala sa hulog na clients."

"Tagalinis ng bahay?" napatingin si Evina sa kanyang bahay. 

Ang kanyang maruming labada sa loob ng dalawang linggo ay nasa tabi lamang ng kanyang kama. Puno ang lababo ng mga ginamit niyang plato at mug. At ang kanyang sahig ay malagkit na may mga mantsa mula sa tapon ng juice.

“Tsk, at least ngayon makakapaglinis na ako. Asikasuhin ko mamaya,” umiling siya habang patuloy sa paghahanap ng trabaho. 

Halos malaglag ang talukap ng mata niya sa pagod nang may tumawag sa phone niya. 

Galing iyon kay Cynthia. 

Nagningning ang mga mata ni Evina na gusto rin niyang malaman kung ano ang nangyari sa kanya pagkatapos ng huli nilang pag-uusap. 

Sobrang engrossed niya sa sarili niyang buhay na hindi niya nagawang makipag-usap sa kanya pagkatapos ng insidente. 

Hindi madaling ibunyag ang naturang confidential na impormasyon na ibinahagi niya sa kanya.

"Hello, Cynthia. Ang sarap pakinggan ng boses mo. kamusta ka?" sinalubong niya ito ng masayang boses. 

"Hi, Evina. I’m great! May meeting ang Board kanina at kakatanggal lang ni Chief. Salamat sa iyo,” ulat ni Cynthia sa kanya sa kabilang linya. 

“Wow, ang bilis naman. I didn’t expect that,” hindi makapaniwalang sabi ni Evina habang isinara ang laptop. 

Hindi siya nagbibiro nang sabihin niya sa Chief na isusumbong niya ito sa pulis. Sa katunayan, humiling na siya ng tulong sa isang staff na mai-submit ito. 

‘Baka na-intercept nang sa gayon maiwasang madungisan ang pangalan ng kumpanya. O siguro naisip ng mga boss na ito ang pinakamatalinong dapat gawin,’ pagmumuni-muni ni Evina habang iniisip ang dahilan ng mabilis na pagkilos ng organisasyon. 

"Well, tumawag lang ako para tanungin kung kumusta ka na," nauutal na sabi ni Cynthia, na ikinawala ng atensyon ni Evina sa kanyang pag-iisip.

Isang ngiti ang sumilay sa bibig ni Evina nang maramdaman niya ang guilt ng kanyang office mate. 

‘Siguro naisip niya na kasalanan niya kung bakit ako andito,’ naisip niya habang inaalala na ang pag-uusap nila ang nag-udyok kay Evina na awayin ang Chief ng Sapphire Company.

Gayunpaman, walang plano si Evina na sisihin siya o ang Chief. 

Kasalanan niya kung bakit siya tinanggal.

"Masaya naman ako, Cynthia. Ang sarap ng tulog ko kagabi, na matagal ko nang hindi nagagawa. Ngayon naman siguradong magpapasalamat sa akin ang bahay ko pagkatapos kong malinis ito ng mabuti mamaya,” tawa niya, umaasang mapapasaya niya si Cynthia.

Buti nalang nakitawa si Cynthia sa kanya, “Mabuti naman. I'm sorry nadamay ka pa, Evina."

Dapat sasabihin na ni Evina, "No problem, Okay lang yun." Pero nagpatuloy si Cynthia. 

“Para makabawi, gusto kong tulungan kang makakuha ng trabaho nang mabilis.  May alam akong bakanteng puwesto sa isang kilalang kumpanya, at naghahanap sila ng executive assistant sa lalong madaling panahon. Sa tingin ko, kaya mo ang trabaho."

Halos mapatalon si Evina mula sa kanyang sofa habang nanlalaki ang mga mata. “Hulog ka ng langit, Cynthia,” bulalas niya na parang nabunutan ng tinik ang kanyang dibdib. 

Naiimagine na lang niya na kaya niyang maligo ng ilang oras nang hindi nag-aalala na hindi niya ito matatapos. Malilinis ang mesa niya ng mga paper bills. 

At hindi niya makikita si Mr. Hou sa kanyang pintuan hanggang sa susunod na taon! 

“Masaya akong makatulong sa’yo. E-mail mo sakin ang CV mo at send ko sa HR nila,” dagdag ni Cynthia.

Agad-agad na binuksan ni Evina ang kanyang laptop at mabilis na ipinadala ang hiniling na dokumento kay Cynthia. “Ayan. Tapos na. Salamat, Cynthia! By the way, anong kumpanya ba ang pinag-uusapan natin?"

“It’s The Elysian Inc.,” sagot ni Cynthia na may pagmamalaking ngiti sa kanyang labi.