Chapter thirteenSamanthaHindi ako nalate sa gagawin namin dahil hinatid ako ni kuya Jiro, ang hirap kapag may groupings tapos hind imo kaclose yung leader at ibang member, hindi ako makapagsuggest ng opinyon ko dahil sila palagi ang dapat masusunod.Nakikinig lang ako at tagasunod sa iuutos, dapat individual na lang, ang dami kase namin kaya tinamad ang professor namin magindividual activity.“Sam ikaw ang naatasan lumabas at mag interview, may sasama naman sayo kung gusto mo.”“Sino naman ang iinterviewhin kong may ari ng kompanya? Imposibleng harapin nila ako.”“Kaya mo yan, paano ka matututo, may iba iba rin naman kaming task na gagawin.” Ang sungit talaga ng leader na to pabida.Lahat sila may kaniya kaniya ng kasama, at dahil wala namang may gustong sumama sa akin ako na lang mag isa, hays sino naman kaya iinterviewhin ko?Biglang may sumaging nag iisang tao sa isipan ko.May ari ng kompanya? Si Kuya Jiro ng apala yun diba? Ayos lang pala kahit mag isa ko dahil mas makakausap k
Chapter fourteenSamanthaNaghintay ako ng halos kalahating oras dito sa opisina ni kuya Jiro, may dala dala silang pagkain ni manong Domeng at umiba nanaman ang mood niya, nakita kong nakangiti siya habang papasok dito sa loob.“Sabi sayo mas masarap to.”“Ibigay mo na lang kay Sam yan.”“Oh Sam.” May inabot sa akin si manong Domeng na Frappe. “Kaya pala tatlo kinuha mo ah.” Sabi niya kay kuya Jiro.Bumili lang pala sila ng makakain ni manong Domeng, nagmemeryenda sila ngayon dito at syempre nasali ako, hindi nila napag usapan yung nangyari kanina, parang wala lang pero ako? nakokonsensya dahil parang kasalanan ko yung nangyari.Parang balewala lang kay kuya Jiro yung ginawa niya.Kung sabagay siya naman kase ang may ari nitong kompanya may kapangyarihan siyang magtanggal ng mga empleyado niya pero parang sobra naman ata yung parusa nung babae kanina? Kasalanan naman kase niya parang dinidiscriminate niya yung mga kasambahay.“Oh siya may gagawin muna ako, maiwan ko muna kayo diyan.”
Chapter fifteenSamanthaPapasok na sana ako ng mapansin kong may bisita si kuya Jiro, napakaaga naman? Pero mukhang hindi siya sa kompanya niya galing parang doktor?Bakit pupunta sa kwarto ni kuya Jiro?Sumisilip ako kaso hindi naman gaanong bukas yung pinto kaya wala akong mabalitaan tungkol kay kuya Jiro, sa pananaw ko lang naman parang doktor yung pumasok sa kwarto niya.Mukhang okay naman siya kahapon pero hindi ko na siya nakausap o nakita noong gabi maaga siyang nagpahinga or late siya umuwi? Ewan hindi ko siya napansin kagabi.Para kaseng doktor yung pumasok, hula ko lang kaya kinabahan ako baka kung anong nangyari kay kuya Jiro.Hindi tuloy ako mapakali, ayaw ko naman makisilip, magkunwari kaya ako na kakausapin si kuya Jiro? Kaso ano namang idadahilan ko?Gusto ko lang naman malaman ang lagay niya. Wala akong mapagtanungan dito maliban kay manong Domeng na nasa loob din ata ng kwarto ni kuya Jiro.Yung mga kasambahay naman walang alam mga to.Malalate na ako kailangan kong
