Novels by Yeslone

EPILOGUE"Riza..?"Muli kong pinikit ang aking mga mata at muli ring ibinukas ito. Napangiti ako nang masilayan ko ang kaniyang mukha na punong puno nang pag-aalala."Carriuz..""Thank god.. thank god you're awake.""Where.. am I?""Nasa ospital ka. Tatlong.. tatlong araw kang walang malay after ng operasyon."Kumunot ang noo ko. Operasyon? Why? Wait—what happened? Nakagat ko ang labi ko nang maalala ang nangyari. Binalak kong bumangon pero napangiwi ako nang maramdaman ang kirot sa kanang dibdib ko."Dahan dahan.. hindi pa gumagaling ang sugat mo.""Carriuz.. Si Clariza..? Si.. Lianna?""Clariza is fine and healthy. Nandito siya kanina pero lumabas din.""Eh.. si Lianna?""Nagpapagaling. Tulad mo naoperahan din siya. Maraming pulis ang nakabantay sa kaniya at hindi pa siya nagigising.""Oohh..""Rizalyn?! Jusko.. Anak!"Napatingin ako sa may pinto at nakita ko si Mama na ngayon ay nagsimula na sa pag-iyak. Lumapit siya sakin at kaagad akong niyakap nang mahigpit."Anak.. mabuti at gi

Three Days before the incident..Her Point of View."She's what?!"I rolled my eyes. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Magiging ganito siya kapag sinabi ko sa kaniya lahat."Relax.. Riz. Makinig ka lang.""You expect me to listen kung may ganito na palang nangyayari at ngayon mo lang sakin sinasabi?!""Rizalyn.. calm down okay? Ano ba naman 'tong Bridal Shower natin! Di niyo man lang ako sinabihan na Confession pala ito!""Kesa magdala tayo ng mga lalaki rito diba? At least may kakaiba sa gabing 'to! Hahahaha!"I chuckled. Oh well.. malakas din talaga sense of humor ni Sirene. Ugh. Who would have thought na magiging kaibigan ko rin sila? Wala.. of course."So Carriuz and you.."Tumango ako."It was part of the plan. Kailangan naming gawin iyon para maisip ni Lianna na may ginagawa kami behind Riz's back.""That kiss..""Was just part of the plan. Mas totoo, mas maganda ang magiging reaction ni Riz. Minamanmanan ni Lianna ang bawat galaw niya. Kaya nang makabalik ako ng Pilipinas, Lianna

Third Person Point of View.Mataas ang sikat ng araw ngunit hindi alintana ang init ng panahon dahil sa masarap na simoy ng hangin. Lahat ay abala at masaya para sa pinakamaganda at pinag-uusapang araw na ito.Everything was almost perfect."Oh my god.. You look amazing!"Isang matamis na ngiti ang binigay niya kay Lorenzo Altiche. Muli siyang humarap sa salamin upang makita nang mas maayos ang kaniyang sarili. Siya ay nakasuot ng isang classic mermaid wedding gown na hubog na hubog ang maganda niyang katawan. Ang kaniyang belo sa ulo ay natatakpan ang kaniyang mukha ngunit makikita pa rin iyon. Tulad nang inaasahan hindi nabigo ni Lorenzo ang kaniyang expectation sa susuoting wedding gown ngayong araw. Tila ba ito ay talagang sinadyang gawin para lamang sa kaniya.Rinig niya ang tunog ng mga camera sa kaniyang paligid. Of course, everything should be documented. May it be small or big part of her wedding."Anak ko.. napakaganda mo!"Bulalas ng kaniyang Ina. Ngumiti siya rito at siya

Her Point of View.I'm not pregnant. It's impossible. We never had s*x after that hot night I have with Carriuz bago siya umalis papuntang States. At para makasiguro..nag-pregnancy test ako and it was negative. Dahil lamang iyon sa sobrang stress and I forgot to eat kaya nakaramdam ako nang pagkahilo. Hanggang ngayon tawang-tawa pa rin si Clariza dahil hindi naman talaga ako buntis. She just made fun of us. Urgh. Siraulo."Carriuz reaction was priceless! Hahahaha!"Inirapan ko siya. I called Carriuz para sabihing negative ang pregnancy test and that means I am not pregnant. I can hear a disappoint nang sabihin niyang "oh.. alright." May parte sakin na-disappoint din ako sa naging resulta pero sa kabilang parte, masaya ako na hindi naman ako buntis. Being pregnant means.. a burden for me. I love kids, yes. Pero.. hindi pa ako handang maging Ina sa ngayon. Hindi sa magulong sitwasyon na ito."He's.. a bit disappointed."Nagkibit balikat si Clariza ngunit ang ngisi sa kaniyang mga labi a

