Please, don't forget to comment and rate this story. Sorry po sa mabagal na update. I'll try my best po to update this story daily. 'Yon lang and thank you po.
WARNING: SPG ALERT! MALALIM NA ANG halikan nilang dalawa ng lalaki at hindi na ito nagawang maitulak pa ni Yana dahil sa kakaibang sensasyong idinudulot sa kaniya ng lalaki. Lasang-lasa niya ang dila nito—lasang alak na nagdadagdag init sa buong katauhan ni Yana. Pakiramdam niya ay naglalagablab na ang buong katawan niya dahil sa init na ibinibigay ng lalaki sa kaniya. Pareho na silang wala sa kanilang mga sarili. At ang tanging nagawa lang ni Yana ng sandaling iyon ay humalinghing habang patuloy pa rin sila sa paglasap sa kanilang mga sarili. At habang patuloy na naghahalikan, malikot ang mga kamay ng lalaki—kung saan-saan ito humahawak sa katawan ni Yana. Pero ang nagpapasarap kay Yana ay ang paglamas ng lalaki sa kaniyang mga bundok. “Ughmmm…” wala na sa sariling ungol ni Yana lalo pa't naramdaman niya ang pagpasok ng kamay ng lalaki sa suot niyang skirt kung saan nito pinaglaruan ang hiwa niya gamit ang mga daliri nito. Pareho na silang kinapos sa hangin kaya humiwalay na sila
ISANG MAHABANG UNGOL ang namutawi sa lalamunan ni Yana nang unti-unti nang ipasok ng lalaki ang kárgada nito sa kaniyang káselan. Habang pumapasok iyon ay walang humpay sa panginginig ang mga binti ni Yana sapagkat pakiwari niya'y tubo ang pumupuno sa káselan niya. “Ughmmm…” impit na ungol ni Yana nang wala pa ring habas ang lalaki sa pagpasok ng kahabaan nito sa kalooban niya. At makalipas ang ilang segundo, huminto ang lalaki. Nakangiti nitong pinagmasdan ang magandang mukha ni Yana na naging dahilan para madagdagan ang init na nararamdaman ng pagkatao niya. Mas lalong tumigas ang pagkalalaki niya kaya sa huling pagkakataon, nagpatuloy siya sa pagpasok bago sinapo ang magkabilang baywang ni Yana. “Are you ready?” kalmadong tanong ng lalaki. Kagat-labing nag-angat ng tingin si Yana sa lalaki. “Dahan-dahan lang,” pakiusap niya. “Don’t worry, I'll be gentle…” masuyong saad ng lalaki bago nito sinunggaban nang mapusok na halik ang mga naka-awang na labi ni Yana. Masuyo silang nagh
“WHERE HAVE YOU been last night?!” Ang galit agad na boses ni Cathy ang bumungad kay Parker nang makapasok siya sa bahay nila. Marahas na nagpakawala ng hangin sa bibig si Parker bago ipinatong sa kaniyang balikat ang coat na hawak at nilapitan ang kaniyang mommy saka nakipagbeso rito.“I slept at Blake's house,” tugon niya. Si Blake ay isa sa mga kaibigan ni Parker.“You slept with your friend's house, pero hindi ka man lang tumawag o nag-text sa amin ng daddy mo. You didn't inform us that you're not coming home. Alam mo bang napuyat kami ng daddy mo kakahintay sa ‘yo? We've been calling and texting you, but you weren't answering. Kahit ang mga kapatid mo, inabala namin makontak ka lang pero—”“Relax, mom! I was drunk, okay? Paano pa ako makakatawag o makaka-text sa inyo kung wala na ako sa huwisyo? Mom, I'm fine, okay? You don't need to worry about me,” nakangiting sambit ni Parker.“Anak, alam mo naman kung gaano kami ka-protective ng daddy niyo sa inyong magkakapatid. Remember w
“ALING TERESA, BAKA gusto mo pong bumili ng mga lutong ulam. Masasarap po ang mga ito…” masayang alok ni Yana sa matandang kapitbahay nila.“Naku, nakapagtanghalian na kami, eh, Yana. Pero hayaan mo, bukas na bukas ay bibili ako sa ‘yo.”“Maraming salamat po, Aling Teresa.”Tumango ang matanda bago ito nagpatianod habang si Yana ay patuloy na nagtatawag ng mga mamimili para sa itinayo nila ng papa niya na karinderya. Dahil sa malaking halaga na ibinayad sa kaniya ng lalaki noong nagdaang araw, napagpasyahan ni Yana na gawin iyong negosyo at patubuin iyon sa pamamagitan nang pagtayo ng karinderya—katulad ng gusto ng mama niya noon. Pero dahil salat sila sa pera, naging pangarap lang iyon ng mama niya kaya ngayon ay tinupad iyon ni Yana.Maraming tindang mga ulam si Yana. Mabuti na lang at natuto siyang magluto kaya naitayo niya ang negosyong ito. Noong nabubuhay ang mama niya, palagi siya nitong tinuturuang magluto kaya naman natuto si Yana na nagamit niya ngayon para sa kaniyang negos
