Jeaneia's POVTahimik lamang ako buong byahe, medyo excited kung saan kami pupunta. Unang beses ko lang ito na makapunta sa Baguio. Si Draven at Gwyneth lamang ang naguusap. Tinuturo ni Gwyneth ang daan. "Nandito na po tayo!" masiglang turan ni Gwyneth. Malaki ang ngiting sinuyod ko naman ang lugar at wow!"Wow tatay!!, is soo beautiful"Masayang bumungad ni Duke.Nasa harapan kami ng malaking lawa, may mga bangka na nandito. Ang cute dahil hugis swan ang bangka. Ang ganda dahil iba-iba din ang kulay ng mga ito. Bumaling ako kay Gwen, "Anong tawag sa lugar na ito, Gwen?" "This is the heart of Baguio, Ma'am Jeaneia. Burnham park ang tawag dito." nakangiti niyang sagot sa tanong ko, "Ang ganda 'no?" Kaagad akong tumango. Napabaling ako kay Draven at Duke . Hindi ko namalayang pinapanood na pala nito ang reaksyon ko. "Ba... bakit?"Sabay na umiling naman sila at bahagyang tumawa."You look cute..." bulong ko kay Duke. Napanguso naman siya.Muling bumaling ang atensyon ko sa malawak
JEANEIA'S POV( Next day )"San naman po tayo pupunta ngayon tatay?" tuwang-tuwang mabilis na tanong ni Duke sa ama.Narinig ko naman ang mahinang pag-tawa nito, "Excited na excited,Baby?"Ito ang pangalawang araw namin sa Baguio at hindi ako nagsisi na pumayag akong sumama, sobrang ganda dito, malamig pa ang klima na gustong-gusto ko."Pupunta tayong Wright Park Baby . Maganda doon!"Tumango na lang si Duke. Nasa loob pa lamang kami ng kotse at nasa byahe pa lamang ngunit hindi na mapakali ang puwit ko.Hindi ko mapigilang lumingon-lingon sa labas pero pinilit kong huwag masyadong magalaw dahil ang...anak ko nasa aking kandungan.Medyo may katagalan ang byahe. Nang makarating kami ay kaagad ko ding ginising si Duke at lumabas na kami ng sasakyan. Hindi ko mapigilang mamangha habang nagpapalinga-linga sa paligid. Hindi ko masyadong pinagtuunan ng pansin ang mga kasama ko dahil nasa tanawin ang atensyon ko. "Named after the Philippines' then Governor-General Luke E. Wright, this park
JEANEIA'S POV'sIlang buwan na ang nakalipas simula ng pumunta kami sa Baguio super enjoy talaga ako.Masasabi ko ding mas naging close kami ni Draven, parang magkaibigan lang kami hindi na ako nakakaramdam ng kaba at takot sa tuwing naisip kong ilalayo ni Draven sakin si Duke.Nangako siya na hindi niya gagawin yun at yun ang pinanghahawakan ko ngayon.Ilang days nalang pasko na kaya excited na excited si Duke na magpasko kasama ang tatay niya."Nay I'm super excited for this coming Christmas." Masayang saad ni Duke. Kaya napangiti ako."Talaga nak? bakit naman?"tanong ko."Because for the first time we celebrate our Christmas with Tatay. "sagot niya. Kaya pinisil ko ang pisnge niya. "Sweetie let's go"Saad ni Draven. Kaya tumayo na kami ni Duke balak kasi naming mamalengke para sa pasko."Where we go first?"Tanong ni Draven. Kaya napatingin ako kay Draven."Sa Divisoria nilang tayo unang pumunta doon na rin tayo bumili para sa pasko mura kasi don"Saad ko sa'kanya."It's crowded plac
