When I saw Colene, I actually envied her. Naisip ko pa nga noon na ganoong mga tipo ng babae ang nababagay kay Luther. Demure, classy—well, ganoon rin naman ako minsan. Pero pakiramdam ko, sa kabila ng itsura niyang 'yon, talagang may tinatago siya.At kapag napatunayan ko na may intensyon siya na agawin si Luther Rico, at ginagamit niya ang sitwasyon ngayon ng baby ko para lamang makuha ang loob ni Mr. Valleje, at ng nanay nito ay talagang hindi ko 'yon mapapalampas."Ano ang sinabi sa 'yo ng Colene na 'yon nang makarating ka sa ospital? Tell me everything. Lahat-lahat. Ayoko ng may maiiwan pa."I saw him gulped. Ngayon yung pagkasigurado niya kanina na ayos na kami ay parang nawala na at nanumbalik ang kaba sa mukha niya. Na parang kabado siya dahil sa mga aaminin niya. "Hindi mo naman siguro pinagsilbihan ang babaeng 'yon? Hindi mo sinubuan para pakainin o para painumin? Anong ginawa mo doon, nagbantay ka lang?" sunod-sunod na tanong ko.Ang bilis rin ng pagsagot ni Luther ng ilin
Talaga nga naman na nakakaloko ang itsura. Akalain mo na yung amo ng mukha ni Colene na 'yon ay mayroon pa lang itinatago? I really didn't expect that she's a bitch. I even admired her face when I first daw her, ganda, eh. Tapos lawyer pa, matalino, yung itsura niya masasabi mo na mabuting babae. At pagkatapos ng mga nalaman at narealize ko, parang ako ang nasasayangan sa kaniya dahil lang sa mga pinaggagawa niya. Ramdam ko naman na type niya talaga si Luther, well, I couldn't blame her, iba naman kasi talaga itong si Luther Rico.Napatingin naman ako sa kaniya na halatang kabado."Catalina..." he whispered my name.Luther Rico Valleje is indeed fcking handsome, and a successful man. He has this undeniable presence that makes heads turn whenever he walks into a room. His confidence isn’t arrogant, but it’s magnetic, drawing people in. Ganoon ang nangyari sa akin noong una ko siyang makita sa bar ko na talagang nag-isip pa ako ng paraan para mahalikan siya.Ang gaga ko non pero succes
"Lingerie... really?" Luther Rico asked. His eyes showed me just how interested he was.Nagsalubong ang mga kilay ko sa kaniya. Napailing. Alam ko na may pagkamakulit din siya, pero kapag tungkol sa akin, lalo na sa pagiging modelo ko dati, talagang nag-iisang linya ang mga kilay ko sa kaniya. I wonder how many interviews he watched, or how many things he knew about me when I was a model? Hindi ko rin kasi ito inaasahan sa kaniya."Hindi ka naniniwala sa akin?" tanong ko sa kaniya. Nabigla ang itsura niya lalo na sa seryosong tanong ko kaya agad siyang umiling."Naniniwala. It's just that, baka may naitabi ka. Hindi ko kasi alam ang tungkol doon. I thought I already knew everything about you when you were a model."It’s surprising that someone like him would spend time watching my interviews and searching for magazines with my photos. Hindi ko ito talaga inasahan sa kaniya. Natuwa pa ako noong mapag-usapan namin ito sa Cebu at sinabi ko na fan na fan siya ni 'Therese'—he didn't even d
