JEANEIA'S POVNagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa'king mukha.Dahan-dahan kong iminulat ang aking mata dahil masakit ito dahil siguro sa kakaiyak ko kanina, at bumungad sa'kin ang hindi pamilyar na kwarto. Na san ako??Tatayo na sana ako ng biglang bumukas ang pinto." Good morning Nak, gutom ka na ba??" Malambing na tanong niya. Kaya napatingin ako sa'kanya, ilang taon na ang nakakalipas nung huli kong narinig ang pagtawag niya ng anak sa'kin." Aalis na po ako"Nagmamadaling saad ko. At tumayo mula sa kama." Mamaya ka na umalis, kumain ka muna" Saad niya. Kaya umiling ako, kailangan ko ng umuwi." Hindi na po, kailangan ko na pong umuwi" Saad ko. " Sige na kumain ka muna bago ka umuwi" Pagpupumilit niya. Kaya wala akong nagawa kong hindi sumang ayon." Sige na nga po" Mahinang saad ko. Nahihiya kasi ako sa mga sinabi ko."Halika na pinag luto kita ng paborito mong ulam" Masayang saad niya. Lumapit pa siya sakin para alalayan akong lumabas ng silid.Paglabas namin
Someone's Point of View"How is the plan??" Daddy asked me. So I looked at him."It's okay daddy, I've already bitten him, it's only a matter of time before we can use him against Draven." I promise. So he smiled like a devil."Good job son, do your best so I can treat you as a son" He said. So I nodded.I can do this because I want him to accept me or consider me as his son. I'm just his daughter outside, he just got Mama pregnant because she was drunk that day.Mama died giving birth to me so he had no other choice to take me, but until now she still hasn't accepted me."Don't make the mistake of slapping me because I'll make sure that you'll fall for me, you understand." He said. So I nodded. I know I can't make a mistake because I'm just a child outside, which you will never accept."You can leave now," he said. So I left his office.I've been living in this world for a few years but even though I never experienced the love of a parent, I know I can't fall for you baby because dadd
Jeaneia's š» Point Of VIEW"Anong pakulo Ito"Saad ko kay Draven."Nothing, I just want ask you privately." Saad niya, ang kapal naman ng pagmumukha ng isang toh. "I just want to know, that child is f*cking mine." Sigaw na saad niya. Ang kapal naman ng pagmumukha niya para sabihin yan."Hindi "matapang na saad ko sa'kanya. "What the f*cking meaning of this "Saad niya. Sabay tapon ng envelope sa harap ko kaya kinuha ko ito at binuksan.Pagkabukas ko bumungad sa'kin ang DNA test niya at ni Duke na 99.9999999 ang result."Ano naman ngayon kung anak mo siya, simula nung tinanggihan mo siya tinanggalan na rin kita ng karapatan sa'kanya"galit na sigaw ko sa'kanya."You can't do that, no matter which court we go to, I still have the right to him "Saad niya kaya sinampal ko siya."Ang kapal naman ng pagmumukha mo, bakit ganon lang ba yun kadali?." Saad ko. Hindi ko maiwasang umiyak."sorry!!! I will do everything I can to make up for my shortcomings, especially during the time when I was not
