Chapter sixteenSamanthaIsang araw lang ang sakit ni kuya Jiro, mukang magaling na siya, kanina kase nakita kong nakabihis siya at papunta nanaman sa kompanya niya, mas maaga pa siyang papasok sa akin.Baka nga mamaya maglecture na siya sa amin, grabe napakaworkaholic niya.Baka mabinat siya sa ginagawa niya, isang araw lang na pahinga matapos magkasakit, ang hirap ata nun, kung sabagay napakabusy niyang tao, kulang ang isang araw niya sa lahat ng kailangan niyang gawin.Nag aalala lang ako dahil baka bumalik ang sakit niya, makikita ko naman siya mamaya sa campus.Habang naglalakad ako papunta sa may building namen may napansin akong lalake na nakatitig sa akin, pero hindi ko siya mamukhaan, nasa malayo palang siya nakikita ko na siyang nakatitig sa akin, nakahinto siya sa may gilid ng bench at mukhang may inaabangan.“Hey!” akala ko may iba pa siyang tinitignan sa akin noong medyo nakalapit na ako sa kaniya, kanina nag aalangan pa ako kung ako ba ang tinitignan niya o hindi pero na
Chapter seventeenSamanthaMaaga akong makakauwi mamaya kas busy ang mga professor ko, si kuya Jiro nga lang halos ang papasokan ko, ayaw naman niya magsuspend ng klase papasok daw siya.Napakasipag na professor, kung sabagay siya na last subject ko for today at maaga ako makakauwi mamaya hindi naman nakakaantok ang klase niya, matitigan ko lang itsura ni kuya Jiro, gising na gising na ako.Tinitignan ko nga mga classmate kong lalake halos antukin sila kapag si kuya Jiro ang nagklaklase pero kaming mga babae gising na gising at titig na titig sa kaniya.Pagkatapos ng klase ni kuya Jiro nakisabay ako sa kaniyang lumabas ng klase kaso hindi niya ako napansin, agad niyang kinuha ang phone niya at may biglang kinausap.“Yeah, later, susunduin na lang kita, nakakahiya naman ako na bahala, sige kita na lang tayo.”Bigla akong nacurious sa sinabi niya, sinong kikitain niya mamayang 6pm? Naalala ko yung sinabi niya na may dinner date sila nung Ericka ba yun? siya kaya yung kausap niya?Nakaka
Chapter eighteenSamanthaHindi pa rin ako makaget over sa babaeng kasama ni kuya Jiro noong nakaraang gabi, girlfriend na ba niya yun? o nililigawan pa lang?Ayaw ko naman magtanong, nakakahiya baka kung ano pa isipin niya sa akin.Kung kay manong Domeng naman baka isipin nangengealam ako, hays bakit ba hindi sila mawala sa isipan ko.“Basta sa bahay tayo mamaya, kailangan natin matulog doon para matapos natin agad.” Sabi nitong team leader namin, naggroup kase kami into two at hindi ko naman ginustong mapasama sa group kung saan nandoon si Jude.Hindi naman kase kami yung namili kung hindi yung professor para daw makicooperate lahat, kase kapag kami ang mamimili ng kagroup namin malamang ang pipiliin namin kung saan kami komportable.Kaso ako? wala naman akong gaanog kaclose sa kanila ayos na rin to kaso mag oovernight? Kasama si Jude?“Kita na lang tayo mamaya sa tapat ng convenient store ha? Mga seven ng gabi.”Kailangan ko rin magsabi kay kuya Jiro tungkol dito, papayag naman sigu
