"Catalina.""I'm sorry... s-sorry na. Hindi ko naman gustong unahin yung selos ko. I really just want to know who was the guy with you that night."Hindi ko siya pinansin at dire-diretso akong naglakad papasok sa loob ng bahay ni Rozzean. Kung hindi ko lang kailangan manatili dito para kay Tangi dahil sa nalaman namin na buntis siya ay talagang umalis na ako sa inis ko kay Luther."Sa tingin mo ba basta ako lalapit na lang sa kung sinong lalake?" inis na tanong ko habang naglalakad pa rin at nakasunod siya.Here I am, wanting to fix our relationship. Sumama na nga ako sa kaniya, umaasa na maayos na namin ang lahat dahil miss na miss ko na rin siya. Hindi ko naman na siya matiis, lalo pa nang akala ko ay may nangyari nang masama sa kaniya kagabi. Pero uunahin niya pa ang selos sa ibang lalake?Tinanong lang ni Hunter nun kung okay ako!Dumiretso na ako sa kusina dahil nakaramdam ako ng pagkauhaw pero talagang ayaw niya tumigil. Sinusundan niya pa rin ako."H-Hindi...""Eh, hindi naman
Don't tell me hindi siya nasaparan? Pinirito ko naman 'to ng maayos! "Bwisit na impakto!" Hindi na lang nagpasalamat! "Thes, we are going to leave for a check-up. Sasama ka ba?" At nang marinig ko 'yon mula kay Tangi ay nagliwanag ang mukha ko at natuwa ako. "What? As in ngayon na? Oo! I'll go!" Pero ang excitement ko ay nawala rin nang marinig ko ulit ang boses ni Luther Rico. That’s when Rozzean told him that Tangi is pregnant. He congratulated them and even said that he will go too. Nagsalubong ang kilay ko at dahil hindi ako pwedeng umangat basta-basta ay nanahimik na lang ako. Basta, hindi pa kami okay. Nag-alala lang rin ako dahil ramdam ko naman kanina na talagang nanghihina naman siya--o baka nag-iinarte lang rin si Luther para pansinin ko kasi nung nilapitan ko siya kanina kausap sila Tangi parang okay naman siya? Ah, basta! Kailangan niya pa rin magpaliwanag sa akin mamaya! At kapag hindi ko nagustuhan ang mga isinagot niya o nanahimik na naman siya, talagang lalayasa
"I-I am not pregnant. I already told you that, Luther. I used the pregnancy test kit that I bought when we were in Italy, and it said negative."Pwersahan ko siyang tinulak pagkatapos kong sabihin 'yon sa kaniya. I saw his eyebrows furrow, pero wala akong nakitang gulat o kahit na nasaktan siya sa sinabi ko. Unlike what I felt when I learned that I wasn’t pregnant. Ang inaasahan kong reaksyon sa kaniya ngayon ay malulungkot siya."Did you try it once?" tanong niya, para bang alam niyang kung isang beses ko lang sinubukan ay kailangan kong ulitin 'yon. Napasagap ako ng hangin, mukhang alam ko nang hindi siya basta susuko kahit sinabi kong nag-test na ako.N-Nararamdaman rin ba 'yon ng lalake? Is it possible?I knew I needed to test again to make sure. Kaya nga nang samahan ko si Tangi bumili ng pregnancy test kit, naisipan ko rin na bumili. But because we rushed to get here so she could meet Rozzean, balak ko ay na mamaya na lang kaso ito nga, unexpected things happened. Narito na itong
