Kinabukasan, maagang bumyahe sila Jared at Cherry patungong Pangasinan upang kitain ang ibang kamag-anak ni Cherry. It was also part of Jared’s plan. He wants to make everything formal. Ginagawa niya ito upang hindi magkaroon ng aberya sa hinaharap.
Nakakabingi ang katahimikang bumabalot sa kanila habang bumabiyahe. Hindi sila nag-uusap o nag-iimikan. She didn’t have the guts to initiate a conversation. She blankly stared at the window, watching every car passed their vehicle, and silently mesmerizing the beautiful sceneries. Na-mi-miss niyang gawin ang mga bagay na ‘to. Ito ang gusto niya kapag umuuwi siya sa probinsya niya and it’s been three years since the last time she visited her home province. She’s filled with excitement and fear at the same time. Hindi pa niya nababanggit sa pamilya niya ang tungkol sa pagdadalang tao niya. But whatever happens, she has to deal with it.
Halos anim na oras ang naging biyahe nila patungong Pangasinan. Dahil wala namang magawa si Cherry sa buong biyahe, natulog na lamang ito. Nagising na lamang ito at nandoon na ito sa bahay nila sa Pangasinan.
Sinalubong ang dalawa ng mga kaanak ni Cherry. Nagtataka ang mga ito kung sino ba ang lula ng itim na sasakyan dahil wala namang inaasahang mga bisita ang sino man sa kanila. Naunang lumabas si Jared na mas lalong ipinagtaka nila dahil hindi pamilyar ang mukha nito. Pinagbuksan nito ng pinto si Cherry at doon sabik na nilapitan ng mga ito ang dalaga.
“Ikaw pala ‘yan, anak. Bakit hindi ka nagpapasabi na uuwi ka pala? Nakapaghanda sana kami.” bati ng kanyang ama sa kanya. Yumakap ito sa kanyang anak at hinagod ang kanyang likuran. “Ano’ng mayroon at nandito ka? Sino ‘yang kasama mo?”
“Magandang umaga po,” bati ni Jared. Kinuha nito ang kamay ng ama ni Cherry at nagmano ito. “Ako nga po pala si Jared.”
Nanibago si Cherry sa asal na ipinakita ni Jared. Hindi nito inasahang gagawin niya ito sa kanyang ama. Ni hindi sumagi rin sa isip nito na kayang gawin ‘yon ng binata dahil wala sa hitsura nito ang ganoon.
Pilit na ngumiti na lamang ang ama ni Cherry kahit takang-taka na ito sa nangyayari.
“Nasaan po si Mama?” tanong ni Cherry.
“Alam mo naman ang Mama mo kapag umaga. Nando’n sa taniman ng gulay niya at namimitas na. Pumasok muna tayo sa loob at ipatatawag ko ang Mama mo.”
Tumango naman si Cherry at sumunod na sa kanyang pamilya.
Nilibot ng tingin ni Jared ang paligid niya at pinagmasdan ang buong paligid. Hindi nito aakalain na may natatagong malaking bahay sa gitna ng sakahan. Sagana sa puno ng mangga ang paligid at sa isang sulok naman ay makikita niya ang isang parte ng lupain na mayroong mga baka na malayang nakakapaglibot. Malamig ang simoy ng hangin na dumadampi sa mukha niya. Hindi nito mawari na sa ganda at tahimik ng lugar na ito, mas pinili ni Cherry na magtungo ng Maynila.
Nahinto ito sa pag-iisip niya ng bigla itong tawagin ni Cherry. Dali-daling sumunod na si Jared sa pamilya ni Cherry.
Ipinag-utos ng ama ni Cherry sa ibang kasambahay nila na magluto ng makakain para sa bisita nila. Ipinatawag na rin ito ang ina ni Cherry. Naupo na muna ang mga ito sa sala nila habang hinihintay ang in ani Cherry. Nagulat si Cherry ng biglang hawakan ni Jared ang kamay nito. Maging ang ama ni Cherry ay nabigla sa ipinakita ni Jared. Bagay na ni minsan hindi pinakita ni Jared sa kanya kapag silang dalawa lang.