Her Point of View."We now present to you Mr. Carriuz Sarreignto together with his fiancee Miss Rizalyn Clariza Estebas!"Malakas na palakpakan ang tanging narinig ko habang umaakyat kami sa stage. Carriuz was holding my hand tightly and I don't mind. Kinuha ni Carriuz ang microphone sa MC at saka bumati sa mga bisita. Sinipat niya ako ng tingin at ngumiti sakin. I smiled back. When he's done talking binigay niya sakin ang microphone and I just say the same thing as he did. Binati ang mga bisita at nagbigay lang ng kaonting mensahe. The party continue as we greeted personally our visitors. May mga media din sa paligid and was just waiting for the right timing to approach us."Are you tired?"Carriuz whispered nang siguro ay mapansin niyang tahimik ako simula pa kanina. Me and Carriuz are in a separate table. One reporter approached us and just asked us simple questions na pinaunlakan naman namin."No. I'm fine.""Are you sure?"Ngumiti ako sa kaniya and squeezed his hand."Yes. Don't

Her Point of View."Morning flowers!"Sigaw ni Faniya nang makapasok sa opisina ko. I looked at her at doon sa dala niyang bulaklak na alam ko na kung kanino galing. Nilapag niya ito sa aking office table. I sighed."As usual.. It's from Mr. Sarreignto.""I know. Thank you, Faniya.""Ma'am..ikaw lang po yata ang pupunta sa engagement party mamayang gabi na hindi masaya!"I chuckled at saka napailing."I am happy, Faniya.""Kung ganyan ang definition ng happy, kumusta naman po ako? Super duper happy?""Hay naku, Faniya.. Sige na. Bumalik ka na roon."Ngumuso siya at tumango."Half day ka lang po ba ngayon, Ma'am?"Umiling ako."No. Marami akong dapat na tapusin ngayon. Mamayang gabi pa naman ang Engagement Party. I still have time.""Alright. Babalik na po ako roon. Ipapadeliver ko na lang po ba ang lunch mo Ma'am or Mr. Sarreignto will come here to fetch you?"Umiling ako."No. Ipadeliver mo na lang. Sabay sabay na tayo mag-lunch.""Okay po."Nakangiti niyang sagot. Nagpaalam na siya

Epilogue.——————————His Point of View.She's running for SSC Internal Vice President. That sounds good. I knew she's always in an Organization. I've seen her many times. Of course, I'm one of her admirers. Pero mukhang hindi niya alam na ganoon karami ang nagkakagusto sa kaniya. The moment I saw her outside of the SSC Office, I was determined to take my luck. As a friend. She just wanted me to be her friend. I was taken aback. She keeps mentioning about the woman I love for a long time. Natatawa na naman ako kapag naaalala ko. She seems not to care to anyone around her. She's nit easy to dealt with but her heart is pure and she's very understanding. It's one of the few things I noticed about her eversince we became friends. We both love jollibee and as well as reading. She accepted my confession and asked me to take everything slow. Well, I can't blame her. Para lang naman kasi akong kabote na bigla na lang tumubo sa buhay niya and in just a short period of time ay nag-confess na ako

Page Seventy-five.——————————Third Person Point of View.Nagmamadaling isinugod nila sa Hospital ang wala nang malay na si Sunny. Si Katty ay tinawagan na si James para ipaalam ang nangyari. Halos paliparin ng Mama ni Sunny ang Van dahil sa sobrang pag-aalala sa kaniyang nag-iisang anak. She's driving while her heart is beating so fast. Nasa utak niyang maayos naman ang anak niya kanina at masigla pa pero ngayon kailangan na naman siyang isugod sa ospital dahil nawalan ito ng malay. Hindi na nai-park ng maayos ang Van pagkarating nila sa ospital at si Storm naman ay nagmamadaling humingi ng tulong pagkarating nila ng Emergency room. Nang makita inihiga na si Sunny sa wheel bed ay dali dali siyang nagpunta ng Information desk para ipatawag ang dalawang doctor ni Sunny. Bumalik ulit si Storm after i-confirm na pababa na ang dalawang doctor papuntang emergency room. Binigyan ng first aide treatment si Sunny at kita niyang nilagyan kaagad ito ng aparatos sa katawan dahil wala pa rin iton