Before reading this mas okay po if mabasa muna ninyo ang kwento ni Thaliana at Rozzean. Ang title po ay The Billionaire's Playmate. Thank youu! WARNING mature content. This story is specifically for adults and therefore may be unsuitable for children under 17. This is a work of fiction. Names, characters, business, events and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. Pasensiya na rin po sa grammars and typos! Thank you so much! Don't expect too much po sa story. Possible rin na ma-disappoint o mapangitan kayo sa kwento kasi hindi ito tulad ng iniisip ninyo na sobrang kwela like Story ni Rozzean at Thaliana hehe baka hindi ninyo magandahan tulad non. Thank you so much! The Billionaire’s Sweet Psycho by: Pennieee Therese Catalina Rivanez "How dare you disobey me?!" Malakas na tumama sa aking pisngi ang kamay ni Mommy. Nag-init ang gilid ng aking mga mata, napatingin ak
Hindi ako ang tipo ng babae na pupunta sa bar para maghanap ng lalake na maikakama ko. Hindi naman ako ganoon katigang, 'no? saka isa pa, kahit naman masama ang bibig ko at kung ano-ano ang lumalabas na salita sa akin ay close na close pa ang chichipipay ko. Virgin pa ako. "A-Ay sandali..." Tumigil si Luther sa paghalik sa akin nang makarating kami sa silid ko sa aking bahay. Hindi ko inaasahan na magkakaroon kami ng ganitong eksena. I met him unexpectedly in my bar because he's looking for my friend Thaliana Tangi. Natatandaan ko pa, nasa worst state ako at pinipilit ng mga lalakeng nakasayaw ko sa bar na sumama sa kanila. Luther went to me at ipinagtanggol ako sa mga lalake na nais maka-score sa akin. Lasing na lasing ako noon, nahimasmasan lang ako nang makita ko kung paano siya makipagsapakan sa mga lalake. "B-Be careful!" sigaw ko. But he's so skilled kahit mag-isa lang siya! I can't stand straight. Nang umikot ang paningin ko ay napadausdos ako at napasandal sa pad
Luther bent down and kiss me again. His kiss was hard and needy. Lumakad ang mga kamay niya sa aking balikat at ibinaba ang suot kong gown. Para akong lalagnatin hindi dahil sa alak kung hindi dahil sa halik na ginagawa niya. He's actually my first kiss at talagang memorable dahil nang halikan niya ako noon sa labas ng bar ko ay parang ayaw niya nang bitawan ang mga labi ko. And right now he's giving me the same feeling again. His sweet kisses, the softness of it while moving on my lips. "Ang sarap mo naman," naibulalas ko nang humiwalay ang mga labi niya sa akin. I heard Luther chuckled. Oh, gosh! wala pa man Therese sumasarap ka na! halik pa lang 'yon! Nahihiya na iniiwas ko ang aking tingin. Nag-iinit ang aking buong mukha. Damn. Nang ibalik ko ang aking mga mata kay Luther na nakahubad sa aking harapan ay nakagat ko ang aking pang-ibabang labi. "I don't want us to continue if you are still drunk. Ayoko na kinabukasan ay akusahan mo ako na sinamantala ko ang kalas
Nagulat talaga ako nang marinig ko ang sinabi ni Luther. Kapag daw malalim ang narating ay mahaba! jusko. Baka kung saan iyon makarating kung ganoon? sana hinayaan muna niya akong masukat para manlang makapagdesisyon ako kung kakayanin ko ba 'yon o hindi. Baka madala pa ako sa ospital at baka madisgrasya pa ang chichipipay ko kapag itinuloy namin. "Teka, sandali!" sabi ko at itinulak ko siya para mapalayo sa akin. Napatingin ako sa kaniyang kanang kamay. Ang higpit ng kapit non sa aking baywang. "B-Bitaw muna! taympers!" Nagsalubong ang mga kilay ni Luther habang nakatingin sa akin. "What? taympers? I think it's time freeze?" tanong niya. "G-Ganoon na rin 'yon! saka teka! Sandali lang! hinto muna!" Bumangon ako at nang bababa sana sa kama ay hinawakan niya ako sa baywang ng mahigit. Napatili akong muli nang bumagsak ako at mapasandal sa dibdib niya. Now he was on my back and was holding me on my waist so tight. Nang maramdaman ko ang matigas na bagay sa likod
