Chapter 4

June 11, 2011

Jade POV

"Jade, saan ka pupunta!" sigaw ni Cathleya ang anak ni Nanay Judy niya.

"Doon lang, may pupuntahan lang ako."

Tumakbo ako, papuntang labasan. Dahil nakita ko mismo sa kwarto ko ang aksidenting naganap.

"Jade, baka delikado."

Hindi ako nakinig kay Cathleya. 18 na ako at hindi na ako bata. Kaya kayang ko ang sarili ko. Napatakbo ako papunta sa gate ng hacienda. Gusto kong malaman kung okay lang ba ang sakay ng kotseng iyon.

"Mang Gaspar, okay lang ba ang lalaking iyan," tanong ko kay Mang Gaspar. Naliligo ito sa sarili dugo ang lalaki.

"Hindi ko alam, senyorita."

Nag-alala ako sa lalaki. Dahil parang patay na ito. Agad namang dumating ang ambulance. Kaya nang ikarga ang lalaki ay sumakay ako.

"Senyorita, saan ka pupunta." Pigil sa akin ni Mang Gaspar.

"Sasama po ako. Gusto kong malaman ang kundisyon niya."

"Baka magalit ang donya, senyorita."

"Hindi iyon. Alam ni mama kung nasaan ako."

Hindi agad tinanggap ng hospital ang lalaki. Dahil kailangan ng malaking halaga. Para sa operation nito. Kaya nag-insist ako na gamitin ang pangalan ng pamilya ko. Para ma operahan ang lalaki. Kilala ang pamilya ko sa buong lalawigan. Nang malaman ng mga tauhan ng hospital na isa akong Dela Vega at agad nilang inoperahan ang lalaki.

Lugong-lugo ako na umuwi. Buong magdamag ako sa hospital, hanggang sa hindi matapos ang operation ng lalaking iyon.

"My God, Liberty Jade, saan ka ba galing."

"Mama," masaya kong bati sa ina ko. "Sa hospital lang, mama."

"Bakit anong nangyari sa iyo?" May pag-alalang tanong ng ina ko.

"Wala, mama. May tinulungan lang ako. Naaksidente dyan kanina. Tinulungan ni Mang Gaspar. Mabuti na lang at sumama ako. Dahil kung hindi, baka patay na ang lalaking iyon. Ayaw ba naman operahan. Dahil wala daw pera."

"At ano ang ginawa mo?" naaliw na tanong ng mama ko.

"Sinabi ko na isa akong Dela Vega, operahan nyo ang lalaking iyan. Ako na ang bahala sa lahat. Ayon nagkukumahog ang staff nila." Proud kong saad.

"That's my girl." Tumatawang saad naman ni Papa.

"Alam mo bang pinag-alala mo ako," madamdaming saad ng aking ina. "Ikaw na lang ang natira sa amin. Kaya ingat na ingat kami sa iyo. Ayaw namin na mawala ka sa amin."

"Mama, naman. Hindi ako mawawala sa inyo. Dadalawin ko pala bukas ang lalaking iyon, mama. Kailangan na nandoon ako. Baka di asikasuhin ng maayos ang lalaking iyon."

"Ikaw ang bahala. Basta ba, kasama mo ang mga bodyguard mo."

Ngumuso ako. "Di ba pwedeng kami na lang ni Tatay Asyong?" pakiusap ko sa kanila.

"Pwede naman, anak. Pero baka mapahamak kayong dalawa ni Mang Asyong, walang makakatulong sa inyo. Don't worry. Hindi magiging sagabal sa iyo ang mga bodyguard mo."

"Sige na nga."

Niyakap ng mag-asawa ang kanilang kaisa-isang anak. Alam nilang mag-asawa ang kislap ng mga mata nito. Umiibig ang kanilang unica hija.

Nasa kwarto na si Jade ng pumasok si Cathleya.

"Loka-loka ka talaga, Jade. Akala ko ay ipapahalughog na ng magulang mo ang buong bayan."

"Hindi iyan. Kung di pa siguro ako umuwi, baka gawin nila iyon."

"Anong nangyari, Jade?" tanong nito.

Napangiti ako nang wala sa oras. Ang gwapo kasi ng lalaking nakita ko kanina. Para bang isa siyang angel.

"Na aksidente kanina ang isang lalaki. Kaya ayon tinulungan namin."