"Stop laughing, Luther Rico."Napabuntong hininga ako ng malalim. Kanina pa siya tawa ng tawa pagkatapos ng nangyari kay Rozzean at sa totoo lang, ngayon ko lang siya narinig na ganito kalakas tumawa. Para bang yung pinaka nakakahiyang pangyayari sa buhay ng kapatid niya na matagal na niyang inaabangan eh, nangyari na kaya ito at hanggang ngayon ay hindi pa rin siya tumitigil."I'm sorry, baby."I rolled my eyes at him and shook my head. Natawa rin naman ako, pero nung nakita ko kasi na kinakabahan na rin si Tangi ay siniko ko na talaga si Luther kasi hindi pa niya tinulungan yung kapatid niya na tumayo nang magising ito. Iba rin naman kasi ang tama nitong si Rozzean, ang epic. Imbis na magtatalon sa tuwa na triplets ang anak nila ni Tangi ay ang loko, hinimatay.Ngayon ay pauwi na kaming dalawa, hindi pumayag si Luther na manatili kami sa bahay ni Rozzean hanggang dinner. Nauunawaan ko dahil nga may mga dapat pa kaming pag-usapan. And Tangi was actually eyeing me earlier, iba na yung
Nakasimangot ako hanggang sa marating namin ang bahay ni Luther. Talagang ang lakas ng trip niya. Hindi siya talaga pumayag na bawasan 'yong mga pregnancy test kits kanina. Kahit sinabi ko na magagalit ako sa kaniya, aba, no effect. Ngiting-ngiti siya, parang sa isipan niya talaga itinalaga na niyang buntis ako. "Dapat hindi na tayo bumili ng mga 'yan," pagkababa ko ng paperbag sa center table sa living area ay napabaling sa akin si Luther. "Why?" nakangiti pa rin. Until now. Sinamaan ko siya ng tingin habang napapailing. "Eh, mukhang alam mo na ang resulta agad kung buntis ako o hindi, eh. Sa itsura mo na 'yan, saka, nahiya ka pa doon sa dalawang piraso ng pregnancy test kits na natira, sana kinuha mo na rin." Napatawa naman siya at lumapit sa akin. I leaned on the sofa and crossed my arms. Hawak ni Luther sa isang kamay ang plastic naman ng ice cream. At 'yon pa nga, buti nagpapigil siya. Tatlong galon ba naman ang bibilhin kanina! Eh, mauubos ko bang lahat ng 'yon?! "Are you
When I saw Colene, I actually envied her. Naisip ko pa nga noon na ganoong mga tipo ng babae ang nababagay kay Luther. Demure, classy—well, ganoon rin naman ako minsan. Pero pakiramdam ko, sa kabila ng itsura niyang 'yon, talagang may tinatago siya.At kapag napatunayan ko na may intensyon siya na agawin si Luther Rico, at ginagamit niya ang sitwasyon ngayon ng baby ko para lamang makuha ang loob ni Mr. Valleje, at ng nanay nito ay talagang hindi ko 'yon mapapalampas."Ano ang sinabi sa 'yo ng Colene na 'yon nang makarating ka sa ospital? Tell me everything. Lahat-lahat. Ayoko ng may maiiwan pa."I saw him gulped. Ngayon yung pagkasigurado niya kanina na ayos na kami ay parang nawala na at nanumbalik ang kaba sa mukha niya. Na parang kabado siya dahil sa mga aaminin niya. "Hindi mo naman siguro pinagsilbihan ang babaeng 'yon? Hindi mo sinubuan para pakainin o para painumin? Anong ginawa mo doon, nagbantay ka lang?" sunod-sunod na tanong ko.Ang bilis rin ng pagsagot ni Luther ng ilin
Talaga nga naman na nakakaloko ang itsura. Akalain mo na yung amo ng mukha ni Colene na 'yon ay mayroon pa lang itinatago? I really didn't expect that she's a bitch. I even admired her face when I first daw her, ganda, eh. Tapos lawyer pa, matalino, yung itsura niya masasabi mo na mabuting babae. At pagkatapos ng mga nalaman at narealize ko, parang ako ang nasasayangan sa kaniya dahil lang sa mga pinaggagawa niya. Ramdam ko naman na type niya talaga si Luther, well, I couldn't blame her, iba naman kasi talaga itong si Luther Rico.Napatingin naman ako sa kaniya na halatang kabado."Catalina..." he whispered my name.Luther Rico Valleje is indeed fcking handsome, and a successful man. He has this undeniable presence that makes heads turn whenever he walks into a room. His confidence isn’t arrogant, but it’s magnetic, drawing people in. Ganoon ang nangyari sa akin noong una ko siyang makita sa bar ko na talagang nag-isip pa ako ng paraan para mahalikan siya.Ang gaga ko non pero succes
