"ANO ang inaasahan mo sa pagpasok sa ganitong trabaho?" walang paligoy-ligoy na tanong ni Max kay Amalia nang makapasok sila sa isang private room.Nanatiling nakatayo si Amalia sa pintuan habang nakatitig sa matikas na heneral. Wala siyang naintindihan sa sinasabi nito dahil parang na blangko ang isipan pagkakita muli sa magandang katawan nito. Hapit ang suot na puting t-shirt sa maskuladong katawan nito. Hindi napigilan ang mga mata na gumala ng paningin sa katawan ng lalaki. Tumigil ang pilya niyang mga mata sa bandang ibaba, gusto niyang magmura nang masilayan ang namumukol nitong—"Amalia!" pasigaw na tawag ni Max sa pangalan ng dalaga at hindi siya komportable sa ginagawa nito."Ay cobra!" Nauntog ang likod ng ulo sa nakasarang pintuan nang marahas niyang iangat ang ulo dala ng pagkagulat."Whta the hell!" malakas na bigkas ni Max dahil wala sa kanyang sinasabi ang atensyon ng dalaga. He cursed himself when his member reacted from her gazed.Pilit ang ngiti habang kumakamot ng u
MABILIS ang mga hakbang at tiyak ang direksyong patutungohan ni Max. He can't help but cursed himself while walking, at hindi niya rin maintindihan ang sarili kung bakit sobra siyang nag-aalala. "What happen?" tanong agad ni Max kay Ashton na siyang gumamot sa tauhang sugatan.Nagulat pa si Ashton nang makita si Max sa loob ng silid kung saan ginagamot niya si Wigo. Galing sa Cebu sina Wigo at Amalia at nasugatan ito mula sa misyon nila doon."Ano ba ang nangyari at nasugatan sila?" tanong muli ni Max at mahamig sa tinig nito ang pag-aaalala.Napatikhim si Ashton upang gisingin ang sarili mula sa pagkamangha. Ngayon niya lang nakitaan ng pag-alala ng ganoon ang heneral at sa tauhan pa nila. Nakapagtaka dahil hindi ganoon ang reaksyon ng huli noong si Dexter ang nasa panganib. "Maliit na sugat lang naman po ang natamo ni Wigo dahil daplis ang bala na tumama sa kanya."Where is she? Malaki ba ang natamo niyang sugat" Mabilis niyang tanong muli nang hindi makita sa loob ng silid ang tao
"Mag isa lang po ba kayo, Ma'am?" Nakangiting tanong ng isang waiter na lalaki kay Amalia.""Obvious ba?" Pabalang na sagot ni Amalia sa lalaki habang ang mga mata ay nakatitig sa magandang babae na kausap ni Max. Nakatalikod sa kanya si Max at nakikita niya kung paano ngumiti ng mapang akit ang babae sa huli."Sorry!" magalang na paghingi ng paumanhin ng lalaki sa kanya. Marahil nahamig na wala siya sa mood makipag usap. Kinuha niya kung anong inumin ang inalok nito sa kanya upang makaalis na ito."May kailangan ka ba at kailangan pa natin magkitang muli?" tanong ni Max kay Joan, ang babaeng naka one night stand. Hindi niya alam kung paano nito nakuha ang kanyang numero. Napatingin siya sa hawak nitong calling card. "Nahulog mo ito." Nakangiti na ipinakita ni Joan ang hawak na calling card sa binata. Napabuntong hininga si Max, alam na niya ngayon kung bakit nagkaroon ng interest sa kanya ang babae gayong hindi niya na satisfied ito sa gabing pagniig nila."We can try again and I'l
"F*CK, damn so hot!" paungol na bulong ni Max habang dumidede sa diddib ni Amalia. Idinikit niya ang kanyang pagkalalaki sa hita ng dalaga upang ipadama dito kung gaano siya ka active. Lalo siyang ginaganahan na paligayahin ito sa tuwing marinig ang halinghing at ungol nito. Binuhat niya muli ito at inihiga sa hindi kalakihang kama. Wala ng salitang namagitan sa kanila kundi puro ungol. Tila hayok na sinibasib ang namamasang kuweba ng dalaga. Pinaligaya niya ito gamit ang kaniyang dila, labi at daliri. "Ahhhh! P*ta ang sarap!" Napasabunot si Amalia sa sariling buhok dahil sa tindi ng pleasure na nadarama. Palipat-lipat ang kamay sa paghawak sa sariling buhok at sa ulo ng binata upang idiin pa ang mukha nito sa kanyang naglalawa nang hiyas. Parang sawa ang katawan na hindi mapakali at nakikiliti sa sensasyong nadarama. Hinila niya ang balikat ng binata nang hindi na niya kaya. Sumunod naman ito at dumagan ang buong bigat nito sa kanya. Sinimsim muna ang dunggot sa kanyang dibdib bago