JEANEIA's Point of ViewIlang araw na din kaming nanatili sa bahay ni Draven, gustohin ko mang-umuwi na wala akong magawa.Nakikita ko namang bumabawi talaga si Draven mula sa pag aalaga kay Duke, pagpapaligo at pagpapakain. Para siyang on hand daddy, nakikita mo namangha masaya ni Duke."Ang saya ni Duke nuh?"Saad ni Mish sa tabi ko Kaya napatingin ako sakanya. Isa siya sa kasambahay sa bahay ni Draven at close na close na rin kami ngayon."Alam mo na magtagal nang inaasam ni Duke ang kalinga ng isang ama hindi ka ba masaya na nakikita mong masaya si Duke sa piling ng ama niya, ipagkakait mo na Ito."Dagdag pa niya kaya napayuko ako."Hindi naman sa pinangungunahan kita, alam mo naman na hindi sapat ang pagmamahal ng isang ina sa kanyang anak hahanap hanapin pa rin ni Duke ang kalinga ng isang ama."Saad niya pa. "Alam ko naman yun ehh, pero natatakot lang talaga ako. Masyado akong nag ooverthink."Saad ko sa'kanya. "Wag mong isipin ang negative lagi mong isipin ang positive."Saad ni
JEANEIA'S POVHINDI na ako nagpaalam kay Duke umalis kasi silang dalawa ng tatay niya pumuntang mall balak pa sana akong isama ni Duke pero tumanggi na ako bonding nilang dalawa yun ayaw kong masira.Nang five o'clock na nagbihis na ako,nagpants lang ako at t-shirt na white, pagkatapos kung mag ayos lumabas na ako, pagkalabas ko bumungad sa'kin si Mish at Jepa naka black na dress si Mish at red naman kay Jepa parehas itong hipit na hipit sa katawan nila. Kaya kitang kita ang shape ng katawan nilang, hindi ko naman natatanggi na maganda si Mish at Jepa."Ma'am ano yang suot mo?? Ang pangit "Saad niya. Kaya yumuko ako"Okey na to, halika na baka kahapin na ako ni Duke pa umuwi nilang dalawa "Saad ko sakanila "Hindi tayo aalis ng ganyan ang suot ninyo, Ma'am, halika dito Ma'am aayusan kita "Saad niya na kinaing ko. "Ano ka ba Mish. Okey na to, halika na "Saad ko pa. "Basta ayaw ko,minsan lang ito Ma'am kaya halika na aayusan pa kita "Saad niya. Sabay hila sa'kin pabalik ng kwarto nila
JEANEIA'S POVMaaga akong para makapag handa ako ng almusal, gusto ko kasing bumawi kay Duke at sempre kay Draven na rin.Akala ko naiiwasan ko ang dagdag na sermon ni Draven pero nagkamali ako.Habang kumakain kami hindi tumigil tigil si Draven sa kakadada, dinaig pa niya ang Nanay at Tatay ko, alam ko naman na may kasalanan ako pero hindi ba siya nagsasawa sa kakadaldal. Hanggang sa natapos kami hindi pa din niya tumitigil pero nanatiling tahimik lang ako, na parang walang naririnig. Tumitigil lang siya sa kakasermon sa'kin ng may tumawag sa'kanya at kailangan niya umalis. Kaya napabuntong hininga nalang ako." Nay! " Tawag sa'kin ni Duke kaya napatingin ako sa'kanya." Bakit Nak?" Tanong ko. " Nay! San ka po galing kagabi? Alam ninyo po sobra pong mag alala si Tatay, ng nalaman niya pong wala kayo dito nagalit ko siya sa mga guard kasi pinayagan nila daw na makalabas ka." Mahabang saad ni Duke kaya napanguso nalang ako. Kaya ba ganon nalang siya magalit." Sorry Nak!" Saad ko.