I was nervously scratching my finger nails. Hindi ako mapakali habang hinihintay ko ulit ang tawag ni Zack para sabihin sa akin ang kalagayan ng Daddy. I thought everything is fine? ang sabi sa akin ni Mom last week ay naayos na ang gulo at nahuli na ang nagpapadala ng death threats pero ano 'to? "Calm down, Catalina." Napatigil ako sandali at sandaling huminto ang paghinga ko nang marinig ko ang baritonong boses ni Luther sa aking tabi. Gosh. Muntik ko nang makalimutan na siya ang nagmamaneho ng sasakyan at nasa tabi ko lang! "How can I calm down if my father was shot?" hindi ko gustong tumaas ang boses ko pero sobra talaga ang takot na nararamdaman ko. My lips are wet, my fingertips hurt because of nonstop picking of my nails. My heart is beating so fast. It's been half an hour, and Zack still hasn't called me. Sampung mensahe na ang naipadala ko at tinatanong ko ang kalagayan ni Dad. Isang oras pa ang byahe para makarating sa St. Mary's hospital at ngayon ay gu
"Lingerie... really?" Luther Rico asked. His eyes showed me just how interested he was.Nagsalubong ang mga kilay ko sa kaniya. Napailing. Alam ko na may pagkamakulit din siya, pero kapag tungkol sa akin, lalo na sa pagiging modelo ko dati, talagang nag-iisang linya ang mga kilay ko sa kaniya. I wonder how many interviews he watched, or how many things he knew about me when I was a model? Hindi ko rin kasi ito inaasahan sa kaniya."Hindi ka naniniwala sa akin?" tanong ko sa kaniya. Nabigla ang itsura niya lalo na sa seryosong tanong ko kaya agad siyang umiling."Naniniwala. It's just that, baka may naitabi ka. Hindi ko kasi alam ang tungkol doon. I thought I already knew everything about you when you were a model."It’s surprising that someone like him would spend time watching my interviews and searching for magazines with my photos. Hindi ko ito talaga inasahan sa kaniya. Natuwa pa ako noong mapag-usapan namin ito sa Cebu at sinabi ko na fan na fan siya ni 'Therese'—he didn't even d
Talaga nga naman na nakakaloko ang itsura. Akalain mo na yung amo ng mukha ni Colene na 'yon ay mayroon pa lang itinatago? I really didn't expect that she's a bitch. I even admired her face when I first daw her, ganda, eh. Tapos lawyer pa, matalino, yung itsura niya masasabi mo na mabuting babae. At pagkatapos ng mga nalaman at narealize ko, parang ako ang nasasayangan sa kaniya dahil lang sa mga pinaggagawa niya. Ramdam ko naman na type niya talaga si Luther, well, I couldn't blame her, iba naman kasi talaga itong si Luther Rico.Napatingin naman ako sa kaniya na halatang kabado."Catalina..." he whispered my name.Luther Rico Valleje is indeed fcking handsome, and a successful man. He has this undeniable presence that makes heads turn whenever he walks into a room. His confidence isn’t arrogant, but it’s magnetic, drawing people in. Ganoon ang nangyari sa akin noong una ko siyang makita sa bar ko na talagang nag-isip pa ako ng paraan para mahalikan siya.Ang gaga ko non pero succes