Halos araw-araw na dumadalaw si Jade sa hospital. Galing itong paaralan agad itong nagtungo sa hospital. Kaya pag weekend ay sa hospital ito naglalagi.

Hindi malaman na kadahilanan ni Jade ay parang gusto niyang makita ang lalaki. Hindi kasi nakakasawang tignan ang mukha nito.

Nasa kwarto siya ngayon ng lalaki. Hindi niya alam ang pangalan nito. Dahil hindi pa ito nagigising. Lumabas naman saglit si Mang Gaspar. Gumalaw ang lalaki. Nanlalaki ang mga mata ko. Nang unti-unti ay magmulat ito. Nagtagpo ang mga mata naming dalawa. Bumilis ang tibok ng puso ko ng makasalubong ko ang mga mata nito. His eyes is Gray. Kay ganda ng mga mata nito.

"Who are you," usal nito.

Napasinghap ako ng maging ang boses nito at sobrang barako. Napakagat ako sa aking labi.

"Nasaan ako?" tanong nitong muli.

"Nasa hospital ka. Dinala ka namin dito. Na aksidente ka a weeks ago."

Kumunot ang noo nito. "Teka, tatawagin ko ang doctor."

Agad kong tinawag ang doktor. Dumating naman ang mga ito. Kaya nasa tabi lang ako.

"Pwede ba naming malaman kung ano ang pangalan mo? Para maipaalam namin sa pamilya mo ang nangyari sa iyo."

Kumunot ang noo nito. "I don't know. Hindi ko maalala ang pangalan ko."

Napatakip ako sa aking bibig. Dahil sa nangyari sa lalaki. Hindi ko akalain na magiging ganito kalala ang damage nito sa lalaki.

"Kumusta siya, dok?" tanong ko sa doktor.

"Okay na siya, Jade. Hindi nga lang niya maalala ang kanyang pangalan at saan siya nagmula." Tumango ako.

Nang makaalis na ang doktor ay agad akong lumapit sa lalaki. Umupo ako sa kama nito.

"Wala ka ba talagang maalala?" tanong ko dito.

"Wala," malamig nitong sambit.

Ngumuso ako. Dahil sobrang lamig ng pakikitungo nito sa akin.

Bumukas ang pinto ng kwarto at pumasok si Mang Gaspar.

"Mabuti naman at gising ka na, Matias."

Napalingon ako kay Mang Gaspar. Dahil sa tinawag nito sa lalaki.

"Mang Gaspar. Alam mo pangalan niya?" tanong ko sa matanda.

"Hindi. Pinangalanan ko na lang siya ng Matias. Dahil wala din naman siyang maalala, sabi ng doktor."

"Okay, From now on your Matias. Ikaw na si Matias."

"Matias," ulit nito sa sinabi ko.

"Hello, Matias. I am Liberty Jade Dela Vega. Nice meeting you."

Nakatitig lang sa akin si Matias. Parang di yata nito kinaya ang kakulitan ko. Kaya bumaba na ako sa kama.

"Mang Gaspar. Mauna na ako. Baka hinahanap na ako sa amin."

"Sige, senyorita."

Matias POV

Sinundan ko pa ng tingin ang babaeng papalabas sa kwarto ko.

"Ang bait talaga ni Senyorita Jade. Manang-mana sa mag-asawa."

"Matagal na po kayo sa kanila? Sino ang nagbayad sa bills dito."

"Ang mga Dela Vega, mabait talaga ang batang iyon."

Napaisip ako bigla. Sino ba talaga ako? Saan ako nangaling.

Isang linggo pa ako sa hospital at lumabas na ako. Nandito na naman si Jade. Palagi na lang itong nasa hospital. Para bang obligasyon nitong bantayan ako.

"Mang Gaspar. Pwede bang dumalaw ako sa inyo?" tanong ng babae.

"Oo naman, Senyorita Jade. Pwede naman. Bakit dadalawin mo ba ang binata ko?" tukso ng matanda kay Jade.

Namula ang buong mukha ni Jade. Napatawa na lang ako. Dahil obvious naman na may gusto ito sa akin. Pero sobrang bata pa nito. 18, samantalang ako. Ewan hindi ko alam kung ilang taon na ako.

"Sige, Mang Gaspar. Mamaya dadalawin ko si Matias," nakangiti nitong saad.