Nanginginig pa rin ang aking mga kamay habang nakahawak ito sa lumang papel na galing kay Tatay. Umupo ako sa couch habang pinupunasan ang aking mga luha. "Belle, patawarin mo ako kung palagi akong wala sa tabi mo. Ikaw ang pinakamagandang blessing na natanggap ko sa buong buhay ko. Patawad kung sa ganitong trabaho ko kayo binubuhay. Wala akong ibang hinihiling kundi ang makatapos ka sa pag-aaral gamit ang perang iniwan ko kay Chairman Marcelo. Hindi ko alam kung hanggang kailan ako mabubuhay kaya minabuti kong bigyan ka ng magandang kinabukasan. Gusto ko kayong bigyan ng magandang buhay, Anak, at makasama araw-araw, ngunit alam kong malabong mangyari 'yon. Natatakot ako, na baka kayo ang babalikan ng mga taong nakaengkwentro ko, at madamay kayong dalawa ng ina mo. Pagtungtong mo ng dise-otso anyos at kapag wala na ako sa panahong 'yon, hanapin mo si Chairman Marcelo Del Fuego o ang matalik kong kaibigan na si Dennis Fabregas. Sila lang ang mga taong pinagkakatiwalaan ko Hanapin mo
Agad rin kaming umuwi sa mansiyon pagkatapos gamutin ang sugat ko sa braso. Mabigat ang pakiramdam ko at parang pinipiga ang puso ko sa tuwing naaalala ang ngiti sa labi ni Nanay nang nakita niya akong binaril ni Andrea. Ang laki ng pinagbago ni Nanay. Hindi ko na maalala kung kailan ko siya huling nakita noon. Nagtataka ako kung bakit kasama niya ang pamilya nina Zeus at Andrea. "Mukhang malalim ang iniisip mo," sabi ni Raheel at tumabi sa aking umupo sa couch. Binuksan niya ang TV. "Kumusta na ang sugat mo?" "Ayos lang ako," malamig kong sagot. Bumaba ang paningin ko sa hita niya nang nakitang nagdurugo na naman ito. "Umupo ka ng maayos. Papalitan natin ng bandage." Kinuha ko ang bandage sa ibabaw ng center table at lumuhod sa harapan niya. Maingat kong ginupit ang bandage at pinalitan ito ng bago. Nag-angat ako ng tingin kay Raheel nang biglang siyang napasigaw. "Dahan-dahan lang," reklamo niya, nakakunot ang noo, at hindi maipinta ang mukha. "Tapos na," saad ko. "Galit ka pa
Para akong pinagsakluban ng langit at lupa pagkatapos naming kausapin si Dennis. Hindi ako makapaniwalang isa si Nanay sa mga tumulong upang mamatay si Tatay sa mismong mga kamay ng kapatid nito. Pinunasan ko kaagad ang nangingilid na luha sa mga mata ko nang nakita kong pumasok si Raheel sa loob ng kotse. "Saan tayo pupunta?" tanong ko pagkatapos niyang buhayin ang makina ng kotse. "Anywhere," tipid niyang sagot. "Saan mo gusto?" Napasinghap ako at tumingin sa labas ng bintana. "Gusto kong bisitahin si Tatay." "We'll go there," tugon niya. Umidlip ako pagkatapos kong sabihin sa kaniya ang address kung saan nakalibing si Tatay. Ang bigat-bigat ng pakiramdam ko, baka atakihin ako sa puso kung hindi ako makakapagpahinga. Nang nagising ako nahuli ko si Raheel, na nakatitig lang sa akin. "Kanina pa ba tayo nakarating?" tanong ko at sumilip sa bintana. Nag-unat ako at sinulyapan siya nang napansing hindi niya pa rin inaalis ang paningin niya sa akin. "May dumi ba sa mukha ko?" Tining
Nagdilat ako nang naramdaman ko ang malamig na kamay, na dumampi sa pisngi ko. Napabalikwas ako nang bangon nang nakita kong nakaupo si Tatay sa tabi ko. "Anabelle, don't be scared," sabi ni Raheel at niyakap ako ng mahigpit. "Anabelle," tawag ni Tatay sa akin. Hindi ako makatingin sa kaniya. Kung panaginip lang ang lahat ng 'to, gusto ko na lang magising kasi nasasaktan ako sa tuwing naaalala ko siya. "He's alive. Your father is alive, Anabelle," wika ni Raheel. Dahan-dahan akong kumalas sa yakap niya at tumingin kay Tatay. "Nananaginip ba ako?" "You're not dreaming, Belle. I'm alive. Buhay na buhay ako," sagot ni Tatay at humakbang siya papalapit sa akin. "Bumalik ako kasi ayokong saktan nila ang nag-iisang anak ko." "Tatay..." maluha-luhang sambit ko at yumakap sa kaniya ng mahigpit. Para akong linta kung makayakap kay Tatay habang patuloy na humahagulgol sa pag-iyak. Hindi mapapalitan ng kahit ano ang sayang nararamdaman ko ngayong nalaman kong buhay pala siya. "May kamba
