Chapter 102

Para akong pinagsakluban ng langit at lupa pagkatapos naming kausapin si Dennis. Hindi ako makapaniwalang isa si Nanay sa mga tumulong upang mamatay si Tatay sa mismong mga kamay ng kapatid nito. Pinunasan ko kaagad ang nangingilid na luha sa mga mata ko nang nakita kong pumasok si Raheel sa loob ng kotse.

"Saan tayo pupunta?" tanong ko pagkatapos niyang buhayin ang makina ng kotse.

"Anywhere," tipid niyang sagot. "Saan mo gusto?"

Napasinghap ako at tumingin sa labas ng bintana. "Gusto kong bisitahin si Tatay."

"We'll go there," tugon niya.

Umidlip ako pagkatapos kong sabihin sa kaniya ang address kung saan nakalibing si Tatay. Ang bigat-bigat ng pakiramdam ko, baka atakihin ako sa puso kung hindi ako makakapagpahinga. Nang nagising ako nahuli ko si Raheel, na nakatitig lang sa akin.

"Kanina pa ba tayo nakarating?" tanong ko at sumilip sa bintana. Nag-unat ako at sinulyapan siya nang napansing hindi niya pa rin inaalis ang paningin niya sa akin. "May dumi ba sa mukha ko?" Tining