Her Point of View."Morning flowers!"Sigaw ni Faniya nang makapasok sa opisina ko. I looked at her at doon sa dala niyang bulaklak na alam ko na kung kanino galing. Nilapag niya ito sa aking office table. I sighed."As usual.. It's from Mr. Sarreignto.""I know. Thank you, Faniya.""Ma'am..ikaw lang po yata ang pupunta sa engagement party mamayang gabi na hindi masaya!"I chuckled at saka napailing."I am happy, Faniya.""Kung ganyan ang definition ng happy, kumusta naman po ako? Super duper happy?""Hay naku, Faniya.. Sige na. Bumalik ka na roon."Ngumuso siya at tumango."Half day ka lang po ba ngayon, Ma'am?"Umiling ako."No. Marami akong dapat na tapusin ngayon. Mamayang gabi pa naman ang Engagement Party. I still have time.""Alright. Babalik na po ako roon. Ipapadeliver ko na lang po ba ang lunch mo Ma'am or Mr. Sarreignto will come here to fetch you?"Umiling ako."No. Ipadeliver mo na lang. Sabay sabay na tayo mag-lunch.""Okay po."Nakangiti niyang sagot. Nagpaalam na siya
Her Point of View."We now present to you Mr. Carriuz Sarreignto together with his fiancee Miss Rizalyn Clariza Estebas!"Malakas na palakpakan ang tanging narinig ko habang umaakyat kami sa stage. Carriuz was holding my hand tightly and I don't mind. Kinuha ni Carriuz ang microphone sa MC at saka bumati sa mga bisita. Sinipat niya ako ng tingin at ngumiti sakin. I smiled back. When he's done talking binigay niya sakin ang microphone and I just say the same thing as he did. Binati ang mga bisita at nagbigay lang ng kaonting mensahe. The party continue as we greeted personally our visitors. May mga media din sa paligid and was just waiting for the right timing to approach us."Are you tired?"Carriuz whispered nang siguro ay mapansin niyang tahimik ako simula pa kanina. Me and Carriuz are in a separate table. One reporter approached us and just asked us simple questions na pinaunlakan naman namin."No. I'm fine.""Are you sure?"Ngumiti ako sa kaniya and squeezed his hand."Yes. Don't
Her Point of View.I'm not pregnant. It's impossible. We never had s*x after that hot night I have with Carriuz bago siya umalis papuntang States. At para makasiguro..nag-pregnancy test ako and it was negative. Dahil lamang iyon sa sobrang stress and I forgot to eat kaya nakaramdam ako nang pagkahilo. Hanggang ngayon tawang-tawa pa rin si Clariza dahil hindi naman talaga ako buntis. She just made fun of us. Urgh. Siraulo."Carriuz reaction was priceless! Hahahaha!"Inirapan ko siya. I called Carriuz para sabihing negative ang pregnancy test and that means I am not pregnant. I can hear a disappoint nang sabihin niyang "oh.. alright." May parte sakin na-disappoint din ako sa naging resulta pero sa kabilang parte, masaya ako na hindi naman ako buntis. Being pregnant means.. a burden for me. I love kids, yes. Pero.. hindi pa ako handang maging Ina sa ngayon. Hindi sa magulong sitwasyon na ito."He's.. a bit disappointed."Nagkibit balikat si Clariza ngunit ang ngisi sa kaniyang mga labi a
Third Person Point of View.Mataas ang sikat ng araw ngunit hindi alintana ang init ng panahon dahil sa masarap na simoy ng hangin. Lahat ay abala at masaya para sa pinakamaganda at pinag-uusapang araw na ito.Everything was almost perfect."Oh my god.. You look amazing!"Isang matamis na ngiti ang binigay niya kay Lorenzo Altiche. Muli siyang humarap sa salamin upang makita nang mas maayos ang kaniyang sarili. Siya ay nakasuot ng isang classic mermaid wedding gown na hubog na hubog ang maganda niyang katawan. Ang kaniyang belo sa ulo ay natatakpan ang kaniyang mukha ngunit makikita pa rin iyon. Tulad nang inaasahan hindi nabigo ni Lorenzo ang kaniyang expectation sa susuoting wedding gown ngayong araw. Tila ba ito ay talagang sinadyang gawin para lamang sa kaniya.Rinig niya ang tunog ng mga camera sa kaniyang paligid. Of course, everything should be documented. May it be small or big part of her wedding."Anak ko.. napakaganda mo!"Bulalas ng kaniyang Ina. Ngumiti siya rito at siya
