Chapter 2 : I thought we're Good, but why?

Three days. Tatlong araw na simula noon’g iwanan ko yun’g asawa ko kasama yun’g kabit niya. 

Tatlong araw na akong natutulog dito sa opisina ko sa restaurant na tinayo ko gamit ang perang binigay sa akin ni daddy noon’g kasal namin ni Reese. Ayokong malaman ng pamilya ko kung ano’ng nangyari sa amin ni Reese. Bukod sa sesermonan ay ipapaalala na naman ng mga tita ko kung anong klaseng kahihiyan ako sa angkan namin. 

Pangit na nga broken marriage pa. Sigurado akong pagtatawanan na naman nila ako lalo na at siyado pa man din ang pagmamalaki ko noon’g kinasal kami ni Reese. 

Napabuntong hininga ako sa sobrang inis. Hindi ko alam kung ilan’g beses ko ng buntong hininga ito pero kung makakatulong lang ito para maayos ang relayson namin ng asawa ko ay baka nasa bahay na ako ngayon at nagluluto na ng umagahan. 

May pasok pa man din siya sa office ngayon tapos hindi pa marunong magluto ‘yong kabit niya, paniguradong gutom na gutom na siya sa mga oras na ito. 

Napasimangot ako dahil sa matinding pag-aalala na nararamdaman ko para sa asawa ko. 

Gusto kong umuwi sa bahay ngayon at alagaan siya pero paano ko gagawin iyon kung hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako tuwing naalala ko yun’g mga narinig at naranasan ko mula sa kaniya? 

“Nat balita ko ay ilan’g araw ka na raw rito?” 

Ang pamilyar na boses ni Pamela ang pumawi sa naglalakbay kong isip. Lumapit sa akin ito atsaka niya ako hinapyawan ng halik sa pisngi pero nanatili pa rin’g nakatulala ang mga mata ko sa tanawin na nasa labas. 

“Ano ba’ng nangyayari sainyo ng asawa mo? I thought you’re both okay na?” 

Okay? Parang hindi naman okay na magdala siya ng babae sa bahay namjn gayong nandoon ako na asawa niya. 

Mas lalong bumagsak ang akin’g mga balikat dahil sa prustrasyon at pagkairita. 

“Okay lang kami gusto ko lang mapag-isa kasi ayokong malaman ni Reese na…” Nakagat ko ang pang-ibaba kong labi. 

Hindi pa alam ni Reese ang tungkol sa bagay na ito at wala pa akong balak na ipaalam ito sa mga kaibigan at pamilya namin pero kailangan. Isasakripisyo ko na ito upang maprotektahan ang imahe namin’g dalawa ng asawa ko. 

For the first time simula noon’g dumating dito sa restaurant si Pamela ay sa wakas tinapunan ko na siya ng tingin. 

Ganoon pa rin naman ito. Wala siyang pinagbago. Hanggang ngayon ay maganda at sexy pa rin, ako lang naman ang walang pinagbago. 

Napangiti ako ng mapait dahil sa nakakalungkot na katotohanan. 

I’ll forever be fat especially now that I’m pregnant with our first child. 

“Ayaw mong malaman ni Reese na?”

Nginitian ko si Reese. Ngiti na plastik at punong-puno ng pwersa.

“Na buntis ako.” 

Namumula ang pisngi kong bunyag sa sikretong dapat ay ang asawa ko ang unang makakarinig.

Napatigalgal ang labi ni Pamela at nanlaki ang kaniyang mga mata. Nakakabinging katahimikan ang namayani sa pagitan namin’g dalawa hanggang sa mapasinghap siya at mabilis pa sa kisap matang napatayo mula sa kaniyang upuan. 

Kung umasta ito ay akala mo meroon’g sumusunog sa pwetan niya. 

“Ang OA ng reaksyon mo ah?” Komento ko sa babae. 

Pero hindi niyon napigilan na mapailing siya at sunod-sunod na mapaatras. 

“Don’t tell me mag-aala romance book ang peg niyo? Itatago mo kay Reese na magkakana-“ Talagang walang matinong salita ang lalabas sa bibig ng kaibigan kong ito kaya bago pa niya matuloy ang susunod na sasabihin ay muli na akong humirit at nagsalita. 

“Gaga walang ganon!” Hindi ko intensyon na itago ang bata at tumakbo palayo kay Reese. Ang totoo nga niyan ay gusto kong gamitin itong anak namin upang mabuo ulit ang pamilya namin. 

Umaasa ako na sa oras na malaman ni Reese na magkakaanak na kami ay magbabago na siya. Mamahalin na niya kami tapos gagampanan na niya ang tungkulin niya bilang padre de pamilya at asawa ko. 

“Eh ano?! Bakit hindi mo pa sinasabi kay kuya Reese na buntis ka?!” Sigaw ni Pamela sa akin. 

