Her Point of View."Busy again?"Umangat ang mukha ko at kaagad na sumilay ang ngiti sa aking mga labi nang makita si Lor."Lor! What are you doing here?"Inirapan niya ako. Pinatong niya ang kaniyang bag sa center table aylt kaagad na naupo sa couch."Do you need anything?"Tanong ko sa kaniya. Winagayway niya ang kaniyang kamay bilang pagtanggi. Tumayo ako at naglakad palapit sa kaniya. Naupo ako sa kaharap nang couch na kinauupuan niya. Kumunot ang kaniyang noo."Pumuti ka ba lalo?"Tumawa ako."No. Mukha ba akong pumuti?""Parang? Di na rin ako sure."Nakatingin lang ako sa kaniya at ganun din siya sakin. He smiled at me."Are you going with me tonight?"Tumaas ang isa kong kilay."Tonight? Anong meron?""Nothing special, dear. Isa pa halos ayaw mo nang lubayan ang opisina mo. May tinatago ka bang lalaki rito?"Natawa ako sa sinabi niya."Syempre wala! Ano ba yang pinagsasabi mo?"Tumaas ang isa niyang kilay."So sasama ka mamaya?"Tumango ako sa kaniya kaya napapalakpak siya."Go
Her Point of View."That damn bitch!"Ramdam ko pa rin ang sakit ng sampal sakin nang Clariza Estebas na yun! At hinding hindi ko palalampasin ang ginawa niya."It's your fault. Inakusahan mo ba naman nang walang sapat na pruweba? Kung hindi ka ba naman kasi tanga.""Shut up! Alam kong siya ang babaeng yun! I won't buy her alibi! Siya yun!""Instead of being so threatened, why don't you just focus on your husband?""At ano?! Hahayaan ko na lang ang ginawa sakin ng babaeng yun?! Iyon ba?!"Tumayo siya at humarap sa bintana."Ako na ang gaganti para sayo.. Akeisha. All you have to do is be a good wife to your husband. Hindi ba't dapat nga pinaghahandaan mo ang nalalapit na kaarawan ng kaniyang Ina?"I rolled my eyes. "Why don't we just kill her? Tutal nagawa naman nating patayin si Riza bakit hindi na lang pati siya?""She's doing fine. Hindi naman na kayo ginagambalang mag-asawa. Bakit ba takot na takot ka sa Clarizang yan?""Hindi siya si Riza. That's why.""Your point is? Matapang s
Her Point of View."Was this dress a bit too much?""Why? Don't you like it? It's a silver dress that fits perfectly on your body. I made that personally."Ngumiwi ako. I don't feel wearing this kind of dress. Lalo na at may mahabang slit sa gilid. Halos makikita na ang suot kong panty."Guess I'll be fine with it. Thank you, Lor."Kumunot ang kaniyang noo."Dati ayos lang naman sayo ang mga ganyang suot. Lagi mong sinasabi na mas may daring ka pang naisuot diyan. Ayos ka lang ba?"Pilit akong ngumiti sa kaniya."I'm fine. I'm sorry, Lor. Naisip ko lang kasi na birthday party ang pupuntahan, I feel like it's a bit daring."Hinawakan niya ako sa aking kamay."Trust me mas may malala pa sayo ang suotan doon mamaya. And you look fabulous tonight."Ngumiti ako at tumango."Thank you, Lor. I always love your dresses!""Sus. Eh ayaw mo nga niyan. Ito ang unang beses na inayawan mo ang gown na 'yan."Tumawa ako at saka ko siya niyakap."Thank you, Lor.. for everything."Sinamaan niya ako ng
Her Point of View."Where are you?! Akala ko pa man din nandito ka na!""Relax. I'm already here. Palabas na ako ng kotse. Nagsimula na ba ang party?""Oo! Bruha ka! Bilisan mo na at kanina pa hinahanap sakin ni Mrs. Celestine!"Ngumisi ako."Alright. Wait for me."Bago ako bumaba ng kotse ay sinipat ko muna ng tingin ang driver ko ngayong gabi."Thank you, Cali."Nilingon niya ako and she smirked. Pinasadahan niya ako ng tingin."Ang daring ng suot! I won't be with you dahil kailangan kong pumunta ng ospital pero may mga tauhan kaming nakamanman kaya safe ka sa loob."Tumango ako at saka ngumiti sa kaniya."Thank you, Cali. Mag-iingat ka.""You too."Lumabas na ako ng kotse at nakita kong may mga reporters sa labas at kaagad na lumapit sakin. Tumanggi ako sa interview dahil nga late na ako. Pero pinaunlakan ko naman sila to take some pictures of me wearing a silver tassled dress. Silver kasi ang theme ng party ng Mommy ni Carriuz kaya expected na lahat ng guests ay nakasuot ng silver