NASA KAHABAAN NG highway si Cathy sakay ng kaniyang kotse nang maramdaman niyang may mainit na likidong umaagos sa kaniyang hita pababa. Sandali niya iyong tiningnan at napamura siya nang mapagtantong pumutok na ang panubigan niya.Dali-daling iniliko ni Cathy ang kaniyang kotse upang maghanap ng hospital sapagkat nagsisimula nang sumakit ang kaniyang tiyan. Sakit na halos magpasigaw na sa kaniya.Pinagpapawisan na rin siya ng sandaling iyon at halos hindi na niya makaya ang sakit na nararamdaman niya. Pakiramdam niya'y binibiyak ang tiyan niya ng sandaling iyon at gustuhin man niyang ihinto ang kotse pero mas iniisip niya ang kapakanan ng mga nasa sinapupunan niya.Nanatili pa rin siyang kalmado at nang makarating sa hospital, inihinto ni Cathy ang kotse sa harap at pababang lumabas ng sasakyan habang sapo-sapo ang kaniyang malaking tiyan.Nang makita siya ng guwardya, dali-dali itong tumawag ng tulong sa loob at inalalayan siya hanggang sa makaupo siya sa wheelchair na dala ng dalaw
FIVE YEARS LATER…Nakaupo si Parker sa metal chair habang abala sa paglalaro ng mga dinosaur sa lamesa. Kasalukuyan siyang nasa pool area ng bahay at kitang-kita ang kasiyahan sa mga mata nito pero ang pisngi naman nito ay namumula. Sa loob lang ng araw na ito, hindi na mabilang ng inosenteng bata kung ilang beses dumapo ang kamay ng tiyahin niya sa kaniyang mukha.“Bakit hindi ka pa kumakain?!” tanong nang kakarating lang na si Laura sa galit na tono.Hindi sumagot si Parker, imbes, nagpatuloy lang ito sa paglalaro habang hindi pa rin nawawala ang ngiti sa mga labi nito. Na kahit hindi maganda ang mga pinagdadaanan niya sa mga kamay ni Laura, nakukuha niya pa ring ngumiti at maski ang mga mata niya ay nangniningning dahil sa kasiyahan.“Kinakausap kita, Parker, bakit hindi ka sumasagot?!” hiyaw ni Laura at walang ano-ano'y dinampot ang mga dinosaur ni Parker at ibinato iyon sa pool.Bumaba si Parker sa upuan at tiningnan ang mga nakalutang niyang laruan sa tubig. Bumaling siya sa kan
Kinagabihan, umakyat si Laura sa kuwarto ni Parker pero nakita niyang nakahiga ito sa kama habang nakataklob ang kumot sa buong katawan nito. “Wake up, parating na ang daddy mo!” hiyaw niya bago hinila ang kumot.Pagkaalis ng kumot, nakita ni Laura na yakap-yakap ni Parker ang sarili. Nakapikit ang mga mata nito at bahagyang nanginginig ang katawan nito.Lumapit si Laura kay Parker at sinalat ang noo nito. Nanlaki ang mga mata niya nang maramdamang mainit iyon. Inalog niya ang katawan ng bata dahilan para magising ito.“Hindi ka pa magbibihis?!” iritadong tanong niya rito.Dahan-dahang umupo si Parker sa kinahihigaan. “I'm sick, Tita Laura. I don't wanna go.”“Ano?! Hindi puwede! Magbihis ka na, ngayon din!” galit niyang utos dito bago ito hinila pababa sa kama. “Stop, Tita Laura. I'm hurt…” At nagsimula nang mamayagpag ang luha nito pababa.“Wala akong pakialam sa nararamdaman mo. Basta magbihis ka na dahil dadating na ang daddy mo! Nagkakaintindihan ba tayo?” At pinalinsikan ni La
PARANG BINIBIYAK ANG ulo ni Dr. Catherine nang magising siya mula sa malalim na pagkakatulog. Bumungad sa harap niya si Mr. Harold, na director ng Montgomery Medical Center kung saan din siya nagtatrabaho bilang surgeon.“Is there a problem, Mr. Harold?” naguguluhang tanong ni Catherine.“I need you right now, Dr. Catherine. We have a patient. No, we have a special patient that needs special treatment. At nakikita ko na kaya mo iyon.”Napatayo si Catherine sa kaniyang kinauupuan. Papungay-pungay pa ang mga mata niya ng sandaling iyon dahil kakagaling lang niya sa malalim na pagkakatulog.“Sino siya?” tanong niya kapagkuwan.“Parating na sila, follow me.”Tumango si Catherine. Kinuha niya muna ang kaniyang lab gown na nakasabit sa upuan at kumuha rin siya ng face mask bago sinundan si Mr. Harold.Walang ideya si Catherine kung bakit siya ang pinuntahan ni Mr. Harold gayong marami namang doktor dito sa Montgomery Medical Center. Pero hindi mawala sa isip niya ang sinabi nito. Special pa