Ilang saglit lang ay dumating na ang ina ni Cherry. Kaagad tumayo si Cherry sa kinauupuan niya at nilapitan ang kanyang ina. Kasunod nito si Jared na nagmano rin sa ina ni Cherry. Batid sa mukha ng ina ni Cherry ang pagtataka.
“What brings you here? Hindi ka man lang nagpasabi na dadalaw ka pala at may bisita ka pa lang kasama.” saad ng ina ni Cherry.
“Pasensya na po Ma at biglaan. This is only our free time kaya napagdesisyunan na namin na pumunta na.”
“Bakit hindi mo ipakilala sa amin kung sino ang kasama mo?”
Hinawakan muli ni Jared ang kamay ni Cherry at tinignan ang mga magulang nito. “Magandang araw po sa inyo. I’m Jared Ricafrente, Cherry’s fiancé.”
Nanlaki ang mga mata ng mga magulang ni Cherry at napatayo ang kanyang ama ng marinig ang sinabing ‘yon ni Jared. “Fiance? Kailan pa? At bakit biglaan naman ito? Ngayon lang kita nakilala at ngayon ka lang nagpakita rito sa amin tapos sasabihin mong papakasalan mo ang anak ko?”
“Pa, kumalma ka po muna. I’m sorry kung ngayon ko lang siya napakilala. We’ve been together for almost two years and I’m pregnant.”
Mas lalong nanlaki ang mga mata ng mga magulang ni Cherry at napahakbang palapit kay Jared ang ama ni Cherry. “Totoo ba ‘yang pinagsasabi niyo? Ngayon ka lang namin nakilala at dadating ka rito sa bahay namin at ibabalitang nabuntis mo ang anak namin?”
“You mentioned that you’re a Ricafrente, right? Baka ginagamit mo lang ang anak ko para makuha ang mana mo. Kahit probinsya ‘tong lugar namin, kilala namin ang pamilya niyo. Alam namin ang tungkol sa family legacy or tradition niyo. Hindi ganoon kadali para sa amin tanggapin ang balitang ‘yan. She’s our only daughter. Hindi kami basta-basta papayag na matatali nalang siya diyan sa tradisyon ng pamilya niyo.”
“Paumanhin po,” tumayo si Jared mula sa kinauupuan niya at hinarap ang mga magulang ng dalaga. “I understand your frustration po. Pero, I just want you to know that I’m really serious on your daughter. I’m also sorry if it took a while bago ako nagpakilala sa inyo. Unlike my other relatives, I don’t have the intention to just use Cherry for my inheritance. Mahal na mahal ko po ang anak niyo. Believe it or not, after I met her, siya lang ang babaeng kasama ko. Hindi na ako naghanap ng iba. Hindi ko po siya pinilit sa bagay na hindi niya gusto. We took our time and when it did, hindi na kami nagdalawang isip na ipaalam sa inyo ang balitang ‘to. I know that I should’ve formally introduced myself to you and I’m really sorry for not doing it.”
Lumambot ang puso ni Cherry ng marinig ang mga sinabing ‘yon ni Jared. At the same time, she felt her heart ache. Nadala siya sa mga sinabi ni Jared kahit alam niyang walang katotohanan ang mga ito.
She’s so desperate. She doesn’t want Jared to be with another girl. She can’t imagine Jared being with other girls, making love and having their own family. That made her paranoid. Kaya noong nagkaroon siya ng pagkakataon, sinunggaban niya kaagad ito.