JEANEIA'S POV" Nay, arenāt we leaving yet? Letās go na po!ā patalon-talon na turan ni Duke.Habang abala ako sa pag-a-ayos ng mga pagkaing dadalhin namin ay hindi ko mapigilang matawa dahil sa batang nasa harapan ko na kanina pa hindi mapakali ang mga paa. Halatang-halata ang excitement nito dahil aalis kami ng mansiyon at pupunta na naman kami sa ibang lugar. Hindi ko inaasahan na ang sinabi ko sa'kaniyang sa susunod gagala ulit kami, kasama ang Tatay niya ang aalis at mabo-bonding tinatak niya na pala sa isipan niya. Nagulat ako habang kumakain kami isang gabi ay sinabi niya sa Tatay niya ang tungkol sa pangako kong iyon na sa totoo lang ay nawala na sa isip ko. Natatawang napailing na lamang ako. Kapag usapang gala talaga, hindi nakakalimutan ng cute na batang ito. Hindi naman nagdalawang isip ang Tatay niya at kaagad pinagbigyan ang hiling niya. Wala ng pasok kaya mainam din na magkaroon ng bakasyon si Duke.Tinanong ni Draven kong saan at ano ang gusto nilang gawin. Mukhang na
JEANEIA'S POINT OF VIEWHindi naman kami nagtagal sa El Nido umuwi na rin kami, pero bago kami bumalik sa Manila nag enjoy talaga kami marami kaming mapuntahan sa El Nido at hindi ko pinalampas ang pagkakataon na makapunta sa white beach sa El Nido.Subrang saya ko talaga kasi another achievement sa goal ko, nakalagay kasi sa plan list ko ang El Nido. At marami pang iba gaya ng Baguio at England.* Ilang araw na simula ng pumunta kami sa El Nido at ngayon balak nanaman niyang pumunta Baguio.DECEMBER 19,2018. Ngayong araw kami pupuntang Baguio, pinagplanuhan kasi ni Draven na magpuntang Baguio bago ang Christmas.Hindi na sana ako sasama para makapagbonding silang mag ama pero ayaw ni Duke wala naman akong magawa kong hindi pumayag.Nag aayus ako ng gamit na dalhin namin ng pumasok si Vanessa.Alam na din ni Vanessa na dito kami nakatira ngayon ni Duke sa bahay ni Draven.Ng nalaman niyang hindi kami naka uwi sa probinsya nag alala talaga siya. Tapos nakalimutan ko pang tumawag, kaya
JANELA'S Point of viewNAALIPUNGATAN naman ako ng maramdaman kong may maingat na humahaplos sa pisngi ko, minulat ko naman ang mga mata ko at dun tumambad sakin ang seryosong mukha ni seƱorito na nakatingin sakin, habang ang palad niya ay nasa pisngi ko parin.Hindi naman agad ako naka galaw dahil sa mata niyang kulay asul na mapang-akit. Hindi maikakaila na ang ganda ng mata ni seƱorito dahil sa mahaba ang pilik mata na bagay sa hugis ng mata niya at sa kulay asul niyang eyeball, ang makapal niyang kilay nababagay din sa seryosong mukha niya, labi niyang mamula-mula na sing tamis ng strowberry at ilong niyang matangos kaya kahit seryoso man ang mukha nito hindi parin matatakpan na gwapo siya.Nabalik naman ako sa reyalidad ng maramdam ko ang pag haplos nito sa pisngi ko at biglang pag kabog ng dibdib ko kaya naman ay dali-dali na akong umalis sa pag kakandong sa kanya."Pasensiya na po seƱorito." nahihiya kong saad sa kanya at umayos sa pag kakaupo."It's okay. Alam kong hindi ka mak
JANELA'S Point of viewIlang araw na ang nakalipas simula ng nangyayari ang family day sa school ng mga bata, kaya ilang araw na rin akong umiwas kay seƱorito Draven.Kasalukuyan akong nagwawalis sa sala ng bahay ni seƱorito Draven, ng may narinig akong yapag mula sa hagdan. Kaya napatingin ako." Magandang araw po seƱorito." Magalang na saad ko. Kahit iniiwasan ko rin hindi naman pwedeng hindi ko siya batiin pag nagkasalubong kami o nagkita."Ahmm can I ask?"Napatingin naman ako kay seƱorito ng bigla na lang ito nag salita sa likod ko. Kahit na nag tataka ay tumango na lang ako sa kanya."Ano po iyun?" nahihiya kong tanong sa kanya at pinagpatuloy ang pagwawalis."May gagawin kaba, tomorrow?" Tanong niya sakin bago sumandal sa gilit ng lababo at uminom ng tubig sa hawak niyang mineral water."Ahmm bukas po?",Nag iisip ko pang isagot sa kanya. Dahil iniisip ko kung may gagawin ba ako."Wala naman po." napapailing kong sagot sa kanya ng maisip na wala naman. Nandito lang ako sa mansiyo