Chapter sixteenSamanthaIsang araw lang ang sakit ni kuya Jiro, mukang magaling na siya, kanina kase nakita kong nakabihis siya at papunta nanaman sa kompanya niya, mas maaga pa siyang papasok sa akin.Baka nga mamaya maglecture na siya sa amin, grabe napakaworkaholic niya.Baka mabinat siya sa ginagawa niya, isang araw lang na pahinga matapos magkasakit, ang hirap ata nun, kung sabagay napakabusy niyang tao, kulang ang isang araw niya sa lahat ng kailangan niyang gawin.Nag aalala lang ako dahil baka bumalik ang sakit niya, makikita ko naman siya mamaya sa campus.Habang naglalakad ako papunta sa may building namen may napansin akong lalake na nakatitig sa akin, pero hindi ko siya mamukhaan, nasa malayo palang siya nakikita ko na siyang nakatitig sa akin, nakahinto siya sa may gilid ng bench at mukhang may inaabangan.“Hey!” akala ko may iba pa siyang tinitignan sa akin noong medyo nakalapit na ako sa kaniya, kanina nag aalangan pa ako kung ako ba ang tinitignan niya o hindi pero na
Chapter seventeenSamanthaMaaga akong makakauwi mamaya kas busy ang mga professor ko, si kuya Jiro nga lang halos ang papasokan ko, ayaw naman niya magsuspend ng klase papasok daw siya.Napakasipag na professor, kung sabagay siya na last subject ko for today at maaga ako makakauwi mamaya hindi naman nakakaantok ang klase niya, matitigan ko lang itsura ni kuya Jiro, gising na gising na ako.Tinitignan ko nga mga classmate kong lalake halos antukin sila kapag si kuya Jiro ang nagklaklase pero kaming mga babae gising na gising at titig na titig sa kaniya.Pagkatapos ng klase ni kuya Jiro nakisabay ako sa kaniyang lumabas ng klase kaso hindi niya ako napansin, agad niyang kinuha ang phone niya at may biglang kinausap.“Yeah, later, susunduin na lang kita, nakakahiya naman ako na bahala, sige kita na lang tayo.”Bigla akong nacurious sa sinabi niya, sinong kikitain niya mamayang 6pm? Naalala ko yung sinabi niya na may dinner date sila nung Ericka ba yun? siya kaya yung kausap niya?Nakaka
Chapter eighteenSamanthaHindi pa rin ako makaget over sa babaeng kasama ni kuya Jiro noong nakaraang gabi, girlfriend na ba niya yun? o nililigawan pa lang?Ayaw ko naman magtanong, nakakahiya baka kung ano pa isipin niya sa akin.Kung kay manong Domeng naman baka isipin nangengealam ako, hays bakit ba hindi sila mawala sa isipan ko.“Basta sa bahay tayo mamaya, kailangan natin matulog doon para matapos natin agad.” Sabi nitong team leader namin, naggroup kase kami into two at hindi ko naman ginustong mapasama sa group kung saan nandoon si Jude.Hindi naman kase kami yung namili kung hindi yung professor para daw makicooperate lahat, kase kapag kami ang mamimili ng kagroup namin malamang ang pipiliin namin kung saan kami komportable.Kaso ako? wala naman akong gaanog kaclose sa kanila ayos na rin to kaso mag oovernight? Kasama si Jude?“Kita na lang tayo mamaya sa tapat ng convenient store ha? Mga seven ng gabi.”Kailangan ko rin magsabi kay kuya Jiro tungkol dito, papayag naman sigu
Chapter nineteenSamanthaYung pakiramdam ko sa sasakyan kasama si kuya Jiro mas matinding kaba kesa yung may tatlong lasing na lumapit sa akin.Hindi siya umiimik at maski ako hindi rin umiimik, hindi nga ako halos makakurap sa sobrang tulin magmaneho ni kuya Jiro makarating lang kami sa mansyon.Pagdating namin doon deretso lang din siya sa loob, maski ako ganun din, kaso yung ibang gamit ko naiwan sa bahay ng classmate ko, bakit kase iniwan nila ako sa may KTV? Siguro lasing na din ang iba sa kanila.Malapit na ako sa kwarto ng huminto si kuya Jiro sa paglalakad. “Lasing ka ba?”“Huh? Hindi naman.”“Amoy alak ka.”“Hindi ako uminom kuya Jiro promise.” Tumingin lang siya sa akin ng nakakunot ang noo.“Mag usap tayo bukas, magpahinga ka na.” umalis na siya at deretso pasok sa kwarto niya.Napakagat na lang ako ng labi at inaalala kung papagalitan niya baa ko bukas? Anong oras na din kase ngayon mag aalauna na ng madaling araw.Nabasa kaya niya yung sinabi ko sa kaniya sa text? Nagpaa
