Chapter 3

Pagkauwi ni Anna sa kanilang bahay ay natigil siya sa hamba ng front door nila. Nakita niya kasing ang Daddy nito sa sala at nakade-kwatrong nakaupo. Binati niya ito at nagmano, papasok na sana siya sa loob ng kuwarto niya nang biglang magsalit ang Daddy niya.

"Kumusta ang pag-aaral mo? Hindi na tayo gaanong nagkakausap, anak ko." 

Tumingin si Anna sa kaniyang Daddy.

"Maayos naman po."

"Hindi ka naman ba nahihirapan? Kung may kailangan ka sabihin mo lang sa akin."

"Hindi naman po, Dad. Kayo po? Kumusta po kayo?"

"Ganoon pa rin, anak. Busy, lalo na't nalalapit na ang eleksiyon."

"Pahinga din po kayo, huwag niyo pong ituon lahat ng atensyon niyo sa mga bagay na panlupa lamang, Dad. Goodluck po! Suportado ka po namin ni Mommy."

"Maraming salamat, anak."

Nakahinga ng maluwag si Anna nang makapasok na siya sa kaniyang kuwarto. Kahit mabait kasi ang Daddy niya ay mataas pa rin ang tingin nito sa kaniya. Respetado at kagalang-galang ito sa publiko kaya ganoon na lamang ang nararamdaman ni Anna. Aaminin niya na medyo pressured siya.

Tumawag bigla sa kaniya ang kaibigan niyang si Rafael. Ano na naman kaya ang gusto nito?

"Yes, hello?" paunang sabi ni Anna sa kabilang linya.

"Puwede kami pumunta ni Clarisa bukas diyan? Mamamasyal lang, tutal it's weekend naman."

"Puwede naman basta huwag kang magkalat dito."

"Hoy 'di naman ako bata. I'm a handsome guy kaya!"

"Yuck! In your dreams." Narinig niyang humahalakhak sa kabilang linya si Rafael.

"Okay, okay that's enough sa biruan. Masakit na. Maaga kami bukas diyan ha. Prepare our breakfast. See you!" 

Magsasalita pa sana si Anna nang pinatayan na siya ng tawag. Wow, demanding. Natawa si Anna dahil sa huling sinabi ni Rafael.

---

Ginawa naman ni Anna ang sinabi ni Rafael sa kaniya nung tumawag ito. Maaga siyang nagising at nagpahanda ng breakfast para sa kaniyang mga kaibigan. Nasabi na rin niya ito sa kaniyang Ina, wala ang kaniyang magulang dahil may inaasikaso ang mga ito. Nasanay na rin naman si Anna na laging wala sa bahay ang magulang niya.

Habang hinihintay niya ang kaniyang mga kaibigan ay naisipan niyang magpahangin muna sa labas ng kanilang bahay. Bago siya makalabas ay nakita niya si Daniel na busy sa kaniyang trabaho, malaki-laki rin kasi ang garden ng kaniyang Ina at marami itong mga halaman.

Napatingin si Daniel sa kinaroroonan niya, ilang segundo silang nagkatinginan bago binalik no Daniel ang tingin niya sa mga halaman. Pawis na pawis ang damit nito dahil maaraw sa kinaroroonan nito. 

"Magandang umaga, Daniel!" Bati niya sa Binata ngunit mukhang hindi siya nito narinig kaya pinagkibit balikat na lamang niya ito. Siguro nga ay busy siya sa kaniyang trabaho, hindi na niya dapat ito ini-istorbo.

Bago siya makalagpas ay nagsalita si Daniel.

"Magandang umaga rin, ma'am."

Tumingin ulit si Anna sa binata, "Lalabas lang ako para magpahangin. Pahinga ka pagkatapos mo riyan."

Hindi agad nakapagsalita si Daniel dahil siguro sa mga sinabi ni Anna. Bigla tuloy nakaramdam ng hiya si Anna dahil hindi naman sila gaanong close o magkaibigan.

"Sige po, ingat po."

Tumalikod na agad si Anna dahil sa kahihiyan. Wala naman sigurong nakarinig no'n 'di ba? May mali ba sa sinabi ko? Concern lang naman ako sa isang tao. Wala namang ibang meaning 'yon! 