JANELA'S Point of viewTahimik lang akong nanonood, maraming pamilyang naglalaro kaya hindi ko maiwasang mapangiti, ang saya kasi nilang tignan." Tay, i want to play too." Saad ni Dawn. Kaya napatingin ako sa'kanya."Janela, can we?" Tanong ni seƱorito. Kaya hindi ko alam ang isasagot pamily play kasi yun hindi naman kami pamilya." Ahh ehh kasi." Utal na sagot ko. Ng napatingin naman ako kay Dawn nakita ko itong malungkot na nakatingin sa'kin, nararamdaman nya siguro na ayaw ko." Sige na, halika na kayo para makasali tayo sa next game." Nakangiting saad ko. Hindi ko naman maiwasang nakaramdam ng tuwa ng bigla akong yakapin ni Dawn at Dew." Let's go." Masayang tawag ni Dawn at hinila ako papunta sa mga pamilyang masayang maglalaro." Can we join?", Magalang na tanong ni Dew sa magpapalaro." Oo naman." Nakangiting sagot ng babae habang nakatingin kay seƱorito Draven. Hindi naman si seƱorito Draven ang kinakausap, hindi ko naman maiwasang magselos kaya nakatatlong iling ako bago kinu
JANELA'S Point of viewNAGISING ako banda alas singko ng madaling araw para ako na ang gumawa ng almusal at makapag pahinga naman rin si nanay Helen.Kararating lang niya kasi, kaya ako na muna ang gagawa ng mga gawanin ni Nanay.Pagka tapos maligo at mag bihis ay agad na akong lumabas ng kwarto at agad ng dumeretyo papuntang kusina.Nang makarating ay agad naman na ako nag simulang mag luto ng almusal.. Natigilan naman ako sa pag luluto ng nakaramdam ako ng uhaw, kaya naman ay lumapit muna ako sa freezer at agad kumuha ng mineral water. Pagkatapos uminom ay agad ko nang sinarado ang freezer at agad ng humarap, pero agad rin natigilan ng mabunggo ako sa matigas na dibdib.Napaangat naman ang tingin ko sa nag mamay- ari ng dibdib na ito, at dun naman sumalubong sakin ang seryosong mukha ni seƱorito at ang magulo nitong buhok na mukhang kagigising niya lang."Magandang umaga seƱorito." saad ko sa kanya at umatras ng konti kahit alam ko naman wala nang maatrasan.Hindi naman ito nag sali
JANELA'S Point of viewNAGISING naman ako dahil sa malakas na pag busina sa labas at dun ko namalayan na nakatulog pala ako dito sa sofa dahil sa kakahintay kay seƱorito, sa tingin ko ay ala una na nang madaling araw ngayon.Agad naman na akong lumapit sa pinto at agad binuksan dun ko nakita si seƱorito pangewang- ngewang na bumaba sa kotse niya, lumapit naman agad ako ng makita ko itong natumba."SeƱorito ayos ka lang po ba?" May pag alala kong tanong at tinulungan na siyang tumayo sa pag kakaupo niya sa semento."SeƱorito" pag tawag ko ulit sa kanya ng makita ko lang ito pilit na binubukas ang mata niyang tumingin sakin."Hmm, love is that you" yun lang ang narinig ko sa kanya dahilan na maamoy ko ang hininga niya na amoy alak.'uminom siya?'"SeƱorito, ano pong sinasabi mo, kaya mo po bang mag lakad?" Tanong ko at inalalayan siya. Hindi naman siya nag salita at pilit lang ginagalaw ang katawan niya, kaya naman tinulungan ko na siyang alalayan sa pag lakad. Medyo nahihirapan pa ako