Chapter twentyJiro“You like her?”“No.”“Seryoso boss hindi mo gusto si Ericka?”“I said no.”“Ang gandang babae nun boss pero dinidate mo?”“As a friend, bawal ba makipagdinner sa kaibigan ko?”“Hehehe.”Bakit ba masyado nilang binibigdeal ang paglabas namin ni Ericka, noon nga sa canteen sabay kaming kumakain pero wala namang malisya.Masyado lang mataba ang mga utak ng tao ngayon, nilibre ko lang siya dahil yun ang pinangako ko sa kaniya noong nakaraan, nagkwentuhan lang din kami.“Nasaan si Sam?”“Pumasok na po sir.”Hindi man lang dumaan dito, dati pumupunta pa siya dito para magpaalam, deretso na rin ako sa opisina dahil marami akong kailangan asikasuhin.Sobrang dami kong gagawin, hindi ako nagpaistorbo sa ibang tao, hindi ako tumatanggap ng bisita except for Sam, alam kong emergency kapag siya na ang pumunta dito, bilin ko yun sa baba.Hindi ko namalayan ang oras lalo pa at marami akong ginagawa, halos mag aalas onse na ng gabi ako natapos, hindi rin ako iniwan ni manong Dom
Chapter sixty fiveSamanthaPara akong nanaginip ng maganda, panaginip nga ba iyon? Pero hindi eh alam ko totoong nangyari iyon, totoong sinabi ko kay kuya Jiro na gusto ko siya.Teka? Kailangan ba tawagin ko pa rin siyang kuya? Hays bakit ganito ang aga aga kinikilig ako! napahawak tuloy ako sa magkabilang pisngi ko.Kakagising ko pa lang pero ang utak ko napakaganda ng mood na para bang lumalangoy sa alapaap.May kumatok sa pinto kaya binuksan ko agad ang akala ko nga si kuya Jiro inayos ayos ko pa buhok ko pero yung kasambahay pala.“Tinatawag ka ni sir.” Masungit niyang sabi sa akin mukang napag utusan siya.“Saan?”“Hanapin mo.” sabay alis na.Ganito dito, kapag ayaw sayo susungitan ka kahit wala ka namang ginagawang masama sa kanila, ganiyan na ganiyan ang ugali nila dito.Hindi ko masabing sanay na ako kase kapag ganiyan ang trato sa akin nasasaktan pa rin ako, tao lang din ako may pakiramdam.Pero hinahayaan ko na lang din para hindi lumaki ang away.Huwag lang nila akong sakt
Chapter sixty fourSamanthaHindi ginalaw ni kuya Jiro yung pagkain na binigay sa kaniya ni Ericka sabi niya kakainin na lang daw niya sa bahay kase nauna na niyang sinabihan si manong Domeng na umorder ng pagkain namin.Patingin tingin lang si manong Domeng sa kanila habang ako kunwari focus sa ginagawa pero ang tenga ko naririnig sila.Parang ako yung nasaktan kay Ericka hahaha paano kase trying hard kahit iniiwasan na siya hindi kaya niya napapansin yon.Umalis din siya mga alas kwatro na kase may pupuntahan daw sila ng mommy niya.Kinabukasan sabay ulit kami ni kuya Jiro pumasok at nagulat ako ng may humila sa akin, hindi naman malakas kaso napahinto ako, nasa likuran kase ako ni kuya Jiro hindi niya ako napansin.“Kamusta?”“Oh Rod, bakit nand—” oo nga pala naalala ko mag aapply siya, pero sige kunwari wala akong alam. “Baki nandito ka?”“Mag aapply ako dito.” Napatingin siya sa malayo, nakahinto pala si kuya Jiro at nakatingin sa amin.“Ah ganun ba, maganda yan.” Ngumiti ako kahi