When I saw Colene, I actually envied her. Naisip ko pa nga noon na ganoong mga tipo ng babae ang nababagay kay Luther. Demure, classy—well, ganoon rin naman ako minsan. Pero pakiramdam ko, sa kabila ng itsura niyang 'yon, talagang may tinatago siya.At kapag napatunayan ko na may intensyon siya na agawin si Luther Rico, at ginagamit niya ang sitwasyon ngayon ng baby ko para lamang makuha ang loob ni Mr. Valleje, at ng nanay nito ay talagang hindi ko 'yon mapapalampas."Ano ang sinabi sa 'yo ng Colene na 'yon nang makarating ka sa ospital? Tell me everything. Lahat-lahat. Ayoko ng may maiiwan pa."I saw him gulped. Ngayon yung pagkasigurado niya kanina na ayos na kami ay parang nawala na at nanumbalik ang kaba sa mukha niya. Na parang kabado siya dahil sa mga aaminin niya. "Hindi mo naman siguro pinagsilbihan ang babaeng 'yon? Hindi mo sinubuan para pakainin o para painumin? Anong ginawa mo doon, nagbantay ka lang?" sunod-sunod na tanong ko.Ang bilis rin ng pagsagot ni Luther ng ilin
Nakasimangot ako hanggang sa marating namin ang bahay ni Luther. Talagang ang lakas ng trip niya. Hindi siya talaga pumayag na bawasan 'yong mga pregnancy test kits kanina. Kahit sinabi ko na magagalit ako sa kaniya, aba, no effect. Ngiting-ngiti siya, parang sa isipan niya talaga itinalaga na niyang buntis ako. "Dapat hindi na tayo bumili ng mga 'yan," pagkababa ko ng paperbag sa center table sa living area ay napabaling sa akin si Luther. "Why?" nakangiti pa rin. Until now. Sinamaan ko siya ng tingin habang napapailing. "Eh, mukhang alam mo na ang resulta agad kung buntis ako o hindi, eh. Sa itsura mo na 'yan, saka, nahiya ka pa doon sa dalawang piraso ng pregnancy test kits na natira, sana kinuha mo na rin." Napatawa naman siya at lumapit sa akin. I leaned on the sofa and crossed my arms. Hawak ni Luther sa isang kamay ang plastic naman ng ice cream. At 'yon pa nga, buti nagpapigil siya. Tatlong galon ba naman ang bibilhin kanina! Eh, mauubos ko bang lahat ng 'yon?! "Are you
"Stop laughing, Luther Rico."Napabuntong hininga ako ng malalim. Kanina pa siya tawa ng tawa pagkatapos ng nangyari kay Rozzean at sa totoo lang, ngayon ko lang siya narinig na ganito kalakas tumawa. Para bang yung pinaka nakakahiyang pangyayari sa buhay ng kapatid niya na matagal na niyang inaabangan eh, nangyari na kaya ito at hanggang ngayon ay hindi pa rin siya tumitigil."I'm sorry, baby."I rolled my eyes at him and shook my head. Natawa rin naman ako, pero nung nakita ko kasi na kinakabahan na rin si Tangi ay siniko ko na talaga si Luther kasi hindi pa niya tinulungan yung kapatid niya na tumayo nang magising ito. Iba rin naman kasi ang tama nitong si Rozzean, ang epic. Imbis na magtatalon sa tuwa na triplets ang anak nila ni Tangi ay ang loko, hinimatay.Ngayon ay pauwi na kaming dalawa, hindi pumayag si Luther na manatili kami sa bahay ni Rozzean hanggang dinner. Nauunawaan ko dahil nga may mga dapat pa kaming pag-usapan. And Tangi was actually eyeing me earlier, iba na yung
"I-I am not pregnant. I already told you that, Luther. I used the pregnancy test kit that I bought when we were in Italy, and it said negative."Pwersahan ko siyang tinulak pagkatapos kong sabihin 'yon sa kaniya. I saw his eyebrows furrow, pero wala akong nakitang gulat o kahit na nasaktan siya sa sinabi ko. Unlike what I felt when I learned that I wasn’t pregnant. Ang inaasahan kong reaksyon sa kaniya ngayon ay malulungkot siya."Did you try it once?" tanong niya, para bang alam niyang kung isang beses ko lang sinubukan ay kailangan kong ulitin 'yon. Napasagap ako ng hangin, mukhang alam ko nang hindi siya basta susuko kahit sinabi kong nag-test na ako.N-Nararamdaman rin ba 'yon ng lalake? Is it possible?I knew I needed to test again to make sure. Kaya nga nang samahan ko si Tangi bumili ng pregnancy test kit, naisipan ko rin na bumili. But because we rushed to get here so she could meet Rozzean, balak ko ay na mamaya na lang kaso ito nga, unexpected things happened. Narito na itong
