Magaala-siyete na nang makauwi ako sa amin. Sinalubong ako ni Kael na may namumugtong mga mata. Lumuhod ako sa harapan niya upang magtama ang aming mga paningin, pulang-pula ang kan‘yang mga mata.
Hindi ko naman mapigilan ang sarili na hindi pangilidan ng luha, ang pinaka-ayaw ko talaga sa lahat ay ‘yong nakikita siyang gan'yan. Doble ang bigat at sakit na aking nararamdaman tuwing nangyayari 'yan lalong-lalo na kay Kael.Panay ang paghaplos ko sa buhok at likuran ni Kael nang sa gayon ay mahimasmasan siya kahit papaano. Sa gilid ng aking mata ay kita ko si France na tahimik lang na nanunuod sa amin."Ate asaan po ba kasi sina nanay at tatay? Bakit hindi natin sila kasama?" umiiyak na tanong ni Kael. Humigpit pa lalo ang pagyakap niya sa akin, tila wala ng balak kumalas sa aming yakapan."Sabi nila Jiro, malas daw ako at may balat sa puwet kaya tayo iniwan nina nanay at tatay. Nagalit ako at 'saka sinuntok siya, hindi naman siya lumaban pero piNasa kalagitnaan kami ng paglalaro nang humahangos na lumapit sa amin si Stella. "Ma'am Rietta, pinapasabi po ni Sir Ezekiel na ipasok niyo raw muna po sa loob ng mansyon ang kambal," aniya. "Bakit? Naglalaro pa kami," si Ma'am Rietta. "Nasa labas po si Ma'am Felize," tugon ni Stella. Parang bigla namang natauhan si Ma'am Rietta at hiningi pa ang tulong ko para maipasok kaagad namin ang kambal sa loob ng bahay. Nagpupumilit nga lang ang kambal na payagan silang pumunta sa labas para tignan ang kanilang ina. Nasa loob na rin ng kwarto ng mga bata si Sir Ezekiel. Mukhang chineck niya lang kung nando'n na ba ang mga bata bago ito tuluyang lumabas. Naiwan kaming pareho ni Ma'am Rietta sa kambal at sinabihan pa ni Sir Ezekiel na h'wag na h'wag palalabasin ang kambal. "Ate Amber, please let me go. I wanna see mommy," ani Nikandra habang nagpupumilit na bitiwan ko ang kan'yang pulsuan. Naaawa man ako sa bata ay hindi ko
After roaming around the mall for almost two hours the Montivano finally decided to leave the mall and prepare for their short notice vacation.Diretso akong inihatid nina Sir Ezekiel sa tenement na tinitirahan ko. They even insisted going inside our place. The four corners of our house looks so small having the four Montivano inside. Habang si Kael ay hindi ko alam kung nasaan. Nagpaalam lang daw ito kay France na aalis lang saglit at hanggang ngayon ay hindi pa nabalik. Siguradong nakikipaglaro lang 'yon sa mga bata riyan sa labas.Katulong ko pa si France sa pag-a-ayos ng bahay kanina. Nagtimpla na rin ako ng juice para sa kanilang apat at 'saka ako lumabas ng bahay para maghanap ng pwede nilang imiryenda kahit na kakain lang naman namin. Syempre, nakakahiya rin. Tumawid pa ako ng kabilang kalsada nang makakita ng nagtitinda ng bananacue, moche, at turon. Bumili ako ng tig-a-apat niyon at 'saka ako bumalik sa bahay. Namil
Nang makaramdam ako ng pagod ay niyaya ko ng umahon si Sir Ezekiel. Panay naman ang pag-alalay niya sa akin na hindi ko lubos maintindihan kung para saan. Nalilito ako sa mga ginagawa niya ngayon. Gusto kong ibaon ang sarili sa lupa habang ramdam na ramdam ko ang pag-iinit ng aking pisngi dahil sa mga katangahang naiisip. Baka ganito lang talaga si Sir Ezekiel. Tumikhim si Sir Ezekiel ng mapansin ang malaking ngisi sa mukha ng kan'yang kapatid. Nasa may pangpang lang siya kaya pag-ahon namin ay siya kaagad ang una naming nakita. "What?" Sir Ezekiel asked his sister irritatedly. "Threatened, huh?" panunuya pa ni Ma'am Henrietta sa kan'yang kapatid."What do you mean?""I asked you earlier to swim with me and the twins, you declined us, but when you saw her sexily wearing her swim suit, you suddenly became so possessive and even accompany her." "I just want to take a dip Henrietta. What's your problem with that?"