Pinagpapawisan ako sa sobrang kaba nang pumasok kami sa loob ng kompanya. May ilang empleyado pa ring nakakilala sa akin at hindi makapaniwalang magkasama ulit kami ni Raheel makalipas ang ilang taon. May naririnig akong negatibong komentong naririnig, pero hindi ko na lang 'yon pinansin. Ang mahalaga sa akin ngayon ay nagkaayos na kaming dalawa ni Raheel. "Sir, kanina pa po sila sa loob," wika ni Donny habang pinupunasan ang salamin niya. Sinulyapan ko si Raheel, malamig ang kamay niya, at kapansin-pansin ang pamumutla niya. "Ayos ka lang ba?" nag-aalalang tanong ko at hinigpitan ang paghawak sa kamay niya. "Yeah. As long as you're here," he whispered. Pinagbuksan kami ng pintuan ni Donny. Mas lalo lang akong pinagpawisan nang nakita ko si Knight, nakatayo siya, at may kinakausap sa phone niya. Nanigas ako sa kinatatayuan ko nang nagtama ang mga mata namin. Dahan-dahan niyang binaba ang phone niya at tumitig sa akin. Inilagay ni Raheel ang kamay niya sa beywang ko kaya naagaw niy
Bumaon ang kuko ko sa likod niya nang bigla niyang binilisan ang paggalaw ng daliri niya sa loob habang tinatanggal ang butones ng damit ko. Nagdilat ako nang tuloyan niya nang n*******n ang dibdib ko. Parang mapupunit ang labi ko sa pagkagat nito habang s********p ni Raheel ang aking u***g. At unti-unti ko ring naramdaman ang panginginit ng buong katawan ko. Tinakpan ko ang bibig ko upang hindi makagawa ng ingay sa loob ng opisina niya. Huminto siya sa paghalik at hinaplos ang pisngi ko. "You're not allowed to kiss or be kissed by anyone, Anabelle," nanginginig ang boses niya. Bumilis ang pagkabog ng dibdib ko nang narinig ang sunod-sunod na pagkatok sa pinto. Uminit ang pisngi ko nang alisin niya ang daliri niya sa loob ko at dinilaan ito. Inayos niya ang damit ko. Sinuklay ang buhok ko gamit ang mga daliri niya. Pagkatapos niya akong ayosan ay tsaka pa lang siya tumayo upang buksan ang pinto. Nakita kong pumasok ang isang empleyado. Hindi nakatakas sa paningin ko ang paglingo
Binitawan ko ang alaga niya at ibinalik ito sa loob ng boxer tsaka sinara ang zipper ng pantalon niya. "I want to sit on your face," matapang na saad ko at tumayo. Gusto kong matawa nang mapansin ang pamumula ng mukha niya. Para siyang dismiyado kasi hindi ko ginawa ang gusto niya. Tumingkayad ako upang halikan siya, ngunit bigla siyang umiwas, at inayos ang belt niya. Namilog ang mga mata ko nang hawakan niya ang kamay ko ng mahigpit at hinila palabas ng opisina niya. Kaagad niyang binuhay ang makina ng kotse nang makapasok kami sa loob at pinaharurot ito paalis. Napakapit ako nang mahigpit sa upoan nang napansin ang mabilis na pagpapatakbo niya. "Papatayin mo ba ako kasi hindi kita pinagbigyan?" Hindi ko maitago ang iritasyong nararamdaman ko. Hindi siya sumagot. Nasa daan lang ang paningin niya. Pinarada niya ang kotse sa labas ng gate ng bahay nila at mabilis akong pinagbuksan ng pintuan. "Baba," maawtoridad niyang utos. Kinakabahan akong bumaba ng kotse niya. Hinahanap ko an
He managed to unbutton my shirt. I was about to lie down again when he pulled me towards the end of the bed. He kissed me passionately, and his other hand found its way to my soft mounds. He molded and kneaded them as if he were their master. Bumaba ang paa ko sa kama. Ang sahig ay malamig sa aking paa. Hiniga niya ako sa ganoong ayos habang hinahalikan. The electrifying pleasure from the way he played with acorn hard peaks me lose my mind. "Raheel..." I called. Hinalikan niya ang ibaba ng aking tainga. Parang may kuryenteng nagpa-ground sa aking katawan dahil sa ginawa niya. He kissed down to my neck, to my collarbones, and to my soft mounds. Wala siyang pinalalagpas. Lahat ng balat ay nadaanan ng kaniyang labi. His other hand gently caressed my thighs. I jerked my thighs so his hand could get closer to where I needed it the most. He didn't yield. Instead, he distanced himself. "Oh..." I bit my lip out of frustration. His hot, wet mouth covered my peaks. He alternately sucke