Chapter 1

Jade POV

Hindi ko alam pero parang namamalik mata ako. Parang nakita ko si Matias. Pero impossible iyon. Matagal ng patay si Matias.

Tinanggap ko na lang sa sarili ko na patay na talaga ang lalaking mahal ko, na iniwan niya na kami ng aming anak. Napahawak akong muli sa railings ng balkonahe ko nang maalala muli si Matias ang lalaking mahal ko.

Ang asawa ko lang ang tanging minahal ko. Kahit na maraming nagpapalipad hangin ay wala akong nakikitang mas lamang dito.

"Mama."

Nilingon ko ang anak ko. Ang 15 years old kong anak na babae. Michaella Jane—ang nag-iisang bunga ng aming pagmamahalan ni Matias.

"Oh, akala ko maaga kang matutulog."

"Hindi ako makatulog, ma. I am excited. Alam mo iyon. Mag-aaral ako sa isang school. Sa isang university."

Nilapitan ko ang anak ko at hinaplos ang buhok nito.

"Masaya ka ba?" tanong ko dito.

"Yes, mama. I am so happy."

"Good. Dahil wala akong ibang hiling sa iyo kundi ang kaligayahan mo anak."

Niyakap ko ang anak ko. "Matulog ka na. Maaga ka pa bukas, di ba?"

"Oo, mama. Sige, ma, Good night!"

Humalik ang anak ko sa pisngi ko.

"Good night."

Lumabas na sa kwarto ko ang anak ko. Tumingin muli ako sa labas, sa malawak na kadiliman. Huminga ako ng malalim. Bago ako pumasok sa loob ng kwarto ko.

Kinabukasan ay maaga akong nagising, dahil gusto kong ihatid ang anak ko sa school niya. Maaga din akong nagluto ng agahan. Dahil breakfast person ang anak ko.

"Good morning, mama!" masiglang sambit ng anak ko.

"Good morning, baby."

Hinalikan ko ito sa pisngi at agad na umupo sa upuan nito. Nilagyan ko ng sinangag ang plato nito at daing. Dahil alam kong paborito nito ang mga pagkaing na nakahain sa hapagkainan ngayon.

"Ang dami naman na niluto mo, mama."

"Baon mo ang iba dyan."

Natapos nang kumain ang anak ko at umakyat muli ito para magbihis. Ako naman ay naligo at nagbihis na rin. Dahil dadalawin ko ang bestfriend ko ngayong si Ayiesha at Sheena. Nakilala ko ang dalawa sa States, sila ding dalawa ang tumulong sa akin na makapag-move on. Pero alam ko sa sarili ko. Kahit kailan ay hindi ako nakapag-move on.

Nang matapos akong maligo at magbihis ay agad akong bumaba sa sala. Dahil t'yak na naghihintay na ang anak ko sa sala.

"Lets go!"

Lumapit ako sa anak ko at magkayakap kaming dalawa na nagtungo sa kotse. Binuksan ko ang pinto kotse at pumasok naman ang anak ko.

Lumipat kami sa isang subdivision kung saan ay may bahay din akong binili. Ayaw ko sa mansion na ibinigay ng parents ko. Dahil sobrang laki iyon para sa aming dalawa ni Ella. Kaya lumipat kaming dalawa sa isang subdivision.

Lulan na kami ng kotse at lumabas na kami. Inihatid ko muna sa school si Ella, bago ko kitain ang dalawa kong kaibigan.

"Ingat sa school, anak."

"I will, mama."

Masayang pumasok sa isang paaralan ang anak ko. Nakita ko din na sinalubong ito ni Clea at Nichole.

Michaela POV

Hindi ko alam kong saan ako dinala ng ama ko. Nagising na lang ako na nasa ibang kwarto na ako. Matagal ko nang nakikita ang ama ko. Since, I am 10 years old. Pero ayaw nitong ipaalam sa ina ko na buhay siya. Kahit gusto ko mang sabihin kay mama ay ayaw naman ni papa.

Huminga ako ng malalim. Dahil hindi ko alam kong ano talaga ang gusto ng ama ko.

