Novels by L.Jane

Malalim akong napahugot ng hangin habang hawak-hawak ko ang cellphone ko. Paulit-ulit kong dina-dial ang number ni papa pero hindi ito sumasagot. Panigurado kasing nag-aalala na ito sa akin ngayon, imbes na bumalik sa office ay heto at nasa hospital ako. Nagbabantay sa isang tao na hindi ko naman kilala. Ni hindi ko nga alam kung ano'ng pangalan niya kaya nun'g tinatanong ako ng nurse kanina ay wala akong maisagot. Pagkatapos mag ring ng cellphone ko sa ika-tatlong beses ay binaba ko na lamang ito atsaka ako lumapit sa hanggang ngayon ay walang malay na lalaki. He was walking in the street, alone. Sobrang init at tirik na tirik ang daan ngunit na pag-tripan ng taong ito na maglakad-lakad. Nasa Protagonist phase yata ito, akala niya ay bida siya. Oo naglalakad din akong mag-isa sa gilid ng kalsada pero hindi ko naman plano na lakarin ang buong siyudad ng ganito kainit ang panahon! Napanguso ako sa inis. Nang makalapit ako sa lalaki at muli kong matitigan ang mukha niya ay doon na

I am reconsidering my life, that's why I decided to take a break and walk around the city. Pagkatapos ng pag-uusap namin ni papa tungkol sa negosyo niya ay na pag-isipan ko na maglakad-lakad muna.Kailangan ko to kasi nagsisimula na naman akong kanina ng pagiging inggetera ko. I can't help it hahaha.Nakakainis naman kasi. Ngayon ko lang nakita na ang laki na pala ng agwat ko sa pangarap ko. Dati noon'g college ako parang abot kamay ko na siya pero ngayon...Para akong nagsimula sa umpisa. Back to the starting line.Pwede ko naman'g ipagpatuloy 'to pero hindi ko na alam kung paano ako mag-uumpisa.Malalim akong napabuntong hininga. Huminto muna ako sa paglalakad at napatitig sa nasa akin'g harapan. Nasa tapat ako ng pedestrian lane at naka stop ang mga sasakyan, hindi ko alam pero kusa ng gumalaw ang mga paa ko atsaka ako nagsimulang maglakad patawid ng kalsada.

"What did I told you before?! Natty hindi mo na kailangan na hintayin ako pwede ka naman'g dumiretso sa office ko!" Sermon sa akin ni papa pagkalapit na pagkalapit niya sa akin dito sa lounge.Sumipsip muna ako ng juice sa basong hawak-hawak ko bago ako tumayo at tipid ang ngiting sinalubong siya para makapag mano."Nahiya kasi akong umakyat..." Paliwanag ko kay papa ng makapagmano ako at makahalik sa pisngi niya. Imbes na matuon sa akin ang tingin nito ay napunta iyon sa hawak-hawak kong sandwich.Sa sobrang excited kong makausap siya ay hindi ko namalayan na nadala ko na pala itong sandwich na binigay nun'g babae sa front desk. Nahihiya kong tinago ang tinapay sa akin'g likoran."Pa narinig ko mula sa mga empleyado mo na meroon kayong bagong projects tapos may hinihintay kang business partner?!" Masaya kong tanong kay papa.Narinig ko lang kasi kanina, habang naghi

"Successful entrepreneur Reese Vega finally announced in public his relationship with his first love Kristin Delmon." "The couple shares their story as to why they finally decided to add label. The entrepreneur said that his past love experience will not affect their relationship..." Kahit na nanghihina at wala sa mood ay pilit ko pa rin'g inabot ang remote na naka tahimik sa pinaka gilid na parte nitong magulo kong kama. Ilan'g araw na rin akong ganito. Walang gana at lakas para kumilos, ngunit dahil sa walang kwentang balita na 'yan ay napakilos ako bigla. Sarkastiko akong napatawa dahil sa inis. Lagi na lang Reese. Palagi na lang siyang masaya sa mga news. Successful ang buhay niya, wala siyang iniisip na problema at higit sa lahat naka move on na siya sa akin ng ganoon'g kabilis. If it weren't for me hindi naman niya maabot kung nasaan siya ngayon. If it weren't for me falling for him hindi siya magiging ganito kasaya. Utang na loob niya sa akin ang lahat ng 'yon pero a

Up until now ay tinatanong ko pa rin sa sarili ko kung ano ang mali o kung ano ang dapat kong gawin para mailigtas ang sarili ko mula sa ginawang problema ni Reese.Sobrang bigat at sobrang sakit. Araw-araw tuwing gigising ako ay pakiramdam ko meroon'g nakadagan na bato sa dibdib ko dahil sa lahat ng problemang binato niya sa akin.Hindi lang ang pamilya ko ang nangungulit sa amin ngayon. Even the reporters ay nakatambay na sa labas ng bahay namin at inaabangan ako para kuhanan ng statement tungkol sa nangyari hiwalayan.Dahil sa kanila ay hindi na ako makapag pa check-up o makalabas ng bahay man lang."Nat anak naka kain ka na ba?" Marahang tanong ni mama pagkapasok niya rito sa kwarto. Dala niya ang isang baso ng gatas.Hindi nakakalimutan ni mama na dalhan ako niyan dahil nag-aalala siya para sa magiging apo niya. Ginagawa niya ang makakaya niya upang maging healthy kaming dalawa ni baby."Opo tapos na po." Nakangiti kong sagot.Lumapit si mama sa akin atsaka ako nito hinalikan sa n

Run and never look back...Those are the last words that I've heard from the man I love before he left me there, begging for him not to abandon me and our child. Kahit anong sigaw ko, kahit anong pagmamakaawa ay ayaw maniwala sa akin ni Reese na magkakaanak kami.Ayaw nga ba talaga? Or sinasadya niya lang na huwag maniwala kasi hindi niya ako gusto at hindi niya gugustohin itong batang nasa sinapupunan ko?Kung iyon naman pala ang dahilan bakit kailangan pa niyang idamay itong magiging anak namin? He could just wait for me to give birth tapos...Pwede na akong mawala sa mga buhay nila. Ayokong lumaki ang magiging anak ko sa kamay ko dahil paniguradong makukutya lang siya ng mga tao. Ma-bubully siya na pangit at mataba ang nanay niya. Lalaki siya ng kinahihiya ako at ayokong maranasan niya 'yon kaya kahit masakit ay handa aking iwanan siya sa ama niya!Handa naman aking magtago sa dilim at panoorin na lang sila. Kaya kong tiisin lahat ng sakit at panlalait kahit pa na makita ko 'yong an