JEANEIA POVLumipas ang oras at araw natapos na ang pasko hanggang ngayon hindi ko pa rin sila natatawag."Iha okey ka lang?."tanong ni manang sa'kin. Kaya tumango ako."Sigurado ka ba." tanong ulit niya. Kaya tumango lang ako at ngumiti."Okey lang po talaga ako manang."Nakangiting saad ko.Habang nagkwenkwentohan kami ni manang bigla nalang pumasok si Mish na pawis na pawis." Ma'am Jeaneia, nandito po si Sir Gilbert, magwawala po siya sa labas." Saad ni Mish sa'kin. Kaya napatayo ako.Paglabas ko ng bahay ni Draven nakita kung nagwawala si Gilbert, kinakalampag niya ang gate mg bahay ni Draven." F*ck you Draven, ilabas mo si Jeaneia. H*yop ka lahat nalang kinukuha mo." Sigaw niya. Habang patuloy na kinakalampag ang gate.Lalabas na sana ako ng pinto ng pigilan ako ni Draven." Stay here." Saad niya. " Mr. Suarez, what is you're f*cking problem?." Malamig na tanong ni Draven kay Gilbert." F*ck you, ibalik mo sa'kin ang kinuha mo." Saad ni Gilbert kay Draven."Wala akong kinukuha s
JEANEIA POV's (Two years later)Hindi naman ako nagsising binigyan ko ng chance si Draven araw araw niyang pinaparamdam na mahal niya ako at ako lang ang babaeng sa buhay niya.Sa loob ng dalawang taon masasabi kong maraming nangyari pero ang mas tumatak sa isip at puso ko na mahal na mahal ko na si Draven, hindi ko na iniisip na magkakahiwalay pa kami sya na ang lalaking nakikita ko na makakasama ko sa future.Inaaya niya akong makipag date sa'kanya, inaya ko pa si Duke na pero tumangi lang siya kasi gusto daw niyang magkaroon kami ng Tatay niya ng quality time sa isa't isa.••••••••"Anong gusto mo? Murderer?"Draven asked habang namimili kami ng mapapanood. Dito kasi kami dumaretso sa cinehan."Murderer." Sagot ko dahil nakita ko ang isang showing na palabas ngayon. "Alright."Hinintay ko siya hanggang sa nakuha na niya ang ticket. Hinila niya ako sa bilihan ng pagkain. Buti ba lang walang masyadong tao ngayon. Popcorn and drinks ang binili namin. Pagpasok namin ay medyo madilim
CHAPTER 39WARNING⚠️MATURED CONTENTR-18I know babasahin mo pa rin 'to kahit may warning, please, kung ano man ang nabasa niyo dito ay mananatili dito, think before you act, enjoy reading! JEANEIA'S POINT OF VIEW"Draven, bakit nga pala lagi kang dinadalhan ng pagkain ni Lianna sa office mo?"Pag-oopen ko ng topic. Humaplos ang kaniyang palad sa aking braso. "Dati pa niyang ginagawa iyon. I couldn't stop her. Magwawala lang siya.""Bakit hindi mo sabihan? o ang ama niya?""She's spoiled, love. Her father can't even tame her.""Ikaw ang nakakakalma sa kaniya, ganun?"Nagkibit-balikat siya. "She's 25 now but she doesn't act her age."Pansin ko din. Hindi kaya may sakit siya?"Don't worry. She won't harm you, okay?"Aniya at hinalikan ako sa noo. Tumango ako. "How about you? Do you have a suitor before me?""Hm. Oo."Sagot ko at bahagyang pinadaan ang daliri sa kaniyang dibdib."Bakit wala kang sinagot? You said, I am your first boyfriend."Ngisi niyang sabi. Napanguso ako. "Ewan ko
JEANEIA'S Point of View Mag isa lang ako sa mansion dahil umuwi si Manang para icelebrate ang birthday ng apo nito, at nag bakasyon naman sila Jepa at Mish. Ang baby ko naman pumasok, nais ko sanang sumama kaso nakakahiya ako dahil hindi naman ako kaano ano ni Manang.Nasa sala ako at bagot na nanonood ng palabas na oggy and the cockroaches, kahit papaano ay nalilibang naman ako kaso ilang araw na ang lumipas ngunit ganito pa rin ang ginagawa ko.Bumuntong hininga ako bago tumungo sa kusina at magluto ng hapunan, tinignan ko ang wall clock at nakitang mag aalas dos na malapit ng umuwi si Duke.Habang nagluluto ako may nakarinig akong may tumatawag sa cellphone ko, agad akong umalis sa kusina at hinanap ang cellphone ko, nasa isang lamesa iyon malapit sa sala.Agad ko itong dinampot ng makalapit.Draven Calling...Agad na nagreact ang puso ko at ramdam ko naman ang paru-paro sa tiyan ko, ano bang nangyayari sakin? nababaliw na siguro ako, dali dali kong pinindot ang green button at in