Chapter sixty threeSamanthaNgayon lang ako gumising ng umaga na nag aalala sa amoy ko at sa itsura ko, ewan ko ba sarili ko bigla akong naaware.May pimples pa talaga ako ngayon, hays bakit dati hindi naman ako ganito kaaware.Iniba ko ang routine ko lalo na sa sarili ko, hindi ako mahilig maglalagay ng kung anoa no sa itsura pero ngayon bago lumabas naghilamos ako at naglagay ng kaunting make up.Mahahalata ba ni kuya Jiro ito?Hays ang aliwalas ng mukha talaga kapag nag aayos, bakit ngayon ko lang naisipan to gawin sa buong buhay ko?Paano ang aga aga pa naman at tamad na tamad akong mag ayos kapag ganito kaso ngayon parang nahihiya na akong lumabas kapag bagong gising.Inalis ko yung make up ko kase baka mapansin at maasar lang ako ni manong Domeng. Ang aga aga nalilito ako sa sarili ko, nagmumukha na akong tanga sa harap ng salamin.Lumabas na ako at sakto paglabas ko nasa harap ng pinto si kuya Jiro.“Kanina kapa gising ang tagal mong lumabas.”“Pano mo nalaman?”“Naririnig ko
Chapter sixty twoSamanthaAko yung naiilang kase naman ako lang yung inaasikaso ni kuya Jiro, kasama pa man din namin yung babaeng patay na patay sa kaniya.Palagi tuloy tumitignin sa akin si Ericka kahit kwento siya ng kwento ng walang kwenta.Kulang na lang subuan ako ni kuya Jiro, sa totoo lang kilig na kilig ako sa pag aasikaso niya sa akin, circle kase ang table namin kaya malapit lang siya sa akin.Syempre bago kami umuwi ni kuya Jiro ihahatid pa namin si Ericka.Papunta na kami sa parking lot ng sasakyan ni kuya Jiro, nasa likod lang nila ako kase ayaw ko naman silang sabayan pero si kuya Jiro lingon ng lingon sa akin na para akong bata na baka mawala.Hindi ko inasahan si Ericka na mauuna sa gilid ng driver seat, para lang makatabi si kuya Jiro, wala akong pakealam diyan, deretso na lang ako sa likuran ng sasakyan.Para akong bata talaga, parang anak nila.Nagkatitigan kami ni kuya Jiro sa salamin ng makapasok na siya sa loob, umiwas na lang ako ng tingin kase naman nakasiman
Chapter sixty oneSamanthaSabay kaming pumasok sa sasakyan kaya naman walang imikan sa amin, hindi ko alam kung totoo ang narinig ko kanina.Gusto ako ni kuya Jiro?Mahal niya ako?Ano ba talaga? Kapatid lang ba turing niya sa akin? Sinasabi lang ba niya iyon dahil kasama namin kanina si Rod?Mas lalong nanahimik dahil umaandar na ang sasakyan, nakafocus na siya sa daanan habang ako? nakatingin sa daan pero ang isip nasa sinabi ni kuya Jiro.Nanlalamig ang mga kamay ko patunay na kinakabahan ako, naeexcite at natatakot, halo halong emosyon ba kaya ako ganito ngayon.Bigla akong napaubo ng kaunti dahilan ng pagkalingon niya sa akin sabay abot ng tubigan niya. “Hindi na, meron naman ako.” may baon naman akong inumin kaso ubos na pala, parang nagdadry ang lalamunan ko kaso wala akong magawa kundi magkunwaring umiinom kahit ubos na laman.“Inumin mo na wala akong sakit.” Abot uli niya ng tubigan niya, kinuha ko na lang kesa naman ipilit ko na ayaw ko kase naman parang nagdradry lalamunan
Chapter sixtySamanthaBumaba rin lang ako sa sasakyan niya kase mag uumpisa na ang susunod kong klase, bakit ganun? Hindi ako makampante para kaseng may importanteng bagay akong kailangan malaman sa kaniya.Umalis na agad siya papunta na siyang kompanya, matagal tagal na rin simula ng nagturo siya dito sa campus namin and kami lang talaga ang klase niya, sa totoo lang sa klase niya lang ako ganado kase naiintindihan ko mga paliwanag niya.“Aba bakit malungkot ang prinsesa ni prof?”Hindi ko pinansin si Jude kase puro pang aasar lang ang gagawin niya sa akin, gusto ko lang ipahinga ang utak ko, marami akong gustong malaman at itanong kay kuya Jiro lalo yung tungkol kay Ericka, bakit parang ang laki laki ng pagsisisi sa mukha niya kanina.“So guys may company na ba kayo para magOJT?”Oo nga pala next week na iyon, nasabi ko na rin na doon ako sa kompanya nila kuya Jiro mag OOJT at pumayag naman si kuya Jiro, mababago nga lang ang oras ko, imbis na papasok ako dito sa campus, doon na ak