Chapter nineteenSamanthaYung pakiramdam ko sa sasakyan kasama si kuya Jiro mas matinding kaba kesa yung may tatlong lasing na lumapit sa akin.Hindi siya umiimik at maski ako hindi rin umiimik, hindi nga ako halos makakurap sa sobrang tulin magmaneho ni kuya Jiro makarating lang kami sa mansyon.Pagdating namin doon deretso lang din siya sa loob, maski ako ganun din, kaso yung ibang gamit ko naiwan sa bahay ng classmate ko, bakit kase iniwan nila ako sa may KTV? Siguro lasing na din ang iba sa kanila.Malapit na ako sa kwarto ng huminto si kuya Jiro sa paglalakad. “Lasing ka ba?”“Huh? Hindi naman.”“Amoy alak ka.”“Hindi ako uminom kuya Jiro promise.” Tumingin lang siya sa akin ng nakakunot ang noo.“Mag usap tayo bukas, magpahinga ka na.” umalis na siya at deretso pasok sa kwarto niya.Napakagat na lang ako ng labi at inaalala kung papagalitan niya baa ko bukas? Anong oras na din kase ngayon mag aalauna na ng madaling araw.Nabasa kaya niya yung sinabi ko sa kaniya sa text? Nagpaa
Chapter twentyJiro“You like her?”“No.”“Seryoso boss hindi mo gusto si Ericka?”“I said no.”“Ang gandang babae nun boss pero dinidate mo?”“As a friend, bawal ba makipagdinner sa kaibigan ko?”“Hehehe.”Bakit ba masyado nilang binibigdeal ang paglabas namin ni Ericka, noon nga sa canteen sabay kaming kumakain pero wala namang malisya.Masyado lang mataba ang mga utak ng tao ngayon, nilibre ko lang siya dahil yun ang pinangako ko sa kaniya noong nakaraan, nagkwentuhan lang din kami.“Nasaan si Sam?”“Pumasok na po sir.”Hindi man lang dumaan dito, dati pumupunta pa siya dito para magpaalam, deretso na rin ako sa opisina dahil marami akong kailangan asikasuhin.Sobrang dami kong gagawin, hindi ako nagpaistorbo sa ibang tao, hindi ako tumatanggap ng bisita except for Sam, alam kong emergency kapag siya na ang pumunta dito, bilin ko yun sa baba.Hindi ko namalayan ang oras lalo pa at marami akong ginagawa, halos mag aalas onse na ng gabi ako natapos, hindi rin ako iniwan ni manong Dom
Chapter twenty oneSamanthaHindi ko malaman kung magkakagrade baa ko sa subject na iyon kase naman pinapunta niya ako sa opisina niya at pinareport mag isa? Yung mga kasamahan ko kaya ganun din ang ginawa?Pero sigiro oo, tignan na lang namin ngayon kase kuhanan na ng grades. May portal kami dito sa campus at makikita agad namin yung grades namin tsaka namin ipapahard copy para maipakita sa guardian, kinakabahan ako dahil baka makita ni kuya Jiro na may blanko akong grades.Mag isa ko lang kumuha ng grades syempre pinindot ko na student number ko at tinignan ang grado ko, laking gulat ko ng ang taas ng grades ko at lalo na doon kay sir na pinareport ako mag isa.“Sa akin ba talaga to?” masaya ako na nagtataka, oo yung ibang subjects ko pinaghirapan ko talaga at natutuwa ako sa resulta, nagtataka lang ako dito sa grades ko sa isang subject ang taas, ganito rin kaya yung sa iba?Inayos ko na lahat at nilagay sa bag ung hard copy ng grades ko para maipakita kay kuya Jiro, infairness ang
Chapter twenty twoSamanthaWeekend kaya wala kaming pasok at maganda ang gising ko dahil ang tataas ng grades ko tapos wala pa akong inaalalang subject na babalikan ko.Ang sarap lang sa pakiramdam kaso sabi nila kapag masaya daw kapalit nun lungkot, huwag naman sana.Lumabas na ako ng kwarto para makapag almusal at makatulong sa mga gawaing bahay lalo alam nilang wala akong pasok ngayon.“Gising na yung prinsesa natin.”“Ipaghanda mo na daw ang kamahalan.” Nakasalubong ko yung dalawang kasambahay na naiinggit sa akin, ang aga aga naninira ng araw pero syempre kunwari hindi tayo affected kaya ginawa ko silang hangin, dinaanan ko lang.Kahit pala sabihing hindi affected nakakasakit parin ang mga salitang naririnig ko.Hindi ko muna pupuntahan si kuya Jiro baka sabihin nanaman nila nagpapapansin ako at sipsip, uunahin ko munang kumuha ng tinapay at gatas doon na lang ako sa garden kakain para naman makatulong ako sa nagdidilig ng bulaklak.“Magandang umaga po.”“Oh Sam, magandang umaga
