Kabanata 5

Kinagabihan, nagpatawag ang ama nila Jaxton at Jared ng hapunan sa kanilang bahay. Jaxton was so annoyed because he has other plans for the night. Wala siyang ibang magawa kung hindi sundin at paunlakan ang tawag ng kanilang ama.

Naging tahimik ang hapunan ng pamilya Ricafrente. Matapos no’n, nagyaya ang ama ni Jaxton at Jared na uminom ng kaunting alak bilang pagdiriwang sa magandang balita dala ni Jared sa pamilya nila. Kumuha ng tig-iisang baso ang ama nila at masayang nagsalin ng alak sa baso ng kanyang mga anak. Habang ang ina naman nila at si Cherry ay naupo sa isang sulok.

“I’m glad that you made it on time, son. Akala ko itatakwil na kita, eh.” pabirong hirit ng kanilang ama. “Hindi na nating nagawang pag-usapan ang mga nangyari dahil minadali natin ang pagpapakilala kay Cherry. You, know. Time is gold.”

“Of course, I won’t let that happen. I made sure that everything will go according to my plan.” Jared proudly said.

“Saan mo ba siya nakilala?” tanong ng ama nila.

Jared took a quick sip at his drink and faced his father. “She’s a common friend. Matagal na kaming magkakilala and aware siya sa legacy ng pamilya natin.”

“In short, ginawa mo siyang parausan,” pagbibiro ni Jaxton sa kapatid niya. “Well, you secured your inheritance that’s all that matters. Congrats.”

“Hassle kasi ‘yong iba-ibang babae. Bakit ko pa papahirapan ang sarili ko if I could just stick with one? And besides, hindi ko siya pinilit na gawin ‘yon. She volunteers.”

“Sounds complicated,” Jaxton sarcastically said. “How about you, Dad? Gaano katagal bago niyo nabuo si Kuya?”

“It’s a long-complicated story,” nagsalin muli ng alak ang matanda sa baso niya at sumandal sa sulok ng mesa. “We started dating when we are 19. It’s a serious relationship. That time, ang Mama niyo lang ang babaeng gusto ko. Hindi ako gumaya sa mga kapatid ko na nagpapalit-palit o pinagsabay-sabay ang mga babae. At first, hindi ko minamadali ang pagkakaroon ng anak kasi masaya kami ng Mama mo kahit kaming dalawa lang. If we will be given a chance to have kids, we will be glad to accept it. We keep on trying. Nagpa-consult ako sa mga experts tungkol sa cases natin locally and intertionally, uminom ako ng kung ano-anong gamot at halaman, kahit sumayaw sa Obando, ginawa namin ng Mama mo para lang magkaanak kami. We were both frustrated and devastated. This family legacy sucks. It’s a curse in our blood. We eventually get tired.”

“Naghiwalay kayo after that?” Jared asked inquisitively.

His father grinned. “No. We went crazy. Your Mom suggested to try something crazy. She wanted me to try it to other girls. Iniisip niya, baka sa kanya rin ang may diperensya.”

“You did?” Jared asked. His father nodded his head. “Unbelievable.”

“You know what’s crazier? Hindi ko puwedeng gawin ‘yon without her permission. And not just that, she’ll make sure that she’s present wherever I’ll be doing it with other girls.”

Natawa ng bahagya si Jaxton sa sinabi ng kanyang ama. “Hindi ako makapaniwalang umabot kayo sa puntong ‘yan.”

“That didn’t last long. Hindi ko maatim na naghihintay ang Mama niyo sa akin evrytime na may gagawin ako. I promised to her na we will keep on trying, that I will never do that thing again. Nasasaktan din ako kapag nakikita ko ang Mama niyo na inaabangan ako sa labas ng kuwarto. Handa na nga ako isuko ang mana ko dahil kahit anong gawin talaga namin, walang nangyari. That’s when Jared came unexpectedly. He’s like our miracle baby.”

“That’s so dramatic. But we do share the same story, Dad.”

“Do you love Cherry?” their dad asked seriously.

Hindi kaagad nakasagot si Jared sa tanong ng kanyang ama. Sa isang lagukan lang, ininom ni Jaxton ang alak niya at inilapag na ang baso. “Of course, he doesn’t love her. Parehas lang kayo na sa isang babae niyo lang sinubukan ang swerte pero hindi tayo nagkakalayo ng motibo. We both know that we only want to secure the inheritance that’s why we’re doing whatever it takes to have it. Whether we are romantically involved or not, what matters is we’re not going to end up being thrown up in this family.”

“Anyways, in two weeks, we’re gonna introduce Cherry to the public. Alam niyo naman ang mga kamag-anak natin, inaabangan ang mga ganitong balita. Alam nilang you’re almost over, Jared, so we have to surprise them. It doesn’t need to be extravagant. We’re just going to make it formal.”

“Whatever,” inilapag na ni Jared ang kanyang baso at nagtungo sa kinaroroonan nila Cherry at ng kanyang ina. “We have to rest now, Mom. Maaga pa kaming pupunta sa kanila bukas. Let’s go.”

Humalik sa pisngi ng mga magulang ni Jared si Cherry at yumuko na lamang kay Jaxton. Sumunod ito sa kung saan patungo si Jared.

Pumasok sila sa silid ni Jared. Hinubad ni Jared ang suot nitong kurbata at ibinato na lamang sa isang sulok. HInubad nito ang kanyang sapatos at naupo sa kama nito. Tinitigan nito si Cherry na tila napako sa kinatatayuan nito.

“What are you waiting for? Get changed at have some rest.”

“You don’t have to do this. Hindi naman nating kailangan magsama sa isang kuwarto o bahay. We both know that I’m bearing your child and that’s the only thing that matters.” ani Cherry.

“Stop talking non-sense. Kung hindi kita maaalagaan at mababantayan, hindi ko masisiguro ang safety niyo ng bata. Ayokong mawala ang lahat ng pinaghirapan ko. This is my last shot.”

Wala ng ibang nagawa si Cherry kung hindi sundin ang utos ni Jared. She went straight to the bathroom and picked up a bathrobe hanging on a shelf. She stared at herself in a mirror and sighed in defeat.

‘Ginusto mo ‘to, Cherry. Deal with it.’ bulong nito sa kanyang sarili.