Kabanata 6

Sa loob ng condo unit ni Griffin ay tahimik lang si Samantha habang nakatayo ito sa malapit sa pinto habang nakatingin kay Griffin. Nakapag bihis na ito at bitbit niya ang paper bag na pinaglalagyan ng mamahaling damit at sandals na kanyang isinuot kanina.

“M-may kailangan ka pa ba sa akin?” nagaalangang tanong ni Samantha sa binata na bumasag sa katahimikan ng buong unit. 

“Pwede ka ng umalis,” malamig na saad ni Griffin sa dalaga. Tinatanggal nito ang suot na necktie habang blangko ang mukha na nakaharap sa salamin.

“P-pwede ba ako magtanong?” muling wika ng babae. 

“What was that?” 

“Makukuha ko na ba agad ngayon yung pera?” Nahihiya man pero kailangan niyang makasigurado na may pera talaga siyang makukuha para mapagamot na niya ang kanyang ina sa lalong madaling panahon.

“I will give it to you, kapag nagawa mo na ang una mong trabaho sa akin,” kalmado lang ito sa kanyang sagot. Tila may tinutukoy ito sa dalaga ngunit hindi ito naunawaan ni Samantha. 

Pagkatapos ay ibinagsak ni Griffin ang kanyang pagod na katawan sa sofa saka kinalikot ang cellphone. 

“S-salamat…” nakayuko lang si Samantha. 

Ngunit aalis na sana siya ng biglang nagsalita ang lalaki. 

“Do you read the contract?” 

Nanlaki ang mata ni Samantha ng maalala na hindi niya natapos basahin ang kontrata. 

“Babasahin ko nalang po ulit,” aniya. 

Hindi na sumagot si Griffin dahil may kausap na ito sa telepono. Ngunit iwinagayway ang kamay nito. 

‘Ano kaya ang sinasabi niya?’ Sa isip nito. Ang pag aakala ni Samantha ay pinapaalis na siya ng lalaki. Kaya hindi na niya nagawa na mag paalam sa lalaki dahil abala ito sa kausap sa telepono. 

Nagulat si Griffin ng biglang nawala si Samantha. Nakaalis na pala ito at hindi na niya nahabol, samantalang sininyasan niya ito kanina na mag stay muna dahil may kausap pa ito para magawa nito ang unang trabaho. 

Umalis si Samantha na malalim ang iniisip, dahil sa kontratang hindi natapos basahin. Agad niyang hinanap sa dala niyang bag ang kontrata, mabuti na lang ay mayroon siyang kopya nito. Agad niya itong nakita na nakasiksik sa gilid ng kanyang maliit na bag. 

Binasa niya muna ito habang naglalakad sa hallway ng gusali nang bigla na lamang may nabangga siya. 

Isang seksing babae na kulang na lang ay lumabas ang puwet nito sa ikli ng suot na short, at ang damit nuto ay hindi niya maintindihan kung kinulang ba sa tela o sinadya na hanggang sikmura lang. 

“I’m sorry ma’am, ‘di ko po sinasadya, sorry po talaga.” humingi siya ng tawad sa babae ng magkasalikop ang palad at nagba bow pa siya dito.

Ngunit tahimik man ang babae pero tinarayan lang siya ng at tila walang paki sa kanya ng lampasan siya. 

Ang ipinagtataka ni Samantha nang makita niya na  tumayo sa labas ng unit ni Griffin ang babae. 

Sa kabilang banda ay pinagsawalang bahala na lamang niya ito. 

Aniya, “Playboy!” 

Napailing siya sa lumabas sa kanyang bibig. Si Griffin ang kanyang tinutukoy. 

Wala siyang pakialam kung ano ang gawin ng lalaki sa buhay nito. Ang importante ay mabayaran siya nito para maipa gamot na niya ang ina.

Habang nasa loob ng elevator ay muli niyang binuklat ang kontrata na nalukot niya kanina, binasa niya ulit ang nilalaman ng nito. 

Ngunit ganun na lamang ang panlalaki ng kanyang mata ng matapos niyang basahin ang nakasulat duon. 

“Kapalit ng limang milyon ay ang pagpapanggap mo bilang asawa ko at ang pagpapaligaya sa akin sa kama tulad ng tunay na mag asawa, hindi mo makukuha ang pera kapag hindi mo magampanan ang nakasulat dito sa kontrata.” ito ang nakasaad sa kontrata. 

Parang nawalan ng lakas si Samantha sa kanyang nabasa, nanghihina siya na sumandal sa dingding ng elevator. Sa papel lamang sila kasal at hindi sa tunay na buhay. Iniisip niya na magiging isa siyang parausan ng lalaki. 

Katulad na ba siya sa mga babaeng ini-imbitahan ng binata sa condo unit nito? 

Katulad na lamang nung araw na aksidente niyang nakita ang lalaki na may kaulayaw, at ang babaeng nabangga niya kanina ay isa rin siguro ito sa mga babae ng binata. 

Hanggang sa naramdaman niya ang luha sa kanyang mata. 

Kung hindi lang para sa kanyang ina ay aatras na lamang siya sa kasunduang iyon. 