Page Seventy-four.——————————"Ma diyan lang naman kami sa Mall.""I know. Pero sasama pa rin ako.""Me too, Sunny. Wala naman akong ginagawa. James is busy."Nilingon ko si Storm at kumakamot lang siya sa kaniyang batok. Mukhang wala na rin yata siyang magagawa sa kakulitan ng dalawa. I am now eight months pregnant at ito lang ang araw na nagising ako na maayos ang pakiramdam ko. Malakas ako at pakiramdam ko kakayanin ko ang maglibot sa mall para bumili ng mga kakailanganin sa panganganak. I asked Storm not to buy things for our baby without me. So we both waited for me to be okay. At ito na ang araw na iyon. Pero hindi kami makaalis alis dahil kay Mama at Katty. Gustong gusto nilang sumama."Storm.. aren't you gonna say something?"Irita kong tanong sa kaniya. Lumabi lang siya at ngumiti."The more the merrier, Love. Come on, sama na natin sila.""Oo nga naman, Anak. Gusto ko rin sumama sa pagbili ng mga gamit ni baby."I rolled my eyes and I sighed. May magagawa pa ba ako? Tumango

Page Seventy-three.——————————Bukas ay lalabas na ako ng ospital. Mag-stay si Mama sa bahay kasama si Tita Mommy na ngayon ay bumabyahe na papunta rito sa ospital. Katty and Vanessa is on their way here too."Buds.. umuwi ka na muna kaya? Para makapagpalit ka ng damit.""Oo nga Storm. Nandito naman na ako. Hindi na makakaangal ang asawa mo."Umiling si Storm at mataman lang na nakatingin sakin."May dalang damit si James for me. May CR naman dito, dito na ako maliligo at magbibihis."Napapailing na lang ako. I'm in a VIP Room dito sa Hospital. Of course, hahayaan ba ni Storm na doon lang ako sa regular room? Hindi na ako umangal dahil mahirap na. The last time na sinita ko siya, naging dahilan iyon kung bakit nandito ako ngayon sa ospital."James will also be here?""Yes."Tumango tango ako. Binalingan ko ng tingin si Mama at tahimik lang siyang nakatingin saming dalawa ni Storm."Ma.. pwede kang umuwi sa bahay kasama si Tita Mommy mamaya pagdating niya. You need to rest.""I surely

Page Seventy-two.——————————Kanina pa ako napapabuntong hininga. I'm bored. Sobrang bored. I got nothing to do. Kanina ko pa tinatawagan si Sabel thru video call para lang may makausap at makita na rin si Stormi na mukhang nagbubuhay prinsesa kasama ang mga magulang ni Storm. She's so happy tho namimiss niya kami she understand that we can't focus to her right now. She's so excited to meet her brother or sister soon and be with us. I felt guilty but there is nothing I can do. Nag-ring ang phone ko at nakitang tumatawag si Storm. Napabuntong hininga ako at sinagot na ang tawag niya. Pang anim na niyang tawag to simula kanina pero hindi ko sinasagot dahil alam kong nasa importanteng meeting siya ngayon. Ayaw niyang umalis at iwan ako pero hindi rin pwedeng basta niya na lang hindi siputin ang meeting na ito lalo na't isang malaking client iyon. Gusto niya akong isama pero ayaw ko naman sumama sa kaniya. Tinatamad ako and honestly, I feel weak. Nakikita ko ang unti-unting pagpayat ko at

Page Seventy-one.——————————"Grabe! Ang daming tao ngayon, Sunny!"Ma'am Agnes giggled kaya natawa ako. Kanina pa siya excited dahil sa dami ng tao na nais magpa-sign sakin. It really scares me. This kind of attention they are giving to me? Parang hindi pa rin ako makapaniwala. Pakiramdam ko panaginip lang ang lahat ng 'to. Naalala ko na naman kung paano ako nagsimula as a writer. Para pa ngang napilitan si Ma'am Agnes noon na aprobahan ang pinaka-una kong gawa dahil nakukulangan siya sa emosyon, sa mga batong linya but still she accepted it hoping that hindi siya nagkamali sa potential na nakita niya sa mga gawa ko. She trusted me kahit na madalas sa email lang kami nag-uusap. Hindi naman kasi ako nagpapakilala sa kaniya because I just want to write. Hindi ko naman gustong maging sikat ang gawin ang mga ganito. But later on, with the help of Ma'am Agnes gumanda ang mga libro ko at naging isa sa mga top books every book release. Nakaka-proud, of course. I started it just because for