Cherry and Jared have been friends for a long time. Just like on some story, she fell in love with his friend. Nabigyan niya ng malisya ang kabutihang ipinapakita ni Jared sa pagkakaibigan nila kahit alam nitong salungat sa nararamdaman niya ang nararamdaman ni Jared para sa kanya. But they remain good friends. One time, after a class reunion, she followed Jared. Hindi pa tapos ang pagdiriwang nila pero mauuna ng umalis si Jared. Hindi ito nagpaalam kay Cherry kaya ipinagtaka ito ng dalaga. Palihim niya itong sinundan hanggang sa makarating sila sa isang hotel sa Mandaluyong. Nanatili sa loob ng taxi si Cherry habang hinihintay na muling lumabas si Jared sa kanyang sasakyan. Nanlaki ang kanyang mga mata ng may isang babaeng sa harapan ng sasakyan nito. Bumaba ng sasakyan si Jared at hinawakan ang baywang ng nasabing babae. Hindi alam ni Cherry ang tungkol sa babaeng ‘yon. Hindi nababanggit ni Jared ang tungkol na ‘yon sa kanya. Nangingilid ang mga luha sa mata ni Cherry. Nasaktan ito
Tahimik na nagsalo-salo ng tanghalian ang pamilya ni Cherry kasama si Jared. Hindi sila iniimik ng ama ni Cherry dahil masama pa rin ang loob nito sa nabalitaan. While her mom on the other hand just whole-heartedly accepted the situation. Wala na siyang magagawa dahil nangyari na ang mga nangyari. Wala na siyang magagawa upang mabago ‘yon. Taimtim lang na kumakain si Jared habang pinagmamasdan ito ni Cherry. As if everything that happened doesn’t concerned him. Well in fact, it doesn’t really matter for him. Iyon lang naman ang ipinunta niya. Ayaw niyang magkaroon ng problema o eskandalo ang pamilya niya kapag nalaman ng publiko na walang basbas ng pamilya ng dalaga ang pagbubuntis nito. Pumapabor pa ang sitwasyon sa kanila dahil hindi pa alam ng pamilya ni Cherry na nauna pa ang proklamasyon nila bago pa makilala ng pamilya niya si Jared. “Who are your parents, Jared?” biglang tanong ng ina ni Cherry. Nahinto sila sa pagkain at napalingon sa ina ni Cherry. Ibinaba ni Jared ang ku
“I’ve never loved you, Jaxton!” Ito ang mga salitang binitawan ni Cindy ng habulin ito ni Jaxton papunta sa sakayan ng jeep. Nagulat ang mga tao sa paligid nila ng marinig nila ang biglang pagsigaw ni Cindy. Maging si Cindy ay nabigla rin sa kanyang nagawa pero hindi na niya ito alintana. She’s so fed up. She’s so tired. May halong pagod at pagkairita ang nararamdaman niya ngayon. But Jaxton is so determined and persistent. Hinawakan nito ang kamay ni Cindy at hinila ito patungo sa naka-park niyang sasakyan sa hindi kalayuan. Sinubukan ni Cindy na kumawala sa pagkakahawak ni Jaxton pero hindi ito nagtagumpay. Nagsimula na muling magtinginan at magbulungan ang mga tao sa paligid. Jaxton doesn’t seem to care. Ang mahalaga sa kanya ay mailayo si Cindy sa maraming tao upang makausap ito. Binuksan ni Jaxton ang pintuan ng kanyang sasakyan. Nagdadalawang isip pa si Cindy na sumakay pero alam nitong hindi siya pakakawalan ni Jaxton kaya sumunod na lang ito. Kasunod no’n ay ang pagpasok ni
Isang mahalagang pagtitipon ang nagaganap sa mansion ng mga Ricafrente. Ito ang araw kung saan ipapakilala ni Jared, panganay na anak ng mag-asawang Ricafrente, ang kanyang mapapangasawa sa publiko. It is a much-awaited moment for their clan. Bihira ang ganitong pagtitipon sa angkan nila kaya inaabangan ito ng mga kalapit nilang kaibigan. Maging ng ibang kilalang personalidad ay inaabangan din ito. From the enticing invitation cards to the preparation itself, mababatid mong mahalaga ang magaganap at hindi ito maaaring palampasin. It is indeed a demonstration of power, money and style, and on how powerful and influential this family is. Wearing her royal blue evening dress made in silk and satin, with details embroidered with silver thread, Cindy entered the door elegantly and gracefully. Napapalingon ang mga taong madadaanan niya. Napapatitig sa kagandahang taglay niya. Nahihiya, pero pinilit nitong tugunin ang mga ito ng matatamis niyang mga ngiti. Cindy’s parent on her back, smil