Three Days before the incident..Her Point of View."She's what?!"I rolled my eyes. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Magiging ganito siya kapag sinabi ko sa kaniya lahat."Relax.. Riz. Makinig ka lang.""You expect me to listen kung may ganito na palang nangyayari at ngayon mo lang sakin sinasabi?!""Rizalyn.. calm down okay? Ano ba naman 'tong Bridal Shower natin! Di niyo man lang ako sinabihan na Confession pala ito!""Kesa magdala tayo ng mga lalaki rito diba? At least may kakaiba sa gabing 'to! Hahahaha!"I chuckled. Oh well.. malakas din talaga sense of humor ni Sirene. Ugh. Who would have thought na magiging kaibigan ko rin sila? Wala.. of course."So Carriuz and you.."Tumango ako."It was part of the plan. Kailangan naming gawin iyon para maisip ni Lianna na may ginagawa kami behind Riz's back.""That kiss..""Was just part of the plan. Mas totoo, mas maganda ang magiging reaction ni Riz. Minamanmanan ni Lianna ang bawat galaw niya. Kaya nang makabalik ako ng Pilipinas, Lianna
EPILOGUE"Riza..?"Muli kong pinikit ang aking mga mata at muli ring ibinukas ito. Napangiti ako nang masilayan ko ang kaniyang mukha na punong puno nang pag-aalala."Carriuz..""Thank god.. thank god you're awake.""Where.. am I?""Nasa ospital ka. Tatlong.. tatlong araw kang walang malay after ng operasyon."Kumunot ang noo ko. Operasyon? Why? Wait—what happened? Nakagat ko ang labi ko nang maalala ang nangyari. Binalak kong bumangon pero napangiwi ako nang maramdaman ang kirot sa kanang dibdib ko."Dahan dahan.. hindi pa gumagaling ang sugat mo.""Carriuz.. Si Clariza..? Si.. Lianna?""Clariza is fine and healthy. Nandito siya kanina pero lumabas din.""Eh.. si Lianna?""Nagpapagaling. Tulad mo naoperahan din siya. Maraming pulis ang nakabantay sa kaniya at hindi pa siya nagigising.""Oohh..""Rizalyn?! Jusko.. Anak!"Napatingin ako sa may pinto at nakita ko si Mama na ngayon ay nagsimula na sa pag-iyak. Lumapit siya sakin at kaagad akong niyakap nang mahigpit."Anak.. mabuti at gi
Her Point of View.Nililipad ng hangin ang aking buhok pero hindi ko alintana iyon. Naupo ako sa damuhan habang nakatitig lang sa puntod na ito. Tinanggal ko ang mga naglaglagang mga dahon galing sa puno na nagiging dahilan kaya natatabunan ang lapida. I smiled sweetly. Kailan ba ang huling beses na napangiti ako ng ganito? Hindi ko na maalala. Sa dinami rami ng nangyari sa buhay ko, parang nakalimutan ko na ang ngumiti. Pero ngayon, hindi ko mapigilan ang matuwa at maging masaya."Alam kong wala pa akong karapatang sumaya ngayon pero hindi ko kayang itago ang tuwa sa isiping malapit na akong makapaghiganti."Usal ko habang nakangiting nakatitig sa lapida. Punong puno ako ng poot, galit at paghihiganti. Gustuhin ko mang kalimutan na ang nangyari pero maging sa pagtulog ko ay sinusundan ako ng poot at galit na nararamdaman ko.Oo nga, mahaba na ang narating ko. Naging maganda ang buhay ko pero wala ni isa sa pamilya ko ang pwede kong pag-alayan ng lahat ng achievements ko. Kungsabagay,
Her Point of View.It's an elegant church wedding. Motiff pa lang ng kasal alam mo na kaagad na kilalang tao ang ikakasal. Marami rin ang mga Reporters sa labas pa lang hanggang sa loob ng simbahan. Maraming tao at halos hindi mapagsino ang mga dumalo. Tumaas ang kilay ko. The wedding is really happening huh? As if. Walang nakapansin sakin dahil sa halos magsiksikan ang mga tao dito sa loob ng simbahan. I am wearing a red long dress at may mahabang v-line cut sa harap. Yes. I look gorgeous, I know. But I am not here to gain attention but I just want to see the two persons who's getting married today. At dahil may katangkaran naman ako at nakasuot ako ng five inches, it's not that hard to see the two of them. Guess tapos na ang homily ni Father dahil nagpapalitan na ng vows ang dalawa. Tumaas ang kilay ko. Wala namang espesyal sa vows nila. They've said the same thing eh. Praktisadong praktisado. The man looked unhappy while the woman looks like she won a lottery. Tss. Hanggang ngayon