THIRD PERSON point of viewBUMABA naman si Draven ng nakaayos para pumunta sa puntod ng namatay niyang asawa dumeretso naman siya sa kusina at dun niya nakita ang dalaga na nag titimpla ng kape.Bigla naman siyang nakaramdam ng konsensiya dahil sa ginawa niya na alam niyang natakot ang dalaga. hindi niya alam tuwing sa nakikita niya ang dalaga ay hindi niya mapigilan ang sarili niya.Nakakaramdam siya ng hindi mapaliwanag, alam siya sa sarili na simula ng namatay ang asawa niya pinangako niya sa sarili na hindi na muli siya iibig pero hindi niya napigilan ang nararamdaman.Napatingin naman ang dalaga sa kanya pero agad rin napayuko na parang natatakot sa kanya, pero hindi niya na lang ito pinansin at agad na lang lumapit sa freezer para kumuha ng maiinom.Nang matapos uminom nang tubig ay agad naman siyang napatingin sa dalagang nanatili lang sa kinatatayuan at hindi makatingin sa kanya ng deretso.Aalis na lang sana siya sa harap nito ng bigla itong mag salita."SeƱorito hindi ka po
JANELA'S Point of ViewNAGISING naman ako nang maaga dahil alam ko ngayon ang alis ni nanay Helen para pumunta sa probinsiya at ngayon din ang death anniversary ni seƱorita Jeaneia, kaya naman ako na ang nag handa ng almusal para kay seƱorito.Nang matapos ihanda ang mga niluto ko sa mesa ay nag handa rin ako ng pagkain kay nanay Helen para naman may makain siya sa byahe pagnagutom sya."Magandang umga iha." napatingin naman ako sa pinto ng kusina ng may nag salita at dun ko nakita si nanay Helen na nakaayos na."Ang aga mo naman iha hinintay mo na lang sana ako ang gumawa nito." nakangiti nitong saad sakin."Kaya ko naman po nanay atsaka aalis po kayo ngayon kaya dapat hindi ka po mapagod." nakangiti kong saad sa kanya at inabot sa kanya ang maliit na bag na ang laman ang pagkain na hinanda ko para sa kanya."Ano to iha?" may pag tataka nitong tanong sakin bago kinuha ang bag."Pagkain po nanay baka kasi magutom po kayo sa byahe. Kaya napag isipan ko pong gawan kayo ng makakain para
JANELA's Point of ViewNANG matapos mamalengke ay agad naman na akong dumeretso sa hospital."Anak!" napangiti naman ako ng marinig ko ang boses ni mama ng nakapasok ako sa kwarto niya sa hospital."Anak mabuti nakadalaw ka ulit, kamusta naman ang trabaho mo don? Hindi ka ba nila sinasaktan? Mahirap ba ang trabaho don?." Sunod-sunod na tanong ni mama kaya lumapit ako sa kanya at agad siyang niyakap."Mama dahan-dahan naman mahina ang kalaban ang una pong sagot sa una ninyong tanong ay may inutos po kasi si nanay Helen. Kaya po naisipan ko dumaan na muna dito." nakangiti kong saad sa kanya at hinalikan ang kanyang noo."At sa pangalawa ninyo pong tanong, ayos lang naman po ang trabaho ko at sa pangatlo, hindi naman po nila ako sinasaktan mababait po sila sa pag apat naman po hindi naman po mahirap kayang kayang ko naman Mama ." Nakangiting saad ko."Nako iha kani-kanina lang ay ikaw ang mukhang bibig ng mama mo, kesyo kung bakit daw ang tagal mong dumalaw dito." napapailing na saad
JANELA'S POINT OF VIEWISANG linggo na ang nakakalipas simula ng nabasag ang ini-ingatang vase ni seƱorito, iniiwasan kong pagtagpuin kami ni seƱorito.Sa loob ng isang linggo ay nakahinga ako nang maluwag dahil sa hindi ko siya nakita, dahil nung araw na iyon ay may biglang tumawag sa kanya may business meeting siya sa Europe.At ngayon naman ay bumalik na ang kaba ko at parang may malaking bato na nasa dibdib ko, dahil babalik na si seƱorito Draven."Iha ayos ka lang ba?" nabalik naman ako sa ulirat ng mag salita si nanay Helen sa tabi ko."Opo nanay Helen." sagot ko at pinagpatuloy ang pag huhugas ng mga pinggan."Sigurado kaba? parang hindi ka kasi mapakali eh?" may pag aalalang tanong ni nanay Helen kaya naman ngumiti ako sa kanyang tumingin. Na ngayon ay huminto na pala sa ginagawa niya."Ayos lang po talaga ako nanay." nakangiti kong sagot."Dahil ba may seƱorito?" biglang tanong ni nanay sakin. Dahilan para bumalik ang kaba ko."Hindi po nanay. Nag aalala lang po ako sa mama ko