Kabanata 3

Mabuti na lang ay magkapareho lang kami nang sukat ng katawan ni Stella kaya napahiram niya ako ng damit. Pinaligo ako ni tiya Rosa sa maid's quarter.

Napabuntonghininga ako ng maalala ang nangyari kanina. Hindi ko ine-expect na may mga ganong bata pala talaga akala ko sa mga drama lang 'yon nangyayari kahit pala sa totoong buhay p'wede iyong mangyari.

Paniguradong magtataka sina France at Kael kapag nakita nilang nag-iba ako ng damit, bahala na lang si batman na mag-isip ng paliwanag ko sa kanila mamaya. Matapos maligo ay lumabas na rin ako para makabalik na akong muli sa trabaho.

"Mabuti na lang at kasyang-kasya lang pala sayo ang mga damit ni Stella. Ako na ang humihingi ng paumanhin sa ginawa sa'yo ng mga bata," ani tiya Rosa.

"Hindi po pumasok sa isip ko na kayang gawin iyon ng mga bata pero h'wag po kayong mag-alala wala pong problema sa akin ang nangyari kanina," sagot ko.

"Tatapatin na kita. Walang makatagal na yaya ang mga batang iyan dahil sa kapilyuhan nila kaya sana mas habaan mo pa ang pasensya mo sa kanilang dalawa."

"Opo, tiya. Babalikan ko lang po ang dalawa."

Lumabas na akong maid's qaurter. Hinahanap ko ang mga bata. Mabuti na lang ay nakasalubong ko sa labas si Stella, sinabi niyang nasa pool area raw sina Sir Ezekiel, Nikolo at Nikandra.

Nagpaturo pa ako kay Stella kung saan ang daan patungo roon. Nangiti ako ng makita si Sir Ezekiel na abalang-abala sa pagtuturo kay Nikandra kung paanong lumangoy habang si Nikolo naman ay busy sa librong kan'yang binabasa.

Nang magpaalam sa akin si Stella na iiwan na niya ako roon ay dumiretso na ako ng lakad papalapit kay Nikolo. Nakita ko ang nakakalat na damit na nasisiguro kong kay Nikandra, itiniklop ko 'yon at 'saka inilagay sa isang tabi.

"I want sandwich, ate Amber," ani Nikolo sa akin. Kaagad naman akong tumalima at nagmamadaling pumasok sa loob ng bahay para kumuha ng sandwich sa kusina.

Ako ang gumawa ng sandwich habang itinuturo sa akin ng mga kasambahay kung paanong sandwich ba ang gusto ng mag-aama. Magkapatong na peanut butter at strawberry jam ang para kay Nikandra, habang kay Nikolo naman ay nutella, Peanut butter naman ang kay Sir Ezekiel. Inilagay ko sa isang tray ang mga sandwich na ginawa ko, si Stella naman ang nagkanaw ng orange juice sa isang malaking pitcher. Kumuha na rin ako ng mga baso at inilapag sa tray.

Dahan-dahan ang paglalakad ko pabalik ng swimming pool sa takot ko na baka mahulog ko ang laman ng tray. Tuloy ay nakasimangot na si Nikolo nang makarating ako roon. Marahan din ang ginawa kong paglapag ng mga pagkain sa lamesa na naando'n at 'saka ko inabot kay Nikolo ang sandwich na para sa kan'ya, ipinagsalin ko na rin siya ng juice sa baso.

Hindi man ako nagsasalita ay hinihintay ko kung hihingi ba ng paumanhin sa akin si Nikolo pero minuto na ang lumipas ay wala pa rin. Marahil nga ay sadyang matitigas ang ulo ng magkapatid na ito.

Maya-maya pa ay magkasabay na umahon sina Sir Ezekiel at Nikandra. Inabutan ko silang pareho ng towel na nakita kong nakasampay doon sa may sun lounger. Si Nikandra ang inasikaso ko, inabot ko sa kan'ya ang sandwich niya at 'saka isang baso ng juice.