“Ezekiel,” marahang tawag ko sa kan'yang pangalan. Nagawa pa naming saglit na magtitigan bago niya ako tuluyang siilin ng malalalim at mapupusok na halik. He pulled me inside his room. I heard him kicking the door closed, then hardly pressing me against the door as he went on kissing me hard and rough. "Zeke, teka! Ang mga bata." Sa wakas ay nagawa ko ring isatinig. Kanina pa ako nag-aalala na baka makita kami ng mga bata. "I locked the door," he answered simply. Wala talaga siyang pakialam kung may makakita man sa amin o wala. Ezekiel Lorenzo’s scorching kisses continued going down to my earlobe and neck, giving me shivers down my spine. I was enjoying his kisses when he bent down to cup my butt and had me lifted. I instinctively wrapped my legs around his waist. He smirked playfully, totally happy with my move. He leaned harder against me, trapping me between him and the door. I tilted my head to the other side. I even parted my lips more so he could kiss me deeper. Unable to h
"Aba, Amber! Pare-pareho lang tayong nangangailangan ng pera rito. Ilang buwan ko na kayong napagbigyan sa mga utang ninyo sa akin, hindi naman pwedeng ganito na lang tayo palagi," galit na sita sa akin ni Aling Mina. Nakayuko lang ako habang nakikinig sa sermon niya. Alam ko namang may kasalanan din ako dahil sa ilang buwan kong hindi pagbabayad sa renta ng bahay namin pero kasi ang hirap hirap humanap ng trabaho ngayon. Ilang trabaho na nga ba ang inapply-an ko pero ni isa sa kanila ay wala pang tumawag sa aking muli. Sabagay, sino ba namang kukuha sa isang kagaya kong hindi naman nakapagtapos ng kolehiyo? Alam ko namang suntok sa buwan ang pangarap kong makapagtrabaho ng disente sa isang malaking kumpanya lalo na at hanggang senior high school lang naman ang pinag-aralan ko pero wala naman siguro masama mangarap na baka pwede diba? Na baka tanggapin din nila ako. Para sa mas magandang buhay sana namin ng kapatid ko. "Aling Mina pasensiya na po talaga pero gipit na gipit din po a
Bagsak ang balikat ko nang magkasabay kaming lumabas ni tiya Rosa sa opisina ni Sir Ezekiel. Kita ko ang awa sa mukha ni tiya Rosa. "Ano, Amber, kailan ka raw magsisimula?" nakangiting tanong sa akin ni Stella."Hindi ako natanggap," malungkot kong balita sa kan'ya. "Pero ang hindi ko maintindihan ay kung bakit maka-ilang beses kang tinawag na Felize ni Sir Ezekiel," komento ni tiya Rosa. "Kahit po ako, tiya Rosa. Nalilito rin po ako," dagdag ko. "Sino naman 'yong Felize?" si Stella. "Sigurado ka bang hindi mo kilala si Felize, Amber? O baka naman umaarte ka lang kagaya ng madalas mong gawin?" Lahat kami ay napabaling kay manang Lourdes. "Ano pong ibig mong sabihin, manang? Maniwala po kayo, wala po akong kilalang Felize at lalong hindi po ako 'yon," paliwanag ko. "At kaya kong patunayan 'yon, manang Lourdes. Si Amber ay pinanganak at lumalkkkli la isang tenement sa kabilang bayan. Kilala ko ang mga magulang niyan kaya paano siyang magiging si Felize," ani tiya Rosa. "Mas'yado