Pagkalabas niya nang gate ay may isang sasakyan na pumarada sa harapan ng bahay nila. Nakita niyang ito ang sasakyan ni Rafael. Hindi naman siya nagkamali dahil lumabas ito at kasama na niya si Clarisa. 

"My dear friend!" Bati ni Rafael na naka-shade pa nga. Gwapo naman ito pero sadyang hambog nga lang.

Pinapasok niya ang mga ito sa loob ng bahay nila. Bago siya tuluyang pumasok ay napatingin siya sa kinaroroonan ni Daniel kanina, wala na ito ngayon. 

"Wow, talagang sinunod mo yung sinabi ko sayo." Natatawang sabi ni Rafael nang makita nito ang mga pagkain sa lamesa.

"Sina Tita?" tanong naman ni Clarisa.

"Umalis e, kumain na tayo."

Habang kumakain sila ay panay ang daldal ni Rafael. Si Clarisa naman ay panay ngiti lang kapag tumatawa sila, siya kasi yung tahimik talaga sa kanila.

"Saan niyo ba gusto mamasyal dito?" tanong ni Anna sa kaniyang mga kaibigan.

"Kahit saan," wika ni Rafael habang kumakain pa.

"'Di ba may river daw dito?" Napatingin si Anna sa sinabi ni Clarisa.

"Ah, oo. Kaso malayo-layo, gusto niyo ba?"

"May car naman me!" Napairap si Anna sa sinabi ni Rafael.

"Maglakad na lang tayo para naman ma-exercise tayo kahit papaano." 

Sabay na natawa si Anna at Clarisa nang makita nilang sumimangot si Rafael. Pagkatapos nga nilang kumain ay nagdala sila ng mga snacks balak nilang magpicnic doon, si Rafael naman ay may dalang payong. Ayaw niya raw mainitan, ang arte talaga. 

"Ano ba 'yan. Nakakapagod," reklamo ni Rafael.

"Ayan sanay ka kasing laging nakahiga," biro ni Clarisa sa kaniya.

Tahimik lang si Anna dahil may iniisip siya. Ang river na pupuntahan nila ay malapit doon sa mga sakahan, naisip niya si Daniel. Hindi kaya taga roon siya? Ang mga nakatira kasi roon ay halos magsasaka.

"Hindi ko alam na puro bukid na pala rito," sambit ni Clarisa kaya napatingin din si Anna sa kapaligiran niya. Tama nga ito, sariwa rin ang hangin.

"Wala pa lang signal dito." Narinig niya ito Kay Rafael na nakatingin sa phone niya.

"Huwag ka na mag-phone, enjoy the scenery." 

Bahagyang napangiti si Anna dahil sa dalawa niyang kaibigan talaga naman magkaiba si Rafael at Clarisa. Minsan nga ay madalas na mag-away sila dahil lang hindi sila magkasunod sa lahat ng bagay.

Nakasalubong nila Anna ang Lola at Lolo ni Daniel, may hawak na bayong na may mga lamang gulay ang Lola nito at ang Lolo niya ay may dalang itak. 

"Magandang araw po," bati ni Anna.

"Magandang araw din. Ikaw yung nag-iisang anak ng mga Zamora tama ba?" Tumango si Anna sa sinabi ng Lolo ni Daniel. Ang Lola nito ay walang kibo.

"Saan kayo pupunta?" Tanong ng matanda.

"Sa may river po sana."

"Ah sige, mag-ingat kayo roon." 

"Salamat po, ingat din po kayo pauwi."

Tumango lamang sa kaniya ang matandang lalaki at umalis na sila. Mabuti naman at mabait ito kumpara sa babae, parang galit pa kasi ito.

"Lolo't Lola!" 

Napatingin si Anna sa mga matatanda nang marinig niya ang sigaw na 'yon. Si Daniel na kasama si Victoria. Nagmano si Victoria sa Lolo't Lola ni Daniel at masaya ang mga ito na naguusap. Parang may kumirot sa kaniyang dibdib.

Bigla siyang inakbayan ni Rafael, "Tara na."