“Are you okay? Masama ba pakiramdam mo?” nag-aalalang tanong ng ina ni Cindy sa kanya. Cindy gently massaged her forehead and nodded as an approbation. “Opo, Ma. Naka-ilang baso na po kasi ako ng alak kaya medyo nahihilo na siguro ako.” “You can use one of our spare rooms there, hija. Magpahinga ka muna kung hindi mo na kaya. Or ipapahatid nalang kita sa driver namin.” alok ng ina nila Jaxton. “Thank you po sa concern, tita. I can still manage pa naman po.” “You sure? Just in case magbago ang isip mo, you can just go ahead and don’t mind us. Okay?” Cindy gave her mom a reassuring smile. Wala ng ibang nagawa ang ina ni Cindy at hinayaan na ang dalaga sa gusto nitong mangyari. Kahit nag-aalala ito, naniwala na lamang ito na maayos at kaya ni Cindy ang nararamdaman niya. Sinubukan ni Cindy na libutin pa ang paligid pero mas nakaramdam ito ng pagkahilo. Hindi nito alam kung ano ba ang nangyayari at hindi naman siya ganoon dati. Mataas ang alcohol tolerance niya kaya ipinag
Huminto si Jaxton sa paghalik sa dalawa at sa paglalaro sa dibdib ng dalaga. Cindy sighed in relief. She’s glad that the man obeyed her. Inakala niyang tapos na ang binata sa ginagawa niya pero nabigla ito ng sa isang hila lang, nahubad na ang buong kasuotan ni Cindy. Itinapon ni Jaxton ang suot nitong dress sa gilid. Cindy’s eyes widened. Kinuha nito ang isang unan at pinantakip sa katawan niya pero inagaw lang ito ni Jaxton at iginilid din. Ibinaba nito ang bra ni Cindy at sa isang iglap, isinubsob niya ang kanyang mukha sa dibdib ng dalaga. Napasabunot si Cindy sa ginagawang pagromansa ni Jaxton sa kanyang dibdib. She wanted him to stop, but at the same time, she wants him to continue. He's sucking one of her breasts while playing on the other one. Nasasaktan siya sa pagsabunot na ginagawa sa kanya ni Cindy pero hindi siya nagpatinag. He raised his head and stared at her. Hindi niya masyadong maaninag ang mukha ng kasama niya pero wala na siyang pakialam doon sa ngayon. He knows
Matinding sikat ng araw na tumatagos sa salamin na bintana ang siyang gumising kay Jaxton. Umupo ito mula sa pagkakahiga niya at kinuha ang kanyang telepono mula sa side table. His eyes widened upon seeing the time. It’s thirty minutes before 10. Mahuhuli na siya sa major subject niya. Padabog nitong inalis ang kumot na nakabalot sa hita niya at akmang tatayo ng biglang hinila siya pabalik sa pagkakahiga ng babaeng kasama niya. “Not now. Nagmamadali ako,” ani Jaxton. “Why babe? It’s Friday, today. I’m sure you can miss that class,” saad ng babae na tila inaantok pa. “Sleep some more.” “I can’t. It’s my major.” “You sure?” panunukso ng dalaga. Gumapang ang malikot nitong kamay sa pagkalalaki ni Jaxton. Ngumisi ang dalaga at napailing naman si Jaxton. “It’s getting harder, babe. How about a morning exercise?” Jaxton sighed in defeat. “F**k. Let’s do it quick.” Inalis ni Jaxton ang makapal na kumot na bumabalot sa kanilang mga katawan at hinagis ito sa gilid ng kama. The girl gi
Kinagabihan, nagpatawag ang ama nila Jaxton at Jared ng hapunan sa kanilang bahay. Jaxton was so annoyed because he has other plans for the night. Wala siyang ibang magawa kung hindi sundin at paunlakan ang tawag ng kanilang ama.Naging tahimik ang hapunan ng pamilya Ricafrente. Matapos no’n, nagyaya ang ama ni Jaxton at Jared na uminom ng kaunting alak bilang pagdiriwang sa magandang balita dala ni Jared sa pamilya nila. Kumuha ng tig-iisang baso ang ama nila at masayang nagsalin ng alak sa baso ng kanyang mga anak. Habang ang ina naman nila at si Cherry ay naupo sa isang sulok.“I’m glad that you made it on time, son. Akala ko itatakwil na kita, eh.” pabirong hirit ng kanilang ama. “Hindi na nating nagawang pag-usapan ang mga nangyari dahil minadali natin ang pagpapakilala kay Cherry. You, know. Time is gold.”“Of course, I won’t let that happen. I made sure that everything will go according to my plan.” Jared proudly said.“Saan mo ba siya nakilala?” tanong ng ama nila.Jared took