Ngayon pa lamang ay iniisip na niyang hindi niya kayang ibigay ang kanyang inaalagaang puri kapalit ng malaking halaga ng pera na para sa kanyang ina.

Pinahid niya ang kanyang luha at huminga ng malalim saka ngumiti. 

Pag bukas ng elevator ay nabungaran niya si Rica. 

“Sam?” 

“R-rica?” pilit na ngumiti si Samantha sa kanyang kaibigan. 

“Akala ko umalis ka kanina,” nagtataka ito. 

“Nakabalik na kami ngayon lang.” 

“Bakit kasama mo ang anak ng amo natin? Ikaw ha, may hindi ka sinasabi sa akin.” Sinundot pa nito ang tagiliran ni Samantha. 

“Wala yun.” saad nito kasunod ng panlalaki ng kanyang mata. 

“Teka! Anong sinabi mo? Siya… anak ng amo natin?” 

“Oo, si Sir Griffin ang nagiisang anak ni Madam. Teka paanong hindi mo kilala si Sir? eh kilala siya halos dito sa pilipinas.” saad ni Rica.

Hindi makapaniwala si Samantha sa narinig. Hindi niya akalain na ang lalaking iyon ay ang nagiisang tagapagmana sa kayamanan ng mga Kellner. 

Samantala sa mansion ng mga Kellner ay nagtatalo ang mag asawa. Ang magulang ni Griffin. 

“Paano na natin magagawa ang ating plano kung nag asawa na pala ang anak mo?” Singhal ni Zenaida sa asawa nitong si Gilbert Kellner. 

“Hindi ako papayag Zenaida, mapapahiya ako kay Mr. Salvador.” ang tinutukoy nito ang isa sa mga malaki ang ambag sa kanyang kompanya ang ama ni Beth Salvador. 

“Paano nga? Ano na ang gagawin natin ngayon?” Hindi mapakali si Zenaida sa alalahanin. 

“Come on Zenaida, kanina pa ako nahihilo sa kakatingin sayo. Pwede ba umupo ka at kumalma muna.” Anas ni Gilbert. 

“Paano ako kakalma Gilbert?” Tumingin ito sa babaeng nakaupo sa couch at kanina pa umiiyak. Nilapitan niya ito at hinimas ang likod.

“Wag kang mag alala iha, gagawa kami ng paraan ng tito Gilbert mo.” Pang aalo nito sa dalaga. 

Patuloy lang na umiiyak ang babae at ayaw pa yata magpa awat. 

Samantala tumataas naman ang isang kilay ni Remy habang nakatayo ito sa gilid at pinapanood ang kadramahan ng tatlo. 

Hindi ito sang-ayon sa plano ng tatlo. Si Remy ay ang mayor Doma ng mga Kellner, bago pa man ipanganak si Griffin ay naninilbihan na ito sa mag asawa. 

“Uuwi na ako tita,” umiiyak pa rin si Beth. 

“Iha dito ka na matulog, tatawagan ko ang anak ko at pababalikin ko siya rito.” Saad ni Gilbert. 

“Babalik na lang po ako bukas tito,” sabay tumayo ang babae at agad na naglakad palabas ng mansion. 

Sa loob ng sasakyan ay galit na galit ito. Hinahampas pa nito ang manibela ng kanyang kotse dahil sa galit. 

Humugot siya ng malalim na hininga at binuga ito sa labas ng bintana ng kanyang sasakyan nang sa ganun ay kumalma ang sarili, bago may tinawagan sa telepono. 

“Where are you?” 

“I need you.” 

“Okay, hintayin mo ako dyan.” 

Ito ang naging sunod-sunod niyang sinabi sa kausap sa telepono bago pinaandar ang sasakyan. 

Samantala si Griffin ay kagat labi habang nakapikit at binabayo ng patalikod ang babaeng may kapayatan ngunit matangkad. 

“Uhmmmm, your pussy is so wet bitch!” Hinampas nito ang pisngi ng pang-upo ng babae ng dalawang beses. 

“Sige pa ahh! Ahh!” Ungol naman ng babae. 

Bigla na lamang itong hinawakan ni Griffin sa batok at sinubsob ang babae sa sofa. At gigil na binayo ng sunod-sunod. 

Walang kapaguran si Griffin pagdating sa sex, hindi man birhen ang mga babaeng naikakama niya ay basta makaraos lang siya ay wala na siyang paki. 

Basta matipuhan niya itong araruin ay mabilis niyang mapapapayag ang mga ito. 

Ngunit iba yata ang pagkatao ni Samantha, sa totoo lang ay gigil na siya sa babae. Ngunit may pumipigil din sa kanya na gawin ang mga kalokohan niya sa babaeng si Samantha. 

Nang maalala ang dalaga ay bigla na lamang hinugot ang kanyang pagkalalaki ay nagsarili ito sa harap ng babaeng kaulayaw niya kanina. 

“What are you doing?” Tila gulat habang kunot ang noo ng babae habang tinitingnan si Griffin. 

“Shit ahh! Ahh!” Daing ng binata. 

Hindi na niya pinansin ang babae basta kailangan niyang makaraos habang nasa isip pa niya ang babaeng si Samantha.