JEANEIA'S POINT OF VIEWNamimili ako ngayon sa isang Supermarket, naubusan na kasi ng stock kaya kailangang mamalengke, nagpahatid lang ako sa driver at ibinaba lang ako sa labas ng supermarket at tawagan ko na lang daw ito kapag magpapasundo na ako.Nakanguso ako habang pumipili ng mga gulay, yung iba kasing gulay sa mansion ay itinapon lang, dahil minsan lang kumain si Draven at Duke ng gulay dahil mas marami ang kinakain nilang karne.Matapos pumili ng gulay ay tumungo ako sa meat section, ako lagi ang na mamalengke dahil nasa akin ang listahan ng mga binibili pero lagi kong dinadagdagan dahil wala ang mga kasangkapan nang nais kong lutuin.Akmang kukuha ako ng isang supot ng hotdog ng may makauna nun, no. sabay kaming dinampot ang supot nito, pero ako yung nauna kasi ako ang may hawak ng supot habang siya ay nakahawak sa ibabaw ng kamay ko.Binalingan ko ito ng tingin, he is handsome.He has a yellowish-grey eyes, ang gwapo!He softly smiled. "Can I have this, Pretty Lady?"Ang gw
JANELA'S Point of viewNAALIPUNGATAN naman ako ng maramdaman kong may maingat na humahaplos sa pisngi ko, minulat ko naman ang mga mata ko at dun tumambad sakin ang seryosong mukha ni señorito na nakatingin sakin, habang ang palad niya ay nasa pisngi ko parin.Hindi naman agad ako naka galaw dahil sa mata niyang kulay asul na mapang-akit. Hindi maikakaila na ang ganda ng mata ni señorito dahil sa mahaba ang pilik mata na bagay sa hugis ng mata niya at sa kulay asul niyang eyeball, ang makapal niyang kilay nababagay din sa seryosong mukha niya, labi niyang mamula-mula na sing tamis ng strowberry at ilong niyang matangos kaya kahit seryoso man ang mukha nito hindi parin matatakpan na gwapo siya.Nabalik naman ako sa reyalidad ng maramdam ko ang pag haplos nito sa pisngi ko at biglang pag kabog ng dibdib ko kaya naman ay dali-dali na akong umalis sa pag kakandong sa kanya."Pasensiya na po señorito." nahihiya kong saad sa kanya at umayos sa pag kakaupo."It's okay. Alam kong hindi ka mak
JANELA'S Point of viewIlang araw na ang nakalipas simula ng nangyayari ang family day sa school ng mga bata, kaya ilang araw na rin akong umiwas kay señorito Draven.Kasalukuyan akong nagwawalis sa sala ng bahay ni señorito Draven, ng may narinig akong yapag mula sa hagdan. Kaya napatingin ako." Magandang araw po señorito." Magalang na saad ko. Kahit iniiwasan ko rin hindi naman pwedeng hindi ko siya batiin pag nagkasalubong kami o nagkita."Ahmm can I ask?"Napatingin naman ako kay señorito ng bigla na lang ito nag salita sa likod ko. Kahit na nag tataka ay tumango na lang ako sa kanya."Ano po iyun?" nahihiya kong tanong sa kanya at pinagpatuloy ang pagwawalis."May gagawin kaba, tomorrow?" Tanong niya sakin bago sumandal sa gilit ng lababo at uminom ng tubig sa hawak niyang mineral water."Ahmm bukas po?",Nag iisip ko pang isagot sa kanya. Dahil iniisip ko kung may gagawin ba ako."Wala naman po." napapailing kong sagot sa kanya ng maisip na wala naman. Nandito lang ako sa mansiyo