"Lingerie... really?" Luther Rico asked. His eyes showed me just how interested he was.Nagsalubong ang mga kilay ko sa kaniya. Napailing. Alam ko na may pagkamakulit din siya, pero kapag tungkol sa akin, lalo na sa pagiging modelo ko dati, talagang nag-iisang linya ang mga kilay ko sa kaniya. I wonder how many interviews he watched, or how many things he knew about me when I was a model? Hindi ko rin kasi ito inaasahan sa kaniya."Hindi ka naniniwala sa akin?" tanong ko sa kaniya. Nabigla ang itsura niya lalo na sa seryosong tanong ko kaya agad siyang umiling."Naniniwala. It's just that, baka may naitabi ka. Hindi ko kasi alam ang tungkol doon. I thought I already knew everything about you when you were a model."It’s surprising that someone like him would spend time watching my interviews and searching for magazines with my photos. Hindi ko ito talaga inasahan sa kaniya. Natuwa pa ako noong mapag-usapan namin ito sa Cebu at sinabi ko na fan na fan siya ni 'Therese'—he didn't even d
"Lingerie... really?" Luther Rico asked. His eyes showed me just how interested he was.Nagsalubong ang mga kilay ko sa kaniya. Napailing. Alam ko na may pagkamakulit din siya, pero kapag tungkol sa akin, lalo na sa pagiging modelo ko dati, talagang nag-iisang linya ang mga kilay ko sa kaniya. I wonder how many interviews he watched, or how many things he knew about me when I was a model? Hindi ko rin kasi ito inaasahan sa kaniya."Hindi ka naniniwala sa akin?" tanong ko sa kaniya. Nabigla ang itsura niya lalo na sa seryosong tanong ko kaya agad siyang umiling."Naniniwala. It's just that, baka may naitabi ka. Hindi ko kasi alam ang tungkol doon. I thought I already knew everything about you when you were a model."It’s surprising that someone like him would spend time watching my interviews and searching for magazines with my photos. Hindi ko ito talaga inasahan sa kaniya. Natuwa pa ako noong mapag-usapan namin ito sa Cebu at sinabi ko na fan na fan siya ni 'Therese'—he didn't even d
Talaga nga naman na nakakaloko ang itsura. Akalain mo na yung amo ng mukha ni Colene na 'yon ay mayroon pa lang itinatago? I really didn't expect that she's a bitch. I even admired her face when I first daw her, ganda, eh. Tapos lawyer pa, matalino, yung itsura niya masasabi mo na mabuting babae. At pagkatapos ng mga nalaman at narealize ko, parang ako ang nasasayangan sa kaniya dahil lang sa mga pinaggagawa niya. Ramdam ko naman na type niya talaga si Luther, well, I couldn't blame her, iba naman kasi talaga itong si Luther Rico.Napatingin naman ako sa kaniya na halatang kabado."Catalina..." he whispered my name.Luther Rico Valleje is indeed fcking handsome, and a successful man. He has this undeniable presence that makes heads turn whenever he walks into a room. His confidence isn’t arrogant, but it’s magnetic, drawing people in. Ganoon ang nangyari sa akin noong una ko siyang makita sa bar ko na talagang nag-isip pa ako ng paraan para mahalikan siya.Ang gaga ko non pero succes
