Chapter Seventy-two

His Point of View.

"You're awake."

Sabi ko sa kaniya habang nakangiti. Lumapit siya sakin at kaagad akong hinalikan sa aking labi.

"Are you hungry?"

Umiling-iling siya. Naupo siya sa tabi ko habang nakatingin sa magandang tanawin. I heard her sighed. A deep sighed. Mukhang may bumabagabag pa rin sa kaniya.

"What's wrong?"

I asked. Umiling lang siya at hindi niya man lang ako nilingon.

"Carriuz.. are we doing the right thing? Do you think this is the best thing to do?"

Marahas akong bumuntong hininga.

"I'm sorry. I know this is so hard for you."

"Wala ba talaga akong dapat gawin?"

Umiling ako sa tanong niya.

"Wala. I can't risk your life anymore, Riza. Please.. hindi ako mapapanatag kapag—"

"I know. I'm sorry."

Putol niya sa sasabihin ko. Kinuha ko ang kamay niya at marahang pinisil ito. I kissed her hand and palm while looking at her.

"Everything will be okay, soon. Just wait, Riza."

Napalitan nang pangamba ang kaniyang mga mata.

"Paano kapag ikaw naman ang napahamak, Carriuz?"

I smil