Her Point of View."Koraine? Koraine..""Miss.. ugh."Napahawak siya sa kaniyang tagiliran kung saan tumama ang baril."Wag ka munang bumangon.""Nasaan ako?""Nasa ospital ka. Thank god you're okay and awake now."Kaagad siyang humawak saking kamay."Okay lang po ba kayo, Miss?"Tumango tango ako."I'm fine. Thanks to you, I'm still alive. Pero.. Koraine.. hindi mo dapat ginawa iyon."Sumilay ang kaniyang ngiti."Miss.. ginawa ko lang ang nararapat. Poprotektahan kita sa abot nang aking makakaya.""Pero.. muntika ka nang—""Hindi. Kahit buhay ko pa ang kapalit. Gagawin at gagawin ko pa rin iyon nang paulit-ulit."Hindi ko na napigilan ang mga luhang tumulo mula sa aking mga mata."I was so scared, Koraine. I was so scared.."Ginagap niya ang palad ko at marahan itong pinisil."Ayos na po ako. Uhmm.. alam po ba nang.."Tumango tango ako."I called your family. Lumabas lamang sila para bumili nang makakain. Humingi ako ng tawad sa nangyari sayo. I'm really sorry, Koraine. Nadamay ka sa
One month ago...Her Point of View.It's our last night here in Masbate. Carriuz and I are roaming around the city area of Masbate."Are you cold?"Nag-angat ako ng tingin para makita siya. I nodded while smiling at him."Mas malamig pala dito kapag gabi unlike manila."Turan ko. He sighed. He stopped walking and so I did. He reached for my hand and hold it tight. Siguro para maibsan ang lamig na nararamdaman ko. I am not wearing something warm tonight dahil hindi ko naman inaasahan ang ganito kalamig na gabi. "Gusto mo na bang bumalik sa hotel?"He asked. Umiling ako bilang pagtanggi. This is one of the things I'd like to do before leaving this city. Napapatingin ako sa mga taong nagdaraan. May ibang magkakaibigan ang naghaharutan sa kalsada, may mga bata at matatanda."Wag na. Let's just walk. Baka pagpawisan ako."Ngumiti siya at saka tumango kahit na halata namang gusto niya akong pigilan at ibalik na lang sa Hotel. Hindi niya binitawan ang kamay ko at nagpatuloy kami sa paglilib
Her Point of View."This is really huge, Gov!"Puri ko sa malaking yateng ito na pag mamay-ari nina Governor. Tumawa si Governor."Well, this is the first time we sail using this yacht. And you two are the first passengers!"Lumaki ang mata ko at nilingon ko si Carriuz na may malaking ngiti sa kaniyang mga labi habang nakatingin kay Gov."Magyayabang lang talago sayo 'to, Carriuz! It's not because you're special!"Pang-aasar ni Mrs. Maristela sa kaniyang asawa. Lumakas ang tawanan namin."Ano ka ba naman! Wag mo akong ibuko!"Pagsakay din ni Gov sa biro ng kaniyang asawa. Napapailing na lang si Carriuz."Alam ko naman po yun, Mrs. Maristela. Si Gov pa ba?"Biro ni Carriuz. Tumawa ako habang napapailing. Hindi mayabang si Gov surely, he took us here because Carriuz is special to him. I saw it. Mukhang anak na nga ang turing niya kay Carriuz. Siguro kasi malayo ang anak ni Gov sa kaniya at nakita niya kay Carriuz ang pagiging isang anak.Nawala ang tawa ko nang may mapansin akong jetski
Her Point of View."You're wearing that?"Napatingin ako sa repleksyon niya sa salamin. Inirapan ko siya. Nandito na naman po kami sa pagiging fashionista niya. Hindi niya na naman matanggap ang suot ko ngayon. It's a cream woman suit. Pupunta lang naman ako ng opisina hindi naman ako rarampa dun. Besides, I am already beautiful."I prefer this than what's on your closet. Seriously Riza? Kulang na lang maghubad ka."Pagak siyang tumawa dahil sa sinabi ko. Ngumuso ako. She's wearing a highwaist skirt and silk polo na bakat na bakat ang suot niyang panloob. Tinitigan ko siya mula ulo hanggang paa."And you're wearing that?"Nagkibit balikat siya sakin habang may malaking ngisi pa rin sa kaniyang mukha. Lumapit siya sakin at niyakap ako ng mahigpit."Clariza.. you're pretending to be me. International Model ako."Natatawa niyang bulong sakin. Mapasinghap ako at marahas na bumuntong hininga. Kumawala siya sa pagkakayakap sakin. Ngumuso ako."I'm comfortable with this, Riza."Tumango tango