Chapter 33

Bivianne

Halos anim na oras na kami sa daan dahil na rin sa traffic. Nag-stop over lang kami nang isang beses kanina bago nagpatuloy sa byahe. Nang makatulog ang mga bata ay napasandal ako sa upuan ko at napapikit. Nakakaramdam din pala ng pagod ang mga batang ‘to. Akala ko ay hindi titigil sa kwentuhan hanggang sa makarating kami.

Napatingin ako sa balikat ko nang may kumalabit sa ‘kin. Nang magtama ang tingin namin ni Oxem ay naintindihan ko agad kung anong gusto niyang iparating. Tiningnan ko muna ang mga batang mahimbing nang natutulog bago dahan-dahang tumayo. Inalalayan naman ako ni Oxem hanggang sa makaupo ako sa tabi niya.

Pagkaupong-pagkaupo ko ay agad niya akong niyakap sa beywang at binaon ang mukha sa leeg ko. Napasilip ako sa tabi namin dahil naroon ang dalawa sa mga staff na kasabay nila. Mabuti na lang at natutulog din ang mga ito.

Napabuntonghininga siya sa leeg ko. Nagbigay ‘yon nang kiliti sa tiyan ko. “Hindi ko alam na kailangan ko palang makipagkompitensiya sa mga