Chapter twenty threeSamanthaNaging sensitive tuloy ako sa mukha ko, ang dry ng mukha ko tapos may mga small bumps pa, hindi naman malalaking pimples ko nawawala agad kaso yung Ericka parang barbie ang itsura, syempre ang daming pera nun kaya nakakabili ng mga kailangan niya sa katawan, eh ako kailangan kong tipirin ang binibigay na allowance sa akin ni kuya Jiro upang may ipon din ako pang apply at pambili ng mga needs ko sa school.May ATM card din ako at doon nilalagay ni kuya Jiro ang allowance ko, malaki naman ang binibigay niyang allowance ko pero hindi ko binibili ng luho lalo pa at may mga kailangan din ako sa school kagaya ng mg projects at kung ano ano pa, hindi ko gusto yung hingi ng hingi unless importante at malaking halaga ang kailangan.Nakatingin ako sa salamin at binubusisi ang balat ko sa mukha, hindi ko talaga kayang tapatan ang kakinisan ni Ericka, bakit ba ako nakikipagkompitensya sa kaniya eh ang layo naman talaga niya sa akin.I mean mas lamang siya sa akin ng
Chapter fifty nineSamanthaNadidismaya ako hindi kay kuya Jiro kundi sa sarili ko dahil ang dali kong umasa, hinalikan lang ako ang laki na ng expectations ko.Ganun ba talaga ang mga lalake? Kayang gawin ang lahat sa babae kahit hindi naman sila magkarelasyon? Lalo na at alam niyang hinahangaan siya ng lahat ng babae.Ganun ba talaga?Naluluha ako tuwing naiisip ko na pinaglalaruan lang ako ng ibang tao.Pero ano yung mga ipinapakita niyang pag aalala sa akin? Mga pagligtas? Siguro nga dahil kapatid lang ang turing niya sa akin, baka nadala lang siya noong gabing yun kaya niya ako nahalikan.Maaga akong umalis ng bahay, sinadya ko talaga dahil ayaw ko makita si kuya Jiro, sakto naman nandito na si manong Domeng.“Oh ang aga aga nakasimangot ka.” Agad na sabi ni manong Domeng.Ngumiti agada ko. “Hindi naman po.”Pilit na ngiti. “Ah siya ng apala salamat ha sa ginawa mo, kung hindi dahil sayo hindi ako makakabakasyon.”“Sabi mo uuwi ka din agad.”“Hahaha.” Tinawanan lang niya ako na p
Chapter fifty eightJIROHow can I hide my feelings?Yes I’m too older than her but, hays!Hindi ko maipaliwanag kung paano nahulog sa kaniya, basta ang alam ko komportable akong kasama siya, masaya ako kapag kasama siya, hindi ako mapakali kapag matagal ko siyang hindi nakikita.Ganun ang pakiramdam ko.Hindi ko lang napigilan noong nagbakasyon kami, hiyang hiya ako sa kaniya pero hindi ko pinahalata, hindi ko akalain na magiging ganito katindi ang kagustuhan ko para kay Sam, akala ko dati humahanga lang pero hindi, napatunayan ko yun lalo pa at may umaaligid sa kaniyang lalake, si Rod.Hindi pa kami nag uusap tungkol sa paghalik ko sa kaniya.Sa ngayon nakafocus ako sa trabaho, lalo may malaking deal kami na kailangan tapusin, si manong Domeng ang pinaayos ko nun, hindi ko naman akalain na aalis pala siya, hindi siya agpaalam sa akin, alam kase niyang big deal ang gagawin niya kaya hindi siya nagpaalam, nagulat na lamang ako ng sabihin sa akin na nasa probinsya na siya.Sakto pa nga