When I saw Colene, I actually envied her. Naisip ko pa nga noon na ganoong mga tipo ng babae ang nababagay kay Luther. Demure, classy—well, ganoon rin naman ako minsan. Pero pakiramdam ko, sa kabila ng itsura niyang 'yon, talagang may tinatago siya.At kapag napatunayan ko na may intensyon siya na agawin si Luther Rico, at ginagamit niya ang sitwasyon ngayon ng baby ko para lamang makuha ang loob ni Mr. Valleje, at ng nanay nito ay talagang hindi ko 'yon mapapalampas."Ano ang sinabi sa 'yo ng Colene na 'yon nang makarating ka sa ospital? Tell me everything. Lahat-lahat. Ayoko ng may maiiwan pa."I saw him gulped. Ngayon yung pagkasigurado niya kanina na ayos na kami ay parang nawala na at nanumbalik ang kaba sa mukha niya. Na parang kabado siya dahil sa mga aaminin niya. "Hindi mo naman siguro pinagsilbihan ang babaeng 'yon? Hindi mo sinubuan para pakainin o para painumin? Anong ginawa mo doon, nagbantay ka lang?" sunod-sunod na tanong ko.Ang bilis rin ng pagsagot ni Luther ng ilin
Nakasimangot ako hanggang sa marating namin ang bahay ni Luther. Talagang ang lakas ng trip niya. Hindi siya talaga pumayag na bawasan 'yong mga pregnancy test kits kanina. Kahit sinabi ko na magagalit ako sa kaniya, aba, no effect. Ngiting-ngiti siya, parang sa isipan niya talaga itinalaga na niyang buntis ako. "Dapat hindi na tayo bumili ng mga 'yan," pagkababa ko ng paperbag sa center table sa living area ay napabaling sa akin si Luther. "Why?" nakangiti pa rin. Until now. Sinamaan ko siya ng tingin habang napapailing. "Eh, mukhang alam mo na ang resulta agad kung buntis ako o hindi, eh. Sa itsura mo na 'yan, saka, nahiya ka pa doon sa dalawang piraso ng pregnancy test kits na natira, sana kinuha mo na rin." Napatawa naman siya at lumapit sa akin. I leaned on the sofa and crossed my arms. Hawak ni Luther sa isang kamay ang plastic naman ng ice cream. At 'yon pa nga, buti nagpapigil siya. Tatlong galon ba naman ang bibilhin kanina! Eh, mauubos ko bang lahat ng 'yon?! "Are you
"Stop laughing, Luther Rico."Napabuntong hininga ako ng malalim. Kanina pa siya tawa ng tawa pagkatapos ng nangyari kay Rozzean at sa totoo lang, ngayon ko lang siya narinig na ganito kalakas tumawa. Para bang yung pinaka nakakahiyang pangyayari sa buhay ng kapatid niya na matagal na niyang inaabangan eh, nangyari na kaya ito at hanggang ngayon ay hindi pa rin siya tumitigil."I'm sorry, baby."I rolled my eyes at him and shook my head. Natawa rin naman ako, pero nung nakita ko kasi na kinakabahan na rin si Tangi ay siniko ko na talaga si Luther kasi hindi pa niya tinulungan yung kapatid niya na tumayo nang magising ito. Iba rin naman kasi ang tama nitong si Rozzean, ang epic. Imbis na magtatalon sa tuwa na triplets ang anak nila ni Tangi ay ang loko, hinimatay.Ngayon ay pauwi na kaming dalawa, hindi pumayag si Luther na manatili kami sa bahay ni Rozzean hanggang dinner. Nauunawaan ko dahil nga may mga dapat pa kaming pag-usapan. And Tangi was actually eyeing me earlier, iba na yung
"I-I am not pregnant. I already told you that, Luther. I used the pregnancy test kit that I bought when we were in Italy, and it said negative."Pwersahan ko siyang tinulak pagkatapos kong sabihin 'yon sa kaniya. I saw his eyebrows furrow, pero wala akong nakitang gulat o kahit na nasaktan siya sa sinabi ko. Unlike what I felt when I learned that I wasn’t pregnant. Ang inaasahan kong reaksyon sa kaniya ngayon ay malulungkot siya."Did you try it once?" tanong niya, para bang alam niyang kung isang beses ko lang sinubukan ay kailangan kong ulitin 'yon. Napasagap ako ng hangin, mukhang alam ko nang hindi siya basta susuko kahit sinabi kong nag-test na ako.N-Nararamdaman rin ba 'yon ng lalake? Is it possible?I knew I needed to test again to make sure. Kaya nga nang samahan ko si Tangi bumili ng pregnancy test kit, naisipan ko rin na bumili. But because we rushed to get here so she could meet Rozzean, balak ko ay na mamaya na lang kaso ito nga, unexpected things happened. Narito na itong