Mabuti na lang ay magkapareho lang kami nang sukat ng katawan ni Stella kaya napahiram niya ako ng damit. Pinaligo ako ni tiya Rosa sa maid's quarter.Napabuntonghininga ako ng maalala ang nangyari kanina. Hindi ko ine-expect na may mga ganong bata pala talaga akala ko sa mga drama lang 'yon nangyayari kahit pala sa totoong buhay p'wede iyong mangyari. Paniguradong magtataka sina France at Kael kapag nakita nilang nag-iba ako ng damit, bahala na lang si batman na mag-isip ng paliwanag ko sa kanila mamaya. Matapos maligo ay lumabas na rin ako para makabalik na akong muli sa trabaho."Mabuti na lang at kasyang-kasya lang pala sayo ang mga damit ni Stella. Ako na ang humihingi ng paumanhin sa ginawa sa'yo ng mga bata," ani tiya Rosa. "Hindi po pumasok sa isip ko na kayang gawin iyon ng mga bata pero h'wag po kayong mag-alala wala pong problema sa akin ang nangyari kanina," sagot ko. "Tatapatin na kita. Walang makatagal na yaya ang mga bat
Matapos mananghalian ng mga Montivano ay kami namang mga katulong ang kumain. Ikinuwento sa akin ni tiya Rosa na ganoon daw ang sistema nila rito sa tuwing oras ng pagkain, hinihintay muna nilang matapos sa pagkain ang mga Montivano bago sila sumunod. Tumulong ako sa paghahain ng mga pagkain. At 'saka kami sabay-sabay na dumulog sa hapag-kainan. Nagpatiuna naman si manang Lourdes sa pagdarasal, matapos magdasal ay saka pa lang kami nakakain.Nagmamadali ako sa pagkain, hindi dahil sa gutom na gutom ako, naalala ko kasi ang kambal kailangan nga pa lang may bantay ang mga 'yon. "Oh Amber, h'wag kang magmadali sa pagkain at baka mabailukan ka," saway sa akin ni tiya Rosa. "Oo nga, at 'saka hindi ka naman mauubusan ng pagkain," biro naman sa akin ni Stella."Nagmamadali po ako dahil kailangan ko pa pong bantayan ang kambal," sagot ko kay tiya Rosa. Si Stella naman ay inirapan ko."Hmm? Kapag ganitong oras ay hindi naman nila gaano
Nang makaramdam ako ng pagod ay niyaya ko ng umahon si Sir Ezekiel. Panay naman ang pag-alalay niya sa akin na hindi ko lubos maintindihan kung para saan. Nalilito ako sa mga ginagawa niya ngayon. Gusto kong ibaon ang sarili sa lupa habang ramdam na ramdam ko ang pag-iinit ng aking pisngi dahil sa mga katangahang naiisip. Baka ganito lang talaga si Sir Ezekiel. Tumikhim si Sir Ezekiel ng mapansin ang malaking ngisi sa mukha ng kan'yang kapatid. Nasa may pangpang lang siya kaya pag-ahon namin ay siya kaagad ang una naming nakita. "What?" Sir Ezekiel asked his sister irritatedly. "Threatened, huh?" panunuya pa ni Ma'am Henrietta sa kan'yang kapatid."What do you mean?""I asked you earlier to swim with me and the twins, you declined us, but when you saw her sexily wearing her swim suit, you suddenly became so possessive and even accompany her." "I just want to take a dip Henrietta. What's your problem with that?"
