CHAPTER 32

JEANEIA'S POV

" Nay, aren’t we leaving yet? Let’s go na po!” patalon-talon na turan ni Duke.

Habang abala ako sa pag-a-ayos ng mga pagkaing dadalhin namin ay hindi ko mapigilang matawa dahil sa batang nasa harapan ko na kanina pa hindi mapakali ang mga paa. Halatang-halata ang excitement nito dahil aalis kami ng mansiyon at pupunta na naman kami sa ibang lugar.

Hindi ko inaasahan na ang sinabi ko sa'kaniyang sa susunod gagala ulit kami, kasama ang Tatay niya ang aalis at mabo-bonding tinatak niya na pala sa isipan niya.

Nagulat ako habang kumakain kami isang gabi ay sinabi niya sa Tatay niya ang tungkol sa pangako kong iyon na sa totoo lang ay nawala na sa isip ko. Natatawang napailing na lamang ako. Kapag usapang gala talaga, hindi nakakalimutan ng cute na batang ito.

Hindi naman nagdalawang isip ang Tatay niya at kaagad pinagbigyan ang hiling niya. Wala ng pasok kaya mainam din na magkaroon ng bakasyon si Duke.

Tinanong ni Draven kong saan at ano ang gusto nilang gawin. Mukhang na