Gamit ang malalaking hakbang ay mabilis siyang lumakad palapit sa akin. Kahit na mas malaki ang braso ko kesa sa kaniya ay lakas loob pa niya akong hinawakan sa magkabilang braso ko atsaka ako parang unan na inalog-alog. 

Ano na naman ba ang trip ng babaeng ito?! 

Nahihilo na ako kaya pinalo ko paalis ang kamay niya sa magkabilang braso ko. 

“Hindi ko pa sinasabi dahil gusto ko siyang isurprise.” Mahinahon kong sagot kay Pamela. 

Iyon naman talaga ang plano ko kung hindi lang sana niya dinala yun’g babae niya sa bahay at hindi ko sila na huling naglalandian sa bar. 

“Oh kailan ‘yang surprise na ‘yan para maimbitahan ‘yong mga kamag-anak natin’g sugo ng kasamaan?” 

“Hindi!” 

“Anong hindi?” 

Napasapok na lang ako sa akin’g noo. Hindi talaga niya maramdaman kung gaano kainit ang dugo sa akin ng pamilya namin ano? 

Sabagay. Paano nga naman makikita at maramdaman ni Pamela ang tungkol sa bagay na iyon eh sa akin lang naman nila pinararamdam na hindi ako welcome at kahihiyan ako sa angkan? 

Marahas akong napabuga ng hininga. Mula sa salamin na nasa amin’g harapan ay kitang-kita ko pa ang paglobo ng akin’g mga pisngi. 

Mas lalo tuloy akong nagmukhang baboy dahil dito. 

“Hindi natin sila iimbitihan dahil gusto ko na maging private ang tungkol sa balitang ito.” Paliwanag kong muli sa kaniya. 

Halatang hindi ito naintindihan ng babae dahil imbes na sumang-ayon ay napakunot pa siya ng noo at napapaling ng ulo. 

“Natty kailangan malaman ng pamilya natin na magkakaanak na kayo ni Reese. Ang tagal ng hinihintay nina tito at tita na magkaanak kayo ah?” 

Hindi. Ayokong madamay ang magiging anak ko sa gulo ng pamilya namin. Kung pwede lang na ilayo namin siya ni Reese sa mga bagay na ito ay malugod kong gagawin iyon. 

Oo, kailangan ko ng sabihin sa asawa ko ang tungkol sa magiging anak namin. Alam kong hindi magagawa ni Reese na talikuran ang sarili niyang dugo at laman. 

This is his child, and he’s not that heartless to leave us. 

Mamahalin kami ni Reese at pro-protektahan tulad ng pinangako niya sa akin noon’g mga araw na nagliligawan pa lang kami hanggang sa maikasal na kami. 

Reese won’t let me down. 

Tatanggapin ko ang sakit, luluhod ako upang humingi ng tawad at aakuin ko ang lahat ng mga pagkakamali sa kasal namin basta…

Magawa niyang protektahan kami ng anak niya laban sa mga kamag-anak kong mapansamantala at sugo ng kasamaan. 

I’m not going to let my child experience the trauma that they’ve cause me. 

Malungkot akong napangiti. Sa sobrang pag-iisip kung paano ako hihingi ng tawad sa asawa ko ay hindi ko na namalayan na meroon na pa lang luha na tumutulo mula sa mga mata ko. Ramdam ko ang pagdampi ng daliri ni Pamela sa akin’g pisngi. 

Isa-isa niyang pinupunasan ang mga luha habang nakasimangot at seryosong nakatitig sa mukha ko. 

Mukha siyang unggoy lalo na tuwing naka sibi siya kaya hindi ko na napigilan na mapatawa ng mahina. 

“Gaga nababaliw ka na ba?” Biro pa nito.

Si Pamela lang talaga ang naging kaibigan ko. Bukod kasi sa mga magulang ko ay si Pamela lang din ang may tanggap sa plus size kong katawan. 

Ni minsan ay hindi nito pinaramdam na mataba ako dahil as a matter of fact. Siya pa ang sumusoports at nagpapalakas sa akin’g loob. 

“Salamat sa pagiging mabuting kaibigan.” Bulong ko sa kaniya. Kahit sa pamamagitan man lang ng katiting na salita na ito ay maiparamdam ko sa kaniya na thankful ako sa friendship na meroon kaming dalawa. 

Imbes na magsalita ay ngumiti lang pabalik si Pamela sa akin bago siya lumayo at dahan-dahang bumalik sa pwesto niya. 

Napatingin naman ako ngayon sa salamin kung saan matatanaw ang labas nitong restaurant.  

Sakto dahil pagkatingin ko ay siyang paghinto ng tatlong kulay itim na sasakyan na tiyak akong sasakyan ng mga tauhan ni Reese. Agad akong napatayo.