Chapter fifty sevenSamanthaMaayos naman ang lagay ko, wala akong pwedeng maidahilan para hindi pumunta at samahan sa party sa kompanya si kuya Jiro kase naman wala si manong Domeng hindi pa daw makakauwi sabi ng mga kasambahay na nakakausap ko.Sabi niya uuwi siya kahapon pero wala naman, kung sabagay ngayon lang kase siya nakabakasyon kaya sinulit na niya. Kung ako rin may mga kakilalang kamag anak malamang hindi na ako uuwi hahaha biro lang syempre susulitin lang din, hindi naman madalas magbakasyon si manong Domeng, palagi siyang nandito kasa-kasama ni kuya Jiro kaya wala rin siyang panahon para sa pamilya.Pagkatapos ng klase ko mamaya deretso ako sa kompanya ni kuya Jiro nandoon naman na ang isusuot ko, may party sila kase may naclose daw silang deal ewan kung ano yun, mga empleyado lang din naman ang kasama, salo salo lang din ata basta party yun kase pinag uusapan kahapon din naririnig ko noong palabas ako.Hinanda ko na ang sarili ko at nagpaalam kay kuya Jiro. “Papasok na a
Chapter fifty sixSamanthaHindi talaga ako nakahabol sa first subject ko, sa subject ko na after lunch ang papasukan ko, ang hirap naman kase kung pamamadaliin ko si manong Domeng, nakakahiya naman.Sabay kami ni kuya Jiro na pumasok dahil may klase din siya sa amin at siya ang second subject ko, magkasama kaming naglalakad papunta sa building, maghihintay siya ng oras doon sa office dahil may subject pa kami bago siya.Malapit na kami sa building ng may lumapit sa akin, nagulat na lamang ako ng bigla akong niyakap. “Akala ko kung anong nangyari sayo hindi ka pumasok sa first subject mo.” humiwalay din siya agad sa pagkakayakap, nabigla ako sa ginawa ni Rod at ganun din si kuya Jiro.“Pumasok ka na malalate ka.” Utos ni kuya Jiro sa akin.“Sige papasok na ako.”“May vacant ka ba mamaya?”“Wala.” Si kuya Jiro ang sumagot. “May pupuntahan kami mamaya.”Parang umiiba ang ihip ng hangin ngayon sa pagitan nilang dalawa, si Rod parang nagmukhang seryoso. “Magkasama ba kayo kanina ni Jiro?”
Chapter fifty fiveSamanthaMahina lang naman ang nadidinig kong kulog pero meron pa rin, kinikilabutan pa rin ako at bumibilis ag tibok ng puso ko pero namamanage ko siya ng kaunti, nakakalma ko ng maayos ang sarili ko.“Sigurado kang okay ka pa?”Tumango lang ako kay kuya Jiro. “Hindi masyadong umaatake phobia ko.”Hinahaplos niya ang likuran ko upang pakalmahin ako, hindi naman kagaya noon ang pakiramdam ko basta ang nararamdaman ko ngayon bumibilis ang tibok ng puso ko pero nagiging normal naman minsan.“May gusto ka bang kainin? Inumin? Kukuha ako sa labas?”“Tubig lang kuya.”Para kaseng natutuyo ang lalamunan ko kaya kailangan ko ng tubig, agad naman siyang kumuha, ang bilis nga niyang nakabalik.Mabuti na lang hindi gaanong malamig ang dinala niya, nakalimutan ko kaseng ibilin.“Salamat.” Nasa tabi ko siya ngayon at pinapainom ako ng tubig.“Parang nahihirapan ka pa rin makahinga.”“Ayos lang ako, hindi kagaya noon, mas mahirap nga noon kesa ngayon.” ang tinutukoy ko ay yung n
Chapter fifty four SamanthaNaeexcite ako dahil dalawa lang kami ngayon ni kuya Jiro, para kaming magdadate, ang sabi niya maganda sa pupuntahan namin kase maraming activity kagaya ng zipline, hindi ko pa yun nasusubukan.“Nililigawan ka?”“Huh?”“Nililigawan ka ba?”“Si Rod ba? Hindi ah, kaibigan lang ang turing ko sa kaniya.”“Good.”“Bakit mo natanong?”“Wala lang.”“Ikaw ba kuya, wala ka bang balak manligaw?” sa akin? Charot hindi ko na dinagdagan.“Why should I?”“Ganun naman talaga dapat mga lalake ang nanliligaw?”“Hindi na kailangan nun.”“Paano mo nasabi?”“Kapag ba niligawan kita sasagutin mo ko agad?” napahinto ako sa pagsasalita. “Sample lang yan.” Dagdag niya. Hindi ko alam ang isasagot ko. “Diba hindi? Boring lang ang panliligaw.”Hindi ako makapagsalita. “Kase yun ang stages ng relationship na nakikita ko.”“Hindi mo makikita ang tunay na ugali kung manliligaw ka, wala ring kasiguraduhan, waste of time.”“Para makilala ang isat isa.”“Hindi kailangan magligawan para ma