JANELA'S Point of viewTahimik lang akong nanonood, maraming pamilyang naglalaro kaya hindi ko maiwasang mapangiti, ang saya kasi nilang tignan." Tay, i want to play too." Saad ni Dawn. Kaya napatingin ako sa'kanya."Janela, can we?" Tanong ni señorito. Kaya hindi ko alam ang isasagot pamily play kasi yun hindi naman kami pamilya." Ahh ehh kasi." Utal na sagot ko. Ng napatingin naman ako kay Dawn nakita ko itong malungkot na nakatingin sa'kin, nararamdaman nya siguro na ayaw ko." Sige na, halika na kayo para makasali tayo sa next game." Nakangiting saad ko. Hindi ko naman maiwasang nakaramdam ng tuwa ng bigla akong yakapin ni Dawn at Dew." Let's go." Masayang tawag ni Dawn at hinila ako papunta sa mga pamilyang masayang maglalaro." Can we join?", Magalang na tanong ni Dew sa magpapalaro." Oo naman." Nakangiting sagot ng babae habang nakatingin kay señorito Draven. Hindi naman si señorito Draven ang kinakausap, hindi ko naman maiwasang magselos kaya nakatatlong iling ako bago kinu
JANELA'S Point of viewNAGISING ako banda alas singko ng madaling araw para ako na ang gumawa ng almusal at makapag pahinga naman rin si nanay Helen.Kararating lang niya kasi, kaya ako na muna ang gagawa ng mga gawanin ni Nanay.Pagka tapos maligo at mag bihis ay agad na akong lumabas ng kwarto at agad ng dumeretyo papuntang kusina.Nang makarating ay agad naman na ako nag simulang mag luto ng almusal.. Natigilan naman ako sa pag luluto ng nakaramdam ako ng uhaw, kaya naman ay lumapit muna ako sa freezer at agad kumuha ng mineral water. Pagkatapos uminom ay agad ko nang sinarado ang freezer at agad ng humarap, pero agad rin natigilan ng mabunggo ako sa matigas na dibdib.Napaangat naman ang tingin ko sa nag mamay- ari ng dibdib na ito, at dun naman sumalubong sakin ang seryosong mukha ni señorito at ang magulo nitong buhok na mukhang kagigising niya lang."Magandang umaga señorito." saad ko sa kanya at umatras ng konti kahit alam ko naman wala nang maatrasan.Hindi naman ito nag sali
JANELA'S Point of viewNAGISING naman ako dahil sa malakas na pag busina sa labas at dun ko namalayan na nakatulog pala ako dito sa sofa dahil sa kakahintay kay señorito, sa tingin ko ay ala una na nang madaling araw ngayon.Agad naman na akong lumapit sa pinto at agad binuksan dun ko nakita si señorito pangewang- ngewang na bumaba sa kotse niya, lumapit naman agad ako ng makita ko itong natumba."Señorito ayos ka lang po ba?" May pag alala kong tanong at tinulungan na siyang tumayo sa pag kakaupo niya sa semento."Señorito" pag tawag ko ulit sa kanya ng makita ko lang ito pilit na binubukas ang mata niyang tumingin sakin."Hmm, love is that you" yun lang ang narinig ko sa kanya dahilan na maamoy ko ang hininga niya na amoy alak.'uminom siya?'"Señorito, ano pong sinasabi mo, kaya mo po bang mag lakad?" Tanong ko at inalalayan siya. Hindi naman siya nag salita at pilit lang ginagalaw ang katawan niya, kaya naman tinulungan ko na siyang alalayan sa pag lakad. Medyo nahihirapan pa ako
THIRD PERSON point of viewBUMABA naman si Draven ng nakaayos para pumunta sa puntod ng namatay niyang asawa dumeretso naman siya sa kusina at dun niya nakita ang dalaga na nag titimpla ng kape.Bigla naman siyang nakaramdam ng konsensiya dahil sa ginawa niya na alam niyang natakot ang dalaga. hindi niya alam tuwing sa nakikita niya ang dalaga ay hindi niya mapigilan ang sarili niya.Nakakaramdam siya ng hindi mapaliwanag, alam siya sa sarili na simula ng namatay ang asawa niya pinangako niya sa sarili na hindi na muli siya iibig pero hindi niya napigilan ang nararamdaman.Napatingin naman ang dalaga sa kanya pero agad rin napayuko na parang natatakot sa kanya, pero hindi niya na lang ito pinansin at agad na lang lumapit sa freezer para kumuha ng maiinom.Nang matapos uminom nang tubig ay agad naman siyang napatingin sa dalagang nanatili lang sa kinatatayuan at hindi makatingin sa kanya ng deretso.Aalis na lang sana siya sa harap nito ng bigla itong mag salita."Señorito hindi ka po