NAGHALO ang emosyong nadarama ni Amalia matapos ang kaso na hawak ni Cloud. Lungkot at saya—saya dahil nakulong na ang mga salarin at nabigyan ng katarungan ang mga biktima na kasamahan nila Micko noon. Lungkot dahil ililipat siya ng trabaho. Hindi niya alam kung bakit kailangan siyang ilipat at hindi bilang isang agent na."Huwag kang mag-alala, mas magandang trabaho ang naghihintay sa iyo roon at makikita mo pa rin kami kung gustohin mo." Pampalubag loob ni Dexter kay Amalia nang mapansing nalulungkot ito."Napamahal na po kasi sa akin ang trabaho bilang isang agent." Malungkot pa rin siya habang tinititigan ang iba pang kasama na naroon sa office."Mapapasabak ka pa rin naman sa laban doon." Makahulogang turan ni Micko na ikinamaang ni Amalia."May kailangan ba akong e-spy doon, Boss?" Bigla siyang nabuhayan ng loob."Pwede rin," ani Dexter habang nakangiti. Nagkatingan sila ng makahulogan ni Micko."Mga boss, baka pwede akong sumama sa rakit ni Amalia?" Pinagkiskis ni Cris ang dal
"So, totoo ngang ballpen na ang hawak mo sa halip na baril.""Ano ang ginagawa mo dito?" emotionless na tanong ni Max sa dalagang bagong pasok sa kanyang opisina na walang pasabi. "Hindi ka ba marunong kumatok?"Ngumiti si Joy bago denidma ang pagsusungit ng huli. " Kanina pa kita pinapanuod mula sa pintuan. Nakabukas din ang pinto kaya tumuloy na ako."Sa kabilang silid ang opisina ni Nam.""Ikaw ang binibisita ko," hindi na niya hinintay na alukin siya ng binata na umupo. "I'm happy at naisipan mong e-manage na itong negosyo mo. Malayo sa kapahamakan at magkaroon ka ng time na makasama ako palagi." "Ilang beses ko bang sasabihin sa iyo na—""Alam kong mali ang ginawa kong pag-iwan sa iyo noon. Kung sinabi mo lang agad sa akin noon na may itinayo kang negosyo ay baka nagdalawang isip ako na iwan ka."Napatiim bagang si Max sa inaakto ng kaharap. Tila ba maliit na bagay lang ang nagawa nitong kasalanansa kanya at siya pa ang may mali. Tama ito na hindi niya pinaalam dito ang tungkol
"Take those papers and arranged it for me." Turo ni Max sa papeles na nakapatong sa kanyang lamesa. Tila isang heneral pa rin kung magmando at hindi pinansin ang pagbago ng mood ng dalaga."Aalis ka, Sir?" pigil ni Amalia dito nang tumalikod."I had a meeting.""Nang ganiyan?"Naudlot ang pagbukas ni Max sa seradura ng pinto at nilingon si Amalia. "What do you mean?" dumoble ang gatla sa kanyang noo nang mahuli kung saan na naman nakatingin ang mga mata nito."Baka may iba pang makakita diyan sa natutulog mong alaga." Ininguso ni Amalia ang nakabukas na zipper ng pantalon ni Max.Sa halip na makaramdam ng pagkapahiya, lihim siyang napangisi at tuloyang lumapit sa dalaga. "Do it for me.""Aba't—" hindi makapaniwalang lumayo siya sa binata. "Ako ba ang nagbukas niyan at sa akin mo pinapasara?" Nag-aalangan pa ang kamay kung ituturo o hindi ang pinag-uusapan nila."Do I have to call her?" nanunubok na tanong ni Max dito. Napangisi siya nang umirap ito sa kanya."Edi tawagin mo po, hangga
"ANO na naman ginawa mo at nagalit ang dragon?" pabulong na tanong ni Wigo kay Amalia at ikinubli ang mukha mula sa matalas na mga mata ni Max."Bakit ako? Nagpapalibre lang naman ang alam kong kasalanang nagawa ko ngayon." Halos si Amalia lang ang nakakarinig sa sariling tinig. Lalo siyang dumikit kay Wigo upang ito ang ipananggalang kung sakaling sumabog ang temper ng masungit na heneral."Lumayo ka na nga sa akin!" Halos itulak ni Wigo si Amalia palayo sa kanya nang tumalim ang tingin ni Max na nakatingin sa katawan nila ni Amalia. Napasimangot si Amalia at nagmatigas sa kinatayuan. Hindi siya nagpatinag sa pasimpling tulak sa kaniya ng kaibigan. Nang hawakan siya ni Wigo sa balikat upang itulak ay tumikhim si Max."Ah, boss," tabingi ang ngiti at parang napapaso na binitiwan niya ang balikat ni Amalia. Lumipat siya sa likod ng dalaga at mula doon ay marahang itinulak ang kaibigan palapit kay Max. Parang estatwang nanigas ang katawan ni Amalia at halos sapilitang naihakbang ang m