Nandito si Reese? Pumupunta ba siya rito para sunduin ako? 

Sa isipin na ‘yon ay agad na lumawak ang ngiti sa labi ko.

“Pamela andito si Reese!” Masaya kong anunsyon sa babae. 

Napatayo rin ito at napalapit sa bintana. Nagulat ako dahil bahagyang bumakas sa mga mata niya ang kakaibang emosyon bago iyon bumalik sa dati.

“Nandito nga yata siya…” Bulong ng kaibigan ko bago bumukas ang pinto ng isa sa mga kotse at niluwa niyon si Reese na nakasuot pa ng kulay itim niyang business suit.

Puntahan ako ng asawa ko rito sa restaurant. Sinusundo niya ako! 

Tulad ng dati ay sabukot pa rin ang mukha ng lalaki. Ang makakapal nitong mga kilay ay magkasalubong at malalamig pa rin ang awra na bumabalot sa abo niyang mga mata.

Habang naglalakad siya palapit dito sa restaurant ay nakapalibot sa kaniya ang mga tauhan niya pero sa kabila niyon ay agaw pansin pa rin siya lalo na at matangkad at malaki ang kaniyang pangangatawan. 

“Reese.” Masaya kong tawag sa pangalan ng asawa ko. Parang wala lang yun’g mga nakita at narinig ko noon’g nakaraan’g araw. 

Malaman ko lang na nag-effort siya na pumunta rito ay malaking pambawi na sa pangyayaring iyon. 

Sa sobrang saya ko sa mga oras na ito ay pati puso ko nagtatalon na. Gusto na nitong kumawala at sumalubong sa ubod ng hot kong asawa. 

Balak ko na sanang salubongin si Reese sa harap ng restaurant ng bigla kong maramdaman ang pagpalupot ng kamay ni Pamela sa akin’g braso. 

Agad akong napatigil at nagtatakang napalingon kay Pamela na nakasimangot na ngayon. 

Oh anong problema nito? 

“Natty pwede ba tayong mag-usap?” Tanong ng babae sa mahinang boses. 

I believe this is not the right time. Mas importante na makausap ko si Reese ngayon kaya inilingan ko siya bago ko unti-unting kinalas ang pagkakahawak niya sa akin. 

“Mamaya na lang tayo mag-usap!” Sigaw ko sa kaniya habang malalaki ang hakbang akong lumalakad papunta sa entrance nitong restaurant. 

Pagkabukas na pagkabukas ni Reese sa pintuan ay ako agad ang bumungad sa kaniya. Napahinto naman ito agad at napatingin pababa sa akin. 

Hindi ko alam kung ngi-ngiti ba ako o iiyak. Basta ay tumitig lang ako sa mga mata niya habang pinakikiramdaman ko ang malalakas na kabog ng puso ko. 

It’s okay Natty. Magsorry ka sa ginawa mo at sabihin mo sa asawa mo na magkakaanak na kayo. 

Magiging maayos na ang lahat. 

I was about to open my mouth to tell him how sorry I am for what I did when he suddenly threw his sharpest gaze at me. Napaatras ako at napaawang ang akin’g labi.

“Take her.” Matigas na utos ni Reese sa mga tauhan niya bago siya napasuklay sa kaniyang buhok.

Ta-Take her? Ano’ng ibig sabihin nito?! 

“Reese!” Sigaw ko sa pangalan niya.

Binigyan ko si Reese ng nagtatanong na tingin ngunit wala akong nakuhang sagot basta na lang siyang tumalikod habang kumilos naman ang mga tauhan niya para kaladkarin ako pasunod sa kanila. 

“Sa-Saglit!” Sinubukan kong magpumiglas dahil nag-aalala ako para sa kaligtasan ng batang nasa sinapupunan ko.

“Bitawan niyo ko! Reese tulong!” Hindi nawalan ng pag-asa ang mga titig ko sa asawa ko, kahit na nakatalikod na siya sa akin at hindi na niya ako nililingon wala akong pakialam. 

“Reese!” 

Masiyadong malakas ang mga tauhan ni Reese. Kahit na mataba ako ay nagawa pa rin nila akong kaladkarin palabas ng restaurant. 

Wala na akong ibang nagawa kung hindi ang proteksyonan ang akin’g tiyan gamit ang akin’g mga kamay. 

Why is he doing this to me? Hindi ito ‘yong Reese na minahal ko. Hindi ito ang lalaking lumuhod sa harap ko at pinaglaban ako sa mga magulang ko. 

Habang patuloy sa pagtulo ang akin’g mga luha ay siyang pagtitig ko sa likod ng lalaking pinakamamahal ko. Kahit anong pagmamakaawa at pagtawag ay hindi man lang siya lumingon sa akin. 

Wala man lang siyang pakialam kung nasasaktan ba ako o hindi…