JANELA'S Point of ViewNAGISING naman ako nang maaga dahil alam ko ngayon ang alis ni nanay Helen para pumunta sa probinsiya at ngayon din ang death anniversary ni señorita Jeaneia, kaya naman ako na ang nag handa ng almusal para kay señorito.Nang matapos ihanda ang mga niluto ko sa mesa ay nag handa rin ako ng pagkain kay nanay Helen para naman may makain siya sa byahe pagnagutom sya."Magandang umga iha." napatingin naman ako sa pinto ng kusina ng may nag salita at dun ko nakita si nanay Helen na nakaayos na."Ang aga mo naman iha hinintay mo na lang sana ako ang gumawa nito." nakangiti nitong saad sakin."Kaya ko naman po nanay atsaka aalis po kayo ngayon kaya dapat hindi ka po mapagod." nakangiti kong saad sa kanya at inabot sa kanya ang maliit na bag na ang laman ang pagkain na hinanda ko para sa kanya."Ano to iha?" may pag tataka nitong tanong sakin bago kinuha ang bag."Pagkain po nanay baka kasi magutom po kayo sa byahe. Kaya napag isipan ko pong gawan kayo ng makakain para
JANELA's Point of ViewNANG matapos mamalengke ay agad naman na akong dumeretso sa hospital."Anak!" napangiti naman ako ng marinig ko ang boses ni mama ng nakapasok ako sa kwarto niya sa hospital."Anak mabuti nakadalaw ka ulit, kamusta naman ang trabaho mo don? Hindi ka ba nila sinasaktan? Mahirap ba ang trabaho don?." Sunod-sunod na tanong ni mama kaya lumapit ako sa kanya at agad siyang niyakap."Mama dahan-dahan naman mahina ang kalaban ang una pong sagot sa una ninyong tanong ay may inutos po kasi si nanay Helen. Kaya po naisipan ko dumaan na muna dito." nakangiti kong saad sa kanya at hinalikan ang kanyang noo."At sa pangalawa ninyo pong tanong, ayos lang naman po ang trabaho ko at sa pangatlo, hindi naman po nila ako sinasaktan mababait po sila sa pag apat naman po hindi naman po mahirap kayang kayang ko naman Mama ." Nakangiting saad ko."Nako iha kani-kanina lang ay ikaw ang mukhang bibig ng mama mo, kesyo kung bakit daw ang tagal mong dumalaw dito." napapailing na saad
JANELA'S POINT OF VIEWISANG linggo na ang nakakalipas simula ng nabasag ang ini-ingatang vase ni señorito, iniiwasan kong pagtagpuin kami ni señorito.Sa loob ng isang linggo ay nakahinga ako nang maluwag dahil sa hindi ko siya nakita, dahil nung araw na iyon ay may biglang tumawag sa kanya may business meeting siya sa Europe.At ngayon naman ay bumalik na ang kaba ko at parang may malaking bato na nasa dibdib ko, dahil babalik na si señorito Draven."Iha ayos ka lang ba?" nabalik naman ako sa ulirat ng mag salita si nanay Helen sa tabi ko."Opo nanay Helen." sagot ko at pinagpatuloy ang pag huhugas ng mga pinggan."Sigurado kaba? parang hindi ka kasi mapakali eh?" may pag aalalang tanong ni nanay Helen kaya naman ngumiti ako sa kanyang tumingin. Na ngayon ay huminto na pala sa ginagawa niya."Ayos lang po talaga ako nanay." nakangiti kong sagot."Dahil ba may señorito?" biglang tanong ni nanay sakin. Dahilan para bumalik ang kaba ko."Hindi po nanay. Nag aalala lang po ako sa mama ko