Chapter 118: Kare-Kare.

Umuwi na tuloy ako, but this time nag-cab na ako because I’m tired of walking. Habang naglalakad sa papunta sa condominium ko ay natigilan ako nang maamoy ang pamilyar na amoy sa hallway.

Habang binubuksan ang condo ko ay nagulat ako nang bumukas ang condo ni Yeon, ngunit sumandal siya sa gilid ng pinto niya kaya nagtataka akong tinignan nang makita na may hawak siyang plate.

“That smells familiar,” turo ko at pasimpleng tumiklay para masilip ‘yon at nang makita ay napalunok ako ng husto.

“Saan mo nabili ‘yan?” Turo ko.

Tumaas ang kilay niya, “Why do you ask?”

“Because I want to buy some too, that’s kare-kare ‘di ba?” Natigil ang pagtulak ko sa pinto baka sakaling sabihin niya.

“Hmm, I didn’t buy this.” Nang maamoy ‘yon sa mainit init at umuusok na kanin ay lalo akong nagutom.

“Well, did someone cook it for you? Can you ask if he/she could make one for me?” His brows raised.

“Well, I made it.” Pasimpleng lumaki ang mata ko. My tummy really wants it.

“M-Marunong ka?”