Don't tell me hindi siya nasaparan? Pinirito ko naman 'to ng maayos! "Bwisit na impakto!" Hindi na lang nagpasalamat! "Thes, we are going to leave for a check-up. Sasama ka ba?" At nang marinig ko 'yon mula kay Tangi ay nagliwanag ang mukha ko at natuwa ako. "What? As in ngayon na? Oo! I'll go!" Pero ang excitement ko ay nawala rin nang marinig ko ulit ang boses ni Luther Rico. That’s when Rozzean told him that Tangi is pregnant. He congratulated them and even said that he will go too. Nagsalubong ang kilay ko at dahil hindi ako pwedeng umangat basta-basta ay nanahimik na lang ako. Basta, hindi pa kami okay. Nag-alala lang rin ako dahil ramdam ko naman kanina na talagang nanghihina naman siya--o baka nag-iinarte lang rin si Luther para pansinin ko kasi nung nilapitan ko siya kanina kausap sila Tangi parang okay naman siya? Ah, basta! Kailangan niya pa rin magpaliwanag sa akin mamaya! At kapag hindi ko nagustuhan ang mga isinagot niya o nanahimik na naman siya, talagang lalayasa
"Catalina.""I'm sorry... s-sorry na. Hindi ko naman gustong unahin yung selos ko. I really just want to know who was the guy with you that night."Hindi ko siya pinansin at dire-diretso akong naglakad papasok sa loob ng bahay ni Rozzean. Kung hindi ko lang kailangan manatili dito para kay Tangi dahil sa nalaman namin na buntis siya ay talagang umalis na ako sa inis ko kay Luther."Sa tingin mo ba basta ako lalapit na lang sa kung sinong lalake?" inis na tanong ko habang naglalakad pa rin at nakasunod siya.Here I am, wanting to fix our relationship. Sumama na nga ako sa kaniya, umaasa na maayos na namin ang lahat dahil miss na miss ko na rin siya. Hindi ko naman na siya matiis, lalo pa nang akala ko ay may nangyari nang masama sa kaniya kagabi. Pero uunahin niya pa ang selos sa ibang lalake?Tinanong lang ni Hunter nun kung okay ako!Dumiretso na ako sa kusina dahil nakaramdam ako ng pagkauhaw pero talagang ayaw niya tumigil. Sinusundan niya pa rin ako."H-Hindi...""Eh, hindi naman
Hindi naman kami umalis ng Tagaytay. Akala ko pa naman, talagang kikidnapin na ako ni Luther Rico dahil sa itsura niya at sa sinabi niya sa akin kanina sa harap ni Tangi. Yun pala, dito lang din kami mag-uusap sa may kotse niya. Napailing ako at binalingan siya, naningkit pa ang mga mata ko nang bumaba ang tingin ko sa kamay ko na hanggang ngayon ay hawak pa rin niya.Siguro ay nasa dalawang minuto pa lang naman ang nakalipas mula nang pumasok kami rito. Ang paghiyaw-hiyaw ko kanina sa loob ng bahay ni Rozzean, tinigilan ko na rin dahil na-realize kong kailangan na talaga naming mag-usap. "Nandito na ako sa kotse mo, nakalock 'yong pinto. Baka gusto mo na akong bitawan kasi hindi rin naman ako makakatakas basta-basta dito."Pagkasabi ko nun, mariin siyang napapikit at malalim na napabuntong-hininga. Hindi siya agad dumilat kaya sinamantala ko ang pagkakataong tignan siya nang mabuti. Tama nga ang sinabi ni Beauty nang minsang mag-usap kami—noong pumunta si Luther sa apartment para ha