After roaming around the mall for almost two hours the Montivano finally decided to leave the mall and prepare for their short notice vacation.Diretso akong inihatid nina Sir Ezekiel sa tenement na tinitirahan ko. They even insisted going inside our place. The four corners of our house looks so small having the four Montivano inside. Habang si Kael ay hindi ko alam kung nasaan. Nagpaalam lang daw ito kay France na aalis lang saglit at hanggang ngayon ay hindi pa nabalik. Siguradong nakikipaglaro lang 'yon sa mga bata riyan sa labas.Katulong ko pa si France sa pag-a-ayos ng bahay kanina. Nagtimpla na rin ako ng juice para sa kanilang apat at 'saka ako lumabas ng bahay para maghanap ng pwede nilang imiryenda kahit na kakain lang naman namin. Syempre, nakakahiya rin. Tumawid pa ako ng kabilang kalsada nang makakita ng nagtitinda ng bananacue, moche, at turon. Bumili ako ng tig-a-apat niyon at 'saka ako bumalik sa bahay. Namil
Nasa kalagitnaan kami ng paglalaro nang humahangos na lumapit sa amin si Stella. "Ma'am Rietta, pinapasabi po ni Sir Ezekiel na ipasok niyo raw muna po sa loob ng mansyon ang kambal," aniya. "Bakit? Naglalaro pa kami," si Ma'am Rietta. "Nasa labas po si Ma'am Felize," tugon ni Stella. Parang bigla namang natauhan si Ma'am Rietta at hiningi pa ang tulong ko para maipasok kaagad namin ang kambal sa loob ng bahay. Nagpupumilit nga lang ang kambal na payagan silang pumunta sa labas para tignan ang kanilang ina. Nasa loob na rin ng kwarto ng mga bata si Sir Ezekiel. Mukhang chineck niya lang kung nando'n na ba ang mga bata bago ito tuluyang lumabas. Naiwan kaming pareho ni Ma'am Rietta sa kambal at sinabihan pa ni Sir Ezekiel na h'wag na h'wag palalabasin ang kambal. "Ate Amber, please let me go. I wanna see mommy," ani Nikandra habang nagpupumilit na bitiwan ko ang kan'yang pulsuan. Naaawa man ako sa bata ay hindi ko
Magaala-siyete na nang makauwi ako sa amin. Sinalubong ako ni Kael na may namumugtong mga mata. Lumuhod ako sa harapan niya upang magtama ang aming mga paningin, pulang-pula ang kan‘yang mga mata. Hindi ko naman mapigilan ang sarili na hindi pangilidan ng luha, ang pinaka-ayaw ko talaga sa lahat ay ‘yong nakikita siyang gan'yan. Doble ang bigat at sakit na aking nararamdaman tuwing nangyayari 'yan lalong-lalo na kay Kael. Panay ang paghaplos ko sa buhok at likuran ni Kael nang sa gayon ay mahimasmasan siya kahit papaano. Sa gilid ng aking mata ay kita ko si France na tahimik lang na nanunuod sa amin."Ate asaan po ba kasi sina nanay at tatay? Bakit hindi natin sila kasama?" umiiyak na tanong ni Kael. Humigpit pa lalo ang pagyakap niya sa akin, tila wala ng balak kumalas sa aming yakapan. "Sabi nila Jiro, malas daw ako at may balat sa puwet kaya tayo iniwan nina nanay at tatay. Nagalit ako at 'saka sinuntok siya, hindi naman siya lumaban pero pi
Matapos mananghalian ng mga Montivano ay kami namang mga katulong ang kumain. Ikinuwento sa akin ni tiya Rosa na ganoon daw ang sistema nila rito sa tuwing oras ng pagkain, hinihintay muna nilang matapos sa pagkain ang mga Montivano bago sila sumunod. Tumulong ako sa paghahain ng mga pagkain. At 'saka kami sabay-sabay na dumulog sa hapag-kainan. Nagpatiuna naman si manang Lourdes sa pagdarasal, matapos magdasal ay saka pa lang kami nakakain.Nagmamadali ako sa pagkain, hindi dahil sa gutom na gutom ako, naalala ko kasi ang kambal kailangan nga pa lang may bantay ang mga 'yon. "Oh Amber, h'wag kang magmadali sa pagkain at baka mabailukan ka," saway sa akin ni tiya Rosa. "Oo nga, at 'saka hindi ka naman mauubusan ng pagkain," biro naman sa akin ni Stella."Nagmamadali po ako dahil kailangan ko pa pong bantayan ang kambal," sagot ko kay tiya Rosa. Si Stella naman ay inirapan ko."Hmm? Kapag ganitong oras ay hindi naman nila gaano
Mabuti na lang ay magkapareho lang kami nang sukat ng katawan ni Stella kaya napahiram niya ako ng damit. Pinaligo ako ni tiya Rosa sa maid's quarter.Napabuntonghininga ako ng maalala ang nangyari kanina. Hindi ko ine-expect na may mga ganong bata pala talaga akala ko sa mga drama lang 'yon nangyayari kahit pala sa totoong buhay p'wede iyong mangyari. Paniguradong magtataka sina France at Kael kapag nakita nilang nag-iba ako ng damit, bahala na lang si batman na mag-isip ng paliwanag ko sa kanila mamaya. Matapos maligo ay lumabas na rin ako para makabalik na akong muli sa trabaho."Mabuti na lang at kasyang-kasya lang pala sayo ang mga damit ni Stella. Ako na ang humihingi ng paumanhin sa ginawa sa'yo ng mga bata," ani tiya Rosa. "Hindi po pumasok sa isip ko na kayang gawin iyon ng mga bata pero h'wag po kayong mag-alala wala pong problema sa akin ang nangyari kanina," sagot ko. "Tatapatin na kita. Walang makatagal na yaya ang mga bat
Bagsak ang balikat ko nang magkasabay kaming lumabas ni tiya Rosa sa opisina ni Sir Ezekiel. Kita ko ang awa sa mukha ni tiya Rosa. "Ano, Amber, kailan ka raw magsisimula?" nakangiting tanong sa akin ni Stella."Hindi ako natanggap," malungkot kong balita sa kan'ya. "Pero ang hindi ko maintindihan ay kung bakit maka-ilang beses kang tinawag na Felize ni Sir Ezekiel," komento ni tiya Rosa. "Kahit po ako, tiya Rosa. Nalilito rin po ako," dagdag ko. "Sino naman 'yong Felize?" si Stella. "Sigurado ka bang hindi mo kilala si Felize, Amber? O baka naman umaarte ka lang kagaya ng madalas mong gawin?" Lahat kami ay napabaling kay manang Lourdes. "Ano pong ibig mong sabihin, manang? Maniwala po kayo, wala po akong kilalang Felize at lalong hindi po ako 'yon," paliwanag ko. "At kaya kong patunayan 'yon, manang Lourdes. Si Amber ay pinanganak at lumalkkkli la isang tenement sa kabilang bayan. Kilala ko ang mga magulang niyan kaya paano siyang magiging si Felize," ani tiya Rosa. "Mas'yado
"Aba, Amber! Pare-pareho lang tayong nangangailangan ng pera rito. Ilang buwan ko na kayong napagbigyan sa mga utang ninyo sa akin, hindi naman pwedeng ganito na lang tayo palagi," galit na sita sa akin ni Aling Mina. Nakayuko lang ako habang nakikinig sa sermon niya. Alam ko namang may kasalanan din ako dahil sa ilang buwan kong hindi pagbabayad sa renta ng bahay namin pero kasi ang hirap hirap humanap ng trabaho ngayon. Ilang trabaho na nga ba ang inapply-an ko pero ni isa sa kanila ay wala pang tumawag sa aking muli. Sabagay, sino ba namang kukuha sa isang kagaya kong hindi naman nakapagtapos ng kolehiyo? Alam ko namang suntok sa buwan ang pangarap kong makapagtrabaho ng disente sa isang malaking kumpanya lalo na at hanggang senior high school lang naman ang pinag-aralan ko pero wala naman siguro masama mangarap na baka pwede diba? Na baka tanggapin din nila ako. Para sa mas magandang buhay sana namin ng kapatid ko. "Aling Mina pasensiya na po talaga pero gipit na gipit din po a
“Ezekiel,” marahang tawag ko sa kan'yang pangalan. Nagawa pa naming saglit na magtitigan bago niya ako tuluyang siilin ng malalalim at mapupusok na halik. He pulled me inside his room. I heard him kicking the door closed, then hardly pressing me against the door as he went on kissing me hard and rough. "Zeke, teka! Ang mga bata." Sa wakas ay nagawa ko ring isatinig. Kanina pa ako nag-aalala na baka makita kami ng mga bata. "I locked the door," he answered simply. Wala talaga siyang pakialam kung may makakita man sa amin o wala. Ezekiel Lorenzo’s scorching kisses continued going down to my earlobe and neck, giving me shivers down my spine. I was enjoying his kisses when he bent down to cup my butt and had me lifted. I instinctively wrapped my legs around his waist. He smirked playfully, totally happy with my move. He leaned harder against me, trapping me between him and the door. I tilted my head to the other side. I even parted my lips more so he could kiss me deeper. Unable to h