Chapter fifty nineSamanthaNadidismaya ako hindi kay kuya Jiro kundi sa sarili ko dahil ang dali kong umasa, hinalikan lang ako ang laki na ng expectations ko.Ganun ba talaga ang mga lalake? Kayang gawin ang lahat sa babae kahit hindi naman sila magkarelasyon? Lalo na at alam niyang hinahangaan siya ng lahat ng babae.Ganun ba talaga?Naluluha ako tuwing naiisip ko na pinaglalaruan lang ako ng ibang tao.Pero ano yung mga ipinapakita niyang pag aalala sa akin? Mga pagligtas? Siguro nga dahil kapatid lang ang turing niya sa akin, baka nadala lang siya noong gabing yun kaya niya ako nahalikan.Maaga akong umalis ng bahay, sinadya ko talaga dahil ayaw ko makita si kuya Jiro, sakto naman nandito na si manong Domeng.“Oh ang aga aga nakasimangot ka.” Agad na sabi ni manong Domeng.Ngumiti agada ko. “Hindi naman po.”Pilit na ngiti. “Ah siya ng apala salamat ha sa ginawa mo, kung hindi dahil sayo hindi ako makakabakasyon.”“Sabi mo uuwi ka din agad.”“Hahaha.” Tinawanan lang niya ako na p
Chapter fifty eightJIROHow can I hide my feelings?Yes I’m too older than her but, hays!Hindi ko maipaliwanag kung paano nahulog sa kaniya, basta ang alam ko komportable akong kasama siya, masaya ako kapag kasama siya, hindi ako mapakali kapag matagal ko siyang hindi nakikita.Ganun ang pakiramdam ko.Hindi ko lang napigilan noong nagbakasyon kami, hiyang hiya ako sa kaniya pero hindi ko pinahalata, hindi ko akalain na magiging ganito katindi ang kagustuhan ko para kay Sam, akala ko dati humahanga lang pero hindi, napatunayan ko yun lalo pa at may umaaligid sa kaniyang lalake, si Rod.Hindi pa kami nag uusap tungkol sa paghalik ko sa kaniya.Sa ngayon nakafocus ako sa trabaho, lalo may malaking deal kami na kailangan tapusin, si manong Domeng ang pinaayos ko nun, hindi ko naman akalain na aalis pala siya, hindi siya agpaalam sa akin, alam kase niyang big deal ang gagawin niya kaya hindi siya nagpaalam, nagulat na lamang ako ng sabihin sa akin na nasa probinsya na siya.Sakto pa nga
Chapter fifty sevenSamanthaMaayos naman ang lagay ko, wala akong pwedeng maidahilan para hindi pumunta at samahan sa party sa kompanya si kuya Jiro kase naman wala si manong Domeng hindi pa daw makakauwi sabi ng mga kasambahay na nakakausap ko.Sabi niya uuwi siya kahapon pero wala naman, kung sabagay ngayon lang kase siya nakabakasyon kaya sinulit na niya. Kung ako rin may mga kakilalang kamag anak malamang hindi na ako uuwi hahaha biro lang syempre susulitin lang din, hindi naman madalas magbakasyon si manong Domeng, palagi siyang nandito kasa-kasama ni kuya Jiro kaya wala rin siyang panahon para sa pamilya.Pagkatapos ng klase ko mamaya deretso ako sa kompanya ni kuya Jiro nandoon naman na ang isusuot ko, may party sila kase may naclose daw silang deal ewan kung ano yun, mga empleyado lang din naman ang kasama, salo salo lang din ata basta party yun kase pinag uusapan kahapon din naririnig ko noong palabas ako.Hinanda ko na ang sarili ko at nagpaalam kay kuya Jiro. “Papasok na a