Hinubad ko ang Uniform ko. Dahil magbibinhis ako. Para sa swimming lesson namin. Iniwan ko muna ang panty at bra ko. Narinig kong bumukas ang pinto. Kaya lumingon ako. Dahil sa lalaki ang pumasok ay tumili ako.

"Manyakis." sigaw ko.

"I am not." Gusto kong sumiksik sa pader o kahit saan. Dahil natatakot ako sa lalaking iyon. Hindi ko siya kilala. Pumasok ito sa banyo ng locker room namin.

"Where's Althea?" tanong nito sa akin.

"I don't know. Kung nasaan si Althea. Malay ko ba sa babaeng iyon kung saan saan nagsu-suot at isa pa hindi ako hanapan ng nawawala, kaya lumabas ka na!" sigaw ko dito. Pero parang wala itong narinig. Hindi man lang ito natinag.

Nilapitan niya ako. Napaatras ako. natatakot na ako sa inaasta nito. Paano kung isa pala ito sa kalaban ni papa? Baka mamatay ako nito ng wala sa oras. Napasandal ako sa pader. Wala na akong maatrasan. Itinukod nito ang isang kamay sa ibabaw ng ulo ko.

"You know what. Maganda ka pa naman. But you are not my type. Magbihis ka nga. Hindi naman kagandahan ang katawan mo." Bigla ay umusok ang ilong ko dahil sa sinabi nito.

"What the hell!" sigaw ko. "Hoy, Mr. FYI, maganda ang katawan ko."

Tinalikuran niya ako. Pero bago ito lumabas sa banyo na iyon at nagsalita muna ito.

"Hindi ko alam kung sino ka man. Pakisabi na lang kay Althea na hinahanap ko siya," sabi nito sa akin.

Bigla ay para bang gusto kong pumatay ng tao at uunahin ko ang lalaking iyon. Gusto ko siyang gilitan. Hindi ba niya alam na anak ako ni Sebastian McLysaint. Isang makapangyarihang tao. Alam ko kung ano ang mga negosyo ni papa. Sana ay hindi magalit si mama. Once na malaman niya ang buong katotohanan.

Tuluyan nang lumabas ang antipatikong lalaki na sana ay hindi na bumalik. Pumasok na ako sa banyo ng locker upang magbihis. Nang natapos akong magbihis at tinawagan ko si Clea ang matalik kong kaibigan. Bago ako pumunta sa swimming class ko.

"Sana ay good news ang aasahan ko sa iyo."

"Magandang balita? Ano namang balita."

"Na ikakasal ka na."

Jade POV

"Alam mo, Jade. Talo ka, eh," ani ni Sheena. Habang sumisimsim ito ng Milktea.

Habang ako ay pinaglalaruan ko ang Milktea ko.

"Bakit naman, Sheena? Hindi talo si Jade ano."

Nagtatalo ang dalawa. Dahil sa sinabi ko. Sinabi ko lang naman sa dalawa na hindi pa ako naka-move on sa asawa ko.

"Alam mo, Ayeisha. Talo talaga si Jade. Akalain mo, hindi magka lovelife. Dahil hanggang ngayon ay kumakapit pa rin sa ala-ala nila ng namayapa niyang asawa."

"Hayaan mo siya, Sheena. Buhay niya iyan. Ang asikasuhin mo ay iyang asawa mo. Baka naghanap na iyon ng iba." Pang-aasar ni Ayeisha dito.

"Hindi magagawa iyon ni Clyde. He loves me at napatunayan ko na iyon."

Nakangiti na lang akong pagmasdan ang dalawa na nagtatalo. Alam ko kasi ang pinagdaanan nilang dalawa. Hindi din kasi madali ang naging buhay ng dalawang ito.

"At ikaw naman, Jade. May ipapakilala ako sa iyo. Sobrang gwapo noon."

"Wag na, Sheena. Ayaw ko na may iisipin."

Napatingin ako sa labas. Napatayo ako ng makita ko ang isang pigura. Isang pamilyar na pigura. Tumayo ako at dali-daling lumabas. Hinabol ko iyon. Pero dahil maraming tao ay nawala iyon.

"Impossible... hindi kaya buhay si Matias?"