Chapter fifty threeSamanthaWeekend nanaman at walang pasok, parang ayaw ko na bumangon, ang ganda ng sikat ng araw at kalangitan kaso yung mood ko parang ayaw kong kumilos pero kailangan ko tumulong.Paglabas ko ng kwarto ko rinig ko ang boses ni Ericka, bakit ang aga naman niyang nandito?Bigla kong naalala yung sinabi ni kuya Jiro kahapon, may nagugustuhan na siyang babae, talaga bang si Ericka yun?Kaya pala wala akong gana magkikilos kase may bad energy akong nasasagap.Gusto ko na lang humiga.Kaso lumabas na lang ako baka kase kung ano nanaman itsismis sa akin ng mga kasambahay dito na naiinggit sa akin.“YJust try Jiro hindi naman matamis.”“No thanks.”“Pero niluto ko to.”“Just leave it here.”“Ipapakain mo nanaman kung kanino.”Para silang nag aaway na magjowa pero hindi sila bagay. Sa pagkakaintindi ko sa naririnig ko pinipilit ipakain ni Ericka yung pagkain kay kuya Jiro kaso ayaw ni kuya Jiro, kahit tumambling ka diyan kung ayaw niya yan hind imo mapipilit.Ang weird la
Chapter fifty twoSamanthaSabi ko na nga ba hindi makakatanggi si kuya Jiro sa paanyaya ni Ericka, paano ba naman pinakausap pati nanay at tatay maimbitahan lang si kuya Jiro at kasama din ang mga schoolmates nila at dati nilang classmates, edi itong isa hindi makatanggi.Syempre sasama din ako babantayan ko si kuya Jiro baka kagatin ni Ericka.Naghahanap na ako ng maisusuot ko mamayang hapon, wala naman akong pangbeach party na theme nila magpantalon na lang ako.Nahihiya naman kase ako magshorts.Tinawagan ko si Riri kung may maipapahiram siya ag sabi niya may palda daw siya na may mahabang slit o kaya yung dress niya na maiksi pwede pangbeach, siguro yun na lang kaya hinihintay ko siya ngayon dito sa labas ng subdivision.Mahigpit kase dito.Inabot lang naman niya sa akin yung ipapahiram niya at bumalik din agada ko sa mansyon kaso pagkatingin ko ang iksi pala parang nagshorts na rin ako ng maiksi pero dress siya, hindi siya sexy sa bandang itaas.Ito na lang siguro, kailangan ko
Chapter fifty oneSamanthaHindi ako nakagalaw nang bigla niya akong yakapin ng mahigpit sabay sabing sorry, anong ibig sabihin niya doon? Nagsosorry ba siya dahil sa inasta niya at sinabi sa akin? Hindi ko nga malaman ang dahilan kung bakit niya ako pinapalayo sa babaeng iyon.Sinabi na niya na huwag na ako magtanong kaya mananahimik na lang ako pero nasaktan ako dahil parang ang sama sama ko kahit hindi ko naman alam ang nagawa ko sa kaniya.Kumawala siya sa pagkakayakap. “May ipapaencode ako sayo, kailangan ko after one hour.”“Sige kuya.” Parang walang nangyari, ganun ganun na lang ba? Pero ako ang dami kong kinikimkim na katanungan lalo na mga hindi ko maipaliwanag na reaksyon ni kuya Jiro.Hindi tuloy ako mapalagay, nahihiya naman ako magtanong dahil baka hindi nanaman kami magkalinawan.Nagfocus na lang ako sa ginagawa ko habang si kuya Jiro nasa upuan na niya at busy na din sa ginagawa niya.Napapatingin ako sa kaniya at napapaisip tungkol sa babaeng naghatid sa akin, sino ba