Don't tell me hindi siya nasaparan? Pinirito ko naman 'to ng maayos! "Bwisit na impakto!" Hindi na lang nagpasalamat! "Thes, we are going to leave for a check-up. Sasama ka ba?" At nang marinig ko 'yon mula kay Tangi ay nagliwanag ang mukha ko at natuwa ako. "What? As in ngayon na? Oo! I'll go!" Pero ang excitement ko ay nawala rin nang marinig ko ulit ang boses ni Luther Rico. That’s when Rozzean told him that Tangi is pregnant. He congratulated them and even said that he will go too. Nagsalubong ang kilay ko at dahil hindi ako pwedeng umangat basta-basta ay nanahimik na lang ako. Basta, hindi pa kami okay. Nag-alala lang rin ako dahil ramdam ko naman kanina na talagang nanghihina naman siya--o baka nag-iinarte lang rin si Luther para pansinin ko kasi nung nilapitan ko siya kanina kausap sila Tangi parang okay naman siya? Ah, basta! Kailangan niya pa rin magpaliwanag sa akin mamaya! At kapag hindi ko nagustuhan ang mga isinagot niya o nanahimik na naman siya, talagang lalayasa
"Catalina.""I'm sorry... s-sorry na. Hindi ko naman gustong unahin yung selos ko. I really just want to know who was the guy with you that night."Hindi ko siya pinansin at dire-diretso akong naglakad papasok sa loob ng bahay ni Rozzean. Kung hindi ko lang kailangan manatili dito para kay Tangi dahil sa nalaman namin na buntis siya ay talagang umalis na ako sa inis ko kay Luther."Sa tingin mo ba basta ako lalapit na lang sa kung sinong lalake?" inis na tanong ko habang naglalakad pa rin at nakasunod siya.Here I am, wanting to fix our relationship. Sumama na nga ako sa kaniya, umaasa na maayos na namin ang lahat dahil miss na miss ko na rin siya. Hindi ko naman na siya matiis, lalo pa nang akala ko ay may nangyari nang masama sa kaniya kagabi. Pero uunahin niya pa ang selos sa ibang lalake?Tinanong lang ni Hunter nun kung okay ako!Dumiretso na ako sa kusina dahil nakaramdam ako ng pagkauhaw pero talagang ayaw niya tumigil. Sinusundan niya pa rin ako."H-Hindi...""Eh, hindi naman
Hindi naman kami umalis ng Tagaytay. Akala ko pa naman, talagang kikidnapin na ako ni Luther Rico dahil sa itsura niya at sa sinabi niya sa akin kanina sa harap ni Tangi. Yun pala, dito lang din kami mag-uusap sa may kotse niya. Napailing ako at binalingan siya, naningkit pa ang mga mata ko nang bumaba ang tingin ko sa kamay ko na hanggang ngayon ay hawak pa rin niya.Siguro ay nasa dalawang minuto pa lang naman ang nakalipas mula nang pumasok kami rito. Ang paghiyaw-hiyaw ko kanina sa loob ng bahay ni Rozzean, tinigilan ko na rin dahil na-realize kong kailangan na talaga naming mag-usap. "Nandito na ako sa kotse mo, nakalock 'yong pinto. Baka gusto mo na akong bitawan kasi hindi rin naman ako makakatakas basta-basta dito."Pagkasabi ko nun, mariin siyang napapikit at malalim na napabuntong-hininga. Hindi siya agad dumilat kaya sinamantala ko ang pagkakataong tignan siya nang mabuti. Tama nga ang sinabi ni Beauty nang minsang mag-usap kami—noong pumunta si Luther sa apartment para ha