Abala sa pagkagat si Nikandra sa kan'yang tinapay habang ako naman ay patuloy sa pagpupunas sa kan'yang basang katawan.

Habang ang mga mata ko naman ay abala sa pagtitig kay Sir Ezekiel, sa katawan niya to be exact.

Hindi na ako magpapaka-ipokrita pero talagang makalaglag panty ang kagwapuhan niya lalo pa ngayon na swimming trunks lang ang kan'yang suot. Hindi ko magawang alisin ang tingin ko sa kan'yang shining and burning 6 packs abs, pwedeng humingi ng kanin?

May katangkaran din si Sir Ezekiel, siguro ay nasa mga six feet tall siya. Isang tikhim ang aking narinig, tumaas ang tingin ko galing sa kan'yang heat inducing abs papuntang mukha ni Sir Ezekiel. Napalunok ako ng ilang beses ng makitang nakataas ang kanan niyang kilay, tila hindi na gustuhan ang aking paninitig. Well, kasalanan naman niya 'yun dahil mas'yado siyang gwapo.

Tumikhim ako at 'saka nag-iwas ng tingin, inabala ko ang aking sarili sa pag-a-asikaso sa kambal though pareho silang may kan'ya-kan'yang pinagkakaabalahan.

"Gusto niyo pa ba ng juice?" tanong ko sa kanilang dalawa. Umiling silang pareho,

"Sandwich?" muling tanong ko.

"I wanna go back swimming, ate Amber but daddy is busy and I'm scared to swim alone," nakangusong ani Nikandra.

Hinanap ng mga mata ko si Sir Ezekiel, papasok na siya ngayon sa loob ng bahay, nakita kong may kausap siya sa cellphone.

"Baka saglit lang naman ang Daddy mo sa kausap niya, Nikandra. Let's just wait for him 'til he comes back, okay?"

"Samahan mo lang po kaya ako?" nakangusong aya sa akin ni Nikandra, gusto ko na tuloy pumayag dahil sa kacute-an niya, ang kaso. . .

"Hindi kasi ako marunong lumangoy eh, baka pareho lang tayong malunod." Nanlaki ang mata ni Nikandra dahil sa sagot ko, hindi siya makapaniwalang nag-angat ng tingin sa akin.

"Nikandra, I'll just get something in my room," paalam ni Nikolo.

"Okay," tanging sagot ni Nikandra.

Nanatili kaming pareho ni Nikandra sa may swimming pool, pinipilit ko na ngang pumasok si Nikandra sa loob para makapagbanlaw na siya kaya lang gusto niyang hintayin ang daddy niya dahil baka bumalik pa raw iyon. Nakaupo na siya sa isang sun lounger habang ako naman ay nakatayo malapit sa kan'ya, pinupunasan ko ang basa niyang katawan para hindi siya sipunin.

Mababait naman pala itong dalawa. Iisipin ko na lang na hindi naman siguro nila sinasadya 'yung nangyari kanina.

Abala ako sa pag-a-ayos kay Nikandra nang bumalik si Nikolo na may dala-dalang isang maliit na box.

"Ate Amber," tawag niya sa akin at 'saka iniabot sa akin 'yong box na dala-dala niya. Naguguluhan akong tumingin sa kan'ya. Iniisip ko kung para saan iyon.

"It's my way of saying sorry sa ginawa po namin ni Nikandra kanina," aniya.

"Hindi mo naman ako kailangan regaluhan eh, pero salamat dito Nikolo." I said.

"I'll be much happier if you'll open that box now, ate." Nakangiti akong tumango sa kan'ya at sinimulan nang kalasin ang ribbon nung box.

Sabi ko na nga ba mababait naman talaga 'tong mga batang ito eh. Nakangiti pa ako habang tinatanggal ko ang takip nung box pero ang ngiti ko ay kaagad na napalitan ng takot nang tuluyan kong matanggal ang takip niyon.

Sabay-sabay na nagliparan papunta sa akin ang mga ipis na laman nang box, sa sobrang gulat ko ay kung anu-anong mura na ang lumabas sa bibig ko dahil sa sobrang takot. Mukhang hindi pa nakuntento si Nikolo sa ginawa niya sa akin dahil pasugod itong lumapit sa akin at 'saka ako malakas na itinulak sa pool.

Nagsisigaw ako habang pinipilit ko ang sarili kong makaahon, punong-puno na nang takot at pangamba ang puso ko. Hindi ako marunong lumangoy at mas'yadong malalim itong side ng pool na kinahulugan ko.

Yet, I still tried to swim to save my life but my futile attempt went failed lalo noong maramdaman kong pinupulikat na ako sa binti. I heard someone calling my name at naramdaman ko pang may tumalon sa pool before everything went black.

Excited ako habang naglalakad pauwi sa amin habang dala-dala ko ang report card ko. Ang tataas ng mga grado ko kaya sigurado akong matutuwa nito si nanay. Talagang pinagsikapan kong mag-aral ng mabuti para matuwa sa akin si nanay.

Ngunit ang ngiting nakaplaster sa aking mukha ay kaagad na naglaho nang sa wakas ay marating ko ang bahay namin. Ang daming tao sa labas ng bahay namin, hindi lang iyon, may nakita rin akong mga pulis.

Ang ngiti ay napalitan ng aking pagtangis nang makita ko ang aking ina na nakahiga sa labas ng aming bahay at naliligo sa sarili niyang dugo.

"Naaaaaaaaay!" sigaw ko habang tumatakbo papalapit sa katawan ng nanay ko ngunit bago ko pa man iyon magawa ay may mga humawak na sa braso ko para pigilan ako.

Patuloy ako sa paghagulhol, gustong-gusto kong lumapit kay nanay pero hindi ko magawa dahil sa mga kamay na pumipigil sa akin.

Hinihingal akong nagising, pinunasan ko ang aking mga mata na ngayon ay basang-basa ng luha. Nang sa wakas ay mahimasmasan ay iginala ko ang mga mata ko sa kwarto sa kung nasaan ako.

"You okay?" Namilog ang mga mata ko ng makita si Sir Ezekiel na nakaupo sa may sofa malapit sa kinahihigaan ko. He slowly walk towards me.

"Okay na po ako," mahinang sagot ko, hindi na makatingin sa kan'ya.

He looked arrogant, forceful and even violent, malayong-malayo sa nakita ko sa kan'ya kanina. Maybe because he's with the twins earlier that's why he look so softy.

Nagbaba ako ng tingin nang hindi makayanan ang kan'yang mga titig sa akin. He's sporting with a deep frown and a cold, ruthless eyes. Iniisip ko kung may nagawa ba akong mali o kung ganito lang ba talaga siya manitig.

I've never seen or met a man this handsome. Kung mayro'n ay sigurado akong hinding-hindi mapapantayan ninuman ang bilis ng pagkabog ng puso ko by just looking at his handsome face.

"I'm sorry," he grunted. "Hindi ko alam kung saan natutunan ni Nikolo ang mga gano'ng bagay. I was shocked also but don't worry, I won't tolerate his actions. He needs to learn from his mistake."

"What do you mean by he needs to learn? I mean, hindi mo naman siya pinarusahan dahil lang doon diba po?" I asked.

"I have him grounded, he can't use his gadgets for a week."

Hindi na lang ako nagsalita dahil baka sabihin pa niya na kung umasta ako ay daig pa siya na ama ng mga bata. Ayaw ko talaga sa mga magulang na pinapalo o pinagsasabihan ang kanilang mga anak. Ni minsan ay hindi ko napagbuhatan ng kamay ang kapatid ko, everytime he'll do something bad, kinakausap ko lang siya at pinapaintindi ko kung bakit masama ang ginawa niyang iyon then I'll give him time to reflect para mas maintindihan niya ang mali niya.

Kaya never sumakit ang ulo ko sa kapatid ko, dahil na rin siguro naituro ko sa kan'ya na ate niya ako at kailangan niya akong irespeto.

“Let's go downstairs, nagpahanda na ako kay manang Lourdes nang tanghalian." Isang tango lang ang isinagot ko sa kay Sir Ezekiel at 'saka ako sumabay sa kan'ya pababa ng kusina.

Bakas ang pag-aalala sa mga mukha ni tiya Rosa at Stella. Kung sa bagay pangalawang beses na ito. Ngumiti naman ako sa kanila para sabihing ayos lamang ako. Parehong nasa hapag na rin sina Nikandra at Nikolo.

"How are you feeling, ate Amber?" Nikandra asked me. Ngumiti ako sa kan'ya. Mabuti pa 'tong si Nikandra mukhang okay na siya na ako na ang bago niyang yaya.

"I'm fine now, Nikandra. Thank you for asking," sagot ko. Bumaling naman ang tingin ko kay Nikolo na ngayon ay hindi na makatingin sa akin.

I started putting foods in Nikandra's plate nang matapos ay sunod naman akong lumapit kay Nikolo at 'yong plato naman niya ang nilagyan ko ng pagkain.

"I... I'm sorry, ate Amber," bulong sa akin ni Nikolo.

"Apology accepted though h'wag mo na sanang ulitin 'yon ah," I told him. Mukha naman siyang nakahinga nang maluwag ng tanggapin ko ang sorry niya. Nginitian ko pa si Nikolo para sabihing ayos na talaga sa akin ang nangyari.

Niyaya ako ni Sir Ezekiel na sumabay na sa kanila sa pagkain pero tumatanggi ako dahil bukod sa nahihiya ako ay parang hindi naman yata magandang tignan na sumasabay ang isang katulong sa pagkain ng kanilang amo.

Nakabantay lang ako sa kina Nikolo at Nikandra kung sakaling may kakailanganin pa sila.

Halos lahat ata ng maid nila Sir Ezekiel ay nandito na sa kusina at ang dami namin. Bawat premise ata nitong mansion ay may iba't ibang mga katulong na nakatoka. Sa bagay hindi na dapat akong nagtataka pa roon dahil sa sobrang laki nitong mansyon nila ay talagang kakailanganin mo nga ng madaming katulong para mapanatili ang kalinisan.

Montivano's mansion is a Spanish Revival architecture tends to feature low-pitched, red-tile roofs, stucco walls, rounded arches, and an asymmetrical façade. It also generally embraces rich decorative details in both the exterior and with a pretty unique heritage.

The mansion involve white walls, stone floors, and windows with shutters. And just like the other house in Spain, Montivano's mansion also have a big space for the kitchen.

Halos lahat ng parte ng bahay ay kulay puti, kung sa Spanish style houses ang pagbabasehan natin kung bakit puti ang kulay ng bahay ay ang alam kong sabi nila, White House is to protect the houses from the sun during summer. White houses are cooler during the hot summer than houses with other colors. This bit of wisdom comes from the Moors. The white color reflects the sunlight and does not absorb it, keeping the house.

Marami ring mga paintings ang nakapaskil, hindi ako marunong sa mga gano'ng klase ng paintings but I knew how to appreciate them at masasabi kong totoong maganda nga iyon lahat.

"Daddy, when is mommy coming home?" inosenteng tanong ni Nikandra sa ama niya.

"I don't know, princess. Your mom is cunning, you knew her well. Alam kong may pinaplano siya ngayon, pero h'wag kang mag-alala. I won't let her hurt you again," sagot ni Sir Ezekiel kay Nikandra pero imbes na sa anak ay nasa akin ang mariin niyang titig.

Ano na namang ginawa ko?