FORTY ONE

“Ready na ba lahat?”

Nag-angat ako ng tingin kay Dylan nang pumasok siya sa loob ng silid namin. I gave him a half shrug before continuing what I was doing. Naramdaman ko naman ang paglalakad niya palapit sa akin.

“Tapos ka na kaagad? Gaano bang kaunti ang ipinack mo?” takang tanong ko sa kaniya.

He let out a soft chuckle. “I don’t need that much clothes. In fact, hindi mo rin naman kailangan nang marami dahil…”

“Dylan,” suway ko sa kaniya at tiningnan siya nang masama. Muli nama siyang tumawa na para bang nakuha niya ang reaksiyong gusto niyang makuha mula sa akin.

Napailing na lamang ako at hinayaan na siya. Masaya siyang iniinis ako, e. Bahala nga siya.

“Nagpaalam ka ba sa Tita mo na aalis ka? You know, baka bigla kang hanapin,” he asked while helping me fold some of my clothes.

I groaned and shake my head. “Dylan, come on. Sa tagal kong nakatira rito sa bahay mo, hindi man lamang niya tinanong kung saan na ako tumitira. Masaya na ‘yong nasosolo